მექალთანეს სათამაშო 13
–სანდრო შვილო შენი იმედი მაქვს, გთხოვ პირნათლად შეასრულე ეს საქმე, დიდ პასუხისმგებლობას ვგრძნობ იმ გოგოს მიმართ და იმედს ნუ გაუცრუებ გთხოვ, მთელი გულით ელაპარაკებოდა და ცდილობდა საქმის სერიოზულობაში დაერწმუნებია, სანდროს იმედი ჰქონდა მაგრამ გულის სიღრმეში რაღაცა ებრძვოდა, თითქოს თვლიდა, რომ არასწორი იყო სანდროს გაშვება, ვერ გადაეწყვიტა ეთქვა სიმართლე, თუ უბრალოდ სანდროსთვის ერთი ჩვეულებრივი შეხვედრა ყოფილიყო, ყოყმანობა თითქოს უნდოდა თიკას ამბავიც ეთქვა, მაგრამ საბოლოოდ დუმილი ამჯობინა, ბოლოს იმ დასკვნამდე მივიდა, რომ თიკასთის ბევრად უკეთესი იქნებოდა სანდროს არ ცოდნოდა მისი ინგლისში ყოფნის ამბავი. –ასე ადრე რატომ ემზადები? –ხვალ გავფრინდები, ცოტას დავისვენებს აქ უკვე სული მეხთება ყველაფერი ერთმანეთს მიჰყვა, მგონია მალე სუნთქვას ვეღარ შევძლებ, ვეღარ ვაზროვნებ გიორგი ვეღარ! – ქალის ამბავია ხო? თითქოს იმწასვე მიუხვდა შვილს ფიქრებს. – შეიძლეა ასეც ითქვას, დანანებით ამოილაპარაკა, ტანსაცმლის კეცვას შეეშვა სახეზე დაცვარული ხელები ჩამოისვა, საწოლზე ჩამოჯდა და საუბარი დაიწყო. უნდოდა დაცლილიყო, ჭამდა თვის არაკაცური საქციელი. – არაკაცი ვარ მამა, ისეთი არაკაცი რომ ახლა ჩემი საქციელის გამოსწორების უფლებაც აღარ მაქვს. – სიმწრით ჩაეცინა გიორგის შვილს გვერდით მიუჯდა, მხარზე ხელი ჩამოსცხო და გაამხნევა. – ვიცი ბევრი რამე დაგაკელი, არ გაკლდა გართოა, მანქანები, დავენება ფული, მაგრამ გაკლდა მამასვილური საუბრები, ვიცი დიდი შეცდომა დავუშვი, ალბათ რაც ჩაიდინე მარტო შენი ბრალი არა, პირველ რიგში ჩემი ბრალია, როდესაც შვილი შეცდომას უშვებს იცოდე შეცდომის დაშვების მიზეზი მშობლებში უნდა ეძიო, ეს შეცდომა ორმოცდა ათი ორმოცდა ათზეა. თუ უყვარხარ გამოასწორებთ, გაგიგებს გვერდით დაგიდგება, არ ვიცი რა შეცდომა, არც მოგთხოვ მომიყვე ეს შენი პირადია, შეიძლებ დააშავე ატკინე, აწყენინე, მაგრამ არ გაბედო და მაგ შეცდომაზე არვისთან ისაუბრო, წმინდა სიყვარულის შეცდომებს საჯაროდ არ განიხილავენ, არავინ არ თქვას რომ თუ გიყვარს ვერ ატკენ, არ ატკენ, ეს ყველაზე დიდი ტყუილია, სწორედაც ყველაზე მეტად მას ატკენ ნებით თუ უნებლიედ, შენი ერთი არასწორი სიტყვაც გულ ატკენს, მაგრამ გახსოვდეს წმინდა სიყვარულში არსებობს პატიების კანონი, თუ გიყვარს ელოდები, პატიობ, თუ არ გიყვარს მაშინ შეცდომით ამართლებ ურთიერთბის დანგრევას. დაელოდე მოთმინება ზოგჯერ საუკეთესო გზა შეცდომის გამოსასწორებლად. – სანდრო გულისყურით უსმენდა გიორგის და ცდილობდა ეს საუბარი სიტყვა–სიტყვით ჩაებეჭდა გონებაში, ეს ის საუბარი იყო მთელი 28 წლის განმავლობაში რასაც ელოდა. მოთმინება ზოგჯერ საუკეთესო გზაა შეცდომის გამოსასწორბლად. სიტყვებმა ღრმად დაილექეს სანდროს გონებაში. – თუმცა გახსოვდეს, როდესაც საყვარელ ქალს კარგავ მხოლოდ იმიტომ, რომ თავს მის შესაფერისად არ თვლი, მაშინ ნამდვილად ღირსი ხარ დაკარგო. – მადლობა მამა, მადლობა, გულწრფელი მადლობა გადაუხადა და გადაეხვია. – მაშინ მე გავალ, გააგრძლე მომზადება ხელს აღარ შეგიშლი. კარში გასვლისას კიდევ შეახსენა,– მოთმინება დოზირებულად, მონდომება და უმთავრესი სიყვარულის სიწმინდე. – აუუ ელე როგორ მომენატრე შენ ხო არ იცი, მაკლდა ეს გართობა შენთან ერთად, ნატუკა ელენეს ელაპარაკებოდა და თან ჭიქიდან ვისკის ცლიდა, გარშემო გამაყრუებელ მუსიკის ხმა, ნაცნობი ამავდროს უცხო გარემო ხმაური, ქაოსი, თითქოს ელენეზე ერთდროულად როგორც დადებითაც ისე უარყოფითად მოქმედებდა. – თითქოს მეც მენატრებოდა ნატუკა, ნერვიულად უთხრა და სასმლის ჭიქა ერთ მოყუდებაზე ჩაცალა.მოდი წავიდეთ აქედან რა, რაღაცა თავს სრულყოფილად ვერ ვრგძნობ, საქართველოში იმდენად მივეჩვიე სიმშვიდეს ეს ხმაური ცუდად მხდის. – კარგი ელე წავიდეთ,მაგრამ მანამდე ჰეზერს დავემშვიდოობები და ორიოდე სიტყვას ვეტყი საბუთებთან დაკავშირებით. ელენე ნატუკას აღარ დაელოდა და შენობა დატოვა მშვიდი ადგილი მოძებნა და ერეკლესთან დარეკა. – ერეკლე სად ხარ? – სად წავალ ელუ სახლში ვარ, ტანსაცმელს ვარჩევ. სიცილით უთხრა და ტანსაცმლის არჩევა განაგრძო, არა ეს არ წავა ძაან ბანალური თითქოს რამე გრანდიოზულ წვეულებაზე მივდივარ, რამე სპორტული მინდა თან დახვეწილი, თავისთვის აგრძელებდა საუბარს და ელენეს არც კი უსმენდა. – იკაა?! შენ გელაპარაკები აქ ხარ? – აუუ კიი ელუ, უბრალოდ დილისთის რა ჩავიცვა ვერ გადავწყვიტე. – ერეკლეს!აეროორტში მიდიხარ, პაემანზე კი არა. – თან მაგისთვუს გირეკავ, დილით არა ამაღამ უნდა გავიდეთ, ჩვენ კლუბში ვიყავით და პირადირ აეროპორტში წავალ, ტაქს გავაჩრებ იქ შეგხვდები. – ნატუკაც? – არა ნატუკას სახლში გავუშვებ,მოემზადოს სტუმრის დასახვედრად. მობილური გათიშა, ამასობაში თიკაც გამოვიდა უკვე დაწყობილი გეგმა უთხრა და ტაქსით სახლში გაუშვა. – ტაქსს ელოდებოდა როდესაც ზურგიდან ნაცნობი ხმა გაიგო რომელიც აშკარად ელენეს უძახდა. – ელენა, ტაქსი არ გინდა მე წაგიყვან. – მადლობა ჰარლი, არ მინდა სახლში არ მივდივარ. – რა პრობლემა, სადც მიდიხარ იქ გაგიყვან. – არ მინდა შეგაწუხო. – საერთოდ არ ვწუხდები ქართველო. სიცილით უთხრა ჰარლიმ, ელენეც მიხვდა რომ კამათი არ ღირდა წინა სავარძელზე დაიკავა ადგილი და ღიმილით უთხრა. – რადგან არ იშლი შენსას ჰითროუს აეროპორტისკენ. – საქმიანი შეხვედრა? – არა ჰარლი, მეგობარი საქართველოდა. – სიმპათიურია შენი მეგობა? – ელენეს გაეცინა ჰარლის კითხვაზე. ჰარლი რამდენჯერ უნდა გითხრა ჩემს ცხოვრებაში სიმპათიური მეგობრები არ არიან. – აიი შენი თვალები ამ წამს სხვა რამეს ამბობს და იცოდე თავადვე ვიზრუნებ რაც შეიძლება მალე იყოს შენს გვერდით. – ოხ ჰარლი არ ეშვები რაა ამ ყველაფერს, გიყურებ და ბებიაჩემის გამოზრდილი მაჭანკალი მგონიხარ, დარწმუნეული ვარ შენებმა საქართველოდან გიშვილეს. ორივეს გაეცინათ ნათქვამზე შემდეგ გაჩმდნენ და აეროპორტამდე ხმა აღა ამოუღიათ. – კი კი იკა შესასვლელთა ვდგავარ, ჰარლიმ მომიყვანა მარტო არ ვარ. – აიი კი დაგინახეთ,მოვდივარ. – ელე წამოხვალ შენც შიგნით თუ აქ დაიცდი ჰარლისთან ერთად. – შენ შედი იკა, თიკამ ისედაც იცის რომ შენ უნდა დახვედროდი. – უფფ კარგი კარგი, ღრმად ამოიხვნეშა და რამდენადაც შეძლო საკუთარი თავი შეათალიერა, მგონი კარგად გამოვიყურები?! თმა?! მიხდებ ასე? – ერეკლეე შედი ახლა გეყოს მაგის დროც გექნება. – როგორ ხარ თიკა? ზურგჩანთა გამოართვა და წინ გაუძღვა. – კარგად ერეკლე შენ? – კარგად ვარ, იმედია მოგეწონება ინგლისი, თუ ნამყოფი ხარ? – არა პირველად ვარ, იტალიაში ვარ ნამყოფი მხოლოდ დიზაინზე იქ ვსწავლობდი, ინგლისში სულ მინდოდა წამოსვლა მაგრამ... მემგონი ჩემი სულის ამინდებია აქ, გარეთ გაიხედა და თვალი წვიმის წვეთებს გაუშტერა, კი აქ სულ ასეა თითქმის, ჩვენ მოგვბეზრდა უკვე, მე წვიმა არ მიყვარს,მ ქართული ნეიტრალური ამინდი მირჩევნია. – ელენე კარში შეეჩეხა წყვილს ანერვიულებულმ დაიწყო ლაპარაკი. – თიკა სანდრო დღეს მოფრინავდა? – არაა ელენე როგორც ვიცი ხვალ უნდა წამოსულიყო, შეხვედრამდე დავისვენებო ასე უთხრა გიორგის. – აქააა, ანერვიულებულმა ამოილაპარაკა, აქ არ უნდა გნახოს. – კი მაგრამ როგორ. – წეღან დავინახ ალბათ ვინმეს ელოდება. – ჰარლკი გარეთ მელოდება, შენ ერეკლეს წაყევი მე და ჰარლი ერთად წამოვალთ. – კარგი ელენე სახლში შეხვდებით, ერეკლე დაემშვიდობა და შუბლზე აკოცა. ფრთხილად იყავი. ჰარლი შეგვიძლია წავიდეთ ისინი წავიდნენ უკვე, ჰარლიმ ხელით ანიშნა ერთი წუთი მადროვეო. – კი, კი სანდრო მართლა აქ ვარ, არ წახვიდე ტაქსით, მეგობართან ერთდ ვარ, მისი მეგობარიც დღეს ჩამოფრინდა, სად ხარ შენ? მითხარ და მოვალ. – ელენეს სახე აელეწა ნაცნობი სახელის გაგონებაზე. მეგობრებო გთხოვთ დაწერთ თქვენი აზრი, ძალიან მნიშვნელოვანია ჩემთვის რას ფიქრობთ, ისტორიაზე, პერსონაჟებზე ვამართლებ თუ არა თქვენს მოლოდინებს. შემდეგ თავსაც ძალიან მალე ავტვირთავ, მანამდე კი ისამოვნეთ |
 |
 |
 |
ტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
