მიყვარხარ (თავი პირველი)
მოგესალმებით მე ლიზა ბარამიძე ვარ 17 წლის, თბილისიდან, 12კლასელი, საშუალო სიმაღლის მოკლე წაბლისფერი თმებითა და მწვანე თვალებით ძალიან მიყვარს მიყვარს ფეხბურთი და ,,საბურთალოს" ვგულშემატკივრობ... ჩემს უფროს ძმასთან ნიკასთან ერთად ვცხოვრობ 2წელია, (მშობლები 2წლის წინ ავიაკატასტროფაში გარდაგვეცვალნენ და მას შემდეგ თვითმფრინავში ჩაჯდომის შიში მაქვს...) სკოლაში მაინცადამაინც პოპულარული გოგო არ ვარ, მაგრამ კლასში რამდენიმე ბავშვთან ვმეგობრობ თუმცა ჩემზე ყველაფერი მხოლოდ ჩემმა ძმამ და მისმა (ნუ ჩემმაც) ძმაკაცებმა იციან... ახლა ჩემს ჩველ ცხოვრებას დავუბრუნდები დილით ჩემი ძმის ხმა მაღვიძებს (ყოველდღე ასე ხდება და სასტიკად მსიამოვნებს) -ლიზა, ადექი დაგაგვიანდება -არ დამაგვიანდება ჩემი საყვარელი ძამიკო წამიყვანს, ხო ნიკუშა?! -წაგიყვან ხო ადექი დამაგვიანდება მეც და შენც -აუ ხო ვდგები მაცადეეე -მიდი მოემზადე მე მანამდე ყავას მოგიდუღებ -აუ ძაან მიყვარხარ -ვიცი, მიდი ახლა ადექი-მითხრა და გავიდა მეც მოვწესრიგდი მაღალწელიანი ჯინსი, ლურჯი ტოპი და ლურდი კედები ჩავიცვი, მხოლოდ ტუჩის კონტური წავისვი და ჩავედი, ყავა მოვსვი -ღმერთო ახლა დაგინახერა სიმპატიური ყოფილხარ-გავიცინე და ლოყაზე ვაკოცე -ვიცი სიცოცხლე-მანაც გაიცინა და მაკოცა-მიდი დალიე და წავიდეთ დავლიე ყავა და ნიკუშას მანქანაში ჩავსკუპდი -დღეს ბიჭები მოვლენ -საზიზღრები როგორ მომანატრეს თავი -იმათაც მოენატრე -ვიცი-ვთქვი და გავიცინე -მიდი ჩახტი მოვედით -საღამომდე-ვუთხარი, ვაკოცე და ჩავედი -მოგაკითხო გინდა? -არა 2ზე მასწავლებელი მაქ და მანამდე ბავშვებთან ვიქნები -კაი მიდი-მითხრა და წავიდა კლასში შევედი, ყველას მივესალმე და ჩემი ადგილი დავიკავე, ჩემს გვერდით მუდმივად არავინ ზის ხან ვინ ხან ვინ ასე რომ თავისუფალია რა. ზარი დაირეკა და რუსულის მასწავლებელი შემოვიდა მოგვესალმა და თავის ადგილას დაჯდა, (ნუ რუსულით არავინ ვაბარებთ ამიტო მის გაკვეთილზე არაფერს ვაკეთებთ) ჟურნალს ავსებდა როდესაც საკლასო ოთახის კარი გაიღო და ჩვენი კლასის ხელმძღვანელი ვიღაც უსიმპათიურეს ბიჭთან ერთად შემოვიდა -ბავშვებო, გაიცანით ეს თქვენი ახალი კლასელია ალექსანდრე ყანჩელი, ისე მოექეცით რო კლასიდან გაქცევა არ მოუნდეს-გაიცინა-ალექსანდრე შეგიძლია ლიზას გვერდით დაჯდე თავისუფალია, ჩემს გაკვეთილზე უფრო კარგად გავიცნობთ ერთმანეთს-თქვა და გავიდა ახალმა ბავშვმა კი ჩემს გვერდით დაიკავა ადგილი -ალექსანდრე-მითხრა, გამიღიმა და ხელი გამომიწოდა -ლიზა-ვუთხარი და მისხელს ჩემი ხელი შევაგებე -სასიამოვნოა -ჩემთვისაც რაღაცის თქმას აპირებდა და ამ დროს მთელმა კლასმა ჩვენს მერხთან მოიყარა თავი, მთელი დღე ვსაუბრობდით და სულ დამავიწყდა 2ზე მასწავლებელი მქონდა, მაგრამ მასწავლებლის ზარმა შემახსენა -ფუ ამის დამავიწყდა-თავში ხელი წამოვირტყი და დავიყვირე -რა დაგავიწყდა-მითხრა სიცილით ალექსანდრემ -მასწავლებელი მქონდა 2ზე, ახლა რო წავიდე 20წუთი მაინც მინდა გზაში -წაგიყვან მე გინდა? -არაა არ შეწუხდე ვეტყვი რო ვერ მივალ -მართლა გაგიყვან, რატომ უნდა გააცდინო -ამმ კარგი გავიდა და 1წთში მანქანით გაჩნდა ჩემს წინ -დაჯე მეც ჩავსკუპდი და მისამართი ვუთხარი, 10წუთში უკვე იქ ვიყავით -აუ ძაან დიდი მადლობა-ვუთხარი და კარი გავაღე -არაფრის-მითხრა და მომაკვდინებლად გაიღიმა -ხვალამდე -ხვალამდე მასწავლებელთან ავედი საათნახევარმა სწრაფად ჩაიარა, შემდეგ კიდევ მასწავლებელთან ვიყავი და საღამოს 6ზე გავთავისუფლდი, მობილური ამოვიღე და ნიკუშას დავურეკე -აუუუ ნიკააა მომაკითხე რა გთხოოოვ -რომელთან იყავი ახლა-მითხრა და გაიცინა -ინგლისურზე -კაი 10წთში მანდ ვარ -მიდი გიცდი სადარბაზოსთან ვიცდიდი როცა ალექსანდრეს მანქანა შევნიშნე და მალევე თვითონ ალექსიც მანაც შემამჩნია და მოვიდა -მითვალთვალებ?! -გაიცინა -ჰო აბა რა სულ შენს თვალთვალში ვიქნები აწი -სასიამოვნოა ასეთი გოგო რომ გითვალთვალებს -კი ხო?! -კი კი ძალიან სასიამოვნოა თან-ისევ გაიცინა(ღმერთო რა სასიამოვნოხმა და ღიმილი აქვს, კარგი ლიზა დამშვიდდი)-ხუმრობა იქით იყოს და რას აკეთებ ჩემს უბანში?! -ინგლისურზე დავდივარ აქ -ვავავა-კიდევ აპირებდა რაღაცის თქმას მაგრამ ნიკუშა მოვიდა და მეც უნდა წავსულიყავი -კარგი ალექსანდრე უნდა წავიდე ჩემი ძმა მოვიდა -დროებით ლიზა -დროებით ვუთხარი და ნიკას მანქანაში დავჯექი -ოუ ლიზ სანდროს იცნობ? -ჩემი ახალი კლასელია, შენ საიდან იცნობ -ჩემი ახალი პარტნიორია მამამისი და დავმეგობრდი სანდროსთანაც, სხვათაშორის დღეს მოვა ჩვენთან ეგეც -კარგია-ვთქვი და გავიღიმე -სიმპატიურია არა?! -რა?რათქვი?! -სიმპატიურია სანდრო ხო მეთქი -აა კი ძალიან -შვილო შენ ხოარ მოგწონს -არა რა მომწონს დღეს გავიცანი საერთოდ -მერე რა -კარგი რა ნიკა, შემეშვი -კარგი კარგი მივედით გადმოვედით მანქანიდან და ბიჭები უკვე მოსულები დამხვდნენ (უცებ გეტყვით მათზე მაღალი ქერა თაფლისფერთვალება გიოა, ქერა ცისფერთვალება საბა, შავგვრემანი შავთვალება გიგი, შავგვრემანი მევანე თვალება ლაშა, წაბლისფერი თმით და მწვანე თვალებით კი ნიკუშა ჩემი ძმა) -ჩემი ბიჭეეები მოსულააან-ვიყვირე და მათკენ გავიქეცი, ყველას ჩავეხუტე -თხაჯან ძაან მოგვენატრე ტო -მეც მაგრად მომენატრეთ, ყველა -რასშვები კიდე არავინ მოგწონს?! -არააა-ვთქვიდა გავიცინე -იტყუება ხალხო სანდრო მოწონს-დაიძახა ნიკამ -აუ საიდან მოიტანე რა -ისე იღიმოდი მის ხსენებაზე ფიქრებით დაქორწინდით მგონი -ვინ ალექსანდრე გოგო ყანჩელი? -ხო ეგაა -უპასუხა ნიკამ -არმომწონს რა შემაწუხე რა კარზე ზარი გაისმა -მეგავაღებ- ვთქვი და კარისგენ დაბღვერილი წავედი, გავაღე და საოცრად რომ მომწონს ისეთ სტილშიგამოწყობილი შავგვრემანი და ცისფერთვალება ალექსანდრე შემრჩა ხელში -ისევ შენ?!-გაიცინა -შემოდი-გავიღიმე -ვააა სანდრექს მოდი-გაიცინა ნიკამ -არმეგონა გოგოებიც თუიქნებოდნენ -გოგოები არა გოგო, ჩემი დაა ლიზა -მეც არ გამიკვირდა საიდან მეცნობათქო? მაგრად გგავს ტო -ვიცი ჰო -ვაა ბარო სასტავ -ბარო ბარო-ყველამ ერთხმად უთხრა -აუ როგორ ცხელააა- ვთქვი მე -გამოიცვალე მერე რო დადიხარ შეფუთული- მითხრა ნიკამ -შეფუთულის რა შემატყვე ჩემთავს გაფიცებ -შორტი ან კაბა ჩაიცვი გოგო, გიშლის ვინმე ჩაცმას?! -კი შეყვარებული-გავიცინე, ალექსანდრეს ღიმილი შეახმა -სადგყავს შეუბედურო შეყვარებული, მომინდომა აქ-ისევ სასიამოვნო ღიმილი მოეფინა სახეზე საბას სიტყვების შემდეგ -კაიკაი თქვენი დასაცინი ვარ ამხელა ქალი?! წავალ გამოვიცვლი, მოვალ უცებ-ვთქვი და ოთახში ავედი გამოვიცვალე და კარიგავაღე თუარა სანდროს დავეტაკე -ბოდიში არ ვიცოდი აქ თუიყავი -არაუშავს, საპირფარეშო მაინტერესებს სად არის-მითხრა და ხელი წელზე მომხვია -აი ბოლოშიჩადი და იქ არის -მადლობა-მითხრა, ლოყაზე მაკოცა და წავიდა ქვემოთ აღარ ჩავსულვარ მთელი ღამე ალექსანდრეზე და მის კოცნაზე ვფიქრობდი, ლოყა ახლაც მეწვის ღმერთო, რას მიშვება ეს ბიჭი?! ნუთუ მართლა მომწონს?! ამ ფიქრებში ჩამეძინა კიდეც..... ---------------------------------------------- მოგესალმებით მეგობრებო, თუ მოგეწონებათ ისტორია მხოლოდ მაგსემთხვევაში გავაგრძელებ წერას, ამიტომ გთხოვთ ნებისმიერი სახის რეაქცია გამოხატოთ იქნება ეს ნეგსტიური თუ პოზიტიური <3 |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.