კარზე დააკაკუნეს და იესეც გასაღებად ადგა მე კი ისევ და ისევ საბანში ვიყავი ჩამძვრალი და ნახევრად მეძინა... ოთახში მამა რომ შემოვიდა იესე გვერდით მომიჯდა მე კი წამოვჯექი... საათს დავხედე და 8 ხდებოდა ასე ადრე რა საქმე ქონდა ნეტა კი ვიცოდე...
-მოკლედ ბევრი მიკიბვ მოკიბვის გარეშე გეტყვი. რადგან შენ არ ჩადიხარ ზურასთან მის გასაცნობად. ამ საღამოს ის ამოვა მამამისთან და დედამისთან ერთად რომ გავიცნოთ. შენ კი საღამოსთვის მოემზადე... ხო და ხვალ 4ისთვის შენ ჩახვალ მათთან და ყველას გაიცნობ... თუ გინდა ანიტა გაიყოლე.
თვალები ავატრიალე და ავდექი... უჯრიდან ბრეტელებიანი მაისური და მაღალწელიანი შავი შორტები ამოვიღე. სააბაზანოში რომ შვედი და გამოცვლა დავიწყე თან მამას ვაჯავრებდი.
-ბევ მიკიბვ მოკიბვას არ დავიწყებ... ზურა უნდა გაიცო... ერთი რა ვინააა ეს ზურა რაში მადარდებს გავიცნობ თუ არა.?ანიტამ გაიცნოს თან მისი ტოლია... მე რატო უნდა გავიცნო 4წლით დიდი ადამიანი? ფ ე ხ ე ბ ზ ე.
სააბაზანოდან გავედი და ვცადე მამას შევწინააღმდეგებოდი.
-ახლა კარგად მისმინე ბატონო მირიან. ამაღამ მე აქ არ ვარ და არც არავის გაცნობის ხასიათზე და ვნახოთ ხვალ შეიძლება ჩავიდე
-შვიდზე სახლში იყავი და ხვალ ანიტა გაგყვება.
-იესე გამომყვება.
მკაცრად ვთქვი და ტყუპისცალს მუდარით სავსე თვალები მივანათე...მანაც გამიღიმა ადგა და ხელი წელზე მომხვია.
-ჩემს დას მე გავყვები და სხვა არავინ...
მეც ლოყაზე ვაკოცე ძმას.
-იესეეეე გასაღებს მათხოვებ?
-არააა?
-კი რა.
კატის თვალებით მივაშტერდი ძას და ბოლოს დავითანხმე... გასაღები მინც მომცა და მეც სასწრაფოდ გადავევლე მოტოციკეტს...
-ჩაფხუტი დაიფარე.
-არის უფროსო.
სამხედრო ჟესტით დავეთანხნე მის სურვილს და ჩაფხუტი მოვირგე მალევე ლულუს სახლის წინ გავაჩერე... მისი სახლი ჩემი მეორე სახლი იყო უბრალოდ ახლა მხოლოდ ზაფხულში... თბილისში უკვე ვეღარ ვხედავდი ჩემს ბავშვობის მეგობარს, ნუ მეგობრებს ლულუს, ეთოს და კატოს... ასე რომ ახლა მე მათზე დიდ დროს ლეასთან და ლიკასთან ვატარებდი.. 15-ის ვიყავი ისინი ინტერნეტით რომ გავიცანი და მათზე მეტად არავინ მიყვარდა, მაგრამ ჩემს ბედნიერებასაცაქვს დასასრული ლეასთან ურთიერთობა ერთი თვის წინ გავწყვიტე მამას მოთხოვნით..
ლულუს სახლში დაუძახებლად შევაბიჯე და ნინას შევაფრინდი არც სოსოს დავაკელი ჩახუტებს... ჩემთვის მშობლებივით იყვნენ... ლულუს ბებია და ბაბუა კი ჩემი ბებია - ბაბუაც იყვნენ... ნინა უფრო უკეთ მექცეოდა ვიდრე მარინა, სოსოს უფრო ვუყვარდი ვიდრე მირიანს.. უკვე 19ის ვიყავით მთელი სამეგობრო და მეც ერთი თვის ჩამოსული გახლდით რაჭაში ეს ერთი თვე ვიღაც ზურას გაცნობას მთხოვდა ყველა რათქმაუნდა იესეს გარდა ის სულ ჩემმხარესარის..
-ლულუუუ.
და'ქალისკენ გავიქეცი და ძლირად ჩავეხუტე... მთელი ღამე ლულუსთან ვიყავი ვსვამდით ძველ ამბებს ვიხსენებდით მე კატო ეთო და ლულუ... ყველაფრის, დროის, სიშორის, მონატრების მიუხედავად ჩვენ მაინც საუკეთესო მეგობრები დავრჩენილიყავით. ოთხივე მომავალი ექიმი ვიყავით... ის სამი ნებით მე მამის დაძალებით ვინაიდან ის ჩემს ცხოვრებას ყოველთვის წინასწარ მიგეგმავდა... ნივთებივით გვექცეოდა მთელი ოჯახი მე და იესეს... განა მას უნდოდა ბიზნესზე ჩაბარება? არა... მე და მას ერთი ოცნება გვქონდა გვესწავლა საზოგადოებრივ გეოგრაფიაზე და ორივეს ხელიდან გამგგვლიჯეს ოცნება...აპ არა ყველაფერი წაგვართვეს... ყველაფერი რაც გვახარებდა...დილას ყველას დავემშვიდობე და სახლში დავბრუნდი... სახლში შესულს ეგრევე დაბღვერილი მამა დამხვდა..
-სად იყავი?! ხომ გითხარი შვიდზე სახლში ეგდევი თქო?!
-არ ვარ ვალდებული ანგარიში გაბარო მირიან...
ოთახის კარი შევიჯახუნე და გადავკეტევიცოდი იესე ირაკლის დასახვედრად წავიდა ასე რომ ბევრი არ მიფიქრია ლოგინში შვწექი და დავიძინე... სამზე გამეღვიძა.. ჰე კაი მოდი გავიცნობ... ავდექი შავი მკლავებიანი და მხრებზე გადადებული ზედა ჩავიცვი, ასევე ღია ჯინსის შორტი ისევ მაღალი წელით ფეხზე ადიდასები. ტელეფონი ავიღე, მისაღებში გავედი და მამის წინ დავდექი... ერთი კითხვა მჭამდა"რატომ უნდა განეცნო ზურა?"
-მირიან რატომ გინდა ზურა გავიცნო?
-უნდა იცნობდე მომავალ ქმარს... ოქტომბრისთვის გაჰყვები ცოლად
რა? ახლა ეს მომესმა? არა არა არ გავყვები არავის ცოლად... ვერ გავყვები არ მინდა გავთხოვდე მითუმეტეს იმას გავყვე ვინც არ მიყვარს...
-რაააა?არა არავის არ გავყვები ცოლად!
მაგიდას ძლიერად დაარტყა მუშტი
-გაყვები... შენთვის არავის უკითხავს გინდა თუ არა მისმა მამამ გაკოტრებას იმიტომ გადაგვვარჩინა რომ შევპირდი ჩემი შვილი მისი რძალი იქნებოდა..
-ანიტა გააყოლე!
-ანიტა ჯერ მხოლოდ 23წლისაა ვერ ვიმეტებ!
აი კიდევ ერთი მაგალითი იმისა როგორ ფეხებზე ვკიდივარ ყველას. თურმე ვერ იმეტებენ ანიტას.მაგრამ არც სხვა გზა მქონდა ბოლოს მაინც ვნებდებოდი ყოველთვის ვნებდებოდი და არც ეს ყოფილა გამონაკლისი.
-მისამართი მითხარი...
სუსტი გატეხილი ხმით ვუთხარი "მამას".
-შუქრი ხომ იცი?
-უფ კი.
-მისი შილიშვილია და ისიც ამ ზაფხულს იქარის.
ელდა მეცა... როგორ მივსულიყავი იმ სახლში? მე არ მაქ უფლება იქ მისვლის! ვერა ვერ მივალ მითუმეტეს ცოლად ვერ და არ გავყვები ზურას!
-შენ კი ვალდებული ხარ ცოლად გაჰყვე ზურას... იმას გააკეთებ რასაც გეტყვი...
ტვინში სისხლმა ამასხა, ზურა.... ზურას ცოლად ვერ გვყვები... და არც გავყვები იმ კაცს რომელიც არ მიყავრს გარიგებით არავის ცოლი არ ვიქნები და არც ვალდებული ვარ იამს გავყვე ცოლად ვისაც დღეს გავიცნობ...
-ამის დედაც.... შენიც ყველასიც... მე არ ვარ ნივთი! უსარგებლო ნივთი არ ვარ რომელსაც ვისაც გინდა იმას გადაულოცავ!მე ადამიანი ვარ ისეთივე უფლებები მაქვს როგორც შენ! და მე არ ვარ თანახმა გავყვე ცოლად ზურას.! არ და ვერ გავყვები მას ცოლად! ვერ ვიცხოვრებ იმ სახლში სადაც ჩემი ცხოვრების პირველი და უკანასკნელი სიყვარული ცხოვრობს! ხელმეორედ ვერ ვატკენ გულს იმას ვისაც სიგიჟემდე ვუყავრდი! შენ შენი ბრალია ყველაფერი! შენ გამო დავშორდი მას! შენ გამო ვუთხარი ის რის საპირისპიროსაც ვფიქრობდი! შენ გამო ვატკინე გული! მორჩა მირიან შენს ჭკუაზე ჩემი ტარება! მორჩა და გათავდა ვსიო ჩაბარდა წარსულს! დღეიდან ვეღარაფერს ვერ მაიძულებ.. შენ გამო აღარაფერს დავთმობ! რამდენი დამათმობინე? საყავრელი კაცი, საუკეთესო დაქალი და ჩემი ოცნებაც. ახლა კი მორჩა ეს სპექტაკლი... მე ვეღარ დამიგეგმავ ცხივრებას.... არ გავყვებიცოლად არავის გარდა იმისა ვინც სიგიჟემდე მიყვარს... ზურას ცოლად არ გავყვები! ვერ გავიყოფ მასთან სარეცელს! ვერ და არ გავუჩენ შვილებს! მაშინ როდესაც მის ბიძაშვილს ეკუთვნის ჩემი სული, გული და მთელი არსება! მე არ ვარ მონა და საერთოდაც თავი დამანებეთ..! ანიტა მიათხოვეთ... ჰმმმ მოიცა მას ხომ ვერ იმეტებ რადგან ჯერ 23 წლისაა და მე? მე მიმეტებ ჯერ ისევ ბავშვს 19წლის რომ არის.. ყოვეკთვის ჩემს და იესეს ცხოვრებას რატომ ანგრევთ? მეზიზღები მირიან..
ყურასამენები ავიღე და კარი გავიჯახუნე.... მეზიზღებოდა სიმდიდრე !! ყველაფერს მაკეთებინებდნენ რასაც მოისურვებდნენ... მაგრამ დამთავრდა მირიანის ჭკუაზე სიარული... როგორ შევსულიყავი მის სახლში? როგორ ჩამეხედა მის უძირო წყლისფერ თვალებში.? სებეს გულს ვერ ვატკენდი!