დაბრუნდა თქვენი გიჟი თიკო მეგობრებოოოო
ოხ როგორ მომენატრეთ თქვე საძაგლებო და სიყვარულის პიკებოო
ვიმედოვნებ ისიამოვნებთ ამ ისტორიით





ღრმად ჩაისუნთქეთ...
ამოისუნთქეთ...
დამშვიდდით..
1..
2...
3...
დავიწყეთ..........


და აი დადგა მომენტი როდესაც მიწევს ჩემი მშობლიური მხარიდან, ჩემი უსაყვარლესი სოფლიდან წავიდე ხმაურიან და მოძრავ ქალაქში თბილისში სასწავლებლად...


როგორ არ მინდოდა რომ ეს დღე მალე მოსულიყო და იძულებული გავმხდარიყავი უნივერსიტეტის გამო ჩემო იჯახი დამეტოვებინა და მათგან შორს ვყოფილიყავი, მაგრამ რას ვიზავთ ასეთია წუთისოფელი და აგერ უკვე 1კვირაა რაც თბილისში ვცხოვრობ უკვე მე სესილი ამაღლობელი ჩემს გიჟ და გადარეულ დაქალთან კატოსთან ერთად, რომელიც ცოცხალი და ღამის ცხოვრების სასტიკი მოყვარულია და არა ჩემნაირი წყნარი და მშვიდი ადამიანი, რომელიც 1კვირაა სახლის და მარკეტის გარდა არსად ყოფილა...


-ვინარი ჩემი ყველაზე შხვართი,საოცრება და ლამაზი დაქალიო?

სახლის კარებს პირდაპირი მნიშვნელობით ქარბორბალასავით გლეჯს დაკნუტის თვალებით მეჯახება კატო

-რა უნდა ჩემს ვირთხა დაქალსო? რა უნდა მთხოვოსო?

-რადა შენმა ვირთხა დაქალმა თავის ბეჰემოტ დაქალს საღამოსთვის გამზადება უნდა სთხოვო

-და სად მივდივართ რომ გავემზადო?

-მოკლედ შენ არ იცნობ ჩვენი სასტავის ერთ ბიჭს, რომელიც ძლივს ჩამოდს ამდენი ხნის მერე საქართველოში ჩვენთან ხოდა მისი ძმაკაცის კლუბში ვიკრიბებით სასტავი და უეჭველი მოდიხარ თორე ხო იცი ბიჭები ძალით გაგათრევენ სახლიდან

-და რა აუცილებელია კატო ჩემი წამოსვლა როცა არც კი იცნობ თქვენს მეგობარს?

-სესილი ჩვენი სამეგობრობს მეგობარია და შესაბამისად უნდა წამოხვიდე , მოკლედ ბევრს ნუ ლაპარაკობ რა წამო გავემზადოთ თორე ერთ საათში ბიჭები მოვლენ უკვე

-კარგი ხო წამო




მოკლედ სანამ მე და კატო ვემზადებით ნელ-ნელა ჩვენ სასტავზე მოგიყვებით...
კატო ჩემზე ერთი წლით დიდია ამიტომ სანამ მე ჩამოვიდოდი თბილისში კატოს უკვე ყავდა აქ თავისი სამეგობრო და კატოდან უკვე გავიცანი მეც თითოეული...
აი იცით როგორი ურთიერთობა გვაქვს სიტყვებსაც რომ ვერ მოუნახავ, ერთმანეთისთვის გადამკვდარი და ძმები ვართ...
ნუ ამ ახალი ბიჭის შესახებ აქამდე არაფერი არ ვიცოდი მაგრამ კატომ რაც მითხრა გავიგე რომ ძალიან მხიარული და ყველაზე მხიარული ადამიანი ყოფილა ვისაც კი იცნობდა აქამდე...


ერთ საათში ბიჭებიც დაგვადგნენ სახლში და როგორც ყოველთვის მთელი სახლი მათმა ხმამ მოიცვა...
კატოს დაძალებით ულამაზესი მუხლს აცდენილი ოდნავ გამომწვევი კაბა ჩავიცვი რომელიც აკვდებოდა ჩემს სხეულს...

-ვაიმე რა იყოთ უფრო ვერ გამოიპრანჭეთ გოგოებო? (სანდრო)

-მერე უნდა თქვათ სულ რატო ცემთ ბიჭებსო(დანიელი)

-არა რააა ვისი დაიკოები ხართ ასეთი ლამაზები არ ვიცი რა(საბა)

-გვერდიდან არ გვშორდებით დღეს იცოდეთ(ანდრია)

-ოხ რა გეშველებათ თქვე ზესიმპატიურო არსებებო

-წავედით წავედით(კატო)



კლუბში მივედით და როგორც ხმაურის დიდად არამოყვარულმა მაშინვე უსიამოვნო მიმიკა მივიღე სახეზე, მაგრამ რას ვიზამდი ხომ არ წამოვიდოდი ეგრევე სახლში არა?

მაგიდასთან დავჯექით და სასმელები შევუკვეთეთ, ნუ მე სასმელი არა მაგრამ ფორთოხლის წვენი კი შევუკვეთე...


მისვლიდან 15წუთი იყო გასული რომ ჩვენც მაგიდას ჩვენი ახალი ბიჭი მოუახლოვდა და ისეთი რეაქციებით შეხვდნენ რომ მაშინვე მივხვდი რომ ეს ის იყო ვის გამოც აქ მოვედით

-ამ კრასოტკას არ გამაცნობთ?

-ეს ჩვენი დაიკოა სესილი, ვიზეც გეუბნებოდით მთელი ეს დრო

-ვახ გოგო მთლად ასეთი ლამაზი თუ იყავი არ წარმომედგინა, მოდი ერთი გვერდზე მოგიჯდე, მე უნდა ვიყო შენი და კატოს დაცვა დღეს თორე ესენი რისი მაქნისები არიან

-დაიწყო უკვე პირველივე წუთებიდან



მართლაც რომ ყველაზე მხიარული ბიჭი აღმოჩნდა ლუკა, როგორ შეიძლება ამდენი პოზიტიური ენერგია ერთად იყოს მოყრილი ერთ ადამიანში არ ვიცი, ლუკას გვერდზე დარწმუნებული ვარ არასდროს მოვიწყენ...


-გამოიცანით ვინ მოვა ახლა(ლუკა)

-საიდან უნდა გამოვიცნოთ ახლა თქვი აბა მიდი(სანდრო)

-რომ გითხრათ ვერ დაიჯერებთ

-თქვი ახლა სანამ შემომეცემე ლუკა (საბა)

-ჩვენი დადუ ჩამოვიდა ბიჭო, დადუ აქა და მოვა მალე

-რაა? დადუ ჩამოვიდა? დადუ გავაშელი? ჩვენი დადუ? სერიოზულად? (კატო)

-ვახ ჩემი არ მჯერა(ანდრია)

-დადუ ვინაა?

-ოოო დადუ არის ჩვენი სერიოზულობის პიკი ადამიანი, გაუცინარობის მამა და მეფე


ამათმა კი გააგრძელეს მასზე საუბარი მაგრამ ვიჯქი მე და ვუსმენდი ასე სულელივით და უკვე ძალიან მობეზრებული...


-კატო აპირფარეშოში გავალ მე და მოვალ მალე

-გინდა გამოგყვე?

-არა არა იყავი მალე მოვალ

სანამ ამხელა კლუბში საპირფარეშო მოვძებნე კი გავიდა კარგად დრო და სანამ უან დავბრუნდი უცხო პიროვნება დაგვხვდა ჩვენს მაგიდასთან და ჩემი ლოგიკით მივხვდი რომ ეს იყო დადუ გავაშელი რომესაც ასე მოუთმენლად ელოდნენ

-სად იყავი აქამდე სესილი?

-სანამ მივაგენი და დავბრუნდი უკან დამაგვიანდა

-კაროჩე დადუ გაიცანი ჩვენი სესილი ამაღლობელი, სსო გაიცანი დადუ გავაშელი

-სასიამოვნოა


თვალებში შევხედე და კუჭი, ღვიძლი ელენთა და ყველა ნაწილი დამეშალა სხეულის...
ბიჭი იყო შოკიპიკი, ააამქვეყნიური და უზესიმპატიურესი...

ნუ რათქმაუდა არაფერი შევიმჩნიე სახეზე მაგრამ წამებში დავიშალე და მოვწყდი ამ ქვეყანას..

-ჩემთვისაც(დადუ)


ხმა აქვს რაღაც მელოდიური... ყველას რომ მოწონს ბიჭზე ბოხი, ხრიწიანი და რაღაც უცაური ხმა აი ზუსტად ეგეთი იყო...ვერ ავღწერ მაგრამ ერთ წუტში დავიშალე და ხელახლა ავეწყვე


ნუ მოლხენა გავაგრძელეთ და მე რათქმაუნდა ისევ არ ვსვავდი, მხოლოდ მე და დადუ ვიყავით ფხიზლები მაგრამ დიდად ქონტაქტში არ შევსულვართ, დიდად კი არა ერთი სიტყვა არ გვითქვია ერთმანეთისთვის...



არ ვიცი რამდენი საათი იყო გასული კლუბში ყოფნის მაგრამ ყველა რომდავიღალეთ მივხვდით და წამოსვლა გადავწყვიტეთ, ბიჭების მანქანებზე დადუს კლუბის დაცვის ბიჭები დაჯდენ და გადავანაწილეთ ორივე მანქანაში 5ადამიანი, ისეთი მთვრალები იყვნენ საწოლი ეგონათ და ზედ გაწვნენ ამიტომ 2მანქანაში 5ნი ძლივს ჩავატიეთ და რათქმაუნდა მე როგორც ბედის არმქონემ ადგილი დასაჯდომი ვერ ვნახე ისე იყვნენ გაწოლილები...

-წამოდი ჩემს მანქანაში დაჯექი, მე წაგიყვან

-არა იყოს ტაქსით გავალ მადლობა

-წამოდი


მკაცრი მაგრამ ოდნავ რბილი ხმით მითხრა დადუმ მაგრამ აბა ერთი სიტყვა და დამაფიპნოზა, კნუტივით გავყევი უკან და ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი რომ ამომესუნთქა და დამესვენა მისი მზერისგან...



ჩემი საოცნებო მანქანა ყავდა დადუს შავი X6, როგორ უხდებოდა ამ მანქანას დადუ თუ დადუს ეს მანქანა ვერ მივხვდი მაგრამ გულის შეტევამდე რაღაც უცნაურს რომ ვგრძნობდი ვხვდებოდი და თან ვერ ვხვდებოდი

ნახევარზე მეტი გზა ისე გავიარეთ რომ ხმა არ ამოგვიღია და ეს სიტუაცია იმდენად უხერხულად მაგდებდა და მბოჭავდა ერთი სული მქონა სახლში მივსულიყავი, ამას კდიე დადუს ზოგჯერ ჩემსკენ მომართული მზერა ემატებოდა და უკვე სული მებოჭებოდა სიცხისგან...




როგორც იქნა ჩემს კორპუსთან გავჩერდით და ისეთი სისწრაფით წვიღე ხელები ღვდეისკენ რომ წამებში მინდოდა ამ უხერხული სიტუაციიდან თავის დაღწევა, მაგრამ ვამბობ მე ხომ ბედი არ მაქვს არაფერშითქო ხოდა ღვედი ვერ გავხსენი

-ჯანდაბა რატომ ვერ იხსნება ღვედი?

-მოდი მე გავხსნი

ჩემსკე გადმოიხარა ისე რომ მისი ხელის კანი ჩემსას ეხებოდა და ვერც კი მივხვდი ისე დამიარა ჟრუანტელმა

-მადლობა და კარგად დადუ

-კარგად სესო

მისი დაძახებული ჩემი სახელი სხვანაირი ტემბრით მომესმა და რომ შემძლებედო ჩემს თავს კარგად შემოვრტყავდი ასე რომ დავიბენი ბიჭის დანახვით.....






აბა დაგიბრუნდით მეგობრებო, ვერ წარმოიდგენთ როგორ მომენატრეთ და იმედი მაქვს გაგიხარდათ ჩემი დაბრუნება და მოგეწონებათ ჩემი ახალი მეოთხე ისტორია
ვიცი პატარა თავია მაგრამ მეპატიება, უკვე ჩემი წერის მუდმივი სტილი გახდა ეს პატარა თავები და თქვენც შეეჩვიეთ კვეე ამას