სახლამდე მანქანით მიმიყვანა გადმოსვლის წინ კიდევ ერთხელ ვაკოცე ბედნიერი შევედი სახლში.
თიკას ყველაფერი ვუამბე ,იმხელას წიოდა ყურები ამტკივდა
-აი ჰომ გეუბნებოდი არაა? ეგ ბიჭი შენი ბედიათქო ,ხვალ ფოტო გადაიღეთ და გამომიგზავნე მაინტერესებს როგორ შეეფერებით ერთმანეთს. -დამცინის
-კარგის იყოს ნება შენი .
-იცოდე მე უნდა ვიყო შენი მეჯვარე
-რადროს მეჯვარეობაა გოგო ,ნუ გადაირიე მთლად
-მაინც შეგახსენე ძეტკა
კიდევ იმდენ რამეზე ვისაუბრებრეთ რამის ჩამოგვეძინა ორივეს.ბოლოს ერთხმად შევთანხმდით რომ გათიშვის დრო იყო.
დღეს შაბათია არც სკოლა მაქ და არც მასწი, ანუ გამოდის რო სანდროსაც ვერ ვნახავ,რაღაცნაირად მომეწყინა.დილიდან ბებოს ვეხმარები, ერთი კარგი უბორკა გავაკეთეთ სახლში,მერე ჩემი სანაქებო კექსი გამოვაცხე და ბებიასთან და ბაბუასთან ერთად დავაგემოვნე.
-ბებია რაღაცა ამბოლოდროს ბედნიერი მეჩვენები სულ იღიმები შეყვარებული ხოარ ხარ?
ამათ რას გამოაპარებ გამეღიმა
-ჯერ სერიოზული არაფერია ბე მაგრამ ერთი ბიჭი გამოჩნდა ჩემს ცხოვრებაში და ძალიან ბედნიერი ვარ.
-შემთხვევით ის ბიჭი ჰომარაა მაშინ სახლში რომ მოგიყვანა? მკითხა ეშმაკურად
-კი ეგარის
-ვისი ბიჭა ბები აბა მითხარი ერთი როგორი ოჯახის შვილია გავიგო- გამაგიჯებს ეს ქალი
-ქალბატონი ქეთევანის შვილის სკოლის დირექტორის
-რასამბობ ბები რა კარგი ოჯახის შვილია ქალბატონი ქეთევანი თითით საჩვენებელი ქალია ჩვენს რეგიონში,საწყალს ქმარი ყავდა ცუდი გაუმწარა ქალს ცხოვრება.-დავიძაბე არ ვიცოდი სანდროს ოჯახის შესახებ არაფერი
-რასამბობ ბები ,სადარის ეხლა ის კაცი
-როგორც ვიცი ციხეში იყო ,მთვრალი მისულა სახლში რამოდენიმე წლის წინ და თავისი შვილი და ცოლი სასტიკად სცემა მაგის მერე დაიჭირეს ეხლა არ ვიცი სადარის გამოუშვეს თუ არა.-სანდროს მამამისი არასოდეს უხსენებია,თუ მართლა ესეთი საშინელი კაცი არის მიხარია თუ ციხეში ზის.ამ თემაზე საუბარი აღარ გაგიგრძლებია, საშინელ ხასიათზე დავდექი.
სანდრომ მოწერა .
-რას შვები გემრიელო?და ბევრი კოცნის სმაილი
-ბებოს ვეხმარები სახლის საქმეებში შენ რას შვები სანდრო?
-არც არაფერს,უაზროთ ვარ .და შენ მენატრები
-მეც ძალიან მენატრებიი
-ჰოდა თუ ძალიან გენატრები გამოდი გარეთ და გნახავ
-ვერ გამოვალ სანდრო არ მცალია .-როგორ არ მეცალა მაგრამ ამ ამბის გაგების შემდეგ სანდროს ნახვა არ მინდოდა ,ჩემს უხასიათობას აუცილებლად შეამჩნევდა მე კიდევ მისი მოტყუება არ მინდოდა როცა მიზეზს მკითხავდა
-კარგი მაშ ხვალ გნახავ ქართულის მერე
-კარგი სანდრო,მოგწერ მერე ეხლა საქმეს დავუბრუნდები
-კარგი მიდი
აღარაფერი მიმიწერია,ჩემს ხასიათთან ერთად ამინდიც შეიცვალა ,მალე წვიმას დაიწყებდა ისე ჩაშავდა ცა. ვახშმის შემდეგ ჩემს ოთახში ავედი,ქართულის დავალება დავწერე ,გაკვეთილიც წავიკითხე ,შხაპი მივიღე და დავწექი.საშინელი ამინდია ,ჭექა-ქუხილი გულს მიხეთქავს,ისე წვიმს თითქოს ცა ჩამოიქცაო.საბანში გავეხვიე და მობილური ავიღე.სანდრო შემოსულია.
-რას შვები სანდრო?
-შენზე ვფიქრობ.-მთელს სხეულში გამაჟრჟოლა
-რას ფიქრობ ?
- ძალიან მენატრები
-მეც მენაატრები,რა საშინელი ამინდია რა ,როგორ დავიძინო ამ ჭექაქუხილში
-რაიყო გეშინია?
-სულ ცოტა
-რა მშიშარა მყავხარ რა,
-როცა შენთან არ არაფრის მეშინია
-ჰოდა ეხლა მოვალ შენთან და აღარ შეგეშინდება
-სანდრო ნუ ხარ გადარეული სად მოხვალ მაგიტომ კიარ მითქვამს .-ესემესი აღარ უნახავს
-სანდროო სად გაქრი? -გავგიჟდები მართლა რო მოვიდეს,არა უეჭველად მეღადავება და ეხლა ალბათ დამცინის ,აი მირეკავს
-სად გაქრი სანდრო რა გულს მიხეთქავ
-ფანჯარა გამიღე თორე სულ დავსველდი
-რა ფანჯარა სანდრო გაგიჟდი, ბებიამ ან ბაბუამ რომ დაგინახოს იცი რა მოხდება?
-კარგი რა ვიკა არავინ დამინახვას,მიდი დროულად იცოდე შენც დაგასველებ.
რა უნდა მექნა ფანჯარა გავღე .სანდრო უკვე აივანზე იდგა და მიკრეჭოდა.რა გადარეულია ეს ბიჭი და მეც როგორ გადამრია.გაწუწულ წიწილას გავდა ისეთი საყვარელი იყო
-ვაიმე სანდრო გიჟი ხარ.
-ამაღამ შენთან ვრჩები
-არ არსებობს,ვინმე რო შემოვიდეს რა იფიქრებენ ,საერთოდაც არ უნდა მოსულიყავი
-კარგი წავალ ,თუ ჩემი ნახვა არ გაგიხარდა მივდივარ.-ისეთი სახით მითხრა მივხვდი რომ ძალიან ეწყინა
-ბოდიში სანდრო,უბრალოდ მეც გამიგე ,პირველად ვარ ასეთ სიტუაციაში
-მისმის,არ უნდა მოვსულიყავი ჩემი ბრალია
-გამებუტე?მივედი და ჩავეხუტე ძლიერად
-ვაიმე სანდრო სულ სველი ხარ გაცივდები.
-ჰოდა თუ არ გინდა გავციდე დღეს შენთან დავრჩები -როგორ ვუთხრა უარი როცა ასეთი საყვარელი სახით მიყურებს
-დარჩი
-მგონი მომესმა ,კიდევ ერთხელ გამიმეორე
-დარჩი სანდრო ჩემთან
-უარს ვერ გეტყვი
-იცოდე შენ აქეთ ნაპირში დაწვები და ჩემსკენ არ გადმოხვალ,საზღვრებს გივლებ
-არის სერ.-სანდრომ ტანსაცმელი გაიხადა და საცვლების ამარა დარჩა.
-ასე აპირებ დაწოლას?
-აბა რა ჩავიცვა? შენი ტანსაცმელი მე მომერგება?
სანდრო მართალი იყო.უნებურათ მის დაკუნთულ სხეულს თვალი შევავლე ,იდეალურია.
-დიდხანს აპირებ ჩემს ყურებას?
-იდიოტო ,სულაც აღარ შემოგხედავ-დავწექითსანდრო ერთ მხარეს იწვა მე მაორე,შუაში დიდი ადგილი იყო.სახეში ვუყურებდით ერთმანეთს ,საოცრად სიმპატიურია ,
-სანდრო რაღაც უნდა გკითხო-რაც ძალიან მაინტერესებდა აუცილებლად უნდა მეკითხა
-გისმენ ვიკა
-ის ერთი კვირა რო გაუჩინარდი რატომ არ დადიოდი სკოლაში?
-ნამდვილად გსურს ამის მოსმენა?
-შენ თუ არ გინდა არ თქვა ,და თუ მეტყვი კიდევ მოგისმენ
-მამაჩემი გამოვიდა ციხიდან-ვხვდებოდი როგორ უჭირდა საუბარი,-3 წელი ციხეში გატარა ოჯახში ძალადობის გამო, ციხიდან გამოვლის მეორე დღეს მთვრალი მოვიდა.რათქმაუნდა სახლში არ ვუშვებდით მაგრამ ბოლოს იძულებულები გავხდით რადგან სამეზობლოს დაგვახვევდა ლანძღვა გინებით,ის არამზადაა ვიკა, მასთან ერთად დედა ბედნიერი არ მინახავს ,და უფლებას არ მივცემ კიდევ გაგვიმწაროს ცხოვრება.მოკლეთ მანქანაში ჩავაგდე და თავის საღორეში მივიყვანე .მერე ადვოკატთან დავდიოდი,იმდენს მივაღწიე ისევ რო მოგვაკითხოს კიდევ დაიჭერენ.აი ამიტომ არ დავდიოდი ვიკა.
-მაპატიე სანდრო არ ვიცოდი თუ ასეთი ამბავი იყო თორებ არ გკითხავდი.
-ნუ ხარ სულელი ბავშვი საპატიებელი არაფერია,ადრე თუ გვიან მაინც გეტყოდი.უცბათ ძლიერად დაიქუხა მე შიშსგან წამოვიკივლე.სანდრო იმ წამსვე ჩემთან გაჩნდა.
-რასაკეთებ სანდრო ?.-თან მეცინებოდა თითქოს შესაბამის მომენტს ელოდაო ისე უცბად გაჩნდა ჩემთან
-ნუ ჭირვეულობ არ შეგჭამ.-ძლიერად მომხვია ხელები და მეც ნეტარებაში მყოფს ასე ტკბილად ჯერ არ მძინებია.დილით სანდრო წასული დამხვდა.ტელეფონზე ესემესი დაუტოვებია
-ნეტა იცოდე რა მშვენიერი ხარ მშვიდად მძინარე.დღეს საღამოს გნახავ.გკოცნი ბევრს გემრიელო.-ღიმილით ჩავიკითხე მისი მოწერილი და დილა ბედნიერმა დავიწყე.
ეს ცოტა პატარა თავია,იმედია არ მიწყენთ <3