-გთხო კიდევ ერთხელ მომიყევი რა თქვენი ამბავი.
-კარგი რა ანანო მერამდენედ მაყოლებ.
-არ აქვს მნიშვნელობა რამდენჯერაც არ უნდა მოვისმინო მისით სულ ვიხიბლები!
-კარგი.
პირველად იგი ბაკურიანში ვნახე ზაფხული იყო, მეორე კურსი ახალი დახურული გვქონდა და აღსანიშნად გოგოები აღმოსავლეთისკენ გავემართეთ. ბორჯომი და ბაკურიანი განსაკუთრებით მიყვარს ამიტომ ეს იდეა წამოვაყენე და მალევე ჩემივე ინიციატივით გავემგზავრეთ ბაკურიანში. არ ვიცი ეს დამთხვევა იყო თუ უბრალოდ ბედი მეთამაშებოდა ცუდად მაგრამ ისიც იქ იყო მის მეგობრებთან ერთად იმ კოტეჯს ცლიდა რომელშიც ჩვენ შევსახლდით მაგრამ მაში ყურადღება არ მიმიქცევია, გარემოს თვალიერებით ვიყავი გართული სამაგიეროდ ჩემი კურსელი გოგონები დროს არ კარგავდნენ და გამოელაპარაკნენ კიდეც მაგრამ მალევე დაგვტოვეს და ჩვენც საღამომდე ამოლაგებას მოვუნდით მაშო ჩემი ოთახის მეზობელი იყო და საკმაოდ კარგი ურთიერთობაც გვქონდა ხოდა სწორედ ამ მილაგება-დალაგების პროცესში მკითხა მათზე
-გოგო დაინახე ის ბიჭები რა სიმპატიურები იყვნენ
მაშინ პასუხი არ გამიცია რადგან მაშო ამ საკითხში საშინელი იყო ბიჭებზე ყოველთვის გონება ეკეტებოდა მაგრამ გარეგნობით დიდი არაფერი ხასიათიც საშინელი ქონდა -სიმართლე გითხრა, მისი კაპრიზების გამო ბაკურიანში გატარებული ყოველი დღე ჯოჯოხეთად მექცა თუმცა, მალევე დავბრუნდი თბილისში და ცხოვრებაც ჩვეულ კალაპოტს დაიბრუნდა ხომ გესმის არა მეგობრები ,ოჯახი გართობა ორითვის შემდეგ უნივერსიტეტიც და საფიქრელად დროც აღარ მქონდა ყოველდღიურ რუტინულ ცხოვრებას დავუბრუნდი, მაგრამ მალე შეიცვალა ყველაფერი როდესაც იგი მეორედ ვნახე გვანცასთან ერთად იყო საჯარო ბიბლიოთეკიდან გამოვდიოდი როდესაც ის და გვანცა დავინახე სიხარულით ცას ვეწიე, გვანც ხომ წლებია რაც მიუხენში ცხოვრობს ეკეს გარდაცვალების შემდეგ აღარც მინახავს ახლა კი ასე ლაღად მომცინარს ვუყურებდი მეც სიხარულით მაშინვე მისკენ გავექანე "უკანასკნელი ქაჯივით"
-გვააანც!
-ღმერთო ნატ როგორ გაზრდილხარ და დამშვენებულხარ.
-ჰო აი შენ კი ცოტა დაბერებულხარ გავუცინე და კიდევ ერთხელ ჩავეხუტე
-ტუტუცო შემომცინა მანაც და შემდეგ ის გამაცნო, ჩემი ცხოვრების მთავარი შეცდომა დემეტრე თავართქილაძე მისი აღმატებულება მაშინაც არ მიმიქცევია მისთვის დიდი ყურადღება უბრალოდ გავუღიმე და გვანცასთან საუბარი განვაგრძე ზუსტად მაშინ გავიგე რომ აქ ბიზნესის გამო დაბრუნდა და დემეტრეც მისი პარტნიორი იყო მივულოცე და გზა სახლისკენ განვაგრძე რაღა დაგიმალო და იმ მომენტში მასზე არც კი მიფიქრია ეს გრძნობები სიყვარული დრომ მოიტანა აი ზუსტად იმდრომ მესამედ შეხვედრის შემდეგ ბომბის ციფერბლატივით რომ, აწრიპინდა დიდი დრო არც იყო ალბათ გასული სამსახური და მუშაობა რომ ავუჩემე და ვინ იყო ჩემი ხელის შემშლელი, მამაჩემს გაეხარდა შვილი მომესწროო, დედაჩემი ანერვიულდა მეჩხუბა რად გინდა არ გვიჭირს რომ იმუშავო და მეზობლებსაც ტყუილად აალაპარაკებო, ჩემა ძმამაც როგორც ყოველთვის ნეოტრალური პოზიცია დაიჭირა და ასე დავიწყე რესტორანში მენეჯერად მუშაობა მაგრამ ჩვენი ისტორია არ ყოფილა უბრალოდ უფროსისა და ხელქვეითის ურთიერთობა არა პირიქით ჩემი უფროსი შესანიშნავი პიროვნება იყო, რომელიც უფროსი დის როლს ასრულებდა არც კი ვიცი მადლობა როგორ გადავიხადო იმისთვის რაც ჩემთვის გააკეთა ამ ხნის მანძილზე მაგრამ ,კარგი რაც არის არის ახლა ცოტა ავცდი ისტორია მოკლედ ერთი ჩვეულებრივი სამუშაო დღე მქონდა როდესაც სირბილით შემომიღო თინიკომ კარი.
-ნატალი გთხოვ სწრაფად წამოდი პრობლემები გვაქვს!
-კარგი თინიკო დაწყნარდი მოვაგვარებ აბა ამიხსენი რა ხდება
-ერთ ერთმა ჩვენმა მუდმივმა კლიენტმა საკვებში თმა აღმოაჩინა.
-რა თმა თინიკო საკუთარი თვალით ვნახე ცოტახნისწონ როგორ მოამზადა ქალბატონმა ეთერიმ საკვები
-არვიცი მე არაფერი გთხოვ სწრაფად წამო
-კარგი კარგი წამოვალ
სწრაფად გავედი და როგორც კი დერეფანს მივუახლოვდი მაშინვე ყვირილის ხმა გავიგე, მივედი და სიტუაციაში გავერკვიე მაგრამ რა ვიცოდი ეს ყველაფერი დადგმული თუ იყო, შეწუხებულ კლიენტს რომელიც დემეტრე აღმოჩნდა ბოდიში მოვუხადე და რესტორნის ხარჯზე გავუმასპინძლდი, მაგრამ ეს ყველაფერი არ ყოფილა როგორც სჩანს ამ დღის შემდეგ იგი ყოველ დღე მოდიოდა ჩემთანაც შემოდიოდა კაბინეტში მეც გავდიოდი და მალევე დავმეგობრდით ხომ გაგიგიათ "ყველაფერი მეგობრობით იწყებაო"ხოდა ჩვენს შემთხვევაშიც ასე მოხდა სწრაფად ვიპოვეთ საერთო ენა დავდიოდით ყველგან კლუბებში,კაფეებში,გავიცანი მისი მეგობრები ისევე როგორც მან ჩემები მაკითხავდა უნივერსიტეტში ,მეხმარებოდა დავალების კეთებაში და ამანაც მალევე გამოიღო ნაყოფი ორითვე არ იყო გასული მასთან დაახლოებიდან რომ უკვე მასზე ფიქრებს თავიდან ვერ ვიგდებდი ყველგან მისი ხმა მელანდებოდა იმას ვერ გეტყვი როცა მეხებოდა დედამიწას ვტოვებდი თქო რადგან ეს ასე არ იყო მისი შეხებისას მუხტს ვგრძნობდი მაგრამ ისეთს არა გონება რომ გამთიშვოდა და სწორედ ამით ვიწყნარებდი მეც თავს იქამდე სანამ ეს საბედისწერო შეცდომა არ დავუშვი ერთ დღეს კურსელებთან ერთად წავედი დასალევად და მთვრალმა მას დავურეკე
-ალო დემე შენ ხარ
-ალო ნატ რამე ხდება ?
მაშინ იმდენა თბილი ხმა ქონდა და ზოგადად როცა მე მელაპარაკებოდა იმდენად თბილი და სხვანაირი იყო რომ ამან დამაბნია დაიფიქრებლად ვთხოვე მოსვლა მანაც ამისრულა თხოვნა და მოვია სწორედ მაშინ ავუხსენი სიყვარული.
-ვიცი რომ ახლა მთვრალივარ და რასაც ვაკეთებ პატარა ბავშვის ნაბოდვარი უფროა ვიდრე რამე სხვა მაგრამ ვიცი ამას ახლა თუ არ გეტყვი მერე ვეღარ გავბედავ ხომ იცი "მთვრალ ადამიანს კომპლექსები ეხსნება" მოკლედ დემეტრე თავართქილაძე მე შენ ძალიან მომწონხარ
ეს ვუთხარი და რამდენად სასაცილოდაც არ უნდა მოგეჩვენოვ მისსავე ფეხსაცმელზე ამერია გული, შემდეგ კი მის მკლავებში ჩამეძინა დილით მისსავე საწოლში გამეღვიძა, საუზმე დამახვედრა და კოცნით მომეგება თქო ვერ გეტყვი მაგრამ სწორედ ამ დღეს მითხრა მისი გრძნობების შესახებ და სწორედ ამ დღეს დავიწყეთ პირველად ურთიერთობა როგორც წყვილმა და სიმართლე გითხრა ძალიან ბედნიერიც ვიყავი დემეტრე ჩემი პირველი სიყვარულია და იმ პერიოდში ძალიან მახარებდა მისი ჩემ ცხოვრებაში არსებობა თანაც ყველას როდი ხვდება ასეთი წარმოსადეგი პიროვნება რომელიც მუდმივად ანებივრებს საჩუქრებს ჩუქნის აკითხავს ყველგან და არამხოლოდ შეყვარებული მეგობარიცაა .თან ამ ყველაფერს მისი უზადო გარეგნობა და შესანიშნავი ხასიათიც რომ დავურთოთ კამფეტივით კაცი გამოდის და მაშინ მეც ასეთას წარმომედგინა დემეტრე ერთწლიანი ურთიერთობის შემდეგ ისე დავახლოვდით რომ მალევე მის არამხოლოდ სულიერ არამედ ფიზიკურ და სექსუალურ კავშირადაც კი ვიქეცი მეგონა რომ ვიცნობდი და ვიცოდი როგორიც იყო სინამდვილეში მაგრამ თურმე რა მწარედ ვცდებოდი გახსოვს ის დღე მაშოს დაბადებისდღის შემდგომ წვეულება რომ გაიმართა იმ დღეს დემეტრეცთან მახლდა აი სწორედ ის დღე იყო ჩვენი ურთიერთობისთვის საბედისწერო, მთელი საღამოს განმავლობაში მაშო მას თვალებს უჟუჟუნებდა მე კი ამას ყურადღებაც არ მივაქციე, იქამდე სანამ ორივე ერთად არ გაუჩინარდა ნახევარი საღამო ლამის მარტომ დავყავი და როდესაც დემეს ძებნა დავიწყე მას საპირფარეშოში წავაწყდი მაშოსთან ერთად იყო ნახევრად შიშვლები ერთმანეთს კოცნიდნენ მაშინვე გამოვარდი გარეთ სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ცრემლად ვიღვრებოდი არც კი მახსოვს სახლამდე როგორ მივედი მაგრამ ერთი რამ კარგად მახსოვს საშინლად მტანჯავდა შურისძიების გრძნობა ორივეს მიკვლა მინდოდა ხომ გაგიგია ქრისტეს მცნებიდან ერთ-ერთი "ნუ უსურვებ სხვას იმას რაც თავად არ გსურს რომ გისურვონ"
მაშინ ესეც კი აღარ მახსოვდა მთელი ღამის განმავლობაში იმ სცენას ვხედავდი თუ როგორ ვფატრავდი მათ მაგრამ ესეც მალე დავივიწყე დემეტრე არც მირეკავდა და მეც მხოლოდ ღამით თუ მახსენდებოდა მისი უზადო სახე მაგრამ არ მიტირია იმ დღის შემდეგ ერთი ცრემლიცა არ გადმომიგდია არა იმიტომ რომ მან მიღალატა და ცრემლების ღირსი არ იყო, უბრალოდ ვერ ვტიროდი ზუსტად ერთი თვე იყო გასული რაც დემეტრე ასე თუ ისე დავივიწყე რომ ცუდად გავხდი გული შემიწუხდა და მშობლებმაც მაშინვე საავადმყოფოში გამაქანეს გონს რომ მოვედი მამაჩემის ცივ და დეხაჩემის განადგურებულ თვალებს შევეჩეხე იმ წუთს პირველად გავიგე მისი არსებობის შესახებ ჩემს ორგანიზმში ტრანსოდან ვერ გამოვდიოდი ვერ ვხვდებოდი ეს როგორ მოხდა მე ხომ თავს ვიცავდი მაგრამ ამაზე ფიქრს ვეღარც ვაგრძელებდი მალევე ჩემს ისევე როგორც ყველა ოჯახში ასეთი სიტუაციისას არეულობა დაიწყო მამაჩემი აღარ მელაპარაკებოდა დედა საერთოთ ქუჩის ქალს მეძახსა და ყოველ წუთს იმას მიმეორებდა შენ ჩემი შვილი აღარ ხარო ბავშვის მოშორებას მთხოვდნენ არგუმენტად კი როგორც ყველას მათაც ის მოყავდათ რომ ჯერ პატარა ვიყავი და მის გაზრდას ვერ შევძლებდი ამ ყოველივესგან გაგულისებულმა კი სახლი დავტოვე და ბებიას სახლში დავიწყე მარტომ ცხოვრება როგორც კი თავი უსაფრთხოდ და კარგად დავიგულე მაშინვე დემეტრეს დავუკავშირდი და ყველაფერი ვუამბე მან კი იცი რა მითხრა
-არ მაინტერესებს ეგ ვისგან გყავს მეორედ ნუ შეეცდები შენი ბის ჩემთვის შემოტენვასო
და გამითიშა იცი როგორ შემძყლდა დემეტრე იმ წუთს ალბათ ახლოს რომ ყოფილიყო მოვკლავდი კიდევაც მაგრამ ვეტაფერს შევცვლიდი ცხოვრება ჩვეულ რიტმს დავუბრუნე ოღონდ ამჯერად ყოველდღე მიწევდა მაშოს ირონიული მზერის ატანა მალე გავიბერე ცუდათ ხშირად ვხდებოდი ვეღარც ვმუშაობდი ამიტომ დეკრეტში გავედი ხელფასი მყოფნიდა ყველაფერში და რესტორნის მეოატრონე ქალბატონი მაკაც მეხმარებოდა დამხმარე ქალი სწორედ მან ამიყვანა მართლაც უფროსი დასავით მივლიდა და მეხმარებოდა მთელი ცხრა თვეჩემს კაპრიზებს ასრულებდა დავალების შესრულებაში მეხმარებოდა მამეცადინებდა და მთელი ცხრა თვე თავს მევლებოდა მალევე კი ალექსანდრე მოევლინა ამ ქვეყანას და სწორედ მისი,საშვალებით შევურიგდი მშობლებს ხომ იცი მამამისის ასლია ისეთი ბრიალა მწვანე ები აქვს რომ შეხედვისთანავე გხიბლავს ალბად ასე დაემართათ ჩემებსაც რადგან მისი დაბადებისთანავე შემირიგდნენ და ყველაფერში მეხმარებოდნენ ფაწტობრივად ალექსი მათი გაზრდილია რადგან მე ან სულ სასწავლებელში ვიყავი ან ვმუშაობდი მაგრამ ბავშვი მაინც ძალიან მიყვარდა და მეყვარება პირველხანებში ისე მიჭირდა ხელში აყვანაც კი მეშინოდა ძლივს შევეჩვიე იმ ფაწტს რომ ჩემს შიგნით სიცარიელეა სამაგიეროდ კი გულია სავსე სიყვარულით.
-და მამაზე რას მეტყვი ის აღარ გინახავს არც დაგკავშირებია უბრალიდ ეს სიტყვები მოგიგდოდა ვსო?
-სიმართლე გითხრა ყოვლჯერზე როდესაც ამ ისტორიას გიყვები ალექსანდრეს და დემეტრეს შეხვედრას ყოველთვის ვტოვებ ხოლმე მაგრამ კარგი ახლა მოგიყვები ხომ გაგიგია "ცდა ბედის მონახევრიაო" ხო და მეც ვცდი.....
კი შეხვდნენ ერთმანეთ მაშინ ალექსი რვა თვის იყო ნმსასეირნოდ გამოვიყვანე როდესაც შემთხვევით შევხვდით მამამის გვერდით ჩამიარა ბავშვს შეხედა სულ რამდენიმე წამით მაგრამ გეფიცები მის თვალებში ერთი ემოციაც კი ვერ ამოვიკითხე არც კი გაჩერდა არც მომესალმა ან ბავშვს ნორმალურად შეავლო თვალი
-და ახლა რამდენიმე წელი გავიდა ამ ყველაფრის შემდეგ შენ წარმატებული ქალიხარ მაგრამ არავინ არ გყავს ეს რამე არასრულფასოვნების კომპლექსია?
-არა სიმართლე გითხრა მე კვლავ მიყვარს დემეტრე თავართქილაძე მართალია ზიზღიანი სიყვარულით აი ისეთით თან რომ ვერ იტან და თან გენატრება გსურს მაგრამ მაინც ბოღმა გახრჩობს
-ხო მაგრამ მან შენ გატკინა.
-მე ჩემმა უცოდინრობამ და მეამიტობამ მატკინა მან კი ამ ყველაფერში უბრალოდ წვლილი შეიტანა რაც მთავარია მანმაჩუქა ის ერთადერთი რისგამოც ახლა ვცოცხლობ და კიდევ მრავალი წელი ვიცოცხლებ მან მე ალექსანდრე მაჩუქა და ამის გამო მე მადლობელივარ მისი.