საღამოს რვა საათი იყო როცა ტელეფონის ზარი მაღვიძებს ეს ის ბგერებია რომლებიც ჩემს ტვინის უჯრედებს მთლიანად კლავს და ანადგურებს.
-რა?...-უხეში ახალ გაღვიძებული ხმის ტემპით ვპასუხობ ჩემს არცთუისე საყვარელ მეგობარს.
-არვაპირებდი დარეკვას უბრალოდ სალაპარაკო გვაქვს.-იდუმალი ბგერებით საუბრობდა ზუსტად ისეთით დეტექტიურ სერიალებში მკვლელები რომ საუბრობენ.
-Okayy...ათიზე ლამპარში იყავი.-ეს იყო ჩემი სიტყვები ზარის დასრულებისას და ტელეფონი საწოლზე დავაგდე. წამოვჯექი... გადავტრიალდი ბალიში ავიღე საწოლზე დავწექი ბალიში ჩემს თავს ზემოდან მოვაქცია და ვიკივლე.
ათის ნახევარი იყო როცა სახლიდან გავედი, ჩვეულებისამებრ დედას მაცივარზე წერილი დავუტოვე.=ძვირფასო დედიკო ძვირფასს ყოფილს უნდა შევხვდე სალაპარაკო მაქვსო იქიდან სასეირნოდ წავალ და მეგობრებს შევხვდები საღამოს ქეთისთან ერთად აქ მოვალ. სიყვარულით შენი ერთადერთი და საყვარელი შვილი ანი.=
კარები გასაღებით ჩავკეტე და ჩანთაში ჩავდე. ტელეფონს ყურსასმენები შევუერთე და ჩემი ტოპ10ეული ჩავრთე. სანამ წვიმის წვეთებით დაფარულ გზას გავდიოდი რამდენიმე მელოდია სასიამოვნოდ ჩამესმოდა ყურებში *get u the moon*-*sweater weather*-*love is a bitch*-*ure mine*-*dance monkey*. როდესაც ლამპარში მივედი ანდრია უკვე ერთერთაგიდანსთან კომფორტულად იჯდა მასთან მივედი და ლოყაზე ნაზად ვაკოცე.
მომენატრე-ყურში ჩუმად ჩავჩურჩულე და მის წინ ტყავის სავარძელზე დავჯექი ჩანთა გვერძე დავდე და ტელეფონს ხმა გავუთიშე, არ მინდოდა ჩემი და ანდრიას საუბარს ხელი შეშლოდა.
-მეც ძალიან ამიტომ მინდოდა შენი ნახვა, ზაფხულზე მინდა ვილ...- ანდრიას მე გავაწყვეტინე.
-*ჩაცინება* ზაფხული- ისტერიული სიცილით ვიცინოდი 10 წამის განმავლობაში.
-გთხოვ არ გინდა.-თვალები გადაატრიალა ლუკამ.
-კარგი, უბრალოდ როდესაც ის კა//პა მახსენდება თავს ვერ ვიკავებ ისიც კარგია რომ არ ვილანძღები და მხოლოდ ასეთი სიცილით გაწუხებ.-ძალიან იაზვურად გავუღიმე.
-არასდროს მაწუხებ... უბრალოდ გასართობი იყო ხომ იცი შეუცვლელი და ერთადერთი ხარ.-ანდრიამ ჩემი ხელი მის ორივე ხელში მოაქცია და ნაზად აკოცა.
-კი ვიცი.- და ხელი უხეშად გამოვწიე.
ანდრიამ ჩაიცინა და ტუჩები შეაშმუშნა.
-ზუსტად იმიტომ რომ ვიცი რაც ვარ და რა ფასისაც ვარ მინდა გითხრა რომ დაა//ვიო ჩემი ცხოვრებიდან **მპუა- ჩანთა ავიღე და მშვიდად გავედი გარეთ. სასეირნოდ არ წავსულვარ ქეთისთან ავედი. კარებზე დავაკაკუნე. კარები ქეთიმ გააღო როგორც ჩანს მარტოა.
-შემოდი!-და უფრო ისე გამოვოდა რომ ხელი მომკიდა და შემათრია კარები დაკეტა და დივანზე დაჯდა.
-უნდა მოგიყვე- სიცილი დავიწყე და გვერძე დავუჯექი ყველაფერი დილის რვა საათიდან დავიწყე და ქეთის ინტერესით მოცულ სახეს ვუყურებდი.
-აუ საააღოლ აი საღოლ.. ნერვებს მიშლი რატო არ აგინე?-პატარა გაბუსხული ბავშვივით წამოდგა და სამზარეულოში გავიდა უკან გავყევი.
-რჩები ჩემთან?-ჭიქა ავიღე და წყალი დავისხი.
-ჰო წამოვალ... 4ისკენ გავიდეთ. საერთოდ რომელია?- საათს გახედა და დაიჭყანა-მაშინ 2ზე გავიდეთ.
-12 საათია მანამდე რამე ვუყუროთ.
რამდენიმე ფილმი ავარჩიეთ და ერთერთის ყურება დავიწყეთ სამისნახევარზე დავამთავრეთ და ჩემთან წავედით. კარები ღია არ იყო ანუ დედაჩემი ან არ მოსულა ან მოვიდა და წავიდა. ჩანთიდან გასაღები ავიღე და კარები გავაღე. ჩემს ოთახში შევედი და გამოვიცვალე ქეთი წამოწვა და ტელეფონი ეჭირა.
-ინსტაგრამიდან ვიდეო როგორ გადმოვწერო?-მკითხა ქეთიმ და შეკრული წარბებით და დამრგავლებული ტუჩებით გამომხედა.
მხრები ავიჩეჩე და ტელეფონი ავიღე მაგიდიან ინსტაგრამზე რამდნიმე სურათი ვმახე შემდეგ კი ვიდეოზარით ჩემი დაქალი ნია მორეკავდა.
-ბარობაროოო
-ჰოუუ
-აზზე ხარ მოვდივარ?
-რააა?-მე და ქეთიმ ერთდროულად დავიყვირეთ ქეთი ჩემთან მოვიდა და კიდევ ერთხელ კითხა.
-რათქვი??
-ჰოოო-გახარებულმა ხტუნვით დაიწყოო ლაპარაკი.
-დღის პოზიტივად მოგნიშნავ.-ვუთხარი და კოცნა გავუგზავნე.
-შენიდან გამიხარდება.- ნიამ და ქეთიმ სიცილი დაიწყეს.
-ჰაჰა გავიცინო?
-ურიგო არ იქნება-თქვა ისევ ნიიამ რომელმაც მთხოვა ქეთისთვის დამეთმო ტელეფონი.
ქეთი მეორე ოთახში გავიდა..
სიმართლე გითხრათ ძალიან დამაინტერესა რა ქონდათ ისეთი სალაპარაკო რასაც ჩემთან ვერ ოტყოდნენ. ასე არარსდროს მოქცეულან...


ვიცი ეს თავი ცოტა უაზროა მაგრამ ჩემი ჭკუით დაგაინტრიგეთ ანუ რჩევა მონდა გავაგრძელო? დავიჯერო არ გაინტერესებთ რამოხდა და რა მოხდება??? გაკოცეთ და მიყვარხართ აბა ჰე.