გამარჯობათ მეგობრები ეს ჩემი პირველი ისტორიაა ველოდები თქვენს შეფასებას :)

მაღაზიიდან გამოვედი და სახლისკენ მიმავალ გზას გავუყევი უკვე საკმაოდ გვიანია.ჯიბიდან ტელეფონს ვიღებ კესანეს(ჩემს საუკეთესო მეგობარს) ვურეკავ მაგრამ არიღებს
-ღმერთო შემომაკვდება ეს გოგო ერთხელ ყოველთვის რატომ აქვს ტელეფონზე ხმა გათიშული და რატომ უჯდება ყოველთვის?!
ტელეფონს ჯიბეში ვაბრუნებ და გზას ვაგრძელებ ჩემს ფიქრებთან ერთად.ვფიქრობ ჩემს წარსულზე და აწმყოზე ნამდვილად ვერვიტყვი,რომ ბედნიერი წარსული მქონდა,არა პირიქით ჩემი წარსული სავსეა ტკივილით და ცუდი მოგონებებით,მაგრამ ამისდამიუხედავად მქონდა ბედნიერი წამები,წუთები და საათებიც კი.როგორია ჩემი აწმყო? იმასთან მიახლოებული როგორსაც ბავშვობაში წარმოვიდგენდი მახსენდება წარსულის ყველაზე საშინელი მოგინება,მოულოდნელად ადგილს მივეყინე კიდევ კარგი ჩემმა სხეულმა დროულად მოასწრო რეაგირება ჩემს წინ არსაიდან გამოჩენილ მანქანაზე თორემ რა მოხდებოდა წარმოდგენაც კი არმინდა.საშინლად ვბრაზდები სახეს კარგად ვერ ვარჩევ მაგრამ სულ რამოდენიმე წამი თვალებში ვუყურებ და მხოლოდ მის შავ სფეროებს ვხედავ ღმერთო ძალიან მეცნობა ეს თვალები მაგრამ გაბრაზებული ყურადღებას აღარ ვამახვილებ კარგად ვლანძღავ გულში და გზას ვაგრძელებ.
ახლა ჩემს შესახებაც მოგიყვებით მე რადა ვარ 19 წლის,საშუალო სიმაღლის,წაბლისფერი თმით და თაფლისგერი თვალებით,ვცხოვრობ თბილისში კესანესთან ერთად რადგან დედაჩემი საზღვარგარეთ წავიდა,ხოლო მამაჩემი არვიცი სადაა, ჩვენ დიდიხანია ერთი ოჯახი აღარვართ მისი ალკოჰოლისა და ძალადობისკენ მიდრეკიდების დამსახურებით გადავწყვიტე კესანესთვის ჩემთან გადმოსვლა შემეთავაზებინა და ისიც რათქმაუნდა დამთანხდა კესო ჩემზე ოდნავ მაღალია შავი თმით და ყავისფერი თვალებით შეუდარებლად ხატავს და სამხატვროში სწავლობს მე რაც შემეხება ბავშვობიდა ძალიან მიყვარდა და კარგადაც გამომდიოდა მათემატიკა ასე რომ გადავწყვიტე ბიზნესზე ჩამებარებინდა და ასეც მივიქეცი. როგორც იქნა მივედი სახლში კესანეს უკვე ჩაერთო რაღაც ფილმი ასე რომ სწრაფად შევედი საძინებელში გამოვიცვალე ნივთები მივალაგე და გამოვედი საძინებლიდან სწრაფად შევედი სამზარეულოში ცოტახანში ყავებითა და სასუსნავებით ხელში დავადექი კესანეს თავზე.

ესეც ჩემი პირველი ისტორია გამიგეთ ჯერ ახალივარ :)