უნდა გაუფრთხილდე რადგან , როცა მიისი დაკარგის საფრთხის წინაშე დადგები ცა თავზე დაგემხობა , ვერ წარმოიდგენ უმისოდ ცხოვრებას , წაიყვანეს ჩვენი მარიამი , ჩემი ტიკტიკა , ლამაზთვალება გოგო , მისი ძმა გიჟს გავს .
-მიშო
-ჰო
-ძმა მისმინე , ასე არაფერი გამოვა სამ დღეში გადმოიყვანენ უკან , თავი ხელში აიყვანე
-ვცდილობ შენძმობასვფიცავარ
-მარიამს ფიზიკურად თუ ვერა სულიერად მაინცუნდა დავუდგეთ გვერდით
-ძმა ასე ჯერ არ მინახავვს დედა ცივ ნიავს არ აკარებდა , თვალის ჩინივით უფრთხილდებოდა, მეკიდე ნახე საერთოდ ვერ გავუფრთხილდი , საერთოდ
-კაი დამშვიდდი ახლა, გიომ რაქნას შენროასე მოთქვამ
-მე იმედს არ დავკარგავ ჩვენი გოგო ძლიერია
-მართლიახარ ძმა ძლიერია
-ნიკოლოზ ხომიცით რომ მარიამც ძალიან უყვარხართ , წადით და დაისვენეთ ეხლახანს გამოხვედით კომიდან ეგრე არ შეიძლება
-აუ ხო ბიჯო ეგ სულ დაგვავიწყდა წადი დაისვენე
-კაი ახლა ნუ ატრ****
-წადი ეხლა დროზე თურამე დაგიძახებთ
-კარგი
-მიშო წამო ძმა ყავა დავლიოთ
-კაი გიო წავიდეთ , ლაშა ლიკა თქვენც წამოდით
ყავა დავლიეთ ბევრიც ვისაუბრეთ მაიინც ძმა იყო იმ გოგოსი რომელიც სიგიჟემდე მიყვარდა , ყველაფერი ვუთხარი ისიც რომ მის დაზე ვიზრუნებდი და გავუფრთხილდებოდი , დამარიგა და გამაფრთხილა არასდროს მეტკინა მისი დისთვის თორე საკუთარ თავზე პასუხს არ აგებდა , დათას დავურეკე , ვუთხარი მარიამის მდგომარეობაზე ,ისიც მალევე ჩამოვიდა ძალიან შეშინებული იყო
-გიო , ბიჯო რაჭირს ?
-ფულტვები გაუცივდა
-მერე ?
-რა მერე სამი დღე რეანიმაციაში იქნება
-ვერ ვნახავთ?
-ვერა
-კაი რას ჩამოგიშვიათ ცხვირი? რეანიმაციას მინა არააქ?
-არ გვიშვებენ , რომ გხედავთ ენატრებით და ტირისო მერე კიდე ვერ სუნთქავ კინაღამ დამეხჩო , კინაღამ თვალწინ მომიკვდა
-შენ ხოარ უბერავ დამშვიდდი და წამო მინიდდან ვუყუროთ , ჩვენს მარიამს , წამო ძმა შნეც , როგორც გითხარი მარიამი ჩემი დაცაა
-გაიხარე ბრატ
ექიმს ბევრი ეხვეწა დათამ , ბოლოს მაინც დაითანხმა , მინასთან მივედით , ისეთი მშვიდი სახით ეძინა ისეთ მშვიდი იყო , რომ მეც და ყველასაც გადმოგვედო მისი სიმშვიდე , თითქოს გულმა იგრძნო რომ კარგად იყო , რთულია უყურო შორიდან რა ტკბილად სძინავს , მაშინ როცა ძლივს სუნთქავს , თუმცა ისეთი სიმშვიდდით რომ იქედანაც ცდილობს დაგამშვიდოს
-აჰა რაგითხარით მე თვქენ , არ გაბედოთ და იმედი არ დაკარგოთ ! ვინ არ ყოფილა ასე გამოვა მდგომარეობიდან ჩემი გოგო ძლიერია
-შენ გაიხრე რა
-თავს დამნასავედ ნუთვლი , ხოიცი ამწუთას რომ ეღვიძოს და მასეთი დაგინახოთ ორივეს გაგიბრაზდებათ
-კი ძმა მართალი ხარ , წავიდეთ ეხლა დავიძინოთ , დილით რომმოვალთ მოგვცემენ ნახვის უფლებას
სახლში წავედით , მარიამმის ოთახში ვითხოვე დაძინების უფლება , მის საწოლზე მის ბალიშშს ჯერ კიდევ მისი სუნი ჰქონდა სურათებს ვათვალიერებდი , პირველად ფოოტო მაშინ გადაგვიღო დათამ კლუბში სულ პირველად რომ ვნახე , აშკარად არ ვიცოდით რომ გვიღებდნენ , მეორედ რომიდიოდა მაშინ ერთი ორი ვიდეოც გვაქ მანდარინის ხეზე , ძალიან მინოდადა ამ წამსაც ისე გაეცინა როგორც ამ ვიდეოში იცინოდა , ჩემი პრინცესა ,
*** მარიამთან
თვალების გახელა არ მინდოდა ვიცოდი რომმიყურებდნენ, არ მინდოდა ენერვიულათ ამიტომ რაც თუ ძალა მქონდა იმ წამს მოვიკრიბე , ძალიან მშვიდი სახე მივიღე , არ მინდოდა მათ შეშინებოდათ , გარეთ ის ადამიანები მელოდებიან ვინც ძალიან მიყვარს მათ გამო მაინც უნდა გავძლიერდე არ შემიძლია მათ ტკივილი მივაყენო ჩემი წასვლით , არ მინდა რომელიმეს გულიი სტკიოდეს იმის გამო რომ მოვენატრები , ვიცი რასაც ნიშნავს როცა გენატრება როცა ძალიან გინდა შეეხო და ვერ ეხები , ექიმი რამდენჯერმე შემოვიდა არაფერს მეუბნებოდა , მსინჯავდა დაგადიოდა , ისე იქცეოდა თითქოს მომაკვდავი ვიყავი , ნერვები მეშლებოდა უკვე ვერ ვძლებდი ამ საწოლში გარეთ მინდოდა მათთან , გიოს თვალები წამითაც კი არ მავიწყდებოდა როგორ მთხოვდა კაგრგად ვყოფილიყავი ,ან კიდე ჩემი ძმა რომელიც ძალიან შეშინებული დამყურებდა , ერთი სული მქონდა როდის გათენდებოდარომ რომელიმე მაინც მენახა , უკვე არ ქონდა მნიშვნელობა ვინ იქნებოდა ეს , ჩამეძინა როგორც იქნა , სიზმარშიკი დედა ვნახე თბილად მაცმევდა, მთხოვა გარეთ არ გავსულიყავი რომ არ გავციებულიყავი მერე მოვიდა შუბლზე კოცნა უნდა თითქოს მაკოცა მაგრამმ გაქრა , როგრო მინდოდა მისი ტუჩების სითბო მეგრძნო ისევ ,
**მიშო
მარიამი ჩემი დაა , ყოველთვის მინდოდა მისი ბედნიერება , არასდროს მიფიქრია რომ ერთი კაცის შვილები არ ვიყავით , პირიქით ჩემიშვილივით გავზარდე , დღეს კი ისეთ დღეში რომ დავინახე ძალიან შემეშინდა , არვიცოდი რამექნა არვიცოდი როგორ გადაიტანდა , შემეშინდა ისევ არ დამეკარგა საყვარელი ადამინაი , დედა ჩემთვის ანგელოზია იყო და იქნება იკიდეც , მასზე წარსულში საუბარი ნამდვილად არ მინდა , ის ჩემიიდეალი ქალია , ცოლს რომ მოოვიყვან მინდა მასავით ძლიერი იყოს სულით გაუტეხელი , უნდა იცოდეს ყველაფრის ფასი, უნდა იყოს ისეთი როგორიც დედა მყავდა კიდე როგორიც მარიამი მყავს , ჩემი დახატული გოგო , უფალო მალე გაათენე რომ მასზე რამე გავიგო , მე ვერ ვნახავ გიომ უნდა ნახოს , ძალიან ცუდადაა
დილით გავიღვიძეთ თუარა წავედით მარიამის ნახვამდე ექიმის მონახულება გადავწყვიტეთ
-გამარჯობათ
-გამარჯობა , როგორ არის მარიამი?
-ძალიან ვწუხვარ , მაგრამ არცთუ ისე კარგად
-ბატონო?
-ძალიან სუსტი ფილტვებიაქვს
-მერე ?
-მერე არვიცით რამდენხანს გაძლებს
-არმესმის ?
-შეიძლება დავკარგოთ
-შენ გიჟი ხოარ ხარ ? ფილტვის გაციების გამო ბავშვი უნდა მოკლათ ?
-არაფერი არ გესმით
-დღესვე გადამყავს სტამბოლის საავადყოფოში , მართალია როცა ამბობენ რომ საქართველოში არ უნდა ენდო არავის
-კეთილი გადაიყვანეთ
-ბიჯო გესმის რათქვა ?
-კაი ში** მაგას , რამოკვდეს ტო ანთების გამო ? სიცხე რომ ქონდეს კდიე ხო , დავრეკავ ახლა მე სადაც საჭიროა და გადავფრინდეთ ,
-მეც რო წამოვიდე შეილება ?
-რამეკითხები როგრო არ შეილება ჩემი დაა , მაგრამ შენი შეყვარებულია , ამისაც და მომავალლი რძალიც , ადექით ახლა წადითნახეთ და უთხარით არ ინერვიულოს
-კაი ჯიგარიხარ
მარიამთან შესვლაზე უარი გვითხხრა სანამ არ ვუთხარით რომ იქაურობას თავზედავამხობდით , რეანიმაციის ბლოგიდან ერთი მიცვალებული გამიყვანეს , წამით მეგონა მარიამი იყო და ამიტომ გვატყუებდა , კინაღამ მოვკვდიი სანამ არგადავხადე და ულამაზესი პატარა ბავშვის სახეს არ წავაწყდი სული გამეყინა , ერთ მხრივ დავმშშვიდდი თუმცა ვაი მის მშობელს ,
-რადაემართა?
-იგივე რაც მარიამს
-მისი მშობელი ამოგწვავს აქ ბოზ****ვიყო
მარიამთან შევედი ეღვიძა ჩემს გოგოს იმდენად ლამაზია მონატრებული ადამიანი თუმცა ის მონატრების გარეშეც ლამაზი მყავს ,
-მარიამ
-გიოოო ,
-პატარავ არ იტირო თორე წავალ
-კარგი არ ვტირი , გამიღიმა ისე ლამაზად რომ სუნთქვა შმეიკრა
- ჩემო გულო , მარიამ სტამბოლში მივდივართ
-რატო?
-ეს სი**ა
-გიო
-ბოდიში პატარავ , გავეკრიჭე
-დათა არ შემოუშვეს ?
-არა მარტო მე ,
მინიდან გვიყურებდა ბედოვლათი , ხელი დავუქნიე და მასაც გავუღიმე , იმდენად თბილად შემომხედა და გამიღიმა რომ
-რაჭირს იმას ვკვდები ?
-ღმერთმა დაგიფაროს გოგო გაგიჟდი ? არაფერი არ ჭირს შეეშინდა ცოტა და მოენტარე
-ოჰ ბედოვლათს მოვენატრე
-ჩემო სიცოცხლე როგორ მიყვარხარ
-როდის წავალთ ?
-მალე შენი ძმა აგვარებს
-ესც მოდის ხო ?
-კი
-იქაც უნდა გამომკეტონ მარტო ?
-არ ვიცი ბარტყო ჩავდეთ და ვვნახავთ
-მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ მარიამო
-ჩამეხუტები?
-მაგას კითხვა უნდა?
-მოდი რა , მიიწია და მის გვერდით დავწექი
-ჩემო პრინცესავ ძალიან მომენატრე
-მეც მოომენატრეთ ,
-გეძინა ?
-ცოტა
-მოდი დაიძინე სანამ წავალთ
-მადლობა რომ არსებობ
-მალდობა შენ ანგელოზო , თმაზე ვეფერებოდი , მისი ტკბილი სსურნელით ვტკებობდი
-ნათლია როგორაა?
-კარგადაა პატარავ , ცოტახანში გაწერენ
-წასვლამდე მნახოს რა
-გნახავს ანგელოზო აბა რას იზავს
-ჩემი ძმა ?
-შენი ძმა ძალიან ძლიერია სიცოცხლევ , აგვარებს ყვეკაფერს და წასვლისას გნახავს
-დათამაც ლიკამაც და ლაშამაც მნახოს
-ნუ ცანცარებ ეხლ , გნახავს ყველა
-შენი საქმეები აქ ?
-მიხედასვ დათა
-ხომმოდის?
-ორი დღე საქმე მოიცდის მერე ჩამოვა
-კარგი
დაეძინა მალევე ჩემს ანგელოზს , ისეტკბილად ეძინა სულ ვერ მიხვდებოდი საავადყოფოში თუიწვა თითქოს სახლში მის საწოლზე იყო და ტკბილად ეძინა , ჩემო თოჯინავ , შუბლზე ვაკოცე და მიშკასთან გავედი
-რაქენი ძმა?
-სამ საათში მივფრინავთ
-კარგია დაისვენებს მანამდე , ძმა გამთენიოს მარიამის პრობლემით პატარ ბავშვი მომკვდარა , წეღან რომ შევდიოდი უცებ ცუდი ფიქრი გამიარა თავში
-გგონია რამე აერიათ ?
-კი
-გავაკვევთ ხვალ დილით
-იქაც უნდა გამომკეტონ მარტოო?
-ოხხ ჩემი პატარა როგორ შემიშინა ამ დედამოტყ***
-ბავშვები შეკრიბეთ ბრძანებაა ყველამ დამემშვიოდბოსო
-ოხ ჭინკა ეგ , მოიდან ისედაც ბავშვები ლიკა და ლაშა იქაც მოდიან , ნიკასაც უნდა წამოსვლა მაგრამ არვიცი ექიმის რას ეტყვის
-ბინა ითრიე?
-კი ძმა
რთულია როცა ამ ქვეყნად მარტო ხარო ამბობენ ,მაგრამ ამ დაძმას თუ შეხედავ ვერ იტყვი რომ მარტო გაიზარდნენ მამის გარეშე , ყოჩაღ მათ დედას , მიკვირს ბატონი ნიკოლოზის , რადგან ისეთი არჩევანი გააკეთა რომ ძაიან შეცდა ყავს ოჯახი იქ მაგრამ საერთოდ არრარის ბედნიერი იქ, იქნებ მანანა დეიდა ცოცხლი ყოფილიყო მეუღლესთან და შვილებთან ყოფილიყო , რთულია ეს ცხოვრება და მისი გამოცდები