დიდი ხნის წინ თინეიჯერობაში გავიცანი თუმცა თუმცა მხოლოდ ონლაინ ვურთიერთობდით. მერე კი ... მერე უბრალოდ მორჩა ყველაფერი.. არადა მაშინ მეგიბარი არ მყავდა და მხოლოდ მას ვუზიარებდი ჩემ სატკივარს. რთულად გადავიტანე გარდატეხის ასაკი და მაშინ მჭირდებოდა, ერთადერთი მეგობარი იყო თუმცა მაშინ მომწონდა კიდეც. დამოკიდებული გავხდი მასზე და გამიჭირდა ყველაფრის დამთავრება. მაგრამ მალევე გამოჩნდა მაშინ ალბათ 18 ს ვიყავი , პირველი კოცნა და ურთიერთობები გამოვლილი მქონდა, არა, სექსი არა... და დავიწყეთ სხვანაირად თავისუფალი ურთიერთობა , ჩვენებურად. იშვიათად იყო ნახვები და კონტაქტი და მალევე დაიკარგა. და მესამედაც ასე განმეორდა და რამდენიმე თვეში ისევ მორჩა. არეულია ყველაფერი თუმცა ახლა ემოციური ვარ და ვერ ვყვები იქნებ სხვა დროს განვავრცო. რისი თქმაც მონდოდა ის იყო რომ თაფლისფერები, რომელსაც შევეჯახე, მისი იყო. ყოველთვის არასერიოზულად ვუყურებდი და ვიცოდო რომ არ მიყვარდა მაგრამ მას რაღაცნაირი მოზიდულობა ჰქონდა ამიტომ ვერ ვივიწყებდი და თავს ხშირად მახსენებდა. არადა ვიცოდი სხვა უყვარდა... თუმცა მეც არ მყვარებია იგი.

ვიცოდო არ მოვიდოდა ისიც ჩემსავით ინტროვენტი იყო და არ უყვარდა ადამიანებთან კომუნიკაცია. ცუდი გრძნობა დამრჩა. ავირიე და ყურადღების გადასატანად მოცეკვავეთა მასაში შევერიე , მთელი განცხრომით ვცეკვავდი როცა თეძოზე ხელი ვიგრძენი და ვიცანი შეხებაც. საპორფარეშოსკენ ძლივს გავიკვალეთ გზა და როგორც კი პატარა ტუალეტში შევედით სადაც რატომღაც რიგები არ იყო განცხრომით მეცა. მისი დიდი და ლამაზი ტუჩები მონაცვლეობით მიკოცნიდა ხან ზედა და ხან ქვედა ტუჩს , ხელებს კი უმოსამრთოდ აცეცებდა ჩემს სხეულზე, მერე კი ერთი ხელი საჯდომზე მომიჭირა მეორე კი მკერდზე და კოდევ უფრო გაცხარებულმა დამოწყო კოცნა . ნელნელა ყელისკენ გადაინაცვლა ბოლოს კი მისთვის ყველაზე საყვარელ ადგილზე. მკერდს განცხრომით მიკოცნიდა უხეშად მომთხოვნად და არ ვიცი რატომ არ შევეწინააღმდეგე. ალბათ მენატრებოდა. წლების შემდეგ უჩვეულო იყო თან ნაცნობი და თან ძალიან უცხო. ვიცოდი მკუხედავად ჩემი სიძლოერისა სახლში მისული ვიტირებდო და ბევრს ვიფიქრებდი ამაზე. მიიხედავად იმისა რომ დაფიცებული მქონდა თუკი ის შემპიჭრებოდა ჩემ ცხოვრებაში მაინც დავიწყებდი თავიდან. ამ ყვეკაფერზე ვფიქრობდი და უცებ ძლიერი შიში ვიგრძენი. ხელი ვკარი და სწრაფად გამოვედი , ის კი არ გამომყოლია. გარეთ გავედო და სიგარეტს გავუკიდე, ყველაზე მეტად ეს მჭირდებოდა. ვიღაცის მზერა ვიგრძენი და მერე ხელის შეხება. რომ შევხედე ლეონარდო დამხვდა წინა ღამიდან, ლეონარდოს გავდა თორემ მისი სახელი არც მახსოვს.
-როგორ ხარ კატუს?
-უკეთესადაც შეიძლებოდა შენ?
- მშვენივრად . გავიმეოროთ?
-რა? -დავიბენი მე
-გუშინდელი ღამე-მეუბნება აღფრთოვანებით.
-იცი ეხლა არ შემიძლოა, თან ხვალ დილოთ ადრე უნდა გავიდე .
-როგოფც გინდა-მეუბნება შსცბუნებულო და კლუბში ბრუნდება.

მე ტაქს ვაჩერებ და მისამართს ვკარნახობ და ეკას სმს ვწერ -სახლში წავედი და მერე აგიხსნი.

სახლში მისული ღვინოს და სგიარეტს ვიღებ აივანზე ვჯდები და ვქვითინებ. ვერ ვხვდები რახდება. დალაგებული ცხოვრება ისევ მერევა და თავდაყირა დგება. ასე ვერ შევძლებ ვიცი. თავს ყველაზე სუსტ ქალად ვგრძნობ და მაშინებს. ეხლა ყველაფერი მაშინებს და არ ვიცი რითი ვინუგეშებ თავს. მთელ ბოთლ ღვინოს ვცლი, მერე კი ღვინით გაჟღენთილო და ამპცოებისგან დაცლილო ვწვები თბილ საწოლში და მორფეოსის სამყაროს ვუერთდები.




ვიცი რომ ძალიან პატარა თავია უბრალოდ დავაგვიანე და ამიტომ გადავწყვიტე ეს მაიმც დამედო შეცდომებს ვერ გადავხედე უცებ დაწერილია და მომიტევეთ. როგორც კი დროს გამოვნახავ გემრიელ თავს გამოვაცხობ. ისე კი როგორ მოგწონთ?