‍საღამო,იყო როცა მე და ლუკა, სახლში ვბრუნდებოდით
ცოტახანში კი,მანქანამ, რყევა დაიწყო და დიდი,სისიწრაფით დაიწყო სვლა..
შევატყვე რომ, ლუკას სახე შეცვალა და აფორიაქდა
-ლუკაა?რახდება?!-ვუთხარი შეშინებულმა
-სიცოცხლევ,გთხოვ არ შეგეშინდეს კარგი ყველაფერი კარგად იქნება..
-რახდება?!
-მანქანას მუხრუჭები არ უმუშავებს...
-რაა?!როგორ? ანუ დავიხოცებით?
-გთხოვ, არ შეგეშინდეს  ყველაფერი კარგად იქნება...
მანქანამ,იმაზე სწრაფად დაიწყო  მოძრაობა ვიდრე აქამდე 
ცუდი გზები იყო ამიტომ მანქანა პირდაპირ, კლდის წვერზე ჩერდება
-ნუც..კარგად ხარ?
-კი...
-ახლა,მომისმინე, ფრთხილად   აღებ კარებს მკვეთრ ,მოძრაობეს არ აკეთებ და  მანქანიდან გადადიხარ.
-არა,არა უშენოდ არსად წავალ ან ერთად გადავალთ,ან ერთად დავიხოცებით
-მეც გადმოვალ,ოღონდ ჯერ შენ გადადი!
-არ შემიძლია..-ვთქვი ატირებულმა  უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ.
-ნუცა,გთხოვ გადადი ძალიან  გთხოვ..-ემუდარებოდა ბიჭი თუმცა უშედეგოდ გოგონა არ იძვროდა ადგილიდან
მანქამა, კიდევ უფრო დაიწია.
და ორივემ ხელები ჩასჭიდეს,
-რატომ არ მიდიხარ?ასე ხო.მოკვდები.
-და შენ?შენ აქ დაგტოვო.. არა არმინდა  უშენოდ ვერ ვიცოცხლებ..
-მიყვარხაარ.
მხოლოდ ამისთქმა მოასწრო და მანქანა  ხევში გადავარდ კარები, იღება და გოგონა,მანქანიდან ვარდება.
გოგონა,ნელე-ნელა წამოდგა და.მანქანასთან მივიდა. უნდა ეჩქარა თორე სადაცაა აფრთქდებოდა.როგორღაც გადმოიყვანა ბიჭი და..   მანქანას გაეცალა.
-ლუკაა!გესმის ჩემი?გთხოვ ხმა ამოიღე-ურტყავდა სახეზე.
ბიჭმა,ნელა გაახილა თვალები
-ლუკააა!
-ჩემო,სიცოცხლევ..მინდა იცოდე რომ.ძალიან .მიყვარხარ იცოდე რაც არ უნდა მოხვდეს მე სულ შენთან ვიქნები, ეს დაიმახსოვრე
-რა,უნდა მოხდეს ლუკა?შენ კარგად იქნები,აი ნახავ მალე ისევ ერთად ვიქნებით  როგორც ადრე
-მისმინე,ჩემი დრო იწურება. ამიტომ მინდა გთხოვო რომ,  რაც არ უნდა მოხდეს  ცხოვრებას გააგრძელებ, და ბედნიერი იქნები.
არ გთხოვ რომ დამივიწყო რადგან მე სულ შენთან ვიქნები.
მინდა,რომ იპოვო ის ადამიანი ვუსაც ჩემზე ძაან ეყვარები.
-ხვდები რას მთხოვ ?ეს შეუძლებელია მე შენს გარდა არავინ მინდა ლუკაა!
-ძალიან,გთხოვ ეს ბოლო სურვილი შემისრულე..
-არ შემიძლია..
-შეძლებ..მიდი გთხოვ.
-კარგი. ვეცდები ცხოვრება გავაგრძელო მაგრამ   სიყვარულით სხვას არავის შევიყვარებ.
-მიყვარხარ,ჩემო  სიცოცხლევ.
-მეც მიყვარხარ..
-მშვიდობით,უთხრა და გაითიშა.
-არა,ლუკა!ლუკა არ დაამტოვო გთხოვ ლუკაა!
განწირული ყვიროდა გოგონა.
შემდეგ კი ისიც გაითიშა.

მისი მდგომარეობა მძიმე იყო ამიტომ თვე ნახევარი კომაში იყო
და   ბოლოს როგორც იქნა გაიღვიძა.
პირველი რაც მოიკითხა ლუკა იყო,მაგრამ  როცა დაინახა,მისი მშობლების და ძმის  დახრილი და დამწუხრებული სახეები  მაშინვე მიხვდა ყველაფერს.
გაახსენდა ყველა.მომენტი,რაც მაშინ გადაიტანა
მალევე გაწერეს,რადგან საბედნიეროდ.   არაფერი აწუხებდა.
სახლში წასვლის მერე ოთახში შეიკეტა იმდღის მერე ყველას ჩამოშორდა  გახდა ცივი და გულში ჩათხრობილი,  ლაპარაკითაც  ბევრს აღარ ლაპარაკობდა.

გოგონა,ოთახშია  იყო როცა,კარები გაიღო და მისი ძმა  შემოვიდა,და საწოლზე ჩამოუჯდა
-ნუცაა,როდემდე აპირებ ასე გაგრძელებას,მითხარი?
ასე არ შეიძლება   ლუკას ასეთი არ მოეწოებოდი.
-ლუკა,ჩემთან აღარის .
-ფიზიკურად არა მაგრამ ის ზემოდან გიყურებს და უნდა რო.ბედნიერი იყო, მისი ბოლო სურვილი ხო არ დაგავიწყდა?
-არშემიძლია არა  ვერ შევძელი დანაპირები ვერ შევუსრულე.
მიჭირს უიმისობა ძალიან 
ვთქვი და ავტირდი.
-ღმერთა რატომ წამართვა   ჩვენ ხო ასე გვიყვარდა ერთმანეთი და ბედნიერები ვიყავით რატომ მომეწცა ასე სასტიკად რატომ?
-გთხოვ,ნუ ტირი რა..
მისმინე საყვარელო, ალბათ ასე იყო,საჭირო, და ასე უნდა მომხდარიყო, ეს ღმერთის განგება
მან ასე გადაწყვიტა. ეს იყო შენი ბედის წერა ალბათ მომავალში  უკეთეს გიმზადებს
-რას მეუბნები, მან მე ყველაზე ძვირფასი ადამიანი წამართვა 
მე ლუკას გარდა სხვას არავის შევიყვარებ, ჩემი გული გაყინულია
ჩემთვის სხვა არავინ აღარ არსებობს. ერთადერთი ადამიანი ვინც მიყვარდა ეს ლუკაა გესმის.
-კარგი,ჩემო პატარავ დაწყნარდი
რაღაც მინდა გითხრა, იქნებ ცოტახნით გამოხვიდე. ცოტა გაერთობი და გულს გადააყოლებ
-არმინდა სანდრო.
-კარგი რა გთხოვ ჩემი ხათრით ნუ მაწყენინებ.
-კარგი,ხო ოღონდ ცოტახნით.
-კარგი გელოდები.
ლოყაზე აკოცა და გავიდა
გოგონა,აბაზანაში შევიდა და.. წყალი გადაივლო. არც უფიქრია გამოპრანჭვა დიდად არ უყვარდა გადაპრანჭვა მარა ლუკას სიკვდილის შემდეგ საერთოდ შეწყვიტა თავის მოვლა
კარადა გამოაღო, და შავი შარვალი დამასური გადმოიღო
დიახ,ის შავებს ატარებს
ისე უყვარდა ლუკა რომ მიუხედავად იმისა რომ, ისინი ჯერ ცოლქმარნი არ იყვნენ მაინც ჩაიცვა რადგან ამით მას სცა პატივი, მის სიყვარულს, და ერთგულებას.
ტანსაცმელი ჩაიცვა თმები უბრალოდ აიწია სახეზე ცოტა ოდენი სახის კრემი წაისვა რომ სიშავეები დაეფარა და გარეთ გავიდა.მისაღებიდან ხმაური შემოესმა.მიხვდა რომ სტუმრები მოვიდნენ.
როგორ არ უნდოდა იქ შესვლა მარა ძმას ვერ აწყენინებდა ამიტომ ძალა მოიკრიბა და შევიდა.
ყველამ,მას მიაპყრო ყურადღება
სანდრომ და დაინახა და მასთან მივიდა
-ჩემო, ციყვო მოხვედი უთხრა და ჩაეხუტა
-მხოლოდ შენი ხათრით.
-კარგი,მოდი ბავშვებს გაგაცნობ
ისინიც მაშინვე წამოდგნენ
გაიცანით ეს ჩემი დაა ნუცა
-ნუცა ესენი კი ჩემი მეგობრები არიან , გიორგი,და მაქსიმე
-სასიამოვნოა.
-კარგი,მოდით დავხსდეთ.
ამდროის მანძილზე მაქსიმე, გოგონას, აკვირდებოდა.
გოგონას რომელიც ძალიან ლამაზი იყო, მაღალი გამხდარი გრძელი ფეხებით, ზღვის ფერი ლურჯი თვალებით ალუბლისფერი ტუჩებით ღია ჩალის ფერი წელდე გრძელი თმით, გრძელი ნატიფი თხელი თითებით გრძელი წვრილი ყელით და ასეცე თოვლივით თეთრი კანით.
მისმა.სილამაზემ მოხიბლა მაგრამ, გოგონას დიდი ლამაზი თვალები რატომღაც ჩამქრალი იყო დამასში დიდ ტკივილს ამოიკითხავდით
კიდევ,უკვირდა თუ შავები რატომ აცვია..

ყველა ერთობოდა მხიარულობდა მარა გოგონა მათ არ უსმენდა და ფიქრებში იყო წასული.. და არავის უსმენდა.
-ნუცაა!ნუცაა!
-ჰაა,რახდება?-ფიქრებიდან მისმა ძმამ გამოიყვანა
-რამდენი ხანია გელაპარაკები შენ კი არ მისმენ.
-მაპატიე რა უბრალოდ ჩავფიქრდი.
უთხრა ნაღვლიანმა
-კარგი,არაუშავს. საყვარელო.
-რისი თქმა გინდოდა?
-უბრალოდ რაც მოხვედი ჩუმად ხარ,და.. ხმას არ იღებ ასე ნუხარ გთხოვ, ილაპარაკე გაერთე
იმისთვის დაგიძახე რომ გაერთო და გული გადააყოლო, და გახიარულდე.
შენ კი არაფერს აკეთებ
-მაპატიე,ვიცი რომ გულს გტკენთ ყველას ვიცი რომ გიჭირთ, როცა ასე მხედავთ მარა, რაგავაკეთო არ შემიძლია. თავს ვერაფერს ვუხერხებ.
უთხრა და თვალები აუცრემლიანდა
-ყველაფერი კარგად იქნება.
დამიჯერე.
-იმედია..გთხოვ წავალ რაა
-კარგი წადი..
გოგონამ ლოყაზე აკოცა ბოდიში მოიხადა და წავიდა.

-სანდრო, ჩაწითლებული თვალებით იყო.როცა ბიჭებმა შენიშნეს
-სანდრო,რახდება? -გიო
-ჩემს დაზე ძალიან ვნერვიულობ.
-რატომ? ან რაზე საუბრობდით წეხან?
-მხოლოდ იმისთქმა შემიძლია რომ, მან ძალიან დიდი ტრავმა მიიღო ცხოვრებისგან.
-რას გულისხმობ?
-იმას რომ.ორი თვისწინ, ავტო კატასტროფაშუ მოყვა,
მის შემდეგ შეიცვალა.
-მარტო,ეს არის?
-არა, არის ყველაზე მთავარი, სწორედ ამიტომაა ასე ახლა მაგრამ ეს მისი პირად ცხოვრებას ეხება და მე ვერაფერს ვიტყვი თუ თვითონ არ მოუნდება მოყოლა.
-კარგი, გასაგებია..

"მივხვდი რასაც გულისხმობდა სანდრო, ანუ მან თავის საყვარელი ადამიანი დაკარგა..
ნუცა,დანახვის თანავე მომეწონა,
ამიტომ ყველაფერს გავაკეთებ რომ ცხოვრება ახლიდან დაიწყოს
ოღონდ ჯერ არაფერს გავაკეთებ ყველაფერს თავის დრო აქვს.-გაიფიქრა მაქსიმემ

--------
მოკლედ ეს ახალი ისტორიაა.
ვიცი,რომ ბევრი შეცდომა მექნება გრამატიკაში ამიტომ ნუ ჩამქოლავთ თუ არ გსიამოვნებთ ნუ წაიკითხავთ, არავინ გაძალებთ მე ჩემი სიამოვნებისთვის ვწერ და.. როგორც ვახერხებ ისე ვწერ

თუ მოგეწონებათ უახლოეს დღებში დავდებ ახალ თავს.