დილით ადრე გამეღვიძა, ქვემოთ ჩავედი და მხოლოდ ალექსი დამხვდა
-ალექსანდრე, ნიკუშა სადაა?
-ოფისში წავიდა
-რაგჭირს შენ
-აუ რავიცი ლიზა მგონი სიცხე მაქვს
-ძალიან ცუდად ხარ? დავრჩები მაშინ
-არა გოგო წადი სკოლაში მიდი
-ოო მოიცა რა რამინდა სკოლაში ცუდად ხარ და
-აუ მაშინ გეხვეწები რა თერმომეტრი მომიტანე
-კაიც
მივუტანე სიცხე გავუზომე და 39 ქონდა
-შენ გაკლია 39გაქ სიცხე და სკოლაში გინდოდა წავსულიყავი? წავალ წამლებს გიყიდი და მოვალ
-მადლობა
აფთიაქი ახლოს გვაქვს უცებ ვიყიდე ყველაფერი და ავედი, ალექსის ეძინა, ღმერთო ჩემო, ძილშიც როგორი სიმპატიურია, მის ლამაზ ცისფერ თვალებსაც როარ გაჩვენებს.
1საათში გაეღვიძა, მე იქვე ვიჯექი ტელევიზორს ვუყურებდი
-რას უყურებ ლიზა?
-გაიღვიძე?! რავიცი რაღაც ფილმი გადის, რომანტიკა-გავიცინე-მოდი სიცხე გაიზომე შენ და მე ჩაის ავადუღებ
-მართლა მადლობა, ასე რომ ზრუნავ ჩემზე-მითხრა და გამიღიმა
-მადლობა რა საჭიროა სანდრო?! ჩემს სახლში ავადმყოფი ადამიანი წევს და არ მოვუვლი?! თან ჩემი ძმის ძმაკაცი ხარ და ჩემი კლასელიც- გავიღიმე და სამზარეულოში გავედი (იცით?! მგონი მართლა მომწონს, ნიკუშა არასოდეს ცდება მგონი) ჩაი ავადუღე და სანდროსთან გავიტანე
-ისევ 39 გაქვს, აი ჩაი დალიე და წამლებს მოგიტან მერე
-აუ ვერ ვიტან ჩაის-დაიწყო წუწუნი
-კარგი ერთი-გავიცინე- 39 გრადუს სიცხეს იტან?
-ზაფხულში კი-გაიცინა
-ორგანიზმის სიცხეზე ვთქვი გენიოსო
-ვიცი, საყვარელო-რაო?! საყვარელოვო?! ღმერთო ნურაფერს შემატყობ რა
-ჭკვიანი ბიჭი ხარ-ვუთხარი და წამლების მოსატანად გავედი
-აჰა ესენი დალიე და დაიძინე ცოტახნით
-აუ არ მინდა რა ძილი, რამეს ვუყუროთ გთხოვ
-კარგი, შენ აარჩიე ფილმი მე ჩავალ სასუსნავებს ვიყიდი
მალევე დავბრუნდი, სანდროს ,,შუაღამის მზე" ქონდა გამზადებული ჩასართავად და მემიცდიდა
-მოდი დაჯექი და ვუყუროთ-მითხრა და წამოჯდა
-წამოწექი და მე პუფში დავჯდები
-არა, მე აქ მინდა რო დაჯდე-აღარაფერი მითქვამს და დავჯექი, სანდრომ თავი ჩემს მუხლებზე მოათავსა-სხვათაშორის ასე უფრო კომფორტულად ვარ
-კარგი რა აწიე თავი და გადავჯდები, უფრო კარგად დაწვები-რეალურად სანდროს ასეთი სიახლოვე ცუდად მხდიდა
-არა მე ასე უფრო კარგად ვარ, მიდი ახლა გაჩუმდი და ჩავრთოთ
-კარგი ჰო ჩუმად ვარ-გავიცინე და ფილმი ჩავრთეთ, ძალიან ემოციური ფილმი გამოდგა, თითქმის მთელი ფილმი ვტიროდი
-ლიზი, რა გატირებს?!-სანდრომ ამომხედა მითხრა და გაიღიმა
-შემეცოცდნენ, ამბიჭმა ძლივს შეამჩნია, შეიყვარა და მოკვდა
-კარგი ნუ ტირი რა
-კარგი დავწყნარდი...
-მოდი ერთმანეთზე უფრო მეტი გავიგოთ
-კარგი
-სხვათაშორის ნამდვილად არ მეგონა ასეთი ლამაზი კლასელი თუ მეყოლებოდა-მითხრა და გამიღიმა
-კარგი რა ნუ აბუქებ, მოდი მე დაგისვამ ჯერ კითხვას
-კარგი
-რატომ გადმოხვედი ჩვენს სკოლაში?
-უთანხმოება მქონდა ძველ სკოლაში კლასელებთან და იმიტო
-აჰა, იმედია ჩვენთან არ გექნება
-შენთან არც არასდროს მექნება-მითხრა და ლოყაზე მაკოცა, გავწითლდი, ამაზე გაეღიმა-კარგი მოდი ვითამაშოთ
-რა ვითამაშოთ?
-სიმართლე თუ მოქმედება-გაიცინა
-კარგი, დაიწყე
-სიმართლე თუ მოქმედება?
-სიმართლე
-რამდენი შეყვარებული გყავდა?
-არცერთი-ვუთხარი და გავიცინე, საღამომდე ვიტამაშეთ ვიცინეთ, 6საათი იყო უკვე მაგრამ ნიკუშა არსად ჩანდა, ამიტომ დავურეკე
-ნიკა, სად ხარ?
-ლიზ, ვერ მოვალ დღეს, სანდრო დარჩება სენთან-მითხრა და გაიცინა
-რატო ვერ მოხვალ?
-ქალაქგარეთ ვარ, აუცილებელი წასასვლელი გავხდი
-როდის ჩამოხვალ?
-ზეგ, მანამდე სანდრო დარჩება, ვთხოვ მე
-კარგი
-ოჰ რა უცებ დამთანხმდი
-როჩამოხვალ დავილაპარაკოთ რა
-კარგი ჩემო პატარა
-სანდრო, ნიკუშამ ეგ დარჩება ზეგამდეო
-ჰო ვიცი, მომწერა ახლა
-კარგი, მიდი სიცხე გაიზომე
-არმინდა რა, მოდი დაჯექი რა, ძალიან გთხოვ-მე არაფერი მითქვამს დავჯექი, სანდრო ისევ ისე მოთავსდა ჩემს მუხლებზე
-სანდრო გაიზომე რა სიცხე, გთხოვ
-კარგი, რადგან მთხოვ-მითხრა და თერმომეტრი ჩაიდო, 38.5 ქონდა სიცხე
-აუ სანდრო, დალიე წამლები კიდევ მაღალი სიცხე გაქვს და მერე რამეს ვუყუროთ ისევ
-კარგი-ავდექი წამლები დავალევინე და ,,ბნელი რაინდი" ჩავრთეთ, ჰით ლეჯერის ჯოკერი შეუდარებელია, სანდროს დავხედე და ეძინა....

1 თვის შემდეგ....
კლასში მხოლოდ მე და სანდრო ვიყავით, დანარჩენები სპორტზე იყვნენ ჩასულები, ჩვენც უნდა ჩავსულიყავით როცა გამაჩერა და მითხრა
-ლიზა
-ჰო სანდრო
-რაღაც უნდა გითხრა
-გისმენ-ვუთხარი და გავიღიმე
-მოკლედ.....