მეზიზღები არაბულო (2 თავი)
დაახლოებით ხუთი წუთი ვიფრიალე ჰაერში, ისე რომ არ გავჩერებულვართ. - რატი თუ შენ ხარ იცოდე მოგკლააავ!- დავიკივლე ყვირილით მაშინ როდესაც რატის დიდი ხელები მეცნო. - ხოო მე ვარ ჩემო სიყვარულო და სიგიჟემდე გამიხარდა შენი ნახვა- როგორც იქნა დამსვა და მეც შევტრიალდი ჩემი დაქალის მომავალი ქმრისკენ. - არანორმალური ხარ, საერთოდაც მიკვირს შენ და ლეამ ერთმანეთს როგორ გაუგეთ ჩემო საშინლად სიმპათიუროო- წვერიან ლოყაზე ვუჩქმიტე - სწორედ ამ სიმპათიურმა სიფათმა მოულბო გული ლეაკოს. თან ხომ იცი განსხვავებული ადამიანები უფრო ავსებემ ერთმანეთს.- მხარზე ხელი გადამხვია და მიმიხუტა - ხანდახან მენანება ლეა შენთვის და ვფიქრონ სანამ დაქორწინდებით უკან ხომ არ დავიბრუნო, ოჯახში? - კიბატონო მაგრამ არაქალიშვილს დაიბრუნებს ოჯახი?- დაიწყო თავისებური ცანცარი და მეც ხელოვნულად შევიცხადე - მოიცა უკვე ნამუსახდილია ჩემიგოგო? მაგას რას ვუზამ ნეტა იცოდე - იცოდე მე არაფერ შუაში ვარ იმ დღეს როდესაც ერთმანეთი გავიცანით თავად დამაძალა ისე მოვეწონა - ანუ ფაქტობრივად გაგაუპატიურა ამ წყნარმა ლეამ - ხო პირდაპირ ჩამიგდო ხელში ეს ანგელოზივით ბიჭი - რაო რაო?- სამზარეულოდან თავი გამოყო ლეამ და აშკარად ეტყობოდა სიცილს ძლივს იკავებდა- რეებს იგონებ რატი? - რატი ნელი ნაბიჯით მიუახლობდა ლეას და წელზე ხელი მოჰხვია შემდეგ კი ისეთი ვნებით აკოცეს ერთმანეთს ყველამ თვალებზე ავიფარეთ ხელები. ლელამ საერთოდ მე არასულწოვანი ვარ და ესეთი სცენები ადრეა ჩემთვისო. ისე უნოდათ ეს კოცნა სექსში გადაზრდილიყო ლამის შემეცოდა და მეთქი ჩვენ გავალთ, მაგრამ საწოლამდე თავი შეიკავეს გვრიტებმა და ჩვენც დაძაბულობა მოგვეხსნა. - რატი, მოყევი რა რამე ახალი- ლელას ჭამა მობეზრდა და როგორც იქნა ხმა ამოიღო - ოოოო მოსაყოლი ბევრია ნამდვილად, ამავდროულად საქმეც ბევრია, მაგრამ ჩემი ლოლიტა რომ არ მენახა ალბათ აქვე ჩამაქვესკნელებდა ჩემი მომავალი თანამცხედრე- რატი ნებივრსდ გადაწვა სავარძლის საზურგესე სა ფეხებინწინ გამოშალა - ააა ანუ ლეას რომ არ ეთქვა შენი არ აპირებდი ჩემს ნახავს- გულწრფელდ მეწყინა - რასქვია არ ვაპირებდი- წარბები შეყატა რატიმ- ამიყ ის აღვნიშმე რომ ლეა არ მაძლევა მოდუმების საშუალებას და სულ ტონუსში ვარ - ისე რატი...- სამზარეულოდან გამოვიდა ლეა და რატის კალთაში ჩაუჯდა- რა ბრძოლაზე ლაპარაკობდით შენ დაბიჭები ოცი წუთისწინ? - გოგო შენ მე რამდენჯერ გაგაფრთხილე ნუ მისმენ მეთქი ჩუმად? - ოოოო აი ოჯახური დრამაც დაიწყოოო - რატი რამეს მიმალავ?- წამოენთო ლეა, რატისთან მიმართებაში ყოველთვის მკაცრიიყო ის. - არა, ლეა რაც საჭიროა შენ ყველაფერი იცი, მაგრამ კაცურ პონტებში ცოლების და გირლფრენდების ჩარევა არ მოსულა გასაგებია?- ოდნაც ხმას აუწია რატიმ და თავჩახრილ ლეას ნიკაპზე ამოსდო საჩვენებელი თითი და სახე ააწევინა - ლეა გასაგებიათქო?- ჩემი მეგობარი მიხვდა, რომ არ იყო მართალი და რატისაც მორჩილად დაუქნია თავი და სახე ყელში ჩაურგო - ვგიჟდები შენს სურნელზე- ამოიდუდუნა ლეამ- იცი ფორთხოლის სურნელი გაქვს- ყელიდან თავი ამოსწია და გაეკრიჭა - რისი?- წარბები შეკრა რატიმ და ქვემოდან მომზირალს ზემოდან დახედა სიცილით - ფორთოხლის. თან თამბაქოს სურნელი ოდნავ სასმლის თან რაღავ გრილი მენთოლის და ესენი ერთად იმდენად გემრიელი და სასიამოვნოა, რომ ჩვეულებრივად ნარკოდამოკიდებული ვარ.- ტრანსში მყოფივოთ დუდუნებდა ლეა. - ჩემი რომანტიკოსი- ძლიერად ჩაეხვივნენ ერთმანეთს. ამ დროს ჩვენ არცერთს არ ვახსოვდით. ზუსტად ამ წამს ორივე საკუთარ სამყაროში გამოიკეტა რომლიც საერთო ჰქონდათ. მხოლოდ რატი და ლეა. ლეა და რატი. სხვა არაფერი ადარდებდათ. გულის სიღრმეში მეც მინდოდს ასეთი სიყვარული, მინდოდა მეპოვნა ადამიანი, რომელიც მეყვარებოდა უპირობოდ, რომლის დანახვისას ბედნიერებისგან გული წამოვიდოდს. რომლის სურნელის შეგრძნებისას სიოვნებისგან დავდნებოდი და მის თვალებში სამუდამოდ დავიკარგებოდი. მისი ცუდად ყოფნა ჩემი ცუდად ყოფნა იქნებოდა დს მისი ბედნიერება ჩემი ბედნიერება. ის იქნებოდა ჩემი მხოლოდ და მხოლოდ. სხვებს კი უბრალოდ მისი ყურების უფლება ექნებოდათ და არა შეხების. როგორც იქნა მოეშვნენ გვრიტები ერთმანეთის ფერებას. - რატი მართლა მითხარი სადმიდიხარ?- უკან პატარა ბავშვივით აედევნა კარისკენ წასულ რატის. - ჩემი ბავშვობის მეგობარი გერმანიიდან ჩამოვიდა ერთი კვირისწინ ვაჩე. - აააა სპორტცმენი ხო?- შეხტა ლეა - ღმერთო ისეთო სიპათიურია- ჩვენსკენ გამოიხედა "შოკი მჭირს" სახით - ეხლაა შეეენ- წარბი აუწია რატიმ - არა ბიჭო გოგოებს ვუთხარი უბრალოდ- დაამშვიდა ლეამ - ხოდა ბრძოლა აქვს სპორტის სასახლეში, თუ გაიმარჯვებს კანადაში წავა ექვს თვეში ტიტულის დასაცავად ხოდა ბიჭები ჩვენს ძმასთამ უნდა ვიყოთ გასამხნევებლად ხომ ხვდები. - აუუუუ რამაგარია და ჩვენც წამოვალთ რააა- წამოხტა აქამდე ჩუმად მჯდარი ლელა - აუუუხოოოო თან მე ვგიჟდები მუშტი-კრივზე- ეგრევე მუშტი მოიღერა ლულუმ მეტი დსმაჯერებლობისთვის - აუუხო რა რატი თან ხო დავდიოდი მე ვაჩეს ტურნირებზე- ყელზე ჩამოეკიდა გამომწვევი ღიმით ლეა - ხოოო ისიც მახსოვს გული რომ წაგივიდა რა უმაწყოდ ურტყამენ ერთმანეთსო და ამიტომ ეგ თემა გამოირიცა - საყვარელო- ტუჩები ყურთან მიუტანა ლეამ და რაღაც ჩასჩურჩულა რატიც ეგრევე მოეშვა და შუბლი შუბლზე დაადო. - კარგი, დამითანხმე- გაუცინა რატიმ და წამში სახლი კივილმა აიკლო. მეკი ჯერაც არ ვიცოდი რაზე იყო საუბარი... გასვლამდე რამოდენიმეჯერ ლეომ დამირეკა, მაგრამ არ ვუპასუხე. საშინლად გაბრაზებული ვიყავი მასზე და სანამ არ დავმშვიდდებოდი არ შემეძლო მასთან მშვიდად საუბარი. ეს მანაც კარგად იცოდა და მეტჯერ აღარც დაურეკავს. იცოდა მე დავურეკავდი. * * * სპორტის სასახლეში იმდენი ხალხი იყო ჯერ რომ არ ყოფილა. ხალხი სანახაობას ელოდებოდა. როგორხ გავარკიე ქართველი და არგენტინელი ებძოლებოდა ერთმანეთს. ჯერ მხოლოდ მძიმე როკით ამხნევებდნენ მოკრივეებს. მალევე ისეთი ხმაური ატყდა ლურჯი კუთხიდან ერთ-ერთი მეგრძოლი გამოვიდა და რინგზე თავის ადგილი დაიკავა. ბიჭები საკამოდ ნერვიულობდნენ და ლეა რატის მხოლოდ დამშვიდებისკენ მოუწოდებდა. მე ლულუ და ლელა კი უბალოდ სანახაობისთვის ვიყავით მოსული... და აი ვაჩეც დიდი ღრიალით გამოაცხადეს კომენტატორმა მისი სახელი ისე რომ ყურებიც ძალიან მტკიოდა უკვე. გრძელი ხალათი ეცვა თავზე კაპიშონი ისე ეფარა მთელი სახე დაფარული ჰქონდა. რინგის თოკებში მოხერხებულად გაძვრა და ხალათი გაიხადა. მაღალი იყო. ორმეტრამდე. განიერი მხრბეი ჰქონდა . ეს განიერი მხრები კი ლამაზი ტატუებით დაეფარა. ერთმანეთში არეული ლამაზი ფიგურებით, რომელიც მთლიანად აღწერდა ვაჩეს ხასიათს. იდუმალს, მიზანდასახულს, მკაცრს, მესაკუთრეს... ძალიან სიმპათიური იყო. მსმენია მისი თავისუფალი ცხოვრების შესახებ. ყველას მოსწონდა და გიჟდებოდა მასზე. იმდენად გამოკვეთილი ყბები ჰქონდა მისი სიმპათიურობის ერთერთი მიზეზი იყო. ისეთი სისწრაფით მოქმედებდა და ლამაზი მოძრაობები ჰქონდა გაშტერებული მხოლოდ მას ვუყურებდი. თითქმის არცეთი მოწინააღმდეგის მოქნეული არ მოჰხვედრია. თვითონ სამ დარტყმას ერთად ანხორციელებდა და არგენტინელი უკვე ფეხზე ვეღარ იდგა. კიდევ რამოდენიმე დარტყმა ყბაში და ღვიძლში. მარჯვენა ხელი ვაჩემ ასწია. ხალხმა ისე აიტაცა ხელში ძლივს ჩამოვიდა და ჟურნალისტების კორიდორი ძლივს გამოიარა ეგრევე ბიჭები გადაეხვივნენ. - გილოცავ ძმაო- მიულოცა სანდრომ - მაგარი ხარ ძმაო, ძალიან ცოტა დრო კი გქონდა მლსამზადებლად, მაგრამ მაინც თესლი ხარ.- მუშტი მოუქნია მუცელში ნიკუშამ დიდხანს იყო ხვევნა კოცნა და მილოცვები. გოგონები ორი საათი ეკიდებოდნენ კისერზე მეკი ვგრძნობდი მზერას, რომელმაც დამწვა და არც ის ვიცოდი, რომ შემდეგაც ასეთი სიმძაფრიდ დამწვავა და გამაგიჟდებდა... |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.