მეორედ დავიბადე მაქსიმე

შესავალი

რომ გეკითხათ ვინ იყო გიორგი ონიანი, ალბად ყველა გეტყოდათ - ოჰ! ჩვენი გიორგი? ჩვენი გადამრჩენელი! ჩვენი სიმართლის განსახიერება!.. მთელი ონი გვიცნობდა, ხალხი ღიმილით გვესალმებოდა.
მახსოვს მზესუმზირას ყიდვა მინდოდა და გამყიდველმა მოხუცმა ბებომ მიკითხა
-ოჰ! ბებია შენ გიორგის გოგო არ ხარ?
-დიახ, გახლავართ ბებო.
-ო,შენ კარგი გოგო იქნები ბებია, მამაშენის შვილი და ცუდი? არა, გენაცვალე არა....
-გმადლობა ბებია. აი, ის მზესუმზირა რა ღირს?
-ეგი?
-დიახ.
-აი შვილო, ამას ფასი არ აქვს, არც ამას და არც დანარჩენს სხვა მზესუმზირას. ყველა უფასოა!
-კი,მაგრამ, თქვენ ხომ გასაყიდათ გაქვთ გამოტანილი ,უფასო რატომ არის?
-ჩუ ბებია, ეგი ყველასთვის კი არარის ასე! მხოლოდ შენთვის! შენ ჩვენი გიორგის გოგო ხარ და მან იმდენი სიკეთე გააკეთა ყველასთვის, ეს მზესუმზირა რა არის მასთან? იცოდე ახლა ეს გამომართვი, ფული არ მინდა. ჩათვალე უკვე მომეცი! უარი არ გამაგონო მამაშენის მზემ.
-ვაიმე, ბებო გმადლობთ!
-არაფერს ბებო, როცა კი რამე დაგჭირდეს მე აქ ვარ
აი ასე უყვარდათ მამაჩემი და ჩემი ოჯახი. მართალია უბრალო მზესუმირა იყო, მაგრამ სიყვარულით ნაჩუქარი.
თუ რა ბედი ეწია სიმართლით და ქველმოქმედრბით სახელგანთქმულ ოჯახს ამას ნელნელა გაიგებთ.

პატივისცემით:
მარიტა ონიანი