----არვიცი რა მემართება თითქოს ვიკარგები გრძნობების ზღვაში და არანაირი საშუალება არ მაქვს გავიკვლიო გზა შინისაკენ, შენ მე მკითხე რა იყო ჩემი ოცნება...----

მანამდე...

-როგორ ფიქრობ უჩემოდ გაძლებ?-მისი გრძელი ქერა ხვეული თმა ჰაერში აფრიალდა და ჩემსკენ შემოტრიალდა.
-არვიცი... უნდა ვცადოთ....
-მისმინე ამინა... თუ ვერ მოეწყვე ნებისმიერ დროს დამირეკე.
-გპირდები ალექს...
-უნდა წავიდე, მთელ სულს და გულს გიტოვებ.
-სკოლაში წარმატებები ბოლო წელს.
-მიყვარხარ-ნაზად დამეწაფა ბაგეებზე და მანქანაში ჩაჯდა.

მოკლედ ესეც ასე როგორც იქნა უნივერსიტეტში მოვეწყვე და საერთო საცხოვრებელში ნიუ ჯერსიში გადავედი. სახლიდან 50 მილის დაშორებით ვარ, დედას ძალიან გაუჭირდა ჩემი ამხელა გზაზე გამოშვება, მერედა როგორ ჩემს შეყვარებულს ალექს. ის ჯერ კიდევ სკოლაში სწავლობს იქით წელა ისიც ჩემსავით სტუდენტი გახდება, ჩვენ ერთმანეთს კარგად ვეწყობით, ის მე მავსებს.
უნივერსიტეტის საერთო საცხოვრებელში ოთახის ნომერი 404 შემხვდა, ოთახის მეზობელი მეორე კურსელი ჯეინია. ოთახი კოდური გასაღებით იღებოდა კოდი 040 იყო ჩემი ბარგი ოთახის საწოლზე მოვათავსე და კარადის თავისუფალ ნაწილში ჩემს ტანსაცმელს ვკეცავდი.
-ანუ შენ ხარ ჩემი ახალი მეზობელი.-მაღალი ტანადი იასამნისფერ თმიანი, ცხვირზე პირსინგიანი გოგო საწოლზე დახტა და საღეჭი რეზინი გაბერა.
-ანუუ მე ვარ... მე ამინა ვარ, შენ ჯეინი უნდა იყო.-ხელი გავუწოდე ჩამოსარევად თუმცა ეს ხომ თინეიჯერული სინაგლეა, დააიგნორა.
-კი მე ჯეინი ვარ და მიხარია შენნი გაცნობა, გინდა?-ელექტრო სიგარეტი გამომიწოდა.
-არა არ ვიყენებ მას.
-არც გაგისნჯავს?
-არა
-გასაგებია დედიკოს კარგი გოგო...
ოთახში ქერა ტატუანი გოგო შემოდის და ჯეინს ტუჩებში კოცნის.
-მერი გაიცანი ეს ამინაა, ჩემი ახალი მეზობელი.
-სასიამოვნოა-საყავრელმა ქერამ გამიღიმა.
-მე მერი ვარ...-ხელი კი ახლა მან თავად გამომიწოდა მეც ზრდილობიაად ჩამოვართვი და ჩემი საქმე განვაგრძე.

საღამო იყო, ოთახში წიგნს ვკითხულობდი, ჩემი გიჟი მეზობელი ოთახში შემოვარდა და თავზე დამახტა.
-ლამაზმანო, ადექი მივდივართ.
-არა ჯეინნ გთხოოვ... სამეცადინო მაქვს.
-უკვე ერთი კვირაა ნიუჯერსიში ხარ შენ კი არცერთ ფართის არ დასწრებიხარ, ადექიიი...
-გიჟი ხარრ...
ფეხზე წამოვდექი და ტანსაცმლის კარადა გამოვაღეე...
-რა ჩავიცვა?-ჯეინს ვკითხე და მის თაფლისფერ თავლებს ვუყურრებდი.
-უბრალოდ ბუნებრივი იყავი.
კარადიდან მუხლამდე წითელი გაშლილი კაბა გამოვიღე.
-ჩავიცვა?
-ეს კაბა ბებიაშენა ეთხოვე?
-ჰეი შენ თქვი ბუნებრივი იყავიო.
-იცი რა? მომწონს, მალე ჩაიცვი.

ადგილი სადაც წვეულება იყო, მთვრალი თინეიჯერებით და უამრავი ბისექსუალით იყო სავსე.
-აი ჩემი პატარაც...-ჯეინი, მერისკენ წავიდა და ჩაეხუტა.
-გამარჯობა ამინა...-ლამაზმანმა ქერამ ისევ ღიმილი მაჩუქა.

ჯეინმა და მერიმ მისი მეგობრებისკენ გაწიეს...
-ბავშვებო ეს ამინაა, ის ჩემი ახალი მეზობელია და პირველ კურსზეა..
ჯეინმა წარმადგინა თუმცა არავისგან არანაირი რეაქცია არ ყოფილა, მთვრალ ბიჭსა და ჯეინს შუა დავჯექი, ვგრძნობდი ერთი გოგოს დაჟიენბულ მზერას ჩემდამი.
-დალევ?-პირსინგებიანმა ბიჭმა სასმელი გამომოწოდა.
-არ ვსვავ...
-არც მიკვირს...-გოგომ რომელიც ამდენ ხანს ჩემს კაბას აკვირდებოდა და თან მისი შეყვარებულის ტუჩებით ერთობოდა ნაგლურად ჩემს სასმელისადმი დამოკიდებილებას დასცინა და ლუდის ბოთლიდან მოსვა.
-ერთი ყლუპი არაფერია...-ჯიუტად ბოთლიდან მოვსვი და დავიჭყანე, ეს საშინელება იყო.
-მოდით სურვილი ან მოქმედება ვითამაშოთ.
-ეს ხომ ბავშვების თამაშია?-ჩემი აზრი ვიკითხე და ყველასგან დაცინვაც დავიმსახურე
-ჭაში ცხოვრობდი?
-არა ტეხასში.
-მაგარი გოგოა ჯეინ.
-კარგი ამინააა.... სიმართლე თუ მოქმედება..
-სიამრთლე.
-ყველაზე გიჟურ ადგილას სექსი სად გქონია?
ჩემი სიჩუმე ყველას ინტრიგას მატებდა, შემდეგ ამას ჩემი დაძაბულობა დაემატა რომელსაც იმ გაწეიწილ თმიან გოგოს სიცილი მოყვა.
-ჯანდააბა, ქალიშვილი ხარ?
-მოქმედება.-შევცვალე ჩემი პასუხი, ახლა კი ჩემი დავალება ტატუებით გადატენილმა ბიჭმა წარმოთქვა.
-დინს აკოცე.
-ვერ გაბედავს,-როგორც ჩანდა დინი ამ გაწეწილი ტესას შეყვარებული იყო, რომელიც ფეხზე წამოდგა და პირდაპირ ჩემსკენ წამოვიდა, ჩემს წინ დადგა და ალბათ ელოდა როდის ვაკოცებდი, თუმცა ზედმეტად პატიოსანი ავღმოვჩნდი და ოთახი დავტოვე.

სახლის აივანზე გავედი, და ჩემს ტელეფონზე ალექსი რეკავდა.
-როგორ ხარ?
-ნორმალურად.
-როგორი ხმაურია..
-სტუდენტების ფართი
-ჯანდაბა შენ ამას დათანხმდი? მეგონა პირობას შეასრულებდი რომ მხოლოდ ისწავლიდი, დედაშენს იმედები ძალიან გაუცრუვდება.
-ალექს...
-არაფერი თქვა.

სახლი არც ისე დიდი, ორსართულიანი იყო, თუმცა მეორე სართულზე ბევრი ოთახი იყო, ვინაიდან ვგიჟდები წიგნების კითხვაზე, ჩემი ყურადღება წიგნებიანმა ოთახმა მიიპყრო, წიგნების თაროსთან მივედი და ვაკვირდებოდი, ანაბნის მიხედვით ელაგა, ჩემი საყვარელი წიგნი ავიღე ხელში...
-"იმედი მაქვს იპოვი იმას რაც გშვებს და პოვებ სიმშვიდეს რადგან იმსახურებ" გვერდი ოცდამეშვიდე შერლოკის სიკვდილი.
-შენ აქ რაგინდა?-ვკითხე დინს რომელიც რამოდენიმე წუთის წინ ჩემი კოცნის მოლოდინში ოთახში დავტოვე.
-იგივე კითხვა მეუნდა დავსვა, ეს ჩემი ოთახია.
ნელ ნელა ჩემსკენ წამოვიდა და მომიახლოვდა.
-ისევ ვთამაშობთ?
ჩუმად ვიდექი და მის სიახლოვეს ვგრძნობდი.

-შენ ჩემი კოცნა გმართებს.-გამჭოლი საზიზღარი მზერით დაუკავშირდა ჩემს თავლებს.
-არ გქონდეს იმის იმედი რომ ამ ოცნებას აიხდენ.
-როგორ ფიქრობ პატარა ქალბატონო ეს ოცნებაა?-ეშმაკურად ჩაიცინა და ხელიდან წიგნი გამომართვა, მისკენ ნელა მიმიზიდა არც კი ვიცი ახლა რატომ ვერ ვახერხებდი უხეშად უკან დახევას მე მის ნებას ნელა მივყვებოდი.
მის სხეულზე მთლიანად ამიკრა და ცოტაც მე ის მაკოცებდა, მაგრამ გამოვერთე ამ უაზრო ვნებიდან და მისი მკლავებიდან გავთავისუფლდი.

დილით 9 საათზე ლექციაზე წავედი. მეოთხე რიგში დავჯექი ჯოზეფის გვერდით და მასწავლებლის საუბარს ვუგდებდი ყუურს როცა ის იდიოტი, მისი შეყვარებულითურთ ლექციაზე შემოვიდა.
-დღეს ვისაუბრებთ ჩემს რჩეულზე "სიცრუე და სამართალი" ამ წიგნის მთავარი აზზრძე ვინმეს რაიმე ვერსია აქვს?
-ჰაერში მხოლოდ ჩემი ხელი ჩანდა ამართული.
-გისმენთ მის ჯორდან.
-მე ვფიქრობ რომ ეს წიგნი არა არის მხოლოდ იმაზე როგორ შეუყვარდა დევიდს ჰეილი, ვფიქრობ იმაზე მეტია ვიდრე სიყვარული ამწიგნში გადმოცემული, აქ კარგად ჩანს, როგორ იყენებდა დევიდი იმ ფაქტს რომ ჰეილის იგი უყვარდა და მას ამით ტანჯავდა...
-ჰო მაგრამ გაითვალისწინე რომ ჰეილი ამის უფლებას აძლევდა...
და აი მისტერ კატასტროფის ხმა.
-რაგინდა თქვა დინ რომ ჰეილი სუსტი იყო?
-ზუსტადაც, ის თავს უფლებას აძლევდა დევდის მთლიანად გამოეყენებინა, დევიდის დადანაშაულება მხოლოდ ცოტა არც ისე ლამაზია.
-ამ წამს გენდერებს ეხები, და როგორ ფიქრობ ყველა ქალი ჰეილის გავს?
-არ მგონია ასეა.
-იცი რა..
-მორჩით... სწორედ ესაა ნამდვილი წიგნის ძალაც, კარგია რომ ამას ხაზი გაუსვით.

როგორც კი ლექცია დასრულდა აუდიტორია დავტოვეთ და დავიშალეთ.
-ის მუდამ ასეთი მომაბეზრებელია?-ვკითხე ჯოზეფს რომელიც ჩემს დაწყანრებას ცდილობდა.
-ის ხან როგორია ხან როგორი.
-ჭკუას ვასწავლი...

წერასგანვაგრძობ აბა როგორია?