ოთახის აკრი გაიკეტა და თიტქოს ოთახში სრული სიჩუმე ჩამოწვა არავინ შემოსულა ოთახში მხოლოდ გარედან შემოსული მანქნების ხმა ისმოდა ისიც იმდენად ჩუმად რომ შეგეძლო ფიქრებში მათი ხმა სამუდამოდ ჩაგეხშო, ვცდილობდი კონცენტრაცია თავის ტკივილიდან გადამეტანა რეალური სამყაროსკენ და მივხვდი რომ მთვაზობნენ იმას რითიც მთლიანი სისტემის დანგრევა და თავდაყირა დაყენება შემეძლო, ლაპარაკი მიჭირდა ადგომაც არ შემეძლო ბრკილები ორივე ხელზე მედო და თან სკამზე იყო გადაჯაჭვული, შვეცადე ყველანაირი ძალა მომეკრიბა და ხმამაღლა დამეძახებინა

- ჰეი ნაბჭვრ*ბო მგონი დროა დაგემშვიდობოთ
კარები გაიღო და პირველი ბატონი მიშა შემოვიდა (ბატონი )
გასაღები მაგიდაზე და დო და ისევ წინ დამიჯდა
- არვიცი შენი ცხოვრების გეგმები საით მიექანება მაგრამ დღეიდან შენი ცხოვრება ჩვენ გაგვეკუთნება რასაც ჩვენ გეტყვით ის იქნება შენი ცხოვრება.
- თანახმავარ მაგრამ იცოდეთ რო თვქენსავით ნაბიჭვრ*ბას არ გავაკეთებ თავიდანვე იცოდეთ
- წახვალ და სამხედრო სასწავლებელს დაამთავრებ რომ ადამიანს დაემსგავსო დაარჩნე ბრძანებებს იქ მიიღებ
- გამიხსენი ხელები
ხელბორკილები ნელა აიღო და უკან მომიდგა ახლოს მოიწიადა ჩემთვის ძლივს გასაგონად წარმოთქვა გახსოვდეს შენ ამ ყლ***ზე მაღლა დგახარ.
ფრხზე წამოვდგომა ვცადე მაგრა მიჭირდა ადგომა ნეკნები მტიკოდა და სუთქვა მიჭირდა,მკლავში მძიმე ხელი ვიგრძენი და წამოდგომაში დამეხმარა, კარებისკენ წავედი და კარებშ ის შემხვდა რომსილ გამოც არ შემეძლო ნომალურად ფეხზე დგომა მთელი ძალები მოვიკრიბე და ცხვირის არეში მუშტი გავუქანე იმდენად გამოფიტული ვიყავი რომ ხელის სიმძიმემ მეც გადამწონა და წავიქეცი, უცბად გაისმა მძიმე ყვირი და ოხვრა ოთახში მძიმე სისხლის სუნი დატრიალდა,ვიგრძენი როგორ წვეთავდა სისხლი ცხივრიდან, სიამოვნებისგან ფეხზე წამოვდექი და კედელზე დაყრდნობილი გავნაგრძე გზა
სახლში მისულს მშბლები სახლში არ დამხვდნენ როგორც ყოველთვის იმდენად იყვენენ გადართული სამუშაოზე რომ ყურადღებაც არ მიუქცევიატ რატომ არ მოვდიოდი სახლში მხოლოდ ჩემი და შემომეგება რიმილით და ხელებგაწვდილი რომ ამეყვანა და დამეტრიალებინა რადგან იცოდა რომ თბილი დახვედრისთვის ქინდერს მიიღებდა მაგრამ არიყო ქინდერი და ვერც აწევა შევძელი.
- რახდება ძამიკო რატომ ხარ დაღლილი
- არაფერი ნინკო სკოლაში ფილზკულტურის გაკვეთილს ორჯერ დავესწარი და გადავიღალე
ძლივსძლივობით გავირიმე ნინიკომ კი ბავშვური სიცილით გადაიხარხარა და ძიძისკენ გაიქცა სახლი ერთი დიდი მისაღებისგან და სამი ოთახისგან შედგებოდა, თუმცა მისაღები უფრო ფართო კალიდორს წააგავდა დასხმული ბეტონით და ჩამონგრეული კედლებით ჩემი ოთახისკენ დავიძარი რომელიც ზალას წარმოადგენდა და ხმარებისგან გაცრეცილ მდივანზე ჩავესვენე როდესაც ტელეფონზე ზარი გაისმა
- სადხარ ხვალ გასაუბრება გაქვს მოდულში გელოდები არ დააგვიანო იცოდე თორემ შენიმშბლები ყველაფერს გაიგებენ
- წადი შენი
მისიხმა გაბმულმა სიგნალმა შეწყვიტა წამოვდექი და მაისური გავიხადე და საძინებლისკენ გავემართე რამდენიხანია ნორმალურად არ მძინებია
დილა ისევ ხმაურით დაიწყო ისევ მშბლების ჩხუბი ისევ ხმაური განა რამდენი ხანი შეიძლება კატა თაგვებივით იყვნენ, ჩაცმა დავიწყე როდესაც კარის ხმაური გავიგე მამა წავიდა ახლა ყველაფერი შვიდად იქნება იმედია თუმცა ხმაური არ შეწყდა როგორც ჩანს დედამ ისევ ღალატში გამოიჭირა.
სადარბაზოდან გამოვედი თითქოს დღე შეცვლილი იყო უფრო მუქი და ჩამკვდარი მეჩვენებოდა როგორც იმდღეს როდესაც ნინი და გიო დავკრძალეთ ....
მოდულის შენობას მივადექი ოთახში შემიყვანეს.
- ეს არის ის ახალგაზრდა შენ რომ საუბრობდი ?
- კი ის არის
- მომიყევი რამოხდა
- ჰაჰ..... რა უნდა მოვყვე ისეთ რაც არიცით
- შენ მოყევი და მე გადავწყიტავ რავიცი და რა არა
- და მაინც რა გაინტერესებთ ბატონო კანონო
- კანონო?
- ასე არ ამბობთ რომთქვენ კანონს წარმოადგენთ
- შენ იუმორის ხასიათზეც მოსულხარ
- არა უბრალოდ კანონს დარღვევა შეიძლება აი თქვენი კი გარღვევა ბატონო
- გაათრიე ეს აქედან
- აპატიეტ უტაქტოა
- მაპატიეტ ტაქტიანობა
ოთახიდან გამომიყვანეს მიშამ ხელი ჩამკიდა და მთელი ძაღონით მომიჭირა არვიცოდი რამექნა ალბად ზედმეტი მომივიდა მაგრამ ნაბიჭვრ*ბთან ზედმეტია რ არსებობს მსუქანი ღორი ზის ეხლა და ხარხარებს ალბად ....