- ბებიაშენისა, მირტყი რამდენიც გინდა ვერაფერს დამაკლებ ჩემი მამინაცვალი ქამრით იმდენ ხანს მცემდა სანამ კანი არ ამძვრებოდა და სისხლი თქრიალით არ წამოვიდოდა, ამიტომ სიმართლეს მაინც გეტყვი რატი, შენზე გული მერევა - ზიზღით სავსე თვალებით შეხედა ნიტამ.
რატი იქვე კუთხეში იდგა და უსმენდა ნიტას, მამამისმა ხელი დაავლო და გარეთ გაიყვანა.



მთელი დღე სკამზე მიბმული იყო,დაღლილობისგან გათიშული ეძინა, რატი მის სიტყვებზე ფუქრობსა არასდროს დაუნახავს ნიტას თვალებში ამხელა ზიზღი და ეტკინა საშინლად ეტკინა ნიტას თვალებში იმის ამოკითხვა რომ მასზე გული ერეოდა ნიტას, მაშინ გააცნობიერა რომ ნიტა შეუყვარდა, , აეასწორი ადამიანი შეუყვაედა, საღამოს ვეღარ მოითმინა როდესაც არავინ იყო მასთან მაშინ ჩავიდა ნიტასთან.
- მაპატიე ნიტა. - მასთან ჩაიმუხლა და მძინარე ნიტას ყურება დაიწყო.
- ჩემს დასახმარებლად მოხვედი? - გამოეღვიძა ნიტას.
- ნიტა ხომ იცი რომ არ შემიძლია? - ნაღვლიანად ჩაილაპარაკა.
- ნამდვილი არაკაცი ხარ, აქიდან გაეთრიე შენზე გული მერევა ისედაც ცოტა ვჭამე ამიტომ არ მინდა ისიც ამოვიღო.
- ჩემი სახლის სარდაფიდან მაგდებ? - გაიღიმა რატიმ.
- რატი აქიდან მოშორდი, თორემ დავიკივლებ და მამაშენი მოვა.
- დაიკივლებ და მე ვიცი როგორც გაგაჩუმებ.
- წადი შენი.
- ნიტაა, წესიერად.
- რატი შენ ვერ მთხოვ შენთან წესიერად ლაპარაკს, საერთოდ შენთან რამე დრო თუ გამიტარებია საერთოდ ახლა ვფიქრობ რომ ტყუილად დავკარგე დრო, ახლა აქიდან მოშორდი, და თვალით არ დამენახო.
რატი წამოდგა და ოთახიდან გავიდა. ცოტა ხანში ისევ გაიგო კარის ხმა.
- აუუ რატი ხომ გითხარი თვალით არ...
- რატი არ ვარ და ნუ წივიხარ. - ვიღაც ბიჭი მიდის ნიტასთან და დაბმული თოკების მოშორებას იწყებს.
- ვინ ხარ?
- წამოდი მაგის დრო არაა.
- არ ვაპირებ უცხოსთან გაყოლას. - ხელი გამოგლიჯა ბიჭს.
- ახლა ხო არ თქვა სულ შენ ოჯახში ხარ, და წამო რა ნუ პრიკაზობ. - უხეშად უთხრა ბიჭმა.
- არა თქო, მამაჩემს ველოდები ამიტომ ხელი გამიშვი.
- ხო წამოდი ლაშამ მითხრა წამოიყვანეო.
- რატო უნდა დაგიჯერო?.
- გოგო ნერვებს ნუ მიშლი. - დაუღრინა, მაგრამ როცა მიხვდა რომ არ მოყვებოდა ტონი დაამშვიდა. - ნამდვილი მამაშენი ხარ ერთი-ერთში მისნაირი ცისფერი თვალები, - თვალებში ჩააშტერდა - სწორი ყავისფერი თმები, გამხდარი და ლამაზი სხეული - აათვალიერა ბიჭმა- და მისნაირი ჯიუტი - ბოლო სიტყვები სრაფად თქვა და გოგო მხარზე მოიკიდა.
ნიტასაც არ დაუწყია კივილი, რატომღაც ენდო. მანქანასთან მიიყვანა და წინ ჩასვა.
- სად მივდივართ?
- პარიზში დასასვენებლად.- ირონიულად უთხრა და გაუხიმა ბიჭმა.
- ჰაჰაჰა რა სასაცილოა, სერიოზულად სად მივდივართ.
- ჩემს სახლში.
- მამაჩემი შენს სახლში მელოდება?
- არა მამაშენი არ გელოდება.
- რაააა, ანუ მომატყუეე? იდიოტო, ფუ როგორ ვერ გიტან. - აწივლდა მიტა - მანქანა გააჩერე.
- გოგო ნუ წივიხარ, არც მე მიხაროდა შენი იქედან წამოყვანა უბრალოდ მამაშენმა მთხოვა, თვითონ რაღაც საქმეებზეა ესპანეთში.
- აჰ გული გამისკდა. - გულზე ხელი დაიდო და ამოისუნთაა.
- და რატო ისე მე რომ მოგეტაცე არ მოგეწონებოდა ნახე რა სიმპატიური ბიჭი ვარ. - ხელი ნიკაბთან მიისვა და ცოტა გაეღადავა, ნიტას სახეზე კი სიცილი აუტყდა. ნიტა ახლა დააკვირდა მართლაც ძაან სიმპაწიური იყო ხავისფერი თმები და ყავისფერი თვალები ქონდა, საყვარლად ედო სახის შუაში კურნოსა ცხვირი, და ტუჩებს შორის სიგარეტი ქონდა მოქცეული.
- კაი ხოო გეხუმრე ნუ გაქ "ეს მგონი უბერავს" სახე - სიცილით უთხრა ლუკამ.
- აუ მომიღიტინეთ გაუტყდება. რა გქვია?
- ნიკა.
- მატყუებ.
- შენ საიდან მიხვდი.
- სახეზე გეტყობა.
- კაი ხო ლუკა მქვია.
- მე ნიტა.
- ნიტა მაისურაძე, 17 წლის 25 დღეში გახდება 18 წლის, მამამ ჯერ კიდევ იმ დროს მიატოვა როდესაც ნაყოფი იყო, დედას ბევრი ურთიერთობა მაგრამ 3 ქორწინება, ბავშვათა სახლში 2 წელი იცხოვრა, და საშინლად ეპყრობიდნენ ოჯახში. - მიაყარა ლუკამ ნიტაზე ინფორმაცია.
- ვაა ამდენი რაღაც მეც კი არ ვიცოდი ჩემს თავზე, ყოჩაღ. რამდენი წლის ხარ.
- რა შენი საქმეა.
- რას მეუხესები ვერ გავიგე, შენი გაზრდილი ვარ?
- შენ ვინც გაგზარდა ისინი ხო რას ამბობ ანგელოზები.
- მოკეტე რა, მამაჩემი როდის მოვა.
- მამაშენთან რა გინდა.
- ძუძუ უნდა მაჭამოს, რა უნდა მინდოდეს მამაჩემია.
- მისი ქონება გინდა ხო?
- უკან გაიკეთედ ეგ თქვენი ქონება.
- გოგო წესიერად თორე დაგაბრუნე იკან! - მკაცრად უთხრა ლუკამ
- მიდი აბა - სიცილით შეეპასუხა ნიტაც, ლუკამ კი მანქანა მოაბრუნა.
- რას აკეთებ ბიჭო გაგიჟდიი.
- შენ გამომიწვიდე, ახლა უკან დაგაბრუნებ და ისევ ისე მიგაბავ.
- მამაჩემი მოგკლავს.
- ვოუუ, დაწყნარდი მამაჩემს შენზე მეტად თავისიდამხმარეები უყვარს.
- ფუ რა ნაგავი ხარ. - ტირილამდე ცოტა აკლდა ნიტას.
- კაი ხო ნუ დაიწყებ ეხლა ბღავილს რა - უკან მოაბრუნა მანქანა ლუკამ, ნიტა კი მაშინვე მორჩა ტირილის დაწებას და კმაყოფილმა ჩაიღიმა.
- ღმერთო ჩემო - ნიტას საქციელზე შეიცხადა ბოლოს კი ჩაეღიმა.


ბევრი იარეს და შუა ღამისას მიადგნენ დიიდ თეთრ სახლს, ამხელა გზაზე სიარულის დროს ნიტას ჩასძინებოდა.
- აუ ახლა ამის ძიძა უნდა ვიყო? - წაიბუზღუნა ლუკამ.
- ყველაფერი მესმის და ჩემი ძიძობა არავის არ უთხოვია. - თვალები ჭყიტა ნოტამ.
- კაი ხო მიდი ადექი მოვედით.
- ვაა, რამხელა სახლია, აქ რომ დავიკარგო მიპოვნი. - წაეკეკლუცა ნიტა. - კაი შვილო რა იყო გეღადავები. - ისევ ეუხეშა.
- 17 წლის ღლაპი რომ შვილოთი მომმართავს მერე თავი არ უნდა მოვიკლა? - წაიდუდუნა ლუკამ.
- მოიკალი მერე. - ნიტამაც დაშხამა.
- შენ ბევრს ნუ ლაპარაკომ რა, წინ იარე.
- ცხენი კი არ ვარ რას მიბრძანებ.
- ცხენი არა თხა ხარ.
სახლში შევიდნენ.
- ვაუუ მართლა რამხელა და რა მაგარია. - აღშფოთებული გაექანა ნიტა და საწოლზე დახტა.
- ფრთხილად რამე არ გატეხო.
- რა უცნაურია არა? 1 დღეში 2ჯერ მომირაცეს. - ფეხსაცმელი გაიძრო და მდივანზე ხტუნაობა დაწყო.
- მე არ მომიტაცებიხარ უბრალოდ გაგათავისუფლე.
- როგორც მძინარე მზეთუნახავს, პინცი. - გაინაზა ნიტა.
- შენ კუდიანს უფრა გამგვანებ.
- ფუ რა იდიოტი ხარ.
- პირველი: ნუ დახტუნავ, მეორე: იდიოტი, ნაგავი და ვირი ჩემთან არ იხმარო.
- კაი მუდო - იქვე მიგდებული შოკოლადი აიღო და პარკი გააცალა.
ლუკა მიუახლოვდა ნიტას და მხარზე მოიკიდა.
- აუ დამსვი, შენ ხოარ უბერავ.
- არა შენ წარმოიდგინე და არ ვუბერავ.
მეორე სართულზე აიყვანა და ერთერთ ოთახში შეიყვანა. და საწოლზე დააწვინა.
- აქ იქნები სანამ მე არ დავბრუნდები. თუ რამე მოგინდება მანანას დეიდას დაუძახე.
- მანანა მოსამსახურეა?
- მოსამსახურეს არ ვიყენებთ აქ დამხმარეს ვეძახით, და სამზავრელოშია.
- სად მიდიხარ? - გასვლას აპირებდა ისე შეაცერა ლუკა. - რაღაც ცოლივით გამომივიდა ხო? - თავის ნათქვამზე გაეცინა ნიტას და დაიჭყანა.
- რომ ვერ მოგაგნონ ან თუ მოგაგნეს დაცვებმა რომ დაბიცვან მაგისთვის.
- აუ ტელეფონი დამიტოვე რა რამით მაინც გავერთობი ჩემი გასახდელში დამრჩა.
- რომელ გასახდელში.
- ფეხბურთის გასახდელში.
- ვაიმე ნიტა რა ადვილი გასატაცებელი ხარ.
- არ ვარ ადვილი ...
- თან როგორი ადვილი ხარ.
- არაფერიც, უბრალოდ მოულოდნელად ამაფარეს ნაჭერი.
- კაი, წავედი მე ტელეფონს დაცვა მოგაწვდის.
- კაი.


ნახევარი საათის შემდეგ. ^ _ ^
- ქალბატონო ნიტა შეიძლება შემოვიდე? - დაცვამ მიუკაკუნა კარზე
- აქ ქალბატონი არავინაა მარა ნიტა აქ ვარ, სემოდი. - მაშინვე შემოვიდა დაცვა.
- თქვენთვის ტელეფონი მოვიტანე. - თავისი ტელეფონი არ იყო მაგრამ უკეთესი იყო. - კიდევ რამე ხომ არ გნებავთ?
- ვაიმე მადლობა, "თ" და "ქალბატონი" ჩემთან მიმართებაში აღარ იხმარო და ბეეევრი ჩიფსები და შოკოლადები, თუ არ შეწუხდებით.
- არა ქალ... ნიტა
- კარგია, მადლობა. - კარი მიხურა და საწოლზე ხტუნაობა დაიწყო. ტელეფონი ჩართო და პირველივე ლუკაა ნომერი ამოაგდო, ნიტამაც ცოტას გავეღადავებიო და დაურეკა.
- გისმენთ - მანქანაში მჯდიმმა ლუკამ მაშინვე უპასუხა.
- თქვენი ამანათი მოვიდა ბატონო ლუკა - ხმა შეიცვალა და დაიწყო გეგმის შესრულება.
- რა ამანათი?
- ახლავე გეტყვით, თქვენი მათრახი და ტყავის ტრუსები ჩამოვიდა. - ამაზე ვეღარ შეიკავა სიცილი ნიტამ და ბოლო ხმაზე დაიწყო ხარხარი. ლიკამაც მაშინვე დახედა ნომერს.
- ოხ ნიტა რას გიზამ მოიცა მოვიდე სახლში.
- მოდი მოდი გელოდები. - ისევ გაინაზა ნიტა, და ამაზე უფრო ახარხარდა, გაბრაზებულმა ლიკამ ტელეფონი გამოურთო. 1 საათი ინტერნეტში ჩათაობდა მერე ეგეც მობეზრდა და ლიკას ნომერი აკრიფა.
- ლიკუუუუ.
- გოგო რა ლიკ... - ტელეფონი გამოგლიჯეს ხელიდან. - ნიტა სად ხარ? - მოესმა რატის გაბრაზებული ხმა. ზუსტად ამ დროს ლუკა შემოვიდა.
- სად ვარ? რა შენი საქმეა?
- ნიტა ნუ მაბრაზებ თქვი სად ხარ, ან როგორ გათიშე ამხელა დაცვები ან კამერას რა უყავი, თუ მოიცა ეს მამაშენმა გააკეთა ხო? - უკვე ღრიალებდა რატი.
- ოპ ოპ ოპ არაფერიც მამაჩემი საზღვარ გარეთაა, მე ჩემმა შეყვარებულმა გამიტაცა, უფრო სწორედ თქვენგან დამიხსნა - ლუკა გაკვირვებული უყურებდა ნიტას. - ხო ლუკაა? - წაინაზა ნიტამ და ტელეფონი ხმამაღალზე ჩართო.
- ვინ შეყვარებულმა გოგო არ გამაგიჟო.
- მმ თუ გაგიჟდები საგიჟეთის ნომერს გაგირკვევ - სიცილით უთხრა, კიდევ რაღაცის თქმას აპირებდა მაგრამ ლუკამ გამოგლიჯა ტელეფონი.
- რა იყო რატი გოგო აგახიეს?
- ასეც ვიცოდი შენ რომ იქნებოდი შე ნაბი*ვარო.
- კაი კარგად არ გვცალია მე და ლიკას. - ტელეფონი ააცალა ნიტამ.
- ნიტა ნამდვილი ეშმაკი ხარ.
- მადლობა, მოიცა რაა? უყურეთ ამას ერთი თვითონ ანგელოზი რომ გონია თავი.
- არ მგონია. - ისევ ლუკამ ააცალა ტელეფონი კარტა ამოაძვრო და გადატეხა.
- ეე რას აკეთებ.
- სიგნალით მოგვაგნებენ.
- მერე რა შენ დამიცავ - ისევ გაენაზა და მერე გაეცინა.
- ნუ ცდილობ საყვარელი გოგოს თამაშს რა - ისევ ეუხეშა ლუკა.
- ვაიმეე რა, გეღადავები რა იყო, და რა პრობლემა გაქ ჩემთან?
- შენთან? ჰმჰ შენ ხარ ყველაფრის ამრევი, იცი მამაშენს რამდენი მტერი ყავს? ძაან ბევრი, მას კი მხოლოდ შენ ყავხარ ამიტომ ყველა შენ გეძებს.
- აუ რა მაგარი ვყოფილვარ ეე. - ისევ გაეცინა ლუკას სერიოზულ სახეზე.
- ეს სასაცილო არაა.
- არის ლუკიტო თან ძაან, მოდი ჩემთან ერთდ იცინე, რა იყო სიცილი არავის არ უსწავლებიაა? რას მეროჯები - ლუკას ჩაეღიმა - აი ასე ნახე როგორ გიხდება ღიმილი იმენა სიმპაწია ხარ.
- ნიტა ხტუნავს მორჩი და დაიძინე უკვე პირველია.
- ნწ არ მეძინება ხტუნავი მინდა. - ხელი დაავლო ლუკამ და სააბაზანოში გაიყვანა .
- ახლა დაიბანე თორემ ისევ ბენზინის სული აგდის და გამოსაცვლელსაც მოგაწვდი.
- კაი ოღონდ კაბები და ეგეთები არ მინდა.
- კაბე ი არც მე მაცვია ამიტომ სპორტულებს შემოგიტან.
- შენი ტანსაცმელი უნდა ჩავიცვა?
- რამე არ მოგწონს?
- არა არაფერი კაი დავიბან.
შხაპი მიიღო , თეთრი მოკლე პირსახოცით ძლივს დაიფარა ტანი და ოთახში გავიდა იქნებ რამე მოვძებნოო. ამ დროს კი ლუკა შემოვიდა, ნიტა კი მოულოდნელობისგა დაიკივლა.
- რა გაკივლებს გოგო - კარი მიხურა.
- შემაშინე.
- ხო მივხვდი - ლუკამ აათვალიერა გოგონა ფეხებიდან სახემდე რომ მივიდა ნიტას ცალ წარბ აწეული სახე შერჩა.
- ეგრე ნუ მიყურებ ვიცი რომ მაგარ ტანზე ვარ - სიცილით უთხრა.
- უდაოდ - ხელები მახლა აწია და კედელს მიეყრდნო.
- არ გახვალ?
- დიდი სიამოვნებით დავრჩებოდი, მაგრამ მშია და უნდა ვჭამო. - თქვა, კარი გამოაღო და ქვემოთ ჩავიდა.
- იდიოტი, რომ არ შიებოდა ხო მივცემდი უფლებას აქ რომ დარჩენილიყო. - თავის თავს ელაპარაკებოდა ნიტა.
ბიჭის მოტანილ პარკში ჩაიხედა თეთრი ჰუდი და შავი შარვალი ამოიღო ბოლოს კი ზედმეტად ქალური ბიუსჰალტერი და ტრუსები შერჩა, ესეთებს არ იყებედა სულ აწუხებდა ხოლმე და სპორტულ საცვლებს და ბიუსჰალტერს ხმარობდა ხოლმე, მაგრამ სხვა გზა არ ქონდა.
ჩაიცვა ტანსაცმელი, ლიკა დაკუნთული და მხარბეჭიანი იყო ამიტომ ჰუდი გრძელი ქონდა, ასევე ნიტაზე მაღალი იყო 1 თავით და შარვალიც გრძელი ქონდა ამიტომ აიკეცა და ოთახიდან გავიდა.
პირველ სართულზე რომ ჩასულიყო კიბეზე ხელის დასახებზე წამოჯდა და ჩამოსრიალდა.
- ნიტა ეგ ხელის დასადებია და არა...
- ტრა*ის ხო? - ნიტამ დაუსრულა.
- ხო, რატო არ გძინავს.
- მშია, და მე ესე მინდა ჩამოსვლა.
ჭამა დაასრულეს.
- ლუკა, ახალი ნომერი მჭირდება ჩემი ხო გადატეხე.
- კაი მარა, რომ მორჩები ლაპარაკს გადატეხე.
- მერე როგორ დავრეკო?
- მერე კიდე მოგცემ, და ხო ვიცი რომ ეგეთი თეთრეული არ მოგწონს და სპორტულს იყენებ, დამავიწყდა დაცვისთვის გაფრთხილება - ლუკას გაეცინა ნიტას აწითლებულ სახეზე.
- შენ...
- ნიტა შენზე ყველაფერი ვიცი და აწითლებული ძაან საყვარელი ხარ. - გააწყვეტინა ნიტას ლაპარაკი.- მაგრამ დარწმუნებული ვარ ეგეც მოგიხდებოდა. - უფროო ააწითლა, ნიტამ კიბეები სწრაფად აირბინა და ოთახში შევიდა.
- ფუ რა იდიოტია, უკვე მძულს.