მეგობრებო დიდ ბოდიშს გიხდით ვიცი რომ დავაგვიანე და ძალიან ვწუხვარ უბრალოდ ვერ ვწერდი ვერაფერს მადლობა მოთმინებისთვის ძალიან მიყვარხართ და იაქტიურეთ <3 <3 <3


გოგოები ჩვენთვის ვცეკვავდით და არავის ვაძლევდით უფლებას ჩვენი წრე დაერღვიათ და ჩვენთნ ერთად ეცეკვათ.ერთი შეხედვით ლეზბოსე*ებსაც კი მიგვამსგავსებდნენ,მაგრამ ეს არც არავის გვანაღვლებდა.გამომწვევად და ენერგიულად ვარხევდით ტანს და ვცეკვავდით ცოტახანში ანა გამოგვეყო და ვიღაცასთან დაიწყო ცეკვა,მაგრამ საშუალებას არ აძლევდა მისი ნების საწინააღმდეგოდ სადნე ზედეტად შეხებოდა მასში სწორედ ეს მომწონდა და ვერ ვიგებდი ყოველთვის როგორ აკონტროლებდა.ვგრძნობდი რომ ამ აბავს "Happy End" არ ექნებოდა ,ამიტომ შიგადაშიგ თვალებით ზურას დავეძებდი და ანდროსკენაც გამეპარებოდა მზერა,ის კი როგორც ჩანს თვალს არ მაშორებდა სიყვარულითა და ვნებით სავსე შავი სფეროებით მიყურებდა და შუბლზე ეწერა რომ ხალხი რომ არა დიდი სიამოვნებით დაეპატრონებოდა ჩემს სხეულს და კარგი დღე ნამდვილად არ დამადგებოდა, ამ ყველაფრის შემყურე მეღიმებოდა და უფრო გამომწვევად ვაგრძელებდი ცეკვას.
ცოტახანში პირი გამიშრა,ცოტა დავიღლე დაჯდომას ვაპირებდი და კიდევ ერთხელ გავიხედე ზურასკენ რომელიც ადგილზე არ დამხვდა მაგრამ მისი მეგობარი აშკარად თვალებით ეძებდა,მივხვდი რაშიც იყო საქმე და ანას ძებნა დავიწყე მალევე ვიპოვე მისი პარტნიორს მის წელზე შემოეხვია ხელები და მას აჰკვროდა, ზურაც მალევე შევამჩნიე მათკენ მიმავალი გული ცუდს მიგრძნობდა ხომ ვთქვი ამ ყველაფერს "Happy End" არ ექნებათქო რამე საშინელება რომ არ მომხდარიყო მეც მათკენ წავედი თან ანდროს ვანიშნე გამომყოლოდა გზაში ბიჭებს ყველაფერი მოკლედ ავუხსენი.
***
ანა
ჩემი პარტნიორი არც ისე სასიამოვნო პიროვნებაა ალბათ გაგიჩნდებათ კითხვა სასიამოვნო თუ არაა მაშინ რაღას უცდიო? მაგრამ იცით რა სასმელს არ დავაბრალებ ეს უფრო შურისძიების წყურვილისა და გულის ტკენის ბრალია, მასზე რაც გავიგე ისაა რომ მამიკოს გათამამებული ბიჭია რომელსაც ყველა ფეხქვეშ ეგება საკმაოდ სიმპატიურია საბა დადიანი 25 წლისაა. სასმელი კარგად მომეკიდა აშკარად რადგან ახლა მას უფლებას ვაძლევ ჩემთან ერთად იცეკვოს და შემეხოს ეს ნაწილობრივ სასმლის ბრალიცააა და ბატონი ზურასიც, რომელიც ჩემი მხედველობის არეალიდან გამქრალიყო.ცოტახანს კიდევ ვიცეკვეთ შემდეგ საბამ ხელების ცეცება დაიწყო რამაც გამაღიზიანა უცბად ვიღაცის ძლიერი ხელი ვიგრძენი მკლავზე და ჟრუანტელმა დამიარა.ეს ხელი მაიზულებს რომ საბას მოვშორდე და უკან სუსტი ინერციით მაქანებს.სიბრაზე მადლიერება და სევდა ერთიანად მიტევს.
-რახდება??სანდრომ გაკვირვებულმა და გაღიზიანებულმა იმით რო ზურამ მისი ნანადირევი წაართვა მკაცრი ხმით იკითხა
-გირჩევნია რომ შემოვბრუნდები და შენთვის მოვიცლი აქ არ დამხვდე.ზურას ხმაში უსაზღვრო გაღიზიანებას დებილიც კი შეამჩნევდა.მოსალოდნელი საუბრის ან კამათის წარმოდგენაზე გამცრა
-მე შენთვის არ მიკითხავს მგონი და ტრა*ს მიაჭირე ოქეი?
-როგორც მივხვდი უარს ამბობ შენით წასვლაზე, მე შანსი მოგეცი არჩევანი შენით გააკეთე მაგრამ არასწორი არჩევანია.ამის თქმა და ზურამ მუშტი პირდაპირ ცხვირში უთავაზა ცოტა გული დამწყდა რადგან ძალიან საყვარელი და ლამაზი ცხვირი ჰქონდა თუმცა რას გავაწყობდი ამ ფიქრებზე უკვე ვიგრძენი სასმლის ზეგავლენა . ვცდილობდი რომ ზურა საბასგან მომეშორებინა მაგრამ ამაოდ რადა და ბიჭები რომ დავუნახე ჩვენსკენ მომავლები ცოტა დავნშვიდდი
-მამიკოს ფულით ტრ*კს ვითბობთ და თავი ღმერთი გვგონია არაა? ზურა აგრძელებდა მის ცემას მაგრამ ბიჭებმა პირდაპირი ამ სიტყვის მნიშვნელობით საბაა ააცალე . ბიჭებმა საბა სადღას წაიყვანეს ზურა კი ცოტახანს დამშვიდებას მოუნდა შემდეგ კი მე შემომიბრუნდა
-საპირფარეშოში შევალ დავმშვიდდები მოვწესრიგდები შენ აქ დამელოდე არსად წახვიდე შენთან არ დამიმთავრებია სალაპარაკოგვაქვს! საჩვენებელი თითი ცხვირწინ მომიტანა და ადგილიდან აორთქლდა.
სიმართლე გითხრათ გონს ვერ მოვდიოდი,ვერ ვიაზრებდი ახლა აქ რა მოხდა არა სასმლის ბრალი არ იყო ეს არეულობის და ქაოსის ბრალი იყო რომელიც ზურამ დაატრიალა.
-ხომ კარგად ხარ?რამე ხომ არ გინდა?
-არა რად მადლობა
-რას აპირებ გაყვები?
-დაველაპარაკები ხომ იცნობ არა დაველაპარაკები ცოტახანში დავბრუნდები
-კარგი თუ რამეა მომწერე
-კარგი
ცოტა ხანს კიდევ ასე ვიდექი შემდეგ კი ზურა გამოჩნდა და გარეთ გამიყვანა
-ჩაჯექი. უსიტყოდ დავემორჩილე და მანქანაში მოვთავსდი
-საით?
-აქ ვერ ვილაპარაკებთ სადმე მშვიდ ადგილას წავიდეთ. ხმა არ ამომიღია სანამ არ მივედით ზურამ კარები გააღო და გადავიდა მეც მას მივყევი.
-ლამაზია... თუ არ ვცდები მთაწმინდაზე ვიყავით ჩემთვის უცნობ ადგილას საიდანაც ულამაზესი პეიზაჟი იშლებოდა.
-მაგაში ვერ შეგედავები მაგრამ იცოდე კიდევ ერთხელ დავინახავ ვიღაც ახ*ართან ცეკვავ და ის სხვა თვალით გიყურებს გეფიცები შენი ბიჭებიც ვერ უშველიან
-არგინდა ზურა ეს შენი საქმე არაა...უკე აღრაა
-არის და თან იმენა ჩემი საქმე სხვისი არც ყოფილა და ვერც იქნება!
-მე და შენ უკვე დავშორდით შენ წახვედი..
-არ დავშორებულვართ უბრალოდ.. კარგი რაღაც მაგის მსგავსი იყო მაგრამ უკვე აღარაა.თქვა და მხრებში გაიშალა გამეცინა მის თავდაჯერებულობაზე
-როდიდან ხომ ვერ მეტყოდი?
-აი ამ წუთიდან. ამის თქმა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია და ნანატრი წამი ამიხდინა ისევ შეეხო მისი ცხელი ტუჩები ჩემსას ვნებით და მომთხოვნად მკოცნიდა მონატრებული მეც ამიყოლია სანამ ჰაერი არ ამოგვეწურა მთელი გრძნობითა და სიყვარულით ვკოცნიდით ერთმანეთ შემდეგ კი ძლივს მოვშორდით. სული რომ მოვითქვი და აზრებს თავი მოვუყარე ლაპარაკი მე დავიწყე ის კი უბრალოდ მიყურევდა და ვერ ძღებოდა მონატრებუ ქალის ყურებით ეს აშკარა იყო.
-არა! ასე არ შეიძლება ასე არ არის! შენ რა გგონი ასე უბრალოდ წახვალ დაიკარგები ყოველგვარი ახსნა განმარტების გარეშე,შემდეგ დაბრუნდები და როცა მოგინდება შემირიგდები? იცი რა მიქენი? გამანადგურე ზურა!გ ა მ ა ნ ა დ გ უ რ ე ! მიწასთან გამასწორე. ვცდილობდი გაწონასწორებული და მშვიდი ვყოფილიყავი მაგრამ ხმა მაინც გამიტყდა თვალები ცრემლებით ამევსო რომლებსაც გადმოსვლის საშუალებას არ ვაძლევდი თავზე კონტროლი დავკარგე მუშტებს ვურტყავდი მკერდში და მთელ ხმაზზე ვუყვიროდი
- ვიცი და ბოდიში,ღმერთო შენ გგონია მე მინდოდა ასე დამეტოვებინე? არა! ამის დედა შ**ეცი არა. ასე მომიწია აგიხსნი ყველაფერს აგიხსნი უბრალოდ შანსი მომეცი კიდევ ერთი შანსი. შენ გგონია მე კარგად ვიყავი შენთან ერთად მეც გავნადგურდი მეც ჯოჯოხეთი გამოვიარე როცა ვიცოდი რომ შენ ასე იქნებოდი მე უფრო ვნადგურდებიდი თავი მძულდა ამის გამო არ ვიცი რამ გადამადგმევინა ეს ნაბიჯი რომ ჩამოვსულიყავი და დამებრუნებინე ვერ დაგთმე ანა ვერა ამის დედაც....ერთი შანსი... ხელები დამიჭირა და მკერდზე მიმიხუტა მონატრებული სურნელით ამევსო ფილტვები და ცოტათი დავნშვიდდი ძალიან მიჭირდა ახლა მასთან დგომა მაგრამ მისგან შორს ყოფნა უფრო მიჭრდა
-არვიცი ზურა, არ ვიცი აღარაფერი ვიცი სულ ავირიე უნდა დავფიქრდე დრო მჭირდება
-იფიქრე, დაფიქრდი რამდენი ხანიც დაგჭირდება დაგელოდები
-მადლობა ახლა მეგობრებთან დავბრუნდები წავიდეთ.
***
რადა
დავინახე როგორ დატოვეს კლუბი ზურან და ანამ და ცოტა მოვეშვი. ბიჭებმა საბას მოუარეს მადლობა ღმერთს ანდროს კლუბი იყო და დიდი აურზაური არ მოჰყოლია ამ ყველაფერს. გოგოებთან დავბრუნდი მათ ანა იკითხეს მე ყველაფერი ავუხსენი და ისევ გავაგრძელეთ საღამო.მე ტელეფონს ხშირად ვამოწმებდი უკვე ნახევარი საათი იყო გასული ანას წასვლიგან მისი ესემესი რომ მივიღე აინტერესებდა სად ვიყავით ვუპასუხე რომ ჩემთან ასულიყო და ჩვენც მალე მივიოდდით.პასუხის დაბრუნების შემდეგ ბავშებს ვუთხარი რომ დავიღალე მათაც ეტყობოდათ რომ ცოტა დასვენება სჭირდებოდათ ასე რომ ყველა ერთად გავედით კლუბიდან და ჩემთნ წავედით.
-ქორწილია,ქეიფია,გრიალია მეგობრებოო მე და ნოდო ჯვარს ვიწერთ
-??? ყველამ დაბნეული სახეებით შევხედეთ წყვილს მათ კი უბრალოდ გაგვიცინეს
-იმედიმაქვს აცნობიერებთ რამდენად სერიოზულ ნაბიჯს დგავთ და კარგად იაზრებთ ყველაფერს თქვენ ხომ ახლახანს გაიხანით ერთმანეტი და ჯერ წყვილიც არ ყოფილხართ იქნებ არც ეწყობით ერთმანეთს ნუ მოხდენით კი უხდებით მაგრამ მთავარი ეს არაა რა ბზიკმა გიკბინათ?ყველას სათქმელი მე მივაყარე
-რად სიყვარულის ბზიკი იყო და სხათაშორის აქამდეც ვიცნობდით ერთმანეთს უბრალოდ ამის თქმა არცერთს არ გვინდოდა უცაბედობას თავისი ხიბლი აქვს და უფრო ეფექტურია ასე არ არის კი ასეა თავისივე შეკითხვას თვითონვე უპასუხა დარჩით ყველა ყვადაღებულები და.. გაგვიცინა ბექამ და ლიკას დახედა.
-ჰააა?? გოგოებმა ერთხმად წამოვიძახეთ
-ნწ.. ლიკამ თვალები აატრიალა რაც იმას ნიშნავდა რომ მერე მოგვიყვებოდა
-მთავარია რამდენად სრულყოფილებივართნ ერთმანეთისთვის და რამდენად გვიყვარს ერთმანეთი ჩვენ კი ამ ორივე კრიტერიუმს ზედმეტადაც კი ვაკმაყოფილებთ ასე არაა ნოდიკო?
-ხო აბა რაა ნოდომ მოწყვეტით აკოცა ლიკას
ნეტა აქამდე რატომ არაფერი გვითხრეს ან ასე ოსტატურად როგორ მალავდნენ გავიფიქრე ჩემთვის
-ამ შუაღამისას არავის შეწუხება არ გვინდა ასე რომ ეს საქმე ხვალისთვის გადაიდო.