თქვენ როგორ ძალიან მიყვარხართ ვერ წარმოიდგენთ ჩემო მკითხველებო.
უკარგესები, უთბილესები და უსაყვარლესები ხართ...
მადლობა ასე გვერდში დგომისთვის და გამხნევებისთვის, საბედნიეროდ ჩემი პრობლემა ნელ-ნელა გვარდება და ვმშვიდდები...





ღრმად ჩაისუნთქეთ...
ამოისუნთქეთ...
დამშვიდდით...
სამამდე დაითვალეთ...
1...
2...
3...
დავიწყეთ................





საღამო რომ მოვიდა გული განსაკუთრებით ამიძგერდა, რადგან ვიცოდი მალე სანდრო მომაკითხავდა და მთელი ძალით ჩავეხუტებოდი.

მოუთმენლად ველოდი ბოლო წუთებს და დემეტრეს ზარს და აი ისიც ისმის ტელეფონზე ზარის ხმა

-გისმენ სანდრო

-ჩამო კატუს დაბლა გელოდები

-უკვე გამოვდივარ



თავის უზარმაზარ და უმაგრეს შავ მანქანაზე იყო მიყუდებული და მომლოდინე თვალებით შემომცქეროდა.
ახლოს რომ მივედი ისე ნაზად შემეხო და ტუჩებში მაკოცა, რომ რომ არ დავეჭირე ხელით ძირს აღმოვჩნდებოდი.

-როგორ მსიამოვნებს ჩემს შეხებაზე ასე რომ დნები და თავს კარგავ პატარავ

-სულაც არაა ასე სანდრო

-გინდა შევამოწმოთ?

-არა არა ჯობია წავიდეთ თორემ დავაგვიანებ სამსახურში

თავი დავიძვირენ უცბად სიტუაციიდან ჩემი აზრით, მაგრამ ისეთი დამეტაკა და მაკოცა, რამის ტუჩები დამიბუჟდა და მოდი და არ დადნე მართლა სანდროს შეხებაზე

-ოხ როგორ გიჟდები ჩემზე კატუს

-სანდრო გაჩერდი გთხოვ

-კარგი წამო წავიდეთ ფერია

კლუბამდე სანამ მივედით ბევრი ვიცინეთ და ბევრი ჭკუაც დამარიგა

-იცოდე იქ ყველაფერს ვაკონტროლებ და ზედმეტს ვერავინ ვერ გაბედავს, მაგრამ არ დაუწყო შენებურად ვითომ ღიმილი და ასე შემდეგ და არ თქვა მერე ძალიან კარგი ადამიანები ჩანდნენო და ა.შ.
დაიღლები და მაშინვე წავალთ კლუბიდან და მოკლედ ჭკუით იყავი კატო

-სანდრო არაა საჭირო პატარა ბავშვივით ჭკუის დარიგება, არავის არ ვუყურებ სხვა თვალით და როგორ შენ გულისხმობ არავის არ ვეკუკლუცები

გავბრაზდი სანდროს ასეთ ლაპარაკზე და პატარა ბავშვივით მითითებებზე

-კატო მისმინე კლუბია ეგ და მანდ ყველაფერი სხვანაირადაა, არ გესმის შენ მაგდენი და გეუბნები ჩემს სიტყვას და ტყუილად ნუ ბაზრობ ეხლა რა და ნუ გაქვს ეგეთი სახე

-სანდრო მისმინე არ მინდა რომ კამათი მოგვივიდეს და გთხოვ ამ თემას შევეშვათ

-შემომხედე ახლავე!

სახეში შევხედე მშვიდად და წყნარად და თვალი თვალში გავუსწორე, ვერ ვხვდები ასე ძალიან რატო გაბრაზდა და გაფიცხდა მოულოდნელად

-არ მიყვარს უაზრო გაჭედვები და ლაპარაკი კატო და ერთს რომ გეტყვი ის უნდა გაიზარო და გაიგო, არაა საჭირო ასეთი გაბუტვები და ლაპარაკი, ისეთ არაფერს არ გეუბნები რომ ვითომდა გაბრაზდე ხომ გაიგე არა ფერიავ?

-კარგი სანდრო, გასაგებია

-მოდი ჩემთან

თავის კალთაში გადამსვა და ჩამეხუტა და მკოცნიდა

-ჩემი გოგო ხარ შენ, ძველი ბიჭის გოგო ხარ კატო ეს უნდა იცოდე და ამ სახელს გაუფრთხილდი იცოდე, მხოლოდ იმიტომ გაძლევ ნებას რომ ეს დღეები კლუბში კიდევ იმუშავო, რომ მეც მანდ ვიქნები და დასტოინად იქნება ყველა, მაგრამ წამოვალ და შენც გაქრები მაგ ადგილიდან ჩემო პატარა, იცოდე რომ ძალიან მიყვარხარ

-მეც მიყვარხარ სანდრო უბრალოდ ჩემი ნდობა ყოველთვის გქონდეს კარგი?

-მე მიყვარხარ, პატივს გცემ და შესაბამისად გენდობი კიდეც, რომ არ გენდობოდე სახლიდან ფეხს ვეღარ გაადგავდი პატარავ მაგრამ როგორც ხედავ გარეთაც ხარ და კლუბშიც თავისუფლად მუშაობ ახლა კი წამო შევიდეთ კლუბში და ძალიან არ გადაიღალო, თუმცა მარტო ჩემს მაგიდას მოემსახურები და მეტი არავისას ეს გაითვალისწინე

-ისე რაც კი აქ მუშაობა დავიწყე მარტო შენთან მიწევს მუშაობა მეტი სხვა კლიენტი არ მყოლია

-მეტი საქმე არ მაქვს ჩემი გოგო ვინმე სი*ებსაც ემსახურებოდეს, წამო წამო კატო

კლუბში შევედით თუ არა გამოსაცველლ ოთახში შევედი, გამოვიცვალე და წესისამებრ გოგოები ვნახე და მუშაობაც დავიწყე.

-შენ ისევ გასვიანის მაგიდას მოემსახურები კატო

გამაფრთხილა გოგამ

თავი დავუქნიე და გავემართე სანდროსკენ, მაგიდასთან რამოდენიმე ბიჭი იჯდა კიდევ და არანაირი გოგოები, თორემ გავჭედავდი

-გამარჯობათ ინებებთ რამეს?

-მე როგორც ყოველთვის კატო და ბიჭებს რამე ძლიერი სასმელი მოუტანე

-კარგით ახლავე

თვალი ჩამიკრა და ბედნიერი წამოვედი, ორ წუთში შეკვეთაც მივუტანე და დავჯექი და ველოდებოდი როდის დამიძახებდნენ.

რაღაცნაირად სინდისი მაწუხებდა რომ გოგოები ასე იღლებოდნენ და მე კიდევ ვიჯექი ასე უსაქმოდ და რამოდენიმეჯერ რომ მიწვედა მომსახურება მარტო.

გასვიანის მაგიდიდან დავბრუნდი, რომ მოულოდნელად ატირებული ნინი დაბრუნდა გულაჩქარებული

-ნინი რა მოხდა? კარგად ხარ?

-კატო გთხოვ რა მე5 მაგიდასთან წადი, ერთ-ერთმა წვენი გადამაქცია და ჩემს მოუხერხებლობას დააბრალეს თავისი უაზრო საქციელი

-კარგი დაწყნარდი, ახლავე წავალ

მე5 მაგიდისკენ წავედი და ნინიზე ნერვიულობის გამო გასვიანის მაგიდა აღარც კი გამხენებია

-გამარჯობათ ინებებეთ რამეს?

მივმართე სერიოზული სახით იქ მჯდომებს

-წინა ოფიციანტის ნაირად მეორე მოუხერხებელიც შენ ხომ არ ხარ?

მომმართა ერთ-ერთმა ახალგაზრდა ბიჭმა

-ქორეკტულად ისაუბრედ ოფიციანტებზე და გელოდებით შეკვეთის მოსაცემად

-რა იყო რას გვესტრანები გოგო, წესივრად ილაპარაკე გაფრთხილებ

ხმა უნდა ამომეღო, რომ

-ვინ ვის გააფრთხილებს და ლაპარაკს ასწავლის სი*ო ამასაც ვნახავთ

ჩემს უკან სანდრო რომ აღმოჩნდა და ბიჭს საყელოში ჩავვლო ხელი და გარეთ გაათრია

-სანდრო გთხოვ გაჩერდი, ისეთი არაფერი არ უთქვამს

-მანდ დარჩი კატო და ფეხი არ გამოადგა გარეთ!

ისე მითხრა რომ რომ გავსულიყავი გარეთ იქვე დამასამარებდა

ბიჭებიც გავიდნენ გარეთ და სანამ შიგნით შემოვიდნენ და სანდრო არ დავინახე ჩემი დამემართა, როგორ ვტიროდი და ხელებს ვიწვალებდი ვერ ვამჩნევდი.

დრო ისე ნელა იწელებოდა საუკუნედ მეჩვენებოდა სანამ სანდროს დავინახავდი, ვფიქრობდი გავსულიყავი თუ არა გარეთ და ბიჭები მენახა და მეც დავმშვიდებულიყავი, მაგრამ შემდგე სანდრო გაფრთხილება და გამოხედვა მახსენდებოდა და ისევ გონებაშვე ვკლავდი ამ ფიქრს.

-სად არის აქამდე სანდრო? რამე ცუდი ხომ არ ხდება ნეტა?

-კარგად იქნება კატო ყველაფერი, უბრალოდ გაერკვევიან ერთმანეთში და ისევ უკან დაბრუნდებიან მალე

მთელი ამ დროის განმავლობაში სალომე და ნინი მამშვიდებდნენ, მაგრამ ინტერესის და მიუხედავად მაინც არ მეკითხებოდნენ რა ხდებოდა ჩემსა და სანდროს შორის, თუმცა ხვდებოდნენ კიდეც უკვე, მაგრამ ლაპარაკი მაინც მომიწევდა აუცილებლად.

-ნუღა ტირი რა კატო დამშვიდდი

-არა უკვე აღარ შემიძლია ახლავე უნდა წავიდე

კარებისკენ წავედი საჩქაროდ და გამოვაღე, რომ სანდრო დამხვდა წინ სერიოზულად მომავალი, ნელ-ნელა უკან დავიხიე, გავჩერდი და მთელი ძალით ჩავეხუტე

-ვერ წარმოიდგენ როგორ შემეშინდა სანდრო

-აბა ერთი მითხარი საით მიდიოდი?

შემომხედა ინტერესიანი თვალებით

-მეე.. მე არსად არ მოვდიოდი..

ისე შემომხედა რომ უთქმელად მიმახვედრა ყველაფერი თქვიო

-ხო კარგი კარგი, რომ აღარ გამოჩნდი გამოსვლას და შენს ნახვას ვაპირებდი

-კატო როცა გეუბნები დარჩი და არ გამოხვიდეთქო ნიშნავს იმას რომ უნდა დარჩე და ჩემი სიტყვა გაიგო და მერე კიდე ყველა სი*ი და ახვა*ი ტრაკზე უნდა მოჯდნენ და დამშვიდნენ და აღარ ინერვიულო ხოლმე კარგი? აღარც იტირო ფერია თორე გამაბრაზებ მერე

-უბრალოდ ძალიან შემეშინდა სანდრო

-ჩამეხუტე ახლა და წავიდეთ სახლში, ნუ გეშინია და დაწყნარდი პატარავ

მთელი გზა ჩახუტებული ვიყავი და არც კი ვშორდებოდი, სანამ ტელეფონზე ლიკამ არ დამირეკა

-გისმენ ლიკუ

-აუ კატო დღეს სახლში ვერ მოვალ და იმედია არ შეგეშინდება

-რატო ვერ მოხვალ ლიკა? მშვიდობაა?

-კი კი უბრალოდ სამსახურიდან ქალაქგარეთ წავედით და მაგიტო ვეღარ მოვდივარ

-კარგი ლიკუ, კარგად, გკოცნი

-მეც კატუ.

-რა ხდება ფერია? ყველაფერი რიგზეა?

-კი კი სანდრო, უბრალოდ კატო დღეს სახლში ვერ მოდის და გამაფრთხილა

-ანუ შენ მარტო რჩები?

-კი ასე გამოდის

-ხოდა ჩემთან მიმყავხარ, გადაწყვეტილია

გაღიმებული სახით შემომხედა სანდრომ

-არა სანდრო არსად არ მო..

-კატუს ხო იცი რომ მაინც წამოხვალ თან სახლში მარტო მაინც არ დაგტოვებ ასე რომ ვსო გადაწყვეტილია

აზრი მაინც არ ჰქონდა სანდროსთან შეწინააღმდეგებას თან მეც დიდად არ მსიამოვნებდა მარტო დარჩენა და ღამის გათენება.


სანდროს სახლში პირველად ძალიან უსიამოვნო სიტუაციაში აღმოვჩნდი, მაგრამ ახლა ძალიან ბედნიერი მივდივარ, თუმცა ისე ძალიან მეძინება ფიქრის თავიც არ მაქვს, ამიტომ მანქანაშივე მშვიდად მეძინება.


ვგრძნობ ცოტახანში ხელში როგორ ავყავარ სანდროს და სახლისკენ მივყავარ, თავს გამოფხიზლებას ვაიძულებდა სანდროს კისერზე ვკიდებ ხელებს

-მიყვარხარ სანდრო

-მეც მიყვარხარ ფერიავ, ტკბილი ძილი

-შენც ტკბილი ძილი

წესისამებრ ტუჩებში მაკოცა და გვერდით მომიწვა, ჩამეხუტა და მთელი გულით დამეფიცება, რომ ასე ტკბილად და მშვიდად არასდროს მიძინია.






ეს თავი განსაკუთრებით მომწონს მეგობრებოო <3
ძალიან ძალიან საინტერესო, საყვარელი, თბილი და ცეცხლოვანი თავიცაა <3
მადლობა ასეთი კარგი შეფასებებისთვის მეგობრებო