მარიამის გაღვიძებამდე უკან დავბრუნდი და გვერდით მივუწექი ისევ ისე ტკბილად ეძინა , ალბათ ღამით საერთოდ ვერ შეძლო დაძინება , ცოტახანში მისი ულამაზესი თვალები დაჭყიტა
-ჩემმა თოჯინამ გაიღვიძა?
-ჰმ
-მოფხიზლდი ეხლა პრინცესა რა
-აუ არგი რა მეძინება
-თვითმმფრინავში დაიძინე ისევ
-კარგი ხო , მოვიდნენ ბავშვები?
-კი
-შემოვიდენრა
-არშეილება
-რატო?
-აქ ბევრი ავადყოფი წევს და არ შემოუშვებენ
-ჩემი ხუჭუჭა , შეილება თმაზე გეთამაშო?
-მაგას კითხვა რად უნდა
-აუ მეც მინდა ასე თმა
-პატარავ ძალიან კარგი თმა გაქ ისედაც
-მიყვარხარ
-ნეც მიყვარხარ ანგელოზო
-გიო, რომ მოვკვდე ?
-არ მოკვდები , ნუ მაბრაზებ
-არმინდოდა
-არიტირო
-კაი
-მარიამ , წავალ იცოდე ,
-კარგი არ წახვიდე არ ვტირი
-ჩემო სიცოცხლევ პატარა ანგელოზი ხარ ჩემი შენ რომ მოკვდე მეც მოვკვდები გეფიცები
-ჩემი ძმა მომენტრა
-კაი მოიცა მე გავალ ეხლა და იმას შემოუშვებ
-შენც რომვერ გთმობ
-მარუს ცოდოა იმასაც ენატრები ,
წავიდა , ვუყურებდი რა საყვარლად დახტდა მისი კულლულა თმა , მართლა ძალიან მომანტრა ყველა ამ ერთ დღეზე , გავაცნობიერე ის რომ წამია ეს ცხოვრება ვინ როდის და რატომ მოვკვდებით უფალმა იცის მხოლოდ,
-მარიამო
-ძამიიი , როგორ მომენატრე
-მეც ძალიან პატარავ
-მიყვარხარ
-მეც ჩემო ანგელოზო , მარიამ ნახევარ საათში მიცფრინავთ
-აააუ მართლა>?
-ხოოო
-რატომღაც მგონია რომ გარეთ კივილი ისმის
-ხო გუშინ პატარა ბავშვი მოკვდა
-რადაემართა
-თქვენი ანალიზები აერიათ , იმისი შენ მოგცეს შენი მას
-მოიცა და მაგის გამო მოკვდა ?
-ჰო
-ვაი მის მშობლებს
-მე გავალ ეხლა ლიკას ლაშას და ნიკას ვეტყვი რომ მოემზადონ
-ისინიც მოდიან ?
-კი ყველა
აუ როგორ გამიხარდა ყველა მე მომყვებოდა , ყველას ჩემი გამხნევება უნდოდა , ჩემი ხუჭუჭა ორი ბიჭი მოდიოდა, ჩემი ძმა , ნათლია და ჩემი ბიძაშვილები , ისე კი თომამ და მარიამმა თუ გაიგეს ნეტა , არამგონია შეწუხდნენ ,მაგრამ მაინც მაინტერესესბ , ისინი თთუ წამოვიდოდდნენ ჩვენთან ერთად , ექთანი შემოვიდა თბილად გამიღიმა და გადასაყვანად მომამზადა , მეშინიოდა განა არ მეშინოდა? მაგრამ არ ვიმჩნევდი , მინდოდა გვეცადა , იქნებ გამოსულიყო იქნებ კარგად ვყოფილიყავი გარეთ გამიყვანეს , ლიკამ დამინახავ თუარა გემრიელად დამიკოცნა ლოყები , ლაშამ შუბლზე მაკოცა ნიკა კი სულ არ ჩანდა ,
-წავიდეთ პრინცესა?
-მე მზად ვარ
-ნიკა?
-მოვა პატრავ
-კარგი , დათა?
-აქ ვარ პატარა ქალბატონო , იცი როგორ შემაშინე ? ჰა ამხელა ბედოვლათი კაცი ბავშვივით მატირე
-ოი შემართლა ბედოვლათო , გავეკრიჭე
-ოღონ შენ იყავი კარგად და ვიყო ბედოვლათი
ნიკაც მოვიდა ბევრი მკოცნა , ძაალიან ბევრი ბოლოს გვერდით მომიწვა მეც ავად ვარო , საკაცაზე მოთავსდა არხეინად , სულ არ აინტერესებდა რომ მალე გადამაგდებდა
-გადავვარდი ნათლი
-არაუშავს
-ნიკოლოზ
-კარგი ხო მივიწევი
-ოხხ შენ რა ცანცარა ხარ
- ნათლიასი გოგ
-ფრენა მალეა?
-კი მივედით უკვე
თვითმფრინავში მხოლოდ ჩვენ ვისხედით საავადყოფომ მხოლოდ ჩვენთვის გამოყო , ძალიან დამღლელი გზის შემდეგ , როგორც იქნა ჩავაღწიეთ , ექიმმა გამსინჯა
-ეს ის ბავშვია კვდებაო რომმითხრეს?
-კი
- თქვენ ხოარ უბერავთ ? რასქვია კვდება , უბრალო ანთების გამო გამოკეტეს ბავშვი ისე თითქოს გადამდები რამე ჭირდა ?
-დიახ
-ის არ ყოფილა შვილო ნორმალური , ყველაფერი რიგზე დაბალი ტემპერატურა გვაქ , მხოლოდ არ ვიტიროთ კარგი ? თორე ტირილის გამო სუნთქვას ვერ შეძლებ და მერე ცუდად გახდები ატარავ
-ანუ მარტო არ ვიქნები ?
-არა დარჩეს ვინც გინდა
-მე დავრჩები
-ეს ხუჭუჭა ვინაა?
-საქმროვარ მისი
-კეთილი დარჩით ბატონო , სხვებს გთხოვთ დაისვენოთ
-მერიემ
-მარიამი
-მე მერიემს დაგიძახებ , შვილო , რაც შეიძლება მშვიდად ვიყოთ კარგი ?
-შევეცდები ექიმო
-მომისმინე პატარა ქალბატონო, შენხელა ქალიშვილი მყავს მეც , ძალიან ჭირვეულია ქალბატონი , მაგრამ მამის თხოვნას ითვალისწინებს
-მე არ მყასვ მამა
-მერე რა ძმა გყავს , საქმრო ძალიან რომ უყვარხარ ეტყობა
-კარგი ექიმო
-მე ჯიჰანი მქვია , ჯიჰანი
-კარგი ჯიჰან ბიძია
-კარგი დასვენეთ ეხლა მე გავალ
ძალიან კარგი გარემოაა აქ , ისეთი მზრუნველები და თბილები არიან წამითაც კი არ დაგტოვებენ მარტოს , მალე გიოც მოვიდა
-მარიამო
-ბატონო
-კარგადხარ ? ბარტყი?
-კი სიცოცხლე კარგად ვარ
-მალე ბავშვებიც მოვლიან ,
-მე დავიძინებ მანამდე რ ა
-მიიწიე მეც მეძინება
-მოდი
-თმაზე მეთამაშე რა
- ადგილები გავცვალეთ ?
-ჰო
ცოტახანს ასე ვიყაით თმაზე ვეთამაშე , მეგონა ეძინა ორჯერ შუბლზე ფრთხილად შევახე ტუჩები , მერე სიმღერის ხმა გავიგონე თუმცა მეგონა მომეჩვენა იქამდე სანამ ლიკა არ შემოვიდა ბუშტებით ხელში
-რახდება?
-უი ამას ძინავს ?
-არმძინავს , ადექი მარიამო
-რახდება
-ადე ნახავ
დერეფეანში გავედი სადაც ყველგან ბუშტები ეყარა , ექთან ვთხოვე კათეტერი მოეხსნა რომ გადასხმის გარეშე მევლო , დერეფანს გავუყევი საადაც ლიკა და გიო გაუჩინარდენ , ბაღში გავედი , პატარა ბაღი ქონდა საავადყოფოს , გიო იდგა ჩამუხლული
-ღმერთო ჩემო ,
-მარიამ , პატარავ ცოლადგამომყვები ?
-არმჯერააა
-დიახ დიახ , გიცდის გოგო სიძე ეტკინა ფეხი
-გამოგყვები ჩემო ხუჭუჭავ აბა რას ვიზამ , თითზე ბეჭედი მომარგო , ისევ ამეტირა
-მარიამ , გთხოვ
-კარგად ვარ
-არიტირო
-კარგი
-ოოოოო რძალოოო
-ბედოვალთოო
-მაზლი ვარ გოგო მე შენი
-მაინც ბედოვლთი ხარ
-ჩემი გვრიტები გილოცავთ ,
-მადლობა
-მარიამ
-ძამი
-მარიამ ,
-გამიიბრაზდი ?
-არა რა გაგიბრაზდი ჩემი დაგეგმილია ეს
-ვაიმე მოგკლავთ , თავბრუ დამხევა და ცოტა შევბარბაცდი
-მარიამ , პატარვ
-უბედნიერესი ვარ მადლობა ყველას ამ ყველაფრისთვის , მაგრამ ეხლა დამაწვინეთ ისევ
-კარგადხარ/
-არა
-სიცოცხლევ წამო ექიმთან მივიდეთ
-კარგი , მაპატიე გთხოვ
-რა გაპატიო ?
-ხასიაი გაგიფუჭე ამ დღეს
-მარიამ ნუ მაბრაზებ , მე ისედაც მზად ვიყავი ამისთვის ,
ექიმა გასინჯა ჩემი გოგო და დააძინა , ცოტა ხანს იყოს მარტოო მაგრამ იქვე დავრჩი ვუყურებდი როგორი საბრალო სახით ეძინა , ჩემს გოგოს რომელიც ძლივს ჩემი გახდა, ნეტა რას იზამდა იმ გარიგების შესახებ რომ იცოდეს მედა თომამ რომ დავდეთ