დღეეები დღეებს მისდევდა და ყველაფერი იმაზე უკეთ მიდიოდა ვიდრე მეგონა,როგორც უკვე ავღნიშნე საკმაოდ სითბო მოკლებული ცხოვრებით ვცხოვრობდი, რეზი კი ის ადამიანი იყო რომელიც 24 საათი მკითხულობდა და ტკბილი თბილი სტყვებით მავსებდა. პირველი რეაქცია და ემოცი როცა მის გოგოდ მომიხსენია იყო შოკის მომგვრელი, მიფრთხილდებოდა ცდილობდა ყურადღება გამოეჩინა ,მტუქსავდა როცა შეციების ნიადაგზე რაიმე ამტკივდებოდა და სულ მაფრთხლებდა რომ თბილად ჩამეცვა.
მეც არანაკლებ ყურადღებას ვუთმობდი, სულ მასზე ვფიქრობდა და თალები მიბრწყინავდა მასზე საუბრისას. ყველა იმას მეუბნებოდა რომ ჩვენი ეს ხუმრობით დაწყებული ურთიერთობა სიყვარულში გადაიზრდებოდა. საყვარელი იყო თან იმდენად ვერც კი აგიღწერთ, გარეგნულად ვერ ვიტყვი რომ სიმპატიური და ვაიი ეს რაარიის ბიჭიიყოო, მაღალი ჩაფსკვნილი, დიდი წამწამებით , ნამდვილი კავკასიური ვხვირით იყო ჩემი პირველი სიყვარული.
ყოველი დღე იწყებოდა დილამშვიდობით და ღამეც დამშვიდობების გარეშე არ სრულდებოდა.
ჩვენი დაახლოება არამხოლოდ ყოველდღიურმა ჩატმა ყოველდღიურმა ნახვებმა და საერთო მეგობრების ყოლამაც გაამყარა.
ხასიათებით საკმაოდ ვგავდით ერთმანეთშ, ისიც ჩემს მსგავსად ეგოისტი დაეჭვიანი იყო, მაგრამ უარეს ფორმებში. მე უფრო მეტად ეგოისტი ვარ მაგრამ ეჭვი არ მეპარება ჩემს ადამიანში, მას კი ეპარებოდა და თვალს უბნელებდა სხვა ბიჭის არსებობა.
ყველაფერი ძალიან კარგად მიდიოდა მაგრამ სხვა ქალაქში წასვლამ და მასთან დაშორებამ ყველაფერი აურია, უკვე რო მეგონა სადაცაა სიყვარულს ამიხსნიდა გაქრა, ასე ერთ დღეს უბრალოდ გაქრა, მე კიდევ პანიკა დამეწყო იმიტომ რომ მიყვარდა და ვერ გადავოტანდი მის ასე უეცარ წასვლას, დაველაპარაკე მივწერე და მომიყვა მის შიშებზე, მითხრა რომ იმდენად კარგივარ არ უნდა რომ გული მატკინოს და ურთიერთობა რომელიც ერთ დღეს აუცილებლად დასწრულდება დავიწყოთ, მეკიდევ ვუმტკიცებდი რომ მთავარია სურვილი და არაფერი არ დასრულდებოდა, ისიც ვუთხარი რომ მაწუებდა მისი ასეთი მდგომარეობდა მა ჩვენი ურთიერთობის უცაბედი ცვლილება გულს მტკენდა, ძველი რეზი მჭირდებოდა უფრო ახლოს.
ერთი სიტყვით დრო მივეცი ან დაბრუნდებოდა ან სამუდამომდ წავიდოდა, ის დაბრუნდა.
შემდეგი ეტაპი უკვე ეწვინობის მძაფრი გამოხატულება იყო, რამაც სიყვარულის ახსნისკენ და ჩემი მისაკუთრებისკენ უბიძგა, კუსრზე ახალი ბიჭი გადმოვიდა რომელიც დიდ ინტერესს იჩენდა ჩემს მიმართ ამას კი რომ ხედავდა რეზი ძალიან ბრაზობდა.
ერთ დღესაც ამოუვიდა ყელში და მითრრა რო სხვის გვერდით ვერ ამიტანდა და ვუყვარდი.
გამთენიო იყო როცა ეს სიტყვები ამოვიკითხე ტელეფონში, პირველი მიყვარხარ, ეს იყო სასწაული.
გეუბნებოდეს ამ სიტყვას ბიჭი რომელიც გიყვარს, და ეს ცდებოდეს ცხოვრებში პირველად, შოკი მქონდა ,თვალები დავხუჭე და რომ გავიაზრე რა მითხრა უცებ წამოვდექი ფეხზე. ვუყვარვარ?? ძალიან გამიტყდა რომ მომწერა და პირადად არ მითხრა, მაგრამ ვუყვარვარ, მეც უნდა ვუთხრა რომ მივარს? თუ ცოტათი დაველოდო? ის დღე ბოლომდეც ვერ გავედით მეც გამოვუტყდი სიყვარულში და 9 აპრილს უკვე შეყვარებულის სტატუსიანი გოგო ვიყავი. რომელიც შინაგანად იმდენად აღელვებული იყო რომ რეალურად ვერც კი აცნობირებდა რამოხდა.
მაღელვებდა შეხვედრის მომენტი, ამ ყველაფრის მერე როგორ შევხედავდით თვალებში, ან რა უნდა ეთქვა , მე რა უნდა მეთქვა, შემეძლო ჩახუტება? ჩემი ბიჭი იყო უკვე?
გამომრჩა ჩვენი მანამდე ურთიერთობა, მორიდებული მაგრამ მაინც თბილი, მისი მზერაა სულ სხვა იყო.
და აი შევხდით ერთმანეთს 10 აპრილს, უნივერსიტეტის მიმავალ გზაზე, მისი მოხვევა და ლოყაზე ტუჩის კუთხეში კოცნა ალბათ აღელვების პიკი იყო.როგორც კი საშუალება ექნებოდ ახლოს მოსვლის ყურში მიჩურჩულებდა რომ ვუყვარდი და მაწითლებდა ))).
შემდეგი პირველი კოცნის სიტკბოებააა......


დიდი ბოდიში ასეთი დიდი შუალედისთის, ეს ისტორია დიდ ტკივილს მაყენებს , მიჭირს საუბარი, მაგრამ ახლა კარგად ვაარ რაც მთავარია, წინ იმაზე მეტად საინტერესო ამბები გელოდებათ ვიდრე წარმოიდგენთ. მიყვარხართ და იმედია დაგაინტერესებთ გაგრძელება <3