-რატომ?
-არ ვიცი ალბათ სტრესის ბრალია
-გინდა წავიდეთ საავადმყოფოში?
-არა კარგად ვარ მალე გამივლის
-იქნებ მაინც წავსულიყავით?
-არა იო არ მინდა წასვლა, ერთადერთი რაც მინდა შენი ჩემს გვერდით ყოფნაა სხვა არაფერი
-რანაირად ხარ ასეთი საყვარელი?
-წარმოდგენა არ მაქვს, აი ასეთი დავიბადე
-შენს დაბადებაზე გამახსენდა, დედაშენი დილით მოვა როგორც ვიცი
-მერე?
-მერე ის, რომ ჩემს წასვლამდე თუ მოვა ძალიან უხერხულად ვიგრძნობ თავს
-რას მთავაზობ?
-საერთოდ არანაირი სურვილი არ მაქვს აქ მორტო დაგტოვო და მეც უშენოდ დავიძინო, საერთოდ არ მომეწონა წინა ღამეს უშენოდ ყოფნა
-ხედავ? როგორი დამოკიდებული გახდი ჩემზე?
-და შენ არ გახდი ჩემზე დამოკიდებული?
-სულაც არაა
-ხოო როგორ არა, ნეტა ვინ ეგდო ჩემს შემოსასვლელში გულწასული
-ეგ რა შუაშია?
-არარის შუაში?
-არა
-მაშინ ახლა მე ავდგები და წავალ სოფიასთან, დავხედავ როგორარის
-გინდა ახლა დაგხედოს საახლობლომ ზემოდან?
-რას იწყევლები ეს ახალგაზრდა გოგო
-ნუ გამაღიზიანებ და არაფერს არ ვიტყვი
-აღიარებ?
-რას?
-იმას რომ ჩემზე დამოკიდებული ხარ
-იოანე გილმოურო მე შენზე დამოკიდებული ვარ, კმაყოფილი ხარ?
-კი ძალიან, ნეტავ იცოდე როგორ ძალიან მიყვარხარ
-შენ წარმოიდგინე ვიცი
-მიდი ახლა ადექი ჩაალაგე ტანსაცმელი და ჩემთან წავიდეთ, სანამ არ ჩაგვეძინა და თავზე არ დაგვადგა დედაშენი
-ახლა? შენთან წავიდეთ?
-ხო რა მოხდა? ხვალ ისვენებ და მთელი დღე ჩემთანერთად იქნები, ამ ღამითაც ერთად დავიძინებთ
-კარგი აზრია მომწონს
-ხოდა მიდი ადექი, მე მანამდე შენს აივანზე შენს სავარძელში ჩავჯდები და სიგარეტს მოვწევ
-ეგრე არ გამოვა
-რა არ გამოვა?
-ჩემს ადგილს ეგრე მარტივად ვერ დავთმობ და საერთოდაც მეც მინდა
-კარგი წამო ერთად გავიდეთ
-ყავა გინდა?
-არა ყავისთვის ცოტა გვიანია
-გეთანხმები, მაგრამ ახლა გადავწყვიტოთ ამ სავარძელში რომელი ჩაჯდება
-მე უკვე დაგავწყვიტე, მე ჩავჯდები
-მერე მე?
-შენი სავარძელი მე ვიქნები
-კარგი შენს მუხლებზეც კომფორტულად მოვეწყობი, ვერ წარმომედგინა ამ სავარძელში ვინმესთან ერთად თუ მოვკალათდებოდი
-მე კიდევ ვერ წარმოვიდგენდი, რომ ვინმე ასეთი მნიშვნელოვანი გახდებოდა ჩემთვის, მაგრამ გახდა და მე მივხვდი რომ სიყვარული საოცრებებს ახდენს
-ძალიან მაბედნიერებ...

ტანსაცმელი ჩავალაგე პატარა ჩანთაში, მანქანაში ჩავსხედით და წავედით იოანეს სახლში
-ემი ხოარ გშია?
-არა არ მშია, საერთოდ არ მაქვს მადა
-მაშინ მიდი გამოიცვალე, რამე ნახე ჩემს კარადაში
-არა ამჯერად ჩემი წამოვიღე
-შაორის აგარაკზე რომ გეცვა იმედია ის არა, თორემ მშვიდობიანად ვერ ჩაივლის ეს ღამე
-არა ის არარის ამჯერად სხვა მაქვს მაგრამ მანამდე წყლის გადავლება მჭირდება
-კარგი მიდი ადი ზემოთ და მოწესრიგდი
-კაი მივდივარ...

ლეპტოპი ავიღე და სავარძელში ჩავჯექი, პროექტს გადავხედე მაგრამ ჩემი გონება მაინც სხვა რამეზე ფიქრობდა, ცდუნებას ვერ გავუძელი და მეც ამ ფიქრში აბაზანის კართან აღმოვჩნდი, ხმაურის გარეშე გავაღე კარი და უბრალოდ მას ვუყურებდი, საოცრად დახვეწილი სხეული, წელამდე დაშვებული სველი თმები და ზემოთ წამოწეული მკერდის თავები, თავს ვეღარ ვერევი
-აქ რასაკეთებ? მიყურებდი?
-გამომიჭირე
-შენც ხომარ გინდა წყლის გადავლება, ძალიან კარგი წყალია
-მინდა
-მოდი
ტანსაცმელი გავიხადე და მივუახლოვდი, საჩვენებელი თითი მოვხარე და ნაზად შევახე მკერდის თავს, მისი წყლიანი ტუჩები შევიგრძენი და ვნებამ მთლიანად მოიცვა ჩემი სხეული
-შებრუნდი
უსიტყვოდ შეტრიალდა და მეც ჩამოვაყოლე ხელები მის თმებს, მხარზე ვაკოცე, ერთი ხელი მკერდზე მოვუჭირე და მეორე ვ*გინისკენ ჩავაცურე, ოდნავ წინ გადავხარე და მანაც ინსტიქტურად ხელები კედელზე დააწყო, პე*ისმაც მალევე იპოვა მისამართი და მისმა ხმამ აშკარად გადააჭარბა წყლის ხმას, ტემპმაც ნელნელა იმატა, შემოვაბრუნე ხელში ავიყვანე და მანაც ფეხები წელზე შემომხვია, მის ყელს ავეკარი ტუჩებით და კულმინაციასაც მივაღწიეთ. კედელს ავეკარით იგივე პოზაში და სუნთქვის დარეგულირებას ვცდილობდით
-გონებას მაკარგინებ
-ჯერ არ დაგიკარგავს?
-გონება რომ დავკარგო ვეღარც გაივლი წესიერად, ასერომ მოისვენე და ენას ნუ ატრიალებ
-კარგი ჩუმად ვარ, აღარ გავიდეთ აქედან?
-ჩამოდი მაქედან ნუ გაგიტკბა და პირსახოცს მოგაწოდებ
-შენც კარგად ატრიალებ ენას
-მე არ ვგრძლობ იმის საფრთხეს რომ ვეღარ გავივლი წესიერად
-თავდაჯერებული ვირი ხარ

გამოსვლისთანავ გადავიცვი ჩემი პენუარი და შევუდექი თმების გაშრობას, პირსახოცშემოხვეული იოანეც მომიახლოვდა
-მე გაგიშრობ თმებს
ფენი გამომართვა და დაიწყო ჩემი თმების გაშრობა, ვფიქრობ რომ ძალიან გამიმართლა ის რომ გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში
-ესეც ასე მშრალია
-ვგიჟდები მე შენზე
-მე კუდევ შენზე ვგიჟდები, წამოდი დავწვეთ
ლოგინში დავწექით და მთელი მისი სხეული შემომეხვია, კისერში ჩარგო ცხვირი და გაიტრუნა
-იოანე ასე გავიგუდები
-შეეჩვევი
-კარგი ვნახოთ
-მიყვარს როცა ამ ლოგინში ჩემთანერთად ხარ, მშვიდად ვარ როცა ახლოს ხარ
-მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ, ტკბილი ძილი
-შენც

დილით თვალები გავახილე თუ არა, ემის სახე დამხვდა ჩემს წინ, მძინარეც კი როგორი ლამაზია, მიყვარს მისი არსებობა ჩემს ცხოვრებაში, ფეხაკრებით გამოვედი ოთახიდან რომ არ გამეღვიძებინა და სამზარეულოში ჩავედი, საუზმე მოვამზადე თავისი ყავით და ისევ დავბრუნდი ოთახში. გვერდით მივუწექი და ყელზე ვაკოცე
-ემიი გაიღვიძე
ოდნავ შეიშმუშნა და გადაბრუნდა
-ემიიიი
-უუუ რაარი? ცოტახანს კიდევ დავიძინებ
-გაახილე რა თვალები, მომენატრე
-ყავა მზად არის?
-კიი
-კიდევ?
-საუზმეც
-მაშინ ავდგები, ნეტავ იცოდე როგორ უყვარხარ ემის
-ვიცი ჩემო ცხოვრებავ, აწი ახლა შენი ლამაზი ტრ*კი და ჩავიდეთ ქვემოთ
-კარგი ხოო

-იოო აივანზე გავდივარ, წამოიღე ყავაც და სიგარეტიც
-ძაან ხოარ გაგიტკბა შენ?
-შენთვითონ თქვი ჯერ მე ვდგები მერე შენო და ახლა მოგიწევს შეეგუო
-არც გაატ*აკო
-შენ რა გეზარება ჩემთვის ყავის გაკეთება?
-სულაც არა
-მაშინ ჩუმად იყავი და სიმშვიდეში დამალევინე ყავა
-ვაინეეე თავს მოგაჭამ ახლა იცოდე
-რა საყვარელი ხარ ხანდახან
-ჩუმათ იყავი და დალიე თუ სვავ
-კაიი, მარა რა სუნები იყო სახლში ისეთი შეგრძნება მაქვს რომ ყველაფერს გადავჭამ
-წამო რა ვჭამოთ მეც ძაან მშია
-წამო...

მივუსხედით მაგიდას, იოანეს მომზადებული საოცარი საუზმეც მადისაღმძვრელად გამოიყურება და შევუდექით დაგემოვნებას
-სად ისწავლე მზარეულობები და რაღაცეები?
-მარტო ცხოვრებამ მოითხოვა
-და მარტო რატომ ხარ
-მარტო არ ვარ, შენ ხომ ჩემთან ხარ
-ერთი იდეა მაქვს
-აბა?
-მარტო რა უნდა ვაკეთოთ მთელი დღე, ხომარ დავურეკოთ სალის და გიგის?
-კაი აზრია მოვლენ და გავერთობით ერთად
-კაი, მოიცა მოვიტან ტელეფონებს
-მიდი შენ სალის დაურეკე და ის გიგის ეტყვის...

-სალიი? რაშვები?
-არაფერს სახლში ვარ, მოვიწყინე, შენც სულ დამივიწყე აღარ გცალია ჩემთვის
-ნუ აზვიადებ რაღაცეებს და მომისმინე
-ხო რახდება?
-მე და იო მარტო ვართ და ამოდით შენ და გიგიც გავერთობით
-სად ხართ?
-იოანესთან სახლში
-კაი გამოვიქცევი
-დაურეკე გიგისაც
-კაი დავურეკავ და მალე მოვალთ
-შოკოლადი წამომიღე რა თხილიანი
-მსუნაგო

-მსუნაგი ხარო
-მერე რა გინდა მართალს გეუბნება
-რატომ ვარ მსუნაგი, მინდა და რა გავაკეთო
-კარგი არ იტირო ახლა
-ნუ დამცინი თორე ინანებ
-როგორ მანანებ?
-ნუ ხარ გარყვნილი და სულ მაგაზე ნუ ფიქრობ
-მინდა და რა გავაკეთო
-მოგხვდება
-მიდი ჰე დაფიქრდი სანამ მოსულან
-იოანეე
-კაი ხო, მოდი ავალაგოთ

ცოტახანში კარზე ზარი გაისმა, გავიქეცი და კარიც გავაღე
-მოვედით გვრიტებო
-შემოდით, როგორ მომენატრეთ
-თქვენ ბუდეში ხართ დამალულები თუ რა ხდება
-გიგიიი, ნუ ბოდიალობ რაღაცეებს და შემოდით
-ოჰ გამოგვეხმაურა ბიჭი, მოვდივარ...
-მომიტანე შოკოლადი?
-მოგიტანე ხო, რა გჭირა რამ გადაგრია
-რავიცი მომინდა, წამო შევიდეთ
-წამოო..

-ჩვენ თქვენთვის ახალი ამბავი გვაქვს
-რა ამბავი?
-ერთ კვირაში ქორწილი გვაქვს
-ეე რა მაგარიაა, მოდი ჩაგეხუტო...
-გიგი რა ჩუმჩუმელა კაცი ხარ, რატო არ მითხარი?
-წუხელ გადავწყვიტეთ და როდის მეთქვა
-არ ავღნიშნოთ? რას დალევთ?
-შამპანიური გახსენი, უფრო უხდება
-ოქეიი

იოანემ შამპანიური მოიტანა და ხმაურიანად გახსნა, ჭიქებშიც ჩამოასხა და ყველას დაგვირიგა
-სალიი და გიგიი თქვენ ორივენი ჩემთვის და ემისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი ადამიანები ხართ და ყოველთვის ასეც იქნება, ძალიან მიხარია მე და დარწმუნებული ვარ ემისახც, მიდა რომ სულ ასეთი ბედნიერები და კარგები დარჩეთ ყოველთვის
-მადლობა იო გაიხარე
-აწიეთ ახლა ჭიქები...

-იო შენი ტელეფონი რეკავს
-ვინ არის?
-ალექსანდრეა...
-ხო ალექს რა ხდება?
-რაღაც შეუსაბამობაა პროექტში და მინდა რო ერთად განვიხილოთ, შენს სახლთან ახლოს ვარ და გამოგივლი თუ სახლში ხარ
-ახლა სტუმრები მყავს მაგრამ გამოიარე, შენც შემოგვიერთდი და თან გადავხედოთ ყველაფერს
-კაი მოვდივარ...

-რა ხდება იო?
-არაფერი ალექსი გამოივლის რაღაც საქმე აქვს
-ძალიან კარგი შემოგვიერთდეს


ცოტახანში ისევ გაისმა კარზე ზარი
-მე გავაღებ იო
-კაი
კარიც გავაღე და ზღურბლს იქეთ სასიამოვნო ამბავი ნამდვილად არ დამხვდა, ალექსანდრე და სოფია
-გამარჯობა ემი, შეიძლება?
-რათქმაუნდა მობრზანდით...



ცოტა პატარა თავია მაგრამ მაინც ავტვირთე, იმედია მოგეწონებათ.
ყველას დიდი მადლობა ვინც კითხულობთ და გაინტერესებთ