მეორე დღეს თავის საშინელმა ტკივილმა გაღვიძა. თვალები რომ გახილა სხვის ოთახში იყო უფრო სასტუმროს გავდა ვერ მიხვდა რა ხდებოდა მის თავს მგრძნობელობა რომ დაუბრუნდა მიხვდა რომ შიშველი იწვა ლოგინში
-არა ოღონდ ეს არა
უეცრად წამოდგა ლოგინიდან თაბრუ დაეხვა ვიღაცის ძლიერი მკლავები რომ არა ძირს აღმოჩნდებოდა ჟრუანტელმა დაუარა. უკან მიხედა და მის უკან მდგომ თაფლისფერებს გაუშტერა თვალები
-ასე უეცრად წამოდგომა კაი არ არის მე რომ არა წაიქცეოდი
-შენ კი მაგრამ
-მიხარია რომ გაიღვიძე ცოლო
ელენესკენ გადმოიწია და ტუჩებზე აკოცა. გაშტერებული და გაოგნებული იდგა ჯერ კიდე სიტყვა ცოლი ესმოდა ყურებში
-მოიცა რას ქვია ცოლო
-ჰო შენ დღეიდან არა უფრო სწორად გუშინ ღამედან ჩემი ცოლი ხარ -გაუღიმა ელენეს თავისი საუცარი ღიმილით იმ ღიმილით რომელზეც ელენე აბოდებდა
-მოიცა რა?
-არაფერი გახსოვს?
-არა
-კაი რა ელა როგორ შეილება ის არ გახსოვდეს როგორ გამომყევი ცოლად
-ალექსანდრე ნუ მეღადავები
-ნწ ვაბშე არ ვღადაობ ხელზე შეგილია დაიხედო და ჰო აი კიდე ქორწინების მოწმობა
ელენემ ჯერ თავის ხელზე დაიხედა არათითზე საქორწინო ბეჭედი ეკეთა მერე ქორწინების მოწმობა აიღო სადაც მისი სახელი და გვარი ამოიკითხა და ასევე ალექსანდრე დევდარიანის
-შეუძლებელია- თან უხაროდა რომ მისი ერთადერთი სიყვარულის ცოლი რომ გახდა და თან თავს იწყევლიდა რამ დალევინა იმდენი რომ არაფერი აღარ ახსოვდა და თავი დაკარგა
-მოკლედ ასე და ამგვარად უკვე ჩემი ცოლი ხარ და რაც შეილება მალე მინდა პატარა დევდარიანი რომლის დედაც შენ იქნები
-ალექსანდრე
-ჩუ არაფერი თქვა ვიცი რომ გიყვარვარ გუშინ სულ მაგას მიმეორებდი რომ გიჟდებოდი ჩემზე რომ ჩემს გარეშე არ შეგელო
-ალექსანდრე გეყო ინერვიულებენ სახლში სადა ჩემი ტელეფონი
-არ ვიცი
-ჯანდაბა
ხალათი მოიცვა და ტელეფონის ძებნა დაიწყო მერე ჩანთა დაინახა და გახსენდა რომ ტელეფონი ჩანთაში ედო მივიდა და ამოიღო უამრავი გამოტოვებული ზარი დახვდა პირველ რიგში დედამის დაურეკა უთხრა რომ კარგად იყო და არ ენერვიულა შემდეგ ნიას გადაურეკა
-სად ხარ გოგო გავსკდი ნარეკით
-ბოდიში ვერ გავიგე რომ მირეკავდი
-კარგად ხარ დედაშენი შეშინებული იყო არა სახლშიო
-კი კარგად ვარ უკვე ველაპარაკე
-საყვარელო სად ხარ? - ალექსანდრემ სპეციალურად დაუძახა იქვე მყოფ ელენეს. ამანაც არ დაყოვნა და თვალები დაუბრიალა ალექსანდრე კი სიცილით კვდებოდა
-რაო საყვარელოო? სად ხარ გოგო? ვისთან ერთად ხარ? მოიცა ალექსანდრეს ხმას რატო გავდა?
-ნია დაწყნარდი და გეტყვი
-რა დამაწყნარებს
-არ გინდა რომ გითხრა?
-კი
-ჰო და მაცადე
-კაი
-მოკლედ გუშინ ღამე იმდენი დავლიე არც კი მახსოვს მაგრამ დავქორწინდი
-რა რას ქვია დაქორწინდი? - ნია ბოლო ხმაზე გაკიოდა ტელეფონში
-ნია მაცლადე.
-რა გაცადო ვიზე დაქორწინდი? სანდრო გაგიჟდება მაგას რომ გაიგებს.
-ნუ ღელავ არ გაგიჟდება რადგან მაზე დავქორწინდი
-რა ანუ შენ და სანდრო?
-ჰო ჩვენ დავქორწინდით
-ააა რა მაგარია როგორც იქნა გეღირსათ
ალექსანდრე იქვე იდგა და ისმენდა როგორ ელაპარაკებოდა ნიას
-კაი ნია გავთიშავ ეხლა თორე ლუკასაც დანარეკები აქ და დავურეკავ
-კაი მიდი გაკოცე და სანდროსაც აკოცე ჩემს მაგივრად და მიულოცე
-ნია!
ნიას გაუთიშა და ლუკას დაურეკა ალექსანდრე კი გაბრაზებული უმზერდა აწ უკვე მის ცოლს
-ელენე კარგად ხარ?
-კი კარგად ვარ ლუკა
-სად ხარ? სახლში არ ხარ
-მე იცი....
ალექსანდრემ ვეღარ მოითმინა და ტელეფონი გამოართვა ელენეს
-რას აკეთებ?
-როგორ ხარ ლუკა?
-სანდრო შენ ხარ?
-კი მე ვარ
-შენ ელენესთან ერთად რა გინდა?
-ელა უკვე ჩემი ცოლია ამიტომ მისგან თავი შორს დაიჭირე
-რა? რა სისულელებს ბოდავ შენ თვითონ იცი?
ალექსანდრემ ხმამაღალზე ჩართო
-კი ვიცი ხელი მოვაწერეთ გუშინ ღამე მე და ელამ ასე რომ
-არ მჯერა იქამდე სანამ ელენე არ მეტყვის რომ ეგრეა
-სიმართლე არის ლუკა -ელა
-შეუძლებელია
-შესაძლებელია და პკ ლუკა
-ალექსანდრე რატო გაუთიშე?
-იმიტომ რომ ზეტმეტია უკვე ძაან -ამას ეუბნებოდა და ნელ ნელა ელენესკენ მიწევდა ელენე კი უკან იხევდა იქამდე სანამ კედელზე არ აკრო
-ალექსანდრე
-ჩუ -თვალებში უყურებდა და მისკენ მიწევდა ელენემ ტუჩებს გაუშტერა თვალი და ენის წვერით ტუჩები დაისველა ალექსანდრეს მის საქციელზე გაეღიმა და აკოცა ელენეც აყვა კოცნაში. მალე მთელ ოთახში გახშირებული სუნთქვა და ოხვრა ისმოდა. მალე გაიგო ყველამ ალექსანდრეზე და ელენეს ქორწილზე ყველას ძაან გაუხარდა როგორც იქნა ერთად იყვნენ ამდენი წლის მერე. მეორე დღეს ალექსანდრე და ელენე გარეთ გავიდნენ სასეირნოდ რა თქმა უნდა ელენე შეგუა ბედს (ნუ მასაც ეგ არ უნდოდა იმის მერე რაც ალექსანდრე გაიცნო) აღმოჩნდა რომ სვანეთში წაუყვანია ბატონ დევდარიანს ძალიან მოეწონა ელენეს იქაურობა პირველად იყო და აღფრთოვანებას ვერ მალავდა ალექსანდრე კი უყურებდა და იღიმოდა 1 კვირა მარტო იყვნენ ნებივრობდნენ მერე კი სამეგობრომ ეგრე არ უნდაო და თავზე დადგნენ იმ დღეს ბევრი დალიეს და იმხიარულეს დალოცეს წყვილი და ადღეგრძელეს როგორ იციან ჰოლმე. მალე ახალი მიზეზიც მიეცათ საქეიფოდ ნია ფეხზე წამოდგა და ყველას ყურადღება მიქცია
-მოკლედ ბევრი რომ არ გავაგრძელო გიომ იცის უკვე რა თქმა უნდა პირველი მან გაიგო ორსულად ვარ 8 თვეში პატარა გვეყოლება.
ყველას ძალიან გაუხარდა წავიდა ახალი მილოცვები და სადღეგრძელოები. რამოდენიმე დღეში დაბრუდნენ თბილისში. ალექსანდრემ 1 წლის წინ სახლი იყიდა და იქ გადავიდნენ საცხოვრებლად ერთად ელენეს ძაალიან მოეწონა სახლი.
        3 წლის შემდეგ
-ალექსანდრე ირაკლი გამომართვი რა საჭმელს გავუკეთებ
-ელაააა
-რა?
-ვმუშაობ
-არაუშავს ცოტახანი გამომართვი
-მა მა
-რაო მა? მოდი ჩემთან თორე ვატყობ დედიკო ისევ გაბრაზდება და ისევ ტახტზე მომიწევს დაწოლა იმედია შენი დაიკო მალე გამოვა თორე მალე გავგიჟდები
-თუ გიჟდებოდი რაღას აკეთებდი ამ ბავშვებს ვერ გავიგე ან რას მოგყავდი ცოლად მოგეყვანა ის შენი თიკა თუ თიკაკო თუ ვინც იყო
-ნახე მა ისევ დაიწყო ამ ტუჩების გადმოგდება და ჩემი გაგიჟება
-რაებს ეუბნები ბავშვს?
-იმას რაც არის მა მოდი შენ აქ დაჯექი
ბავშვი ხალიჩაზე დასვა და ელენესკენ წავიდა
-რას აკეთებ
-ამას - ტუჩებზე ეტაკა და აკოცა -მაგიჟებ და ტუჩებს ნუ აბრუნებ
-მმმ მაგრამ ბავშვია აქ ალექსანდრე
-ძილის დრო როდის აქ?
-ჯერ არა ასე რომ მიხედე ბავშვს
-დე და, მა მა
-ვაიმე ჩემი პატარა პრინცი შეგჭამს ეხლა დედიკო
ალექსანდრე უყურებდა მის საყვარელ მეუღლეს რომელიც 7 თვის ორსული იყო უკვე და მათ წლინახევრის შვილს რომელიც სიტყვებს იძახოდა და დარბოდა კიდეც მოუსვენარი პატარა ირაკლი დევდარიანი.
  
    ნიკა და ლიზი
ნიკა და ლიზი უკვე 2 წელია რაც ცოლ-ქმარი არიან უკვე 1წლის პრინცესა ყავთ მაშო ნუ არ თუ ისეთი წყნარი ბავშვია სულ უკან დევნა ჭირდება თორე შეილება მაგიდაზეც კი აძვრეს
-ნიკააააა მოდი აღარ შემილია დავიღალე უკვე
-ჰო მოვედი. რაო მა დაღალე დედიკო -ნიკა ბავშვისკენ დაიხარა და ხელში ასაყვანად ისისც სიხარულით შეგება მამიკოს ხელებს
-არა რა სულ შენ გავს შენაირი მოუსვენარია და გიჟია
-არაუშავს არ იღელვო მეორე შენ დაგემსგავსება
-შანსი არა სანამ ეგ 5 წლის არ გახდება ბავშვი არ მიხსენო
-კაი არ გიხსენებ ისე გავაკეთებ - ნიკამ გველურად გაუღიმა და ენა ტუჩზე გადაისვა თან ლიზი ათვალიერა მერე კი ტუჩი მოიკვნიტა -მმმ მალე დაიძინო ჰო მამიკო დღეს მე და დედიკოს საქმე გვაქ
-არა რა ჰომ გეუბნები გიჟი ხარ თქო
-ჰო და ზუსტად ეგეთი გიჟი გიყვარვარ
გაუცინა ნიკამ ლიზის და მაშოსთან თამაში განაგრძო
        გიო და ნია
მათ უყვე 2 წლის ანდრეა ყავთ და 8 თვის ანასტასია
-აუუ გიო
-ჰო
-მგონი ბავშვებმა გაიღვიძეს
-მერე
-წახვალ?
-კაი რა ნია
-გიო
-კაი ჰო მოვიყვან ორივეს
გიო გავიდა და ანდრეასთან და ანასტასიასთან ერთად დაბრუნდა ოთახში ორივე ლოგინში დაიწვინეს და მათან ერთად განაგრძეს ძილი
        ვაკო და სალომე
დიდი ხანი წვალობდა ვაკო სალომეს გულის დაპყრობას 2 წლის წინ კი ეღირსა და მოიყვანა ცოლად ეხლა კი 5თვის სესილი ყავთ ტკბება მისი ცოლ შვილით
-სალომე გაიღვიძე პატარა ტირის
-მომიყვანე რა -ნახევრად მძინარე სალომემ უთხრა
-აქ მყავს უკვე - ხელებში ჩაუწვინა სალომეს პატარა სესილი და მათი ყურება დაიწყო უყურებდა და უხაროდა ბედნიერი იყო რომ მისი იყვნე ის 2 ანგელოზი რომელსაც უყურებდა ხან სიზმარი ეგონა და ვერ იჯერებდა რომ მართლა მისი ცოლი იყო ის ვინც უკვე დიდი ხანია უყვარს და ყოველთვის უარს ეუბნებოდა.
ახალი წლის ღამეს ყველა ალექსანდრესთან და ელენესთან ხვდებოდნენ ბავშვები ერთად თამაშობდნე უფროსები მაგიდასთან ისხდნენ და მათ შვილებს ბედნიერები უყურებდნენ უხაროდათ რომ ერთმანეთი ყავდათ და ამაყობდნენ მათი მეგობრობით და სიყვარულით.

ბოდიში დაგვიანებისთვის ყველას უზომოდ დიდ ბოდიშს გიხდით ვინც მელოდებოდით იმედი მაქ მოგეწონებათ და ისიამოვნებთ.