მეორე დღეს ისაუზმეს და ისევ ზღვაზე წავიდნენ. ყველა თავისთვის ცურავდა როცა სანდრო ანასთან მივიდა
- როგორ ხარ?
- კარგად
- მე.... გუშინ მე მართლა არ მინ....
- გთხივ მაგაზე ნუღარ ვისაუბრებთ
- კარგი როგორც გინდა. ახლა მაინც შემეჯიბრე ყვინთვაში
- კარგი ჰო
- სამ თვლაზე. ხელები ჩამჭიდე
- ხელები რასაჭიროა
- აბა როგორ მივხდე როდის ამოყვინთავ
- კარგი ჰო კარგი
- ერთი ორი და სამი- დაითვა სანდრომ და ხელებჩაკიდებულები ჩაყვინთეს. თვალები ორივემ გაახილა და ერთმანეთს უყურებდნენ ახლა დაინახა ანამ თუ როგორი თაფლისფერი თვალები ჰქონდა სანდროს. მერე იგრძნო რომ ჰაერი უკვე არასაკმარისი იყო და ამოყვინთა მაგრამ სანდრიმაც მასთან ერთად ამოყვინთა საბედნიეროდ ამიტომ არ წაუგიათ არცერთს
- გუშინ ვიღაცამ მითხრა წაგების გეშინიაო?- ღიმილით უთხრა ანამ
- ხომაგრამ არც შენ მოგიგია
- და არც შენ
- ჰო. ვაღიარებ ძლიერი ხარ
- შენ არ გავხარ შენს მეგობრებს. უფრო მეტ ხანს გაძელი. შენ არ ეწევი ?
- კი ვეწევი მაგრამ მათსავეთ ხშირად არა
- ბეტა ვიციდე რა გემოს ნახულობთ მაგაში და სასმელში
- ოოო ეგ უნდა გამოსცადო რომ მიხვდე
- არ ვაპირებ
- კარგია. არცაა საჭირო
- მე თვითონ გადავწყვეტ საჭიროა თუ არა
- ოხ შენ რა მწარე ენა გქონია ჯიუტო ქალბატონო
- ვინაა შენი ჯიუტი ქალბატონი სახელი მქვია მე და შეგიძლია დამიძახო
- მე ეს სახელი უფრო მომწონს
-არმაინტერესებს შენ რამოგწონს და რა არა
- კარგი მაშინ იმას დაგიძახებ რაც მე მინდა
- დამიძახებ და ნახავ რაც მოგივა
- რაზე კამათობთ - საუბარში ლუკა ჩაერია ანამ კი თავი აარიდადა ნაპირზე გაცურა
- არაფერზე უბრალოდ ვსაუბრობდით
- ვატყობ არც ისე მშვიდი საუბარი გქონდათ
- ჰო ასეა
საღამოსთვის გადაწყვიტეს სადმე რესტორანში წასულიყვნენ
- თქვენ ძმებო ხეცურიანებო ძმები რომ ხართ ამიტომ მოგდით ასეთი კრეატიული იდეები?- სიცილით კითხა ანამ და თან ლიზას გვერდით ჩამოჯდა
- რას უწუნებ ჩემს იდეას - ლუკამ კითხა
- რავი ახლა რესტორანში წასვლა არ გეზარებათ?
- აუ რა შენ ეგეთი მუდო რატო ხარ შენ მაინც არ სვამ და რა გინდა სხვა- საუბარში ლიზა ჩაერია
- ამას ისეთი სიმთვრალე აქვს მე რომ ვიცი მერე მთელი ღამე ტუალეტში გაატარებს- ნამიოკი ჩაურტყა ნიკამ
- რაკარგად დაგიმახსოვრებია ნიკუშ ჩემი სიმთვრალე
- მასეთი სიმთვრალე მე ჯერ არ მინახავს და აბა დამავიწყდებოდა?
- არც მიფიქრია რომ დაივიწყებდი
- ასეცააა
- ჰე აბა მოემზადეთ გოგოებო და წავიდეთ უკვე 8 საათია. დაძალიან გთხივთ თქვენ რომ იცით ისეთი დაგვიანებები არ დაიწყოთ რა- დათამ უთხრა გოგონებს და თან ლიკას გაუსწორა მზერა
- ასე თუ გააგრძელებ გეფიცები იმდენ ხანს დავაგვიანებ რომ უკვე დაკეტილი იქნება ყველა რესტორანი
- ძვირფასო რა გგონია შენ დაგელოდებით . ბიჭებიც მშვენივრად გავერთობით
- ამასაც ვნახავთ ვინ გაერთობა დღეს
ოთახში შესვლისთანავე ლიზამ ლიკას კითხა თუ რას ნიშნავდა ,, ვნახავთ ვინ გაერთობა დღესო"
- ჰერ არვიცი მაგრამ რაღაც იდეა მომივიდა თავში
- რა იდეა?
- მმმმმ რადა ესენი ხომ სულ სვამენ და სულ თვრებიან ჰოდა დღეს ვუთხრათ რომ ჩვენ ვაპირებთ დალევას და გართობას და ასეც მოვიქცეთ . დღეს რაღაცნაირ განწყობაზე ვარ და დალევა მინდა . თან ჩვენ რომ დალევას დავიწყებთ ისინე ვეღარ დალევენ ხოიცი მაგათი ამბავი თუარ დაგვცეს. ჰოდა ასე ჩავუშხამებთ დღევანდელ დღეს
- რა რომ გეკლო კი ვიცოდე მაგრამ ასე ძაან?- გამოშტერებული სიფათით უთხრა ლიზამ
- შენ გოგო სულ გააფრინე? მე ხოიცი არ მიყვარს დალევა? - უთხრა ანამ და საწოლზე ჩამოჯდა
- ვიცი ანუშ მაგრამ ამ ერთხელ გამისწორე რა დათაზე ის სიტყვები რომ არმეთქვა კიდე ჯანდაბას მაგრამ სიტყვა არ შევასრულო თუ რა მეუბნები ?
- სიტყვა უნდა შეასრულო მაგრამ მარტო შენ დალიე თუ გინდა
- მარტო მე რომ დავლიო და თქვენ ფხიზლები იყოთ ჩემს თავს თქვენ მოგაბარებენ თვითონ კი გაერთობიან რაც არ მაწყობს
- ნუ რაღაც მხრივ გეთანხმები- უთხრა ლიზამ
- შენც ბრუტუს- საწყალი თვალებით უთხრა ანამ და სამივეს სიცილი აუტყდათ.
- გთხოვ ანა რა არ გამიტეხო
- კარგი კარგი მაგრამ იცოდე ბევრის დალევას არ ვაპირებ მხოლოდ რამდენიმე ჭიქა
- კარგი უჭმჟმურო
- ამბოლოს რატომღაც ყველა ზედმეტ სახელს მარქმევს - ანამ თქვა და ლიზას გახედა მერე კი ლიკას რომელიც უკვე არჩევდა თუ რა ჩაეცვა
- კიდევ ვინ გეძახის ანა ზედმეტსახელს? - ისე კითხა ლიზამ თითქოს არ იცოდა პასუხი
- არავინ ლიზა
- ნეტავ მაგ არავის თუ ვიცნობ
- მოკეტე ლიზა
- კარგი ჰო შენხომ ვერაფერს გეტყვის კაცი
- ეს ჯობია თუ ეს? - ორი კაბა ეჭირა ლიკას და გოგოებისკენ შემოტრიალებულიყო აზრის საკითხავად
- ეგ პირველი რომ ჩაიცვა ალბათ დათა თავისი ხელით დაგტოვებს სახლში
- მაგას ვინ ეკუთხება ერთი
- მოკლეა გოგო მოკლე და ის ეკითხება ვინმემ რომ შემოგხედის მაგ კაბის გამო სხვანაირად დათა ალბათ ეგრევე მოკლავს და შარი გინდა?
- ანუ მეორე ჩავიცცა
- ხო ეგ უფრო გრძელია ციტათი თან უფრო ლამაზია
- შენ რას იცვამ ანა ?- კითხა ლიზამ
- არვიცი ალბათ შარვალს
- აუ შენ გოგო ხარ თუ ბიჭი?
- გოგო
- ჩემს კაბას გათხივებ ანა და ის ჩაიცვი მოგიხდება მე ცოტა პატარად მაქვს აი შენ კი ზედ დაგაკვდება არცკი ვიცი აქ რატომ წამოვიღე მაგრამ ალბათ გულმა მიგრძნო რომ დაგჭირდებიდა
- არა შარვალი მირჩევნია
- ნუ გადამრევ გიგო რაშარვალჯ რესტორანში მივდივართ სპორტდარბაზში კიარა
- აუ თქვენ ხომ. ამას არ ჯობდა დავრჩენილიყავით სახლში?
- მოკეტე და ჩაიცვი ეს კაბა
ანამ გამოიცვალა და შემოტრიალდა ისეთი ლამაზი იყო და ისე უხტებოდა გეგონებოდათ ზუსტად მისთვისაა შეკერილიო. შავი კაბა იყომუხლსზემოთ ბრიტელებზე საკმაოდ გულამოღებული და ბოლოზე პატარა ფუსკულები ქონდა დაყრილი
- ვაუუუუ იმენა ბომბი ხარ. დღს დარწმუნებული ვარ ვიღაც ვიღაცეები თვალს ვერ მოგწყვეტენ
-მოკეტე ლიზა თორემ გავიხადე საცაა ეს კაბა
- კარგი ჩუმად ვარ თორე შენ მართლა ხარ ამის გამკეთებელი
- აუ ძაან გამომწვევი ხომარაა?
- რაგამომწვევი გოგო- გაოცებულმა უთხრა ლიკამ- მართლა ძაან გიხდება.
ლიზამაც ჩაიცვა ლამაზი კრემისფერი სარაფანივით კაბა და ქვემოთ ჩავიდენ დათამ რომ დაინახა ლიკა ჯერ ყბა ჩამოუვარდა მაგრამ მერე გაბრაზდა სიმოკლის გამო ( მოკლე ხომ არიყო მაგრამ ეს ბიჭები ხომ მაინც ვერ უძლებენ მუხლსზემოთ კაბებს თუ საყვარელ ადამიან ეხება საქმე ჰო დათა უკვე ხვდებიდა რომ მოსწონდა ლიკა)
სანდრო კიდე თვალი ვერ მოაცილა რამდენიმე წუთით და მერე რომ მიხვდა რომ დებილივით მიშტერებოდა თვალი მოაცილა თან საკუთარ თავს ეკითხებიდა რა დაგემართა ქალი აღარ გინახავსო?
ჰე აბა წავიდეთ- ნიკამ თქვა და მანქნის გასაღები აიღო. მივიდნენ რესტორანში და მაგიდასთან რომ დასხდნენ ლიკამ დაიწყო თავისი გეგმის განხორციელება
- მიმტანს უთხრა რომ გოგოებისთვისაც იგივე მიეტანა დასალევად რაც ბიჭბისთვის და 5 წყვილი გაოცებული ბიჭების თვალებისთვის ყურადღება არ მიყქცევია
- რას აკეთებ ლიკა? - კითხა ლაშამ
- არაფერს დალევა მინდა. ამჯერად გოგოებმაც უნდა დავთრეთ
- ამან მგონი საბოლოოდ გააფრინა- გავრაზებული და თან ირონიული ხმით თქვა დათამ
- ასე შემჩნევაც არიყო საჭირო უჯიქა ლუკამ
- გაფრენილს შენ უფრო გწვხარ - წაკბინა ლიკამ
- რაიყო ჩვენ არ გვაქვს დალევის უფლება?- ამჯერად ანა ალაპარაკდა და ნიკას და სანდროს ყველაზე მეტად გაიცებული სახეებისთვის ყურადღება არ მიყქცევია
- ნუ გავიწყდება რომ ჯერ კიდევ ბავშვი ხარ- უთხრა ნიკამ
- არცისე პატარა რომ დალევა არ შეიძლებოდეს
- არ გაბედი ანა გიომ შენი თავი მე ჩამაბარა
- მერე რა რამე ცუდს ვაკეთებ
- დიახ
- ნწ
სანდრო ცოფებს ყრუდა მაგრამ რას იტყოდა ვერაფერს ხოარ იტყოდა არმინდა და ვერ დალევო
გოგოებმა დაიწყეს სმა და ბიჭები უყურებდნენ და ცოფებს ყრიდნენ. ყველაფერი ლიკას გეგმის მიხედვით მიდიოდა. ბიჭები არ სვამდენ ნუ თუ არ ჩავთლით ლუკას რომელსაც ფეხებზე ეკიდა გიგოები სვამდნენ თუ არა იმიტომ რომ იცოდა დათა ვერ დალევდა და ამაზე მერე ერთი კვირა დასცინებდა, ნიკა კი გაბრაზდა ანამ რომ არ დაუჯერა და მანაც დაიწყო სმა და ამათ ერთი ჭიქა არ ქონდათ დალეული რომ მან უკვე სამი გამიცალა
- გეყოთ ამდენი სმა უკვე ხუთი ჭიქა დალიეთ მგონი- უთხრა ლაშამ
- ლაშა არ გინდა ვიცეკვოთ - ლიზამ კუთხა და ჭიქაში დარჩენილი სასმელი გამოცალა
- კი. ადექი მაგრამ იცოდე სიმთვრალის გამოთუ ფეხზე დამაბიჯებ ან წაიქცევი ეგრევე სახლში წაგიყვან
- შენ რა მემუქრები?
- შესაძლოა
- იციდე პოლიციაში გიჩიჩივკებ- თითის ქნევით უთხრა ლიზამ და საცეკვაოდ გაჰყვა
ნიკამ ვიღაც გოგო დაკერადა მასთან ერთად წავიდა
ანას გული ერეოდა ამიტომ სუფთა ჰაერზე მოუნდა გასვლა და აივნისკენ წავიდა. სანდრომ მე გავყვები . ისედაც სხვა ვინუნდაგაყოლოდა დათა დარჩა მარტო და ისიც ლიკას არ შორდებოდა
- კარგად ხარ?
- კი
- ამდენი არ უნდა დაგელია
- ოოო ბატონო სანდრო ახლა თქვენუნდა გკითხოთ რამდენი დავლიო?
- არა უბრალოდ ზედმეტი დალიე
- არაფერიც არ დამილევია ზედმეტი
- გეტყობა ფეხზე ძლივს დგახარ
- ნწ. მაცადე გაჩენო როგორ გავივლი სწორ ხაზზე- ანა აივნის მეორე ბოლოში დადგა და შეეცადა სწორად გაევლო მაგრამ წაბარბაცდა და სანდრომ დაიჭირა წელზე ცალი ხელი მაგრად მოხვია მეორეთი კი ხელი დაუჭირა რომელსაც ანა იქნევდა და ეუბენბიდა რომ გაეშვა
- რომ გაგიშვა წაიქცევი
- არ წავიქცევი კარგად ვარ
- არ ხარ კარგად წამოდი მივდივართ
- სად მივდივართ მე შენთან ერთად არსად წამივალ
- შეიძლება ერთხელ მაინც ცხოვრებაში რაღაცაზე წუწუნის გარეშე დამთანხმდე?
- ნწ
- ან მაგ ნწ- ს გარეშე გამცე პასუხი?
- ნწ
- წამოდი
-არ მეთქი მე ნიკასთან ერთად წამოვალ
- ეგ შენი ნიკა წავიდა უკვე ნაშასთან ერთად
- ის ჩემი მეგობარია და არ მიმატოვებდა
სანდროს ესიამოვნა ,, მეგობრის" გაგონება
- არმოდიხარ არა
- არა
სანდროს წლზე ისვ მჭიდროდ მოკიდა ხელი და შენობაში შიყვანა. ლიზა და ლაშაც უკვე აღარ ცეკვავდნენ და უთხრა რომ ანა ძალიან დათვრა და უნდა წაიყვანოს სახლში
- მე ლიკას წამოვიყვან და ლუკას - თქვა დათამ
- მე კი ლიზას ესეც არაა მთლად კარგად- თქვა ლაშამ და ლიზას შუბლზეაკოცა- ნეტა საიდან მოიტანეს მაინცდამაინც დღეს დათრიბა
- კარგი წავედით . ანას უკვე აღარაფერი ესმოდა გაბრუებული იყო და მხოლოდ სანდროს სურნელს გრძნობდა მასზე მიხუტებული
. სანდრომ მანქანაში ჩასვა და თვითონაც დაჯდა.
- გააჩერე მანქნა
- რატომ გული გერევა?
- არა . უბრალოდ სუფთა ჰაერზე მინდა გასეირნება
- ამ ღამით არ შეიძლება მთვრალი ხარ
- ჩემთვის შეიძლება
- არა მეთქი
- იცოდე ან გააჩერებ მანქანას ან გადავხტები
- კარგი გაჩერდი კარს ხელი გაუშვი ვაჩერებ. შენნაირ ჯიუტს ჯერ არ შევხვედრილვარ
- ვერხ შეხვდები
- იმედია არც
მანქანა გააჩერა ტუ არა გადმოვიდა ანა და სანდროც რათქმაუნდა
- შენი გამოყოლა არ მჭირდება
-რომ მანქანას შეუვარდე ხომ ბორბლებში
- შენ რა მთვრალი გგონივარ? არც ისე მთვრალივარ- ამას კიამბობდა ანა მაგრამ ფეხზე ძლივს იდგა
- შენ რა ხარ გოგო ასეთი ჰა რა
- ადამიანი ვარ ადამიანი., რომელსაც ცხოვრებაზე ხელი ქონდა ჩაქნეული და მხოლოდ საყვარელი ადამიანების ხათრით ცხოვრობდა, მაგრამ ამ ბოლოს რაღაც შეიცვალა რაღაც რასაც სახელს ვერ ვარქმევ. გული სხვანაირად ფეთქავს რატომ არვიცი.
- რას ქვია საყვარელი ადამიანების ხათრით ცოცხლობდა?
- რასდა რაც დედა გარდა ეცვალა მას მერე ყველაფერმა ხალისი დაკარგა ყველაფერმა მაგრამ იმათ ხათრით დავდეგი ფეხზე ვისაც ჩემი სიცოცხლე უღირდათ. ვისთვისაც ჩემი სიცოცხლე მნიშვნელოვანი იყო
- მე ვწუხვა არ ვიცოდი
- არაუშავს შენცერთ ერთი მათგანი ხარ უკვე ვისაც ვეცლდები ალბათ
- რატომ უნდა მეცოდებოდე
- იმიტომ რომ ობოლი ვარ
- ეგ არაფერ შუაშია აქამდე არ ვიციდი მაგრამ მაინც შენს გვერდით ვიყავი
- კარგი რაც არის არის იმედია იმ ადამიანებს არ დაემსგავსები რომლებიც სინანულის გამო არიან ჩემთან
- ამ სისულელეებზე ფიქრს ჯობია სახლში წავიდეთ-შენც ჩვეულებრივი ადამიანი ხარ . ბევრს არ ჰყავს მშობელი მაგრამ შენ გყავს ძმა და მეგობრები რომლებსაც ძალიან უყვარხარ
- ჰო სისულელეებს ვამბობ. იცი რააა... წამოდი რაღაც უნდა გაჩვენო
- ამ შუაღამით? თანაც წვიმდება
-ჰო ახლა ამ წუთას წამოხვალ?
- წამოვალ
ცოტა მანძილი რომ გაიარეს შუა ქუჩაში დადგა ანა და სიმღერა დაიწყო პირველი რაც მოაფიქრდა ეს იყო Let my down slowly და ხმამაღლა დაიწყო სიმღერა. სანდრო კი გაიცებული უყურებდა მერე კი თხივდა რომ ქუჩიდან გადასულიყო რათა მანქანა დაეჯახებოდა. ყველა ანას უყურებდა და თან ძლიერად დაიწყო წვიმა
- ანა რას აკეთებ ყველა შენ გიყურებს
- მიყურონ ყველამ მიყურონ არ მაინტერესებს
- ამას რატომ აკეთებ ამის ჩვენება გინდოდა?
- აჰამ კი ამის ჩვენება მინდოდა ეს არის სიმამაცის 20 წამი. ამ 20 წამში იმას აკეთებ რაც ყველაზე ენტად გინდა და აქამდე არ გააკეთებდი. ამ 20 წამში იკრებ შენს მთელ ძალისხმევას და შენს სურვილს ისრულებ. სანდრო უყურებდა ანას როგორ საუბრობდა როგორ გულით ამბობდა ამ ყველაფერს და ყურადღებას არ აქცევდა რომ ისევ ქუჩაში იყვნენ და სველდებოდნე. ახლა შეამჩნია რომ ანა რაღაცნაირად სითბოს უღვრიდა სულში სულ შიცვალა მას მერე რაც ანა გაიცნო გაიაზრა რომ მას რომ ვერ ხედავდა მოუსვენრად იყო და მისი სიჯიუტეც კი მოსწონდა უკვე. ამას უბრალოდ სახელს ვერ არქმევდა ახლაც კი როცა ანა გაიჩერებლად ლაპარაკობდა სიმამაცის 20 წამზე ტვინში რაღაც გადაუბრუნდა და ის გააკეთა რაც უნდოდა . ჰო ამ 20 წამში მოიკრიბა სიმამაცე და გააკეთა ის რასაც გული ერთ პატარა კუნჭულში საგულდაგულოდ ინახავდა. ანას ცალი ხელი კისერზე მოკიდა ცალი წელზე მისკენ მიიზიდა და მთელი ძალით დააცხრა მის ტუჩებს. ანა მაშინ მოვიდა გონს როცა უკვე სუნთქვა ეკვროდა და ჟანგბადი აღა ყოფნიდა. კოცნაში კი თვითონაც აყვა
- შენ..... შენ ეს რა გააკეთე?- გაკვირვებული უყურებდა ანა და სანდროს თვალს არ აცილებდა
- ის გავაკეთე რაც ყველაზე ძალიან მინდოდა ხომ თქვი ჩემვენ ადამიანებს სიმამაცის 20 წამი გვჭირდებაო?
- იდიოტო მერე მე არ მითქვამს რომ ჩემზე უნდა გეკოცნა- ანა უკვე ხმამაღლა ლაპარაკობდა თან წვიმდა და უნდოდა ხმა მიეწვდინა სანდროსთვის წვიმის ხმა კი უშლიდა ამას. მთლიანად სველი იყვნენ ორივე და წვიმა საერთოდ არ ახსოვდა.- რატომ მაკოცე?
- არ გაჩუმდი და გაგაჩუმე . მაგრამ ეგ მეორე მიზეზია პირველი ალბათ ისევ სიმამაცის 20 წამია
- ნამდვილი იდიოტი ხარ. სახლში მინდა წასვა წამიყვანე ახლავე
- კარგი ხვალ დავილაპარაკოთ ამაზე.
- ჯანდაბაშიც წასულა ეს სიმამაცის 20 წამი- ბუზღუნით თქვა ანამ და სანდროს დახმარებით დაჯდა მანქანაში. სანდრორომარაალბათ მანქანაში დაჯდომამდე წაიქცეოდა.