მართლაც დამღლელი ვარჯიში გამოგვივიდა , ნიკოლოზი მართლაც არაჩვეულებრივი იყო ცდილობდა მაქსიმუმი დამდო ყველანაირად მეხმარებოდა რადგან ჩემმა ტრენერმა მას ჩააბარა ჩემი თავი , ხომართლა ამდენი ხნის მანძილზე არ ამიღწერია საკუთარი თავი , მეე საკმაოდ ლამაზი სახის ნაკვთები მაქვს პატარა აწკენტილი ცხვირი დიდი მოწითალო ტუჩები მუქი ლურჯი თვალები თან ქამელეონია და ხასიათის შეცვლასთან ერთად თვალებიც მეცვლება , წელზე ქვემოთ თმა მაქვს რადგან მიშოს ძალიან უყვარს და არ ვიჭრი ღია ყავისფერია არციხე მაღალი 1.65 ვარ მაგრამ ქალი ქუსლზე დადგომისას ჟირაფს არ უნდა გავდეს ,,, ნუ მოკლდე დამღლელი დღის შემდეგ ყველანი ჩემთან წავედით
-მიიშ იტალიაში როდის დავბრუნდეთ ?
-მარიამ , კიარ დავბრუნდებით აქ გადმოვიტანთ ყველაფერს რაც კი იქ იყო
-ხო მეც მინდოდა მაგის თქმა მაგრამ მომერიდა იმდენი შრომა გაქვთ იქ ჩადებული რომ
-პატარავ აქ ვიყოთ , დედაც აქაა უკვე აღარ მინდა სხვაგან ყოფნა ბიჭებიც მეხმარებიან რესტორნის ამბავი კი ფართი ვნახეთ რა
-ეეეე მეც მინდა მაგაში მონაწილეობის მიღება
-კი პატარავ შეჯიბრებიდან რომ ჩამოვალთ დავიწყოთ
-შენც წამოხვალ?
-კი
-მიშ რაღაც უნდა გითხრა არ გამიბრაზდე
-რამოხდა პატარავ
-ძამ მე ნათლიას ყველაფერი მოვაყოლინე , ნიკაზე
-ანუ?
-ვიცი რაც მოხდა თავიდან ბოლომდე ყველაფერი , მაპატიე იმ დღეს დედას რაც ვუთხარი მაპატიეთ რა
-ჩშშშ პატარავ , შენ არაფერი დაგიშავებია
-ძამ ხვალ შეჯიბრი თუმოვიგე , ნიკოლოზმა დამპირდა მამაშენთან მიგიყვანო
-მაგას შიგხოარააქ ერთი
-არაა მევთხოვე ის არაფერ შუაშია , მხოლოდ მანდარინის საკრეფად მივიდეთ ცხოვრება როგორც დედას დაუნგირია ისევე უნდა დავუნგრიო
-მარიამ , მისშვილებსაც არაფერი დაუშავებიათ ისევე როგორც შენ
-მერე მე მის შვილებს არაფერს ვერჩი
-შენს დაძმას
-შენ ხარ მხოლოდ ჩემი ძმა სხვა არავინ მჭირდება
-ჩემო ლამაზო იცოდე მეც მოვდივარ
-რომ გიცნოს?
-ვერ მიცნობს მას ბავში ვახოვარ
-ახლა ხოხარ დიდი
-გოგო
-კაიხო
-მოდი ჩემთან დაიძინე
-მომეფერე თმაზე....... ძალიან ტკბილად ვიძინებდი მასთან რადგან ვიცოდი რომ ყველაფრისგან მხოლოდ ის შეძლებდა ჩემს დაცვას ,,
-მარიამოოოოოოო გაიღვიძე ვაგვიანებთ
-აუუ კარგი რა
- გოგო შეჯიბრია დღეს სანამ ბათუმში ჩავალთ
-მეეე ჩემი ბაიკით მოვდივარ
-არა მანქანით მოდიხარ შენც
-არა
-მარიამ
-არა
-საერთოდ არ წახვალშეჯიბრზე
-კარგიხო
-თხავ
-ვერგიტან, გადი მოვემზადები და წავიდეთ , მაგრამ მშია და ყავა მიდნა
-ლიკას ვეტყვი
-არაააააა შენ გამიკეთე იმან არ იცის
-ოხ შე ჭინკავ გაგიკეთებ ხო
-ნათლიაჩემი მოვიდა ?
-არა არ მოსულა ალბათ სხვა ბავშვებს წამოიყვანს ის
-აბა მერით წავალ?
-შენ მედა ლაშა წაგიყვანთ ლაშაას მანქანით პრინცესავ
-ეეე რამაგარია მიყვარხართ ,, რძეც მინდააა
-კარგი მარიამ ადექი ლიკასაც გავაღვიძებ წავიყვანოთ მუშა ხელი არ გვაწყენს
-აი მაგიტომ მიყვარხარ
ავდექი წყალი გადავივლე მოვწესრიგდი და ქვემოთ ჩავედი , საუზმე მართლაც გამზადებუილი დამახვედრა ჩემმა ძმამ ლაშა და ლიკა უკვე მიირთმევდნენ და რაღაცას განიხილავდნე
-პრინცეს აბა მართლა მივიდვართ იმის ბაღში სამუშაოდ ?
-დიახ
-არ გეშინია?
-რისი? ლიკ
-იმის რომ ამდენი ხნის შემდეგ მამას ასე ნახავ
-არა არმეშინია
-სწრაფად მარიამ ისაუზმე თორე პირდაპირ შენ გამოსვლაზე ჩავალთ და ვერ დაისვენებ
გზაში ძალიან ბევრი ვიცინეთ ძალიან სწრაფად ჩავედით ბათუმში შეჯიბრამდე ერთი საათიღა იყო დარჩენილი
-მიიშ იქ როგორ უნდა მივიდეთ?
-მარიამო ახლა იმაზე იფიქრე გუნდში მოხვდე და ეს შეჯიბრი მოიგო, მაგას კი მედა ნიკოლოზი მივხედავთ
-ხომართლა საადაა?
-ახლა ჩამოვიდა ბავშვებს ამზადებს
-წარმატებაც არ მისურვა
-პატარავ ხოიცი როგორც უყვარხარ
-კიმაგრამ
-ჩშ მოდი ვუგულშემატკივროთ ბიჭებმა დაიწყეს უკვე
-კაიხო
ნახევარ სააათში მოთელვები დავიწყე და შევნიშნე ვიღაც ბიჭი უცნაურად მიყურებდა , თანაც ჩემნაირი თვალებიქონდა დამაინტერესა თუმცა მალევე წავიდა , წყალში გავედი , დიდი ხანი ვიყავი ვცდილობდი სტარტი ამეღო მაგარმ ნიკას გარეშე მიჭირდა შეემეშინდაძალიან შემეშინდა ცხოვრებაში პირველად წყლის , უკვე ასვლას და უარის თქმას ვაპირებდი ნიკოლოზი რომ გამოჩნდა
-ნათლიიი
-ჩემო პრინცესავ რა სახეგაქ ?
-მეშინია ვერ მოვიგებ
-მარიამ სტარტტს მე მოგცემთ
-აუუუ ყველაზე კარგიხარ
-შენს გამო პატარავ ძალიან ბევრი ვეხვეწე ამ ნაბიჭვრებს და ძლივს დავითანხმე , წამო მოწყობის დროა
-ნიკოლოზ რომ ამოვყირავდე?
-რა ლაპარაკია გოგო მაგი ! საქართველოს ნაკრებში მოხვედრაზე იფიქრე ნუ დაუთმობ
-კარგი ნათლი წარმატება მმისურვე
სტარტზე მოვეწყეთ ნავები გავასწორეთ , საშინელება იყო ნიკოლოზი დაგვცინოდა , აქ ხოვერ მეტყდა წინ წადიო ასეო ისეო აქ მწვრთნელად იყო და არა ნათლიად
-ქუთაისიი უკან , უკან ,უკან
-მაგრამ ისინი ბევრად წინ არიან
-შენ უკან იქნები
საშინლად გავბრაზდი ეს ხომ უსამართლობა იყო სამი მეტრით უკან დამხია ნერვები ძალიან მომეშაალა ... ყურადღება ვითვლი 1 2 3 წიინ ... საშინელი სტარტი მქონდა ვერაფრით ვეწეოდი მათ , ცოტაც და მართლა ავყირავდებოდი . მაგრამ გადავრჩი და გაბრაზებულმა მართლაც სწრაფი სვლა დავიწყე დავეწიე დიდი სხვაობა აღარც კი იყო დუშელ გოგონასაც კი დავეწიე და ძალიან კმაყოფილმა ჩავიცინე , ცოტაც და ფინიშზე ვიყავი ისევ გამასწრო მაგრამ ჩემმა ნავმა პირველმა შეყო ცხვირი ძალიან ცოტათი მაგრამ მაინც მოვუგე , ფინიშზე შევედი და ეგრევე ამოვყირავდი , როგორც ყოველთვის ჟილეტი ახლაც არ მეცვა ვეცადე ნავი არ ჩაძირულიყო დაა ხელით გავასწორე მაგრამ ამან მე უფრო ჩამწია სიღრმისკენ და კინაღამ დავიხჩე ბევრი წყალი მქონდა ჩააყლაპული , რომ არა ის ჩემნაირ თვალება დავიხჩობოდი წყლიდან ამათრიეს
-ნიკოლოზ ვერ გიტან
-მარიამ შენ გამო გავაკეთე ეს იმის გამო რომ საკუთარ შესაძლებლობაში შენც და მწვრთნელებიც დარწმუნებულიყავით მათ შორის ქაცარავაც
-ხომ იცოდი რომ ამოვყირავდებოდი
-კი მაგრამ ვერ მოგისწარი
უცნობს შევხედე
-მადლობა
-არაფირის მაგრამ ჟილეტი ატარე
მხოლოდ ეს მითხრა და წავიდა ,ყველა მილოცავდა ეს მართლაც დიდი წარმატება იყო დაჯილდოვებაც მორჩ
-ძამ რაქენი როდის წავალთ ?
-მარიამო
-არგამოვიდა?
-მოგვაკითხავს მარშუტი დილით ეხლა გურიის სასტუმროში წავიდეთ დაისვენე
სასტუმროში მისულებმა ვივახშმეთ და ნომრებში დავნაწილდით , დასვენება ვერაფრით მოვახერხე რადგან ვიცოდი დილით უკვე მას ვნახავდი , საინტერესოა რას იფიქრებდა რომ დამინახავდა მე ხომ ასე ვგავდი დედას ქალს რომელიც , ერთ დროს მისივე საეციელით მოკლა და წავიდა , ვერასდროს ვაპატიებდი , ჩემი ძმა რომ არა დედა სულ მარტო იქნებოდა ღმერთმა იცის რა ბედი მელოდა , იმდენად ვიყავი მასზე გაბრაზებული რომ შემეძლო მისი ოჯახიც ისევე დამენგრია და გული მეტკინა მისთვის როგორც დედას
გამთენიოს ჩამთვლიმა მაგრამ, ვინ მაცალა
-მარიამოო ადექი
-ოოოო კაი რა
-ადექი გოგო გველოდება ყველა
-ლიკა ვინ გველოდება ?
-მარიამ გაიხსენე აბა სად უნდა წავიდეთ დღეს ? მოვიდა მანქანა ადექი მალე
-ვაახ ჩემი სულ დამავიწყდა გამთენიოს ჩამეძინა
-კაი ადე
-მოვალ ხო
ავდექი მაგრამ იმდენად მეზაებოდა წასვლა კინაღამ გადავიფიქრე , მაინც წავედით საოცარი ადგილი იყო , მართლაც ულამაზესი იყო სულ მანდარინის ხეები იყო ძალიან მომეწონა ,
- მოვედით აი ეს სახლია
- ძამ მეშიინია
-მარიამ შენთან ვართ ყველა
წავედით სახლის კარი ძალიან თბილმა ქალბატონმა გაგვიღო ლამაზი იყო მაგრამ აშკარად 50გადაცილებული იყო
-დედა ყველა როგორი პატარაები ხართ ,
შეიცცხადა
-გამარჯობა , პატარები ვართ მაგრამ ძალიან სწრაფები ვართ
-თქვენ რახართ ბაღნებო ერთმანეთის?
-მედა მარიამი დაძმა ეს ბიძასვილები დაძმა , ეს კი ჩემი ძაკაცია მარის ნათლიაა
-მე ლიკა ვარ და მშა
-მოით მოით აგერ მზადაა წაცუცნეთ პატარა და ბაღშც ქე გამოგიანთ საჭელს
-მადლობა
-შენ რალამაზი თვალებიგაქ
-მარიამი
-ააა ხო მარიამ
-მადლობა დედას ვგევარ
შემოუშვი ქალო ბაღნები რას დააყუდე , სიტყვა გუწყდა მერომ დამინახა , ეს ალბათ ნიკოლოზი იყო მიშოს ხელს უფრო ჩავებღაუჭე
სავარაუდოდ მიშო იცნო ან მე მიმასგავსა დედას
-თვქენ ?
-გამარჯობა ბიძა კაცო ჩვენ ნუ ყველა ერთმანეთის რაღაც ვართ , ვისაუზმებთ და წავალთ
-სადმე შეილება რო გამოვიცვალოთ ?
-კი აგერ ა
ქალმა ოთახში შემიყვანა ,
-ძააამ მოდი
-მარიამ
-მიშ გვიცნო
-ვიც
-წავიდეთ რა არ მინდა ვერ ვიტან მინდა მოვკლა
-მარიამ დამშვიდდი ცუდად არ გახდე იცოდეე თავზე დავამხობ აქაურობას
-კარგი
-წავვიდეთ?
-არა გავაგრძელოთ , წამო ოღონ ახლოს იყავი ჩემთან
-ნუგეშინია დაიკ მეთუარა ნიკა ან ლაშა აქარიან ასერომ.
-მარიამმ გელოდებით ,
-მოვდივარ ნათლი , წამო ძამ წამოო