-წამოდით,ან საერთოდ აქ რატომ ამოხვედით?
-შენ უნდა ჩაგაბარო სად წავალ და სად არა?
-ნუ,კი
-რატომ? ჩემი ძმა ხარ მამა თუ შეყვარებული?
-რავი შეყვარებული უფრო მაწყობს
-შენღა მაკლიხარ რაა
-რამე მითხარი?
-კი მანქანა გააჩერე ჩავდივართქო
-სად მიდიხარ?
-რა შენიი საქმეა? სოფი მოდიხარ?
-მარი დაწყნარდი, და დარჩი მანქანაში
-სოფო მოდიხარ თუ არა?
-მარიი
-როგორც ჩანს არა,კაი
-მარი შეიძლება ვილაპარაკოთ?
-რაზე უნდა ვილაპარაკოთ ლუკა?
-ჩვენზე
-ჩვენზე? ღადაობ ხოო?
მანქანიდან გადავიდა და კარი მოიჯახუნა
-ეს სულ გაგიჟდა?
-მარი გადადი იქნებდა რაზე უნდა საუბარი?
-შენ უთხარი სადაც ვიყავით?
-კი, აინტერესებდი სად იყავი და ხომარ მოვატყუებდი?
-მოგეტყუებია
-მარიი, გადადი და გაერკვიეთ ერთმანაეთში
-არა
-გთხოვ
-აუუ, კაი ხო
მანქანიდან გადავედი თუ არა ლუკა მომიტრიალდა და მაკოცა. შევეწინააღმდეგე მაგრამ მის მკლავებში ისე ვიყავი მოწყვდეული განძრევაც ვერ მოვახერხე, უეცრად ტუჩზე ვუკბინე და ხელიც გამიშვა,
-შენ გაგიჟდი? მეორეთ აღარ გააკეთო ეს
და მისი გამაღიზიანებელი სიცილი
-რა გაცინებს?
-ძალიან მიზიდავ, სულ რაღაც ორი დღეა გიცნობ და უკვე შემიყვარდი,
-სიყვარული იცი საერთოდ რა არის?
-შენი აზრით?
-არა, მეორეთ აღარ გამეკარო,გაიგე??
-შენ თვითონ თუ იცი სიყვარული რა არის?
-რა? მე რა შუაში ვარ?
-არიცი სიყვარული თუ რა გრძნობაა, ვიცი რომ შენც გრძნობ ჩემს მიმართ რაღაცას მაგრამ ჯერ ვერ გარკვეულხარ,შენს გრძნობებში.
-იცი მე შენს მიმართ რას ვგრძნობ? სიძულვილს და ყველაფერ ცუდს, გაიგე ეხლა??
-ლუკაა გაფრთხილებ მეორეთ აღარ გამეკარო თორემ ჩემს ძმას ვეტყვი,გაიგე?
-უთხარი რა პრობლემაა
-ლუკა ვინ ხარ?
-მე ლუკა კაპანაძე ვარ და მე შენ მიყვარხარრრ, გაიგე ეხლა?
-სულ მთლად გაგიჟებულხარ, თუ გგონია რომ მეც იგივეთ გიპასუხებ.
-დადგება დღე და შენც იგივეთი მიპასუხებ
-ეგ მხოლოდ მაშინ მოხდება თუ აგვისტოს მოთოვს, გაიგე ეხლა??
-აუცილებლად მოთოვს
-კაი დაველოდები,
-დრო დიდია
-კი ნამდვილად მაგრამ აგვისტომდე აქ დარჩენას არ ვაპირებ, საბედნიეროდ>>> და მეორეთ აღარ გაბედო ჩემთან მოახლოება
-მხოლოდ მაშინ როცა შენ ისურვებ
-ხომ იცი რომ ეგ არ მოხდება?
-მოხდება თან ძალიან მალე, ჩაჯექი ეხლა სახლში წაგიყვან, საქმეები მაქვს,
-მე გაცდენ?? ბოდიში მაგრამ მე გთხოვე ჩემთან მოსვლა?
-არა მაგრამ მალე მთხოვ
-კაი ეხლა შეგიძლია წახვიდე
-მარტო ვერ დაგტოვებ
-იმ შუაღამეს დამტოვე მარტო და ეხლა რა?? თან მარტო არც ვარრ სოფია ჩემთან ერთად
-კაი როგორც გინდა, ხომ მართლა დღეს სოფლიდან გავდივარ ალბათ ერთი კვირა აღარც დავბრუნდები
-და მე რა?
-არაფერი უბრალოდ გაფრთხილებ
-კაი,მალე მეც წავალ და აღარც დავბრუნდები,ასე რომ კარგად და იმედია აღარ შევხვდებბით ერთმანეთს
-კარგად ლამაზოო, შეხვედრამდე
-სოფიი წამოდი ფეხით წავიდეთ
-კაიი,კარგად ლუკა
-კარგად სოფი
-სოფო იცოდი რამე?
-რა არა საედან უნდა მცოდნოდა?
-სოფო გაფრთხილებ ჩემს ზურგს უკან მეორეთ აღარ იმოქმედო
-კაი გპირდები,ჩემო ლამაზო, რაო ლუკამ?
-რაოდა მიყვარხარო
-ხოო? მაგ მეც გავიგონე იმხელაზე იყვირა
-აბამ სხვა რა უნდა ეთქვა?
-ხო რავი, როგორი იყო?
-რა?
-კოცნა
-როგორი უნდა ყოფილიყი ჩვეულებრივი,მოიცა ტელეფონი მირეკავს
-ვინაა? შენი ძმაა?
-არა უცხო ნომერია
-ალო, გისმენთ
-ლამაზო ლუკა ვარ
-ვინ?
-ლუკა 5წუთის წინ სიყვარული რომ აგიხსნა
-ხოო? ჩემი ნომერი საედან?
-რამნიშვნელობა აქვს მთავარია გავიგე
-ხოო რა გინდა? არაფერი უბრალოდ მომენატრე
-კარგად
და გავუთიშე
-ეს სულ გაგიჟდა, მთვრალი იყო?
-არა გოგო საედან მოიტანე?
-ხო რავი, სოფიი იცი ლუკას ჩემი ნომერი აქვს, ნეტავ ვინ მისცა?
-მე არაა
-სოფიიი, ჯობს გაიქცე
-ნამდვილად
და გააიქცაა ისე სწრაფათ გარბოდა ვერც დავეწიე
-კაი მოიცა გოგო ცოტა ნელა, არაფერს გიზამ დამელოდე
-მართლა? (და გაჩერდა)
დავეწიე და წავაქციე
-არა თმმით გითრევ ეხლა, გამასწარი ჯობს,
-კაი ხოო ბოდიშიი
-კიდევ რა უთხარი ჩემზე?
-მეტი არაფერი
-დარწმუნებული ხარ??
-ნუ კი
-რა?
-კი კი
-კაი, წამო სახლში მაგრად მომშივდა
-კაი ხო
სახლიდან შორს არ ვიყავით ასე რომ მალე მივედით
-ბებოო მშიიაა
-მოდით შვილო,
ვჭამეთ დაა მალევე დავწექით დასაძინებლად, მაგრამ რა დამაძნებდა? მთელი ღამე ლუკას სიტყვები მახსენდებოდა და ის კოცნა რა კარგი იყო, ჩემს ცხოვრებაში პირველი კოცნა იყო ფხიზელ მდგომარეობაში ასეთი რამ არასდროს განმიცდია,ისე ჩამეძინა ვერც კი გავიგე როგორ გათენდა
-მარიი ადექიი გოოგო
-გიოო? მართლა შენ ხარ? ან აქ რა გინდა
-რა როგორ თუ რა მინდა? მგონი ეს ჩემი სახლიცაა
-მაგ არ მიგულისხმია, უბრალოდ გუშინ ქალაქში რომ იყავი
-ხოო ასე იყო საჭირო
-ხელში რა გიჭირავს??
-ეს? ყვავილები
-ხოო? მართლა? მე ბურთი მეგონა, რად გინდა? მე მომიტანე? რა საყვარელი ხარ ძამიკო, მაგრამ თეთრი ვარდები დიდად არ მომწონს,მაგრამ არაუსავს, მომე
-შენი არ არის გოგო
-რა?? აბა ვისია?
-სოფისი
-ვისი?
-შენი დაქალის
-ხოო? და რატო?
-სოფიმ არაფერი გითხრა?
-და რა უნდა ეთქვა?
-მიდი და თვითონ გეტყვის
ისე წამოვხტი საწოლიდან და გავვარდიი სოფის ოთახში ვერც კი მივხვდი
-სოფიიი გაიღვიძე,
-აუუ კაი რა ცოტახანს ვიწვები კიდევ
-სოფი ჩემი ძმა ჩამოვიდა
-რაა? მართლა? გაიწიე ავდგე
-სოფიი რამეს მიმალავ??
-რაა? არაფერს რას უნდა გიმალავდე?
-სოფოო ჩემმა ძმამ მითხრა რაღაც მაგრამ ვერ მივხვდი რა, ხოდა ეხლა შეგიძლია ამიხსნა?
-აბა არ უთხრაო?
-რა?
-ანუ დაჯექი და მოგიყვები
კარგად მოვკალაათდი საწოლზე დაა..
-გისმენ
-ანუ, გიომ სიყვარული ამიხსნა
-რაა?? სერიოზოლად?? როგორ?? როდის??? ან სად?? რატომ არაფერი მითხარი გოგგო?? მოგკლა გინდა?? სიყვარული აგიხსნა და მორჩა?
-კაი დაწყნარდი გოგო, მოგიყვები დამაცადე
-მიდი ყველაფერი დაწვრილებით მომიყევიი, სიტყვა სიტყვა გაიგე?
-კაი ხო დამაცადე ანუ ფეხი რომ გტკიოდა და მდინარეზე არ წამოხვედი მაგ დღეს მოხდა ყველაფერი წყალზე ვიღაც ბიჭი ამეკიდა ხოდა ამან დაარტყა რაა შემდეგ გვერდით გამიყვანა და ჩამეხუტა და მითხრა რომ დიდიხანია რაც ვუყვარვარ, მაგრამ ვერ მიმხელდა რადგან შენი საუკეთესო დაქალი ვარ ხოდაა მაგ დღესაცც მაკოცა. სულ ესაა
-ა ანნუ ესეა?? აი სერიოზულად გავბრაზდი ეხლა
-კაი ბოდიში მარი
ჩახუტებას აპირებდა
-ხელი გაწიე, რამდენი რამ გაგიკეთებბია ჩემს ზურგს უკანნ და არაფერი გითქვამს მე კიდევ ყველაფერს გიყვები
-მაპატიე მარი გთხოვ
-არ მომეკარო
ავდექი და გარეთ გამოვედი გზად ლუკა შემხვდა მაგრამ ყურადღება არც მიმიქცევია ისე შევედი ჩემს ოთახში, ცოტა ფიქრის შემდეგ გადავწყვიტე ქალაქში წასვლა ტაქსი გამოვიძახე ტანსაცმელი ჩავალაგე, მანამ არ გავედი გარეთ სანამ ტაქსი არ მოვიდა,ჩემი ბარგით გავედი გარეთ, მაგრამ არავინ დამხვდა
ძლივს ძლივობით ჩავიტანე ჩანთები ცალ ხელში გიოს მაისურებით
-ბებოოო სად ხარ?
-სამზარეულოში შვილო შემოდი
-ბებო მივდივარ
-სად მიდიხარ შვილო?
-ქალაქში ვბრუნდები
-რა? რატო? შვილო?
-ასე გადავწყვიტე ბებო გპირდები აგვისტოში კიდევ ამოვალ
-მეწყინა შვილო რატომ არ გამაფრთხილე?? გიო მმოვიდა და უკვე მიდიხართ ჯერ არც უჭამია გიოს და არც თქვენ
-მარტო მე მივდივარ ბებო, გთხოვ არ მკითხო რატო სხვადროს მოგიყვები გპირდები,ისინი სად არიან??
-არვიცი შვილო გარეთ გავიდნენ
-კაი ბებო ძალიან მიყვარხარრ, გპირდები ყოველ დღე დაგირეკავ თან აგვისტოშიც ჩამოვალ
-კაი ბებო როგორც გინდა მაგრამ მარტო რა? უნდა გააკეთო იმხელა ქალაქში??
-საქმეები მაქ ბეე წავედი ტაქსი მელოდება, ხომ მართლა გიორგის მაისურებს ვტოვებ მისაღებში მდივანზე და უთხარიი რაა.
-კაი შვილო
გავედი გარეთ ძლივს ამხელა ბარგით ეზოს კარში კი გიო სოფი და ლუკა შემოვიდნენ მე ვხედავდი მაგრამ ისინი ვერა
-ბებოოო ტაქსი მოვიდა შენ გამოიძახე??
-მე გამოვიძახე,
და გავედი ისეთ ადგილას საედანაც მხედავდნენ
-სად მიდიხარ?
-აბა ერთი კვირით მივდივაროო?
დავაიგნორე გიორგის კითხვა და ლუკას დავუსვი კითხვა
-ხოო ესე იყო მაგრამ ადრე მოვაგვარე საქმეები და ჩამოვედი
-ხოო კაი, კარგად ისევ შევხვდებით ალბათ
-მოიცადე სად მმიდიხარ?
-აქედან შორს
-გოგო სად მიდიხარ შედი სახლში
-გიორგი გაჩუმდი რაა
-რას მაჩუმებ? შედი სახლში არ გადამრიო სად მიდიხარ?
-როდიდან დაინტერესდით ბატონო გიორგი ჩემზე??
-რას ჩერჩეტობ გოგო სახლში შედი არ გადამრიო
-რომ გადაგრიო რას მიზამ?? დედამაც იცის, მამამაც და ბებომაც, ასე რომ შენ რა უფლებით მიყვირი?
-მოიცა რა იციან? ან საერთოდ სად მიდიხარ?
-სად მივდივარ დააა მშობლებთან ასე რომ მეჩქარებაა თვითმფრინავს უნდა მივუსწროო, ეხლა შეიძლება გამატაროო?
-სოფი ასე რატომ იქცევი? ჩემი ბრალია გთხოვ არსად წახვიდე
-რა არის შენი ბრალი? რაზე მელაპარაკები? სოფო? აა ხოო გამახსენდა არ იდარდო ისედაც ვაპირებდი წასვლას, ასე რომ ბედნიერებას გისურვებთ, ლუკა დამეხმარები?
-კი რათქმაუნდა
-მადლობა
ლუკამ მიიტანა მანქანასთან ჩანთები დაა ჩააწყო კიდეც
-ხოო მართლა გიორგი შენი მაისურები მისაღებში დავტოვე არ იდარდოო არაფერი მიმაქვს შენი, აბაამ კარგად, მანქანაში ჩავჯექი და აეროპორტისკენ წავედით