მათე მართლაც მივიდაა ევასთან, ცოტახანი ჩაფიქრებული დადიოდაა არ იცოდა როგორ მოქცეულიყო არც ის იცოდა სწორად იქცეოდა თუ არა ცოტა ფიქრის შემდეგ როგორც იქნა გაბედა და დაურეკა ევას-გამარჯობა, აქ ვარ შეგიძლია ჩამოხვიდე ბევრი დრო არ მაქვს- უხეშად მიუგდო გოგონას სიტყვები და ტელეფოი გათიშა. ევას არ მოწონდა მათეს საუბარი მაგრამ იცოდა ასე, რატოც იქცეოდა და ვერაფერს ეუბნებოდა, გაჩუმებას ამჯობინებდა ამავე დროს მათეს ხასათიც იცოდა თუ იგი რამეს ეტყოდა იცოდა მათე არსად არ გაყვებოდა ის კი მარტო ვერ შეძლებდა მოქმედებას და მკვლელის ნამდვილ ვინაობის დადგენას ზუკა კი მას დახმარებაზე უარს ეტყოდა და მარტო იმოქმედებდა არ უნდოდა ზუკას ევას ჩარევა ამ ამბავში არ უნდოდა საფრთხის წინაშე დაეყენებინა, ეს იცოდა ევამ და ამიტომ ყველაფრის მიუხედავად მათეს სთხოვა დახმარება უკვირდა მათეს საქციელი რომ დათანხმდა ამას ვერ წარმოიდგენდა მისგან უარს ელოდა მაგრამ როდესაც უთხრა მათემ დაგეხმარებიო ძალიან გაუხარდა ევას. ღია ფერის ჯინსი ამოიცვა თეთრი მაისური გადაიცვა თმები მაღლა აიწია და მისი ლამაზი სახე უფრო გამოიკვეთა სწორი კურნოსა ცხვირი ოდნავ დაბურცული ტუჩები სადა მაკიაჟი გაიკეთა და უკვე მზად იყოო კმაყოფილმა გაიღიმა სარკეში და სახლის კარები გაიხურა -მზად ვარ წავიდეთ-მანქანის კარები გამოაღო და კომფორტულად მოთავსდა
-რატო იჩქარეე არ იყო საჭირო-ირონია შეპარებული ხმით უთხრა
-ირონია საჭირო არაა - მშვიდად უთხრა
-მომისმინე გაგაფრთხილე მე შენ რომ ზუსტად 10ზე მზად უნდა ყოფილიყავი მაგრამ რომელი საათია 10:30 წითი ასე ვერ მოვრიგდებით როცა გეტყვი ზუსტად მაში იქნები მზად თუ არადა აღარ დაგხვდები-სულ რარაც ნახევარი საათით დავაგვიანე -უთხრა და ხელები მაღლა აღმართა -კარგი ნუ მებუზღუნები ისედაც არ მაქ შენი ნერვები მალე მოვაგვაროთ ეს ამბავი -თქვა და მანქანა ადგილს მოწყდა მანქანა ისე ჩქარა დაყვადა გაუცნობიერებლად არც გოგონაზე უფიქრია რომელიც მის გვერდით იჯდა ეშნოდა თუ არა მაგრამ გოგოს პირიქით, ევა როგორც სიჩქარეს მოყვარული ხმას არ ირებდა და თან სიამოვნებდა კიდეც სისწრაფისგან გამოწვეული ადრენალინი იმის სურვილს უჩენდა უფრო სწრაფად ეარა მანქანს მაგრამ მათესთვის სიტყვაც არ უთქვამს როგორ მივიდნენ დანიშნულების ადგილას ვერ გაიგო
-შეგიძლია გადმოხვიდე მოვედით
-ამმ... კარგი
გადავიდნენ და იმ ბარში შევიდნენ რომელშიც ლაზარე დაჭრეს შესვლის დროს მათეს სახე ეცვალა დაიბღვირა ევამ შენიშნა თუ როგორ დაეჭმა ძარღვები სიბრაზიზგან იქით გაიხედა ვიღაც გოგო მათკენ მოდიოდა როგორც კი მოვიდა მათეს კისერზე ჩამოეკიდა ევამ დაბღვერილმა და ცინიკურად გახედა -<ძუკნა>-გაიფიქრა ევამ
-მათე საყვარელო გავიგე შენი ძმის ამბავი ვმწუხვარ საშინელებაა -ნუ წუხარ და ხელები მომაშრე-მათე რა გჭირსს? - სიტყვები საშინლად გაწელაა-არაფერი მჭრს უბრალოდ მომშრდი- გოგონა უხეშად მოიცილა და მიმტანის ძებნა დაიწყო რომელიც შემთხვევის ადგილზე იმყოფებოდა მაგრამ როგორც უთხრეს მიმტანი დღეს არ მუშაობდა ისვენებდა
-ვმწუხვართ მაგრამ ერეკლე დღეს არ მუშაობს -იქნებ მისი მისამაღთი გვითხრად სად ცხოვრობს?!-საუბარში ევა ჩაერთო
-სასწრაფო საქმეა-დაბღვერილმა უთხრა დემეტრემ-კაგით აი ამ მისამრთზე ერეკლეს საბუთები გაუწოდა და მისამართზე ანიშნა
-მადლობთ-თავი დაუკრა ევამ და იქაურობა დატოვეს ბარი. ერეკლეს ბინაში მივიდნენ მათემ კარზე დააკაკუნა და ცოტახნის შემდეგ კარიც გაიღო მათე მაშინვე შიგნით შევიდა ერკელემ კითხვის ნიშნის თვალებით შეხედა, სახლში თითქმის სულ ძალიან ცნობილი მხატვრის ნახატები იყო გამოფენილი მისაღბში ვინსენტ ვან გოგის "ვარსკვლავებიანი ღამე" ეკიდა დიდი ფორმატით ეტყობოდა რომ ხელოვნებაზე იყო შეყავრებული.
-გისმენ!-მათემს საუბარი დაიწყო
-ბოდიშით, ვერ მივხვდი-გაკვირვებული თვალებით უყურებდა
-რა გაგიკვირდა?ბარში რაც მოხდა ამის გასარკვევად მოვედი შენთან
-უკაცრავად მაგრამ ვერაფერს გეტყვით
-მომისმინე სანამ წყნარად გესაუბრები მითხარი ჩენს გაბრაზებას და წყობიდან გამოყვანას არ გირჩევ -ბიჭმა შეშნებულმა გახედა
-კარგი მათე დამშვიდდი- შეეცადე ევა დაემშვიდებინა
-მისმინე შენი დახმარება გვჭირდება ვინმე საჭვო პირი ხომ არ დაგინახია ვინც ცოტა უცნაურად იქცეოდა?
-3 ტიპი იყო მხოლოდ ამას გეტყვით მეტს ვერაფერს გთხოვთ ნუ დამაძალებთ
-კარგი დამშვიდდი საფრთხე არ გემუქრება მადლობა
გართ გამოვიდნენ და მანქანაში ჩასხდენენ როგორც კი კუთცნილი ადგილი დაიკავეს მათემ საუბარი დაიწყო
-ვინ არის ეს 3 ტიპი, ვინ? - თითქოს ევას კი არა საკუუთარ თავს უსვავდა კითხვებს
-ამიტომ გითხრარი ზუკას ბრალი არაათქო ახლა მხოლოდ ლაზარეს გონზე მოსვლას უნდა დაველოდოთ ისე ვერ გავიგებთ ამ ბიჭსაც ვერაფერს ვეტყვით საფრთხეში ვერ ჩავაგდებთ
-და იქმადე სანამ ლაზარე არ მოვა გონს ასე ვიჯდე? არა, არა ასე უმოქმედდ ვერ ვიქნები- ახლა მათეს გაუჩნდა იმის სურვილი რომ ეპოვა ნამდვილი დამნაშავე სრულიად დარწმუნდა რომ ზუკას არაფერი დაუშავებია მაგრამ მაინც ვერ ისვენებდა და იქამდე ვერ მოსივენებდა სანამ დამნაშავეს არ იპოვიდა. გზაში ხამს არცერთი არ იღებდა ახლა ისე ნელა დაყვადა მანქანა, მანქნა კი არა ჭიანჭველა გეგონებოდათ, ევასაც არ ქონდა იმის სურვილი მათესთვის რამე ეთქვა ძალიან დაღლილი იყო სახლში რომ მივიიყვანა მათემ მაშინვე სალის დაურეკა და თავისთან იხმო-გოგო სად ხარ რამდენჯერმე დაგირეკე და თითქოს არაფერი არავინ მიპასუხა გადმოგერეკა მაინც- კარების გაღებისთანავე მიაყარა ევას
-ვაფშე იცი მაინც რა მოხდა?
-რაა?-გაკვივებულმა უპასუხა დაქალს
-რა და ლაზარე დაჭრეს ვიღაც სამ ტიპმა მათეს კიდე ზუკა ეგონა დამნაშავე აბა გამოიცანი რატო შენს გამო ეგენონა რო ძმაკაცებმა შენს გამო იჩხუბეს ძაან სასაცილოა ხომ-ნერვიულად იცინოდა ევა
-ევა დამშვიდდი მე არცერთი მიყვარს, არც ზუკა და არც ლაზარე არცერთხელ მიმიცია მიზეზი მათთვის, რომ ჩემს გამო ეჩხუბათ ასე რომ ამას არც ზუკა ჩაიდენდა და არც ლაზარე ერთმანეთს ჩემს გამო ვერ ავნებდნენ... ევა გესმის?
-მესმის მეც მჯერა რომ ეს ყველაფერი ზუკამ არ ჩაიდინა და ამაში დღესაც დავრწმუნდით მე და მათე
-და საიდან მიაგენით ამ 3ტიპს?
-ეგენი ჯერ არ გვიპოვია მაგრამ მალე ვიპოვით, დარწმუნებული ვარ -ლაზარე როგორ არის?-უდარდელად იკითხა თითქოს მოვალეოა მოიხადა ამით
-ძალიან მძიმედ კომაშია და არ ვიცით როდის მოვა გონს
-იმედია მალე

მათე საავადმყოოში მამამისი მოძებნა და საუბარი დაიწყო
-მამა მტრები გვყვავს?
-არა შვილო რა მტრები საიდან მოიტანე?!-არა არაფერი- უთხრა და გასავლელისკენ შებურუნდა
-სად მიდიხარ?
-არაფერია მალე მოვალ-უთხრა და წავიდა.