გვანცა მთელი გზა მოუსვენრად იყო, ცდილობდა რეზი როგორმე ლაპარაკში აეყოლიებინა და მასზე უფრო მეტი რამ გაეგო, მაგრამ უჟმურსახიანი მამაკაცი მის ყველას კითხვას უღიმღამო მოკლე პასუხებით პასუხობდა, შესაბამისად მელევე დააკარგვინა ლაპარაკის სურვილი აღფრთოვანებულ ქალს და ხასიათიც გაუფუჭა, როცა როგორც იქნა დანიშნულების ადგილას მივიდნენ პირველად გვანცა გადავიდა მანქანიდან და ბრაზნარევი ტონით გადაუხადა მადლობა მისკენ არაფრისმთქმელი თვალებით მომზილ კაცს, შემდეგ კი კარი გამეტებით მიაჯახუნა და სადარბაზოსკენ ჩქარი ნაბიჯით წავიდა.რეზიმ არაფრისმთქმელი მზერა მისიდან ქეთიზე გადაიტანა რომელმაც მოკრძალებული მადლობა გადაუხადა მას შეწუხებისთვის და უკან მიჰყვა გაბრაზებულ მულს
-ღმერთო რა უჟმურია-უკმაყოფილო სახით მიიხედა გვანცა რძლისკენს, ამ დროს კიბეზე ამავალმა ქეთიმ თავი ვერ შეიკავა და გაეცინა
-ვერ უარვყოფ-დაეთანხმა მულს და სწრაფად აიარა დარჩენილი საფეხურები
-ზოგადად ასეთი უხასითოა თუ მარტო ჩემთან იქცევა ასე უტაქტოდ?-დაინტერესდა გვანცა და ინტერესით ჩააცქერდა მომღიმარ რძალს აციმციმებულ თვალებში
-მგონი ზედმეტად დაინტერესბული ხარ რეზის პიროვნებით-მშვიდი ტონით უთხრა ქეთიმ და კიბეებზე სვლა განაგრძო
-ზუსტად ისე ლაპარაკობ როგორც გეგას ცოლს შეგეფერება ...- გაბრაზდა გვანცა და მასზე წრაფად აიარა კიბეები
-ზოგადად ასეთია-მიაწია სიტყვა აკისკისებულმა ქეთიმ გაცეცხლებულ მულს
-ციხეში რატომ იჯდა?-მაშინვე გაჩერდა გვანცა, რძლისკენ მიტრიალდა და გაფართოებული თვალებით ჩააცქერდა რამდენიმე საფეხურით ქვევით მდგომ ქალს
-ზუსტად არ ვიცი...
-ქეთი გთხოვ მითხარი-შეეხვეწა აღელვებული ქალი დაბნეულ რძალს
-შენ რა... მასზე სერიოზულად ფიქრობ?
-აუ... ზუსტად გეგასავით რატომ მელაპარაკები?- აბუზღუნდა გვანცა და სახლის კარი გაბრაზებულმა შეაღო, მაშინვე მისაღებში შევიდა და უღონოდ დაეშვა დივანზე, ქეთიც მის გვარდით დაჯდა და მშვიდი ტონით უთხრა
-როგორც ვიცი მეგობარს გაჰყვა მისთვის უცხო ხალხთან შესახვედრად... იქ კი საქმის გარჩევის დროს ვიღაც დაჭრეს დანით
-და რეზი რატომ დაიჭირეს?-დაინტერესდა გვანცა რადგან ერთი წამითაც არ გაუკეთებია იმის დაშვება რომ შეიძლებოდა რეზი ჩაედინა მსგავსი საშინელება
-დაჭრილი მან და მისმა მეგობარმა მიიყვანეს საავადმყოფოში მანქანით... ძალიან მძიმედ იყო ის ბიჭი, ამიტომ დააკავეს რეზი და მისი მეგობარი, ბრალს მათ დებდნენ ამ მძიმე დანაშაულში...
-დიდხანს იჯდა?
-წელიწადზე მეტი, სახაზინო ადვოკატი ჰყავდა, რის გამოც ძალიან გაუჭირდა საკუთარი სიმართლის დამტკიცება
-როგორც ვიცი მანამდეც იჯდა-კარგა ხნის სიჩუმის მერე ყოყმანით დაიწყო საუბარი განცამ და ინტერესით მიაჩერდა რძალს ამღვრეულ თვალებში
-ჰო... მაშინაც მსგავს გაუგებრობაში მოჰყვა...
-ლაშასთან... რაიმე სახის ურთიერთობა ააქვს?
-არანაირი
-შენი აზრით ქრისტინეს მის გულში ისევ უკავია ადგილი?
-ქრისტინე...-დანანებით გაიმეორა ქეთიმ დის სახელი და მძიმედ ამოისუნთქა ზაფხულია ცხელი ჰაერი-ქრისტინემ და რეზიმ ერთმანეთს განუზომელი ტკივილი მიაყენეს... არ მგონია იმ ყველფერის მერე რისი გადატანაც ერთმნეთს აიძულეს რეზის, ქრისტინეს მიმართ შერჩენოდა რაიმე გრძნობა გარდა სინანულისა
-ქეთი იცი მე...
-ვიცი... -სევდიანად გაუღიმა ქეთიმ მულს და ხელზე ხელი დაადო მხარდაჭერის ნიშნად და ნაზად მოუჭირა- ყველაფერი წარსულში დარჩა ასე რომ შეგიძლია შენი და მისი ცხოვრების გაფერადება სცადო... იცოდე მე ყოველთვის მხარს დაგიჭერ
-ახლა ვხვდები რატომ ვერ შეძლო შენი დავიწყება მთელი 28 წელი გეგამ-გაუღიმა გვანცამ რძალს და მოულოდნელად ფეხზე წამოდგა -შენ განსაკუთრებული ხარ- ხმა დაბალი ტონით უთხრა და სამზარეულოში გავიდა.
ქეთი მთელი საღამო ამაოდ ელოდა გეგასგან ზარს. ბოლოს როცა მოთმინების ძაფი საბოლოოდ გაუწყდა და მიხვდა რომ გეგას ეს უცნაური ქცევა საქმესთან დაკავშირებით კი არ იყო გამოწვეული არამედ მის ოდნავ სილურჯე შესამჩნევ მაჯებთან, მობილურს ხელი წამოავლო და მაშინვე დაურეკა, მისდა გასაოცრად გეგამ მაშინვე უპასუხა
-ქეთი?
-სად ხარ?
-საქმეზე!
-სახლში დაბრუნებას არ აპირებ უახლოეს საათებში?
-გვიან დავბრუნდები-თქო უკვე ხომ გითხრი?!
-გეგაააა
-დაიძინე
-მას უნდა შეხვედე?-ასლუკუნდა აღელვებული ქალი
-ქეთი!-გაბრაზდა გეგა
-გთხოვ ეს არ გააკეთო
-ახლა ტელეფონი უნდა გავთიშო, არაფერზე ინერვიულო უბრალოდ დაიკ.დე და დაიძინე
-ასე რატომ იქცევი?
-ძილინებისა-მშვიდი ტონით უთხრა გეგამ გაღიზიანებულ ქალს და ტელეფონის გათიშვა დააპირა
-შენი აზრით მშვიდად ყოფნას და მითუმეტეს ძილს შევძლებ მაშინ როცა ვიცი რა სისულელის გაკეთებასაც აპირებ?!
-ირაკლიზე ფიქრით თავს ნუ დაიღლი- ბრაზნარევი ტონით უთხრა გეგამ აფორიაქებულს ცოლს და სანამ ნაწყენი ქეთი რამეს ეტყოდა მშვიდად დაამატა-არაფერი მოხდება ნუ ღელავ, უბრალოდ დალაპარაკება მინდა მასთან
-კარგად მახსოვს როგორ დასრულდა თქვენი პირველი შეხვედრა პირისპირ
-დავბრუნდები-დარწმუნებით უთხრა გეგამ და მოულოდნელად გაუთიშა. აღელვებული ქეთი ადგილს ვერ პოულობდა და ძალიან ბევრს ფიქრობდა დაერეკა თუ არა ირაკლისთან, ბოლოს ვეღარ მოთმინა და მაინც გაუშვა ზარი მის ნომერზე თუმცა მაშინვე ინანა ეს გადაწყვეტილება და გათიშა.
შუაღამისას შინ დაბრუნებულმა ირაკლიმ დამჯდარი ტელეფონი დასატენად შეართა და ჩართო. არ გაჰკვირვებია როცა ეკრანზე 17 გამოტოვებული ზარი გამოსახა, უინტერესოდ ჩააყოლა თვალი ნომრებს და სახელებს, თუმცა როცა გადააწყდა სახელ ,,ქეთი" -ს გული მტკივნეულად შეეკუმშა, მაგრამ მასთან დარეკვა არც უფიქრი, რადგან ზუსტად იცოდა რომ ქეთი მხოლოდ და მხოლოდ გეგასგამო ურეკავდა, მიზეზი კი წინა დღეს მომხდარი იყო... ამ უსიამოვნო ფიქრებით თავგზააბნეული შეკრთა როცა მის ხელში ტელეფონი აწკრიალდა, ეკრანს უღიმღამოდ დააცქერდა და გეგას ნომერი რომ გამოსახა მასზე, სიმწრის ღიმილმა გადაურბინა სახეზე. გაუჭირდა, ძალიან გაუჭირდა თუმცა ძალა მოიკრიბა და მაქსიმალურად მშვიდი ტონით უპასუხა გაგიჟებულ კაცს
-სად და როდის?
-1 საათში ვერის ბაღთან გელოდები ნაბ.ჭვარო! იმედია ამჯერად გეყოფა გამბედაობა და უიარაღოდ მოხვალ!-დაუღრინა გაღიზიანებულმა კაცმა ცოლის ყოფილს და მოთმინებით დაელოდა მის პასუხს
-გეშინია?-აგდებული ტონით ჰკითხა ირაკლიმ და გაეცინა
-შენი აზრით?-არ ჩამორჩა ცინიზმში გეგა და გაუთიშა.
იმ წამს მანქანიდან გადასულ ირაკლის, გაგიჟებული გეგა სწრაფად მიუახლოვდა და საყელოში ჩააფრინდა ორივე ხელით
-შე ნაბ...რო როგორ გაბედო ჩემს ცოლთან მიახლოება, მითუმეტეს მითვის ტკივილის მიყენება!- უღრიალა ბოლო ხმაზე და ამღვრეული თვალებით ჩააცქერდა, დანისლულ, ცივ, ცარიელ სფეროებში
-შენს ცოლს?-ცინიკური ტონით ჰკითხა ირაკლიმ და უხეშად მოიშორა მისი ხელები დაჭმუჭნული პერანგიდან, რომელიც ძალიან ნელა და შვიდად შეისწორა ,შემდეგ კი თავი ასწია და განზრახ ჯიუტად ჩააცქერდა სუნთქვა აჩქარებულ კაცს ჩაწითლებულ თვალებში- მე ქეთი მიყვარს-გამომწვევი ტონით უთხრა და მშვიდად დაელოდა მის რეაქციას
-შე ნაბ.ჭვარი იცოდე მოგკლავ-მუქარით უთხრა გეგამ და სახეში მუშტი მთელი ძალით დაარტყა. მისი ამ მოსალოდნელი რეაქციით არც ისე გაკვირვებულმა და გაღიზიანებულმა ირაკლიმ ზიზღით გადმოაფურთხა პირში დაგუბებული სისხლი და გახეთქილი ტუჩი მაჯით მოიწმინდა. გამაყრუებელი სიჩუმე ჩამოწვა ცარიელ ქუჩაში, რომლის უკიდეგანოს სივრცეში გამეფებულ სიბნელეს მხოლოდ, გარე განათების ოქროსფერი სუსტი ნათება ფანტავდა
-ყველაფერი მხოლოდ შენს გამო მოხდა!- ამჯერად გამწარებული ირაკლის ჩააფრინდა გეგას საყელოში ორივე ხელით -მხოლოდ შენს გამო მივაყენე ჩემს საყვარელ ქალს ტკივილი-ბოლო ხმაზე უღრიალა და მოულიდნელად თავადაც დაარტყა მუშტი სახეში, გეგამ ძალიან მშვიდად დაიხია უკან და ზიზღით სავსე მზერით მიაჩერდა სახე ალეწილ კაცს თვალებში
-შენს საყვარელ ქალს?- ინტერესით ჰკითხა და ხელის ზურგით მოიწმინდა გახეთქილი ტუჩის კუთხიდან გადმოჟონილი ცხელი სისხლის უხვი ნაკადი- მშვენივრად იცი რომ ქეთის გული და გონება ყოველთვის მე მეკუთვნოდა და რეალურად ის... შენი არასოდეს ყოფილა
-მაგრამ არც შენი ყოფილა-ირონიული ტონით უთხრა ირაკლიმ და ზიზღით მიაჩერდა ჩაწითლებულ თვალებში
-ქეთის შენ არასდროს ჰყვარებიხარ და შენ ეს იცოდი! დარწმუნებული ვარ რომ ამას გრძნობდი
-ჰო მაგრამ მთელი 26 წელი ქეთი მაინც ჩემი ქალი ჩემი ცოლი და საკუთრება იყო
-შე ნაბიჭვ.რო-ავარდა გეგა და ისევ საყელოში ჩააფრინდა ორივე ხელით ირონიულად მომღიმარ კაცს-რატომ არ მიეცი წასვლის უფლება?-ინტერესით ჰკითხა ზედმეტად მშვიდ და უემოციო სახით მდგომ კაცს
-იქნებ იმიტომ რომ ჩემგან წასვლა არასდროს უცდია?-გამარჯვებულის იერით მიაჩერდა ირაკლი წყობრიდან გამოაულ კაცს და მისი ხელები უხეშად მოიშორა სისხლის წვეთებით მოსვრილი პერანგიდან
-შენ... იცოდი... ყველაფერი იცოდი ჩემზე და არაფერი უთხარი მას
-ახლაც ზუსტად ისევე მოვიქცეოდი როგორც მაშინ- დარწმუნებით უთხრა ირაკლიმ და კარგა ხნის სიჩუმის მერე გააგრძელა მძიმე საუბარი- მე ქეთი მიყვარდა, ძალიან მიყვარდა, მასზე უარს ვერ ვიტყოდი, ვერ დავთმობდი, ვერ დავკარგავდი შენს გამო... გესმის?... უფლებას ვერ მივცემდი რომ შენ დაგლოდებოდა წლობით, მითუმეტეს მას შემდეგ რაც გავიგე რომ ციხეში თანასაკნელი მძიმედ დაჭერი
-უბრალოდ თავის მართლებას ცდილობ ნაბ.ჭვარი
-ჩემთვის სულ ერთი იყო რამდენად მძიმე დანაშაულისთვის იხდიდი სასჯელს, ჩემთვის მთავრი ქეთისთან ყოფნა იყო! იმიტომ, რომ მე ის სიგიჟემდე მიყვარდა და ახლაც გაგიჟებით მიყვარს
-არ გაბედო, არ გაბედო კიდევ რამის თქმა თორემ მოგკლავ-მოულოდნელად გიჟივით მივარდა გეგა ურეაქციოდ მდგომ ირაკლის და ისევ სახეში დაარტყა მუშტი
-ქეთი შენია-ცინიკური ტონით უთხრა ირაკლიმ გაღიზიანებულ კაცს და მომღიმარი სახით ჩააცქერდა თვალებში -მაგრამ მე ყოველთვის შენსა და ქეთის შორის ვიქნები გაჩხერული ჩემი 28 წლიანი სიყვარულით მის მიმართ
-თუ ასეთი თავდავიწყებით გიყვარს მაშინ გამუდმებით ტკივილს რატომ აყენებ?-გაავებული გეგა ისევ საყელოში ჩააფრინდა ორივე ხელით
-ქეთისთვის ტკივილის მიყენება არასდროს მდომებია-დარწმუნებით უთხრა ირაკლიმ და უკან დახევა აიძულა გაგიჟებულ კაცს- მაგრამ შენმა გამოჩენამ მის ცხოვრებაში ყველაფერი არია... შენ ჩემი გონება მოწამლე... უფრო სწორად ქეთის გონება მოწამლე შენი გაცვეთილი, ავადმყოფური, უღიმღამო წარსულის სიყვარულით! შენ რომ არა ახლა ყველაფერი სხვაგვარად იქნებოდა, ჩვენ ისევ ერთი ოჯახი ვიქნებოდით
-იმის გამო რომ ჩემი დავიწყება დღემდე ვერ შეძლო, მის დასჯას ცდილობ?!
-ასე არაა! მე... არასდროს მდომები ქეთისთვის ტკივილის მიყენება
-მაგრამ ატკინე! შენ მას ხელით შეეხე და ეს პირველად არ მომხდარა
-ეს განზრახ არ გამიკეთებია-ბრაზნარევი ტონით უთხრა ირაკლიმ ზედმეტად ახლოს მდგომ კაცს და ზიზღით ჩააცქერდა შუშის თვალებში
-ქეთი, შენს გამო მთელი 28 წელი იტანჯებოდა
-თავის მართლებას არ ვაპირებ, რადგან ჩემს გამო კი არა შენს გამო იტანჯებოდა! შენ სიტყვის უთქმელად წახვედი მისი ცხოვრებიდან! ახლა უფლება არ გაქვს მოხვიდე და მე დამადანაშულო იმაში რაც რეალურა შენი შეცდომაა! მე ვიბრძოლე ,ძალიან ბევრი ვიბრძოლე იმისთვის რომ ჩემთვის სასურველი ქალი ჩემი ცოლი და ჩემი შვილის დედა გამხდარიყო, ის რომ ციხეში მოხვდი ჩემი ბრალი არაა, ის რომ ვიღაც დაჭერი საკანში არც ეს არაა ჩემი ბრალი, ის რომ ქეთის ხმა ვერანაირად ვერ მიაწვდინე წლობით არც ესაა ჩემი ბრალი
-მე არავინ დამიჭრია საკანში გასმის?
-მაგრამ ეს იმას არ ცვლის რომ ამ დანაშაულის გამო გაგასამართლეს და სასჯელი მოგიმატეს! შენი უდანაშაულობის დამტკიცება მხოლოდ წლების მერე შეძელი და ციხიდანაც გამოხვედი...
-ყველაფერი ზედმიწევნით კარგად იცოდი არა რა ხდებოდა ჩემს თავს?
-შენ როცა ციხიდან გამოხვედი მე და ქეთის უკვე 3 წლის ანი გვყვავდა და 7 წლის თორნიკე... ასე რომ მე ნუ მადანაშაულებ იმაში რაც მოხდა, მე დამნაშავე არ ვარ იმაში რაც დაგემართა... მე უბრალოდ საყვარელი ქალისთვის ვიბრძოდი არასწორი წესებით
-არ გადანაშაულებ-ბრაზნარევი ტონით უთხრა გეგამ და მოწოლილი მრისხანების და სიგიჟის დასაოკებლად ხელები ძლიერად მომუშტა და კარგა ხნის სიჩუმის მერე მშვიდად დაამატა- უბრალოდ კარგად დაიმახსოვრე რომ ქეთი ახლა ჩემი ცოლია, ჩემი ქალი და ჩემი საკუთრება! ასე რომ გიკრძალავ მასთან მიახლოებას, გესმის რას გეუბნები? ქეთის ახლოს აღარ გაეკარო, არ გაბედო მისთვის გულის ტკენა, მითუმეტეს ტკივილის მიყენება თორემ ...
-თორემ რას იზამ მომკლავ?-ცინიკური ტონით ჰკითხა ირაკლიმ და გაეღიმა
-ნუ ცდილობ ქეთის ცხოვრება შენში არსებული ზიზღის, სასოწარკვეთის და სიძულვილის გამო დაამახინჯო... ნუ ცდილობ მის დასჯას იმის გამო რომ მთელი ეს წლები შენი შეყვარება ვერ შეძლო და მე ვერ დამივიწყა... უფლება მიეცი რომ ბედნიერი იყოს!... შენ ხომ ის გიყვარს-საოცარი სიმშვიდით უთხრა გეგამ და მაშინვე მიტრიალდა რომ ეს ძლისვ არსაიდან მოსული სიმშვიდე როგორმე შეენარჩუნებინა, რადგან ზუსტად იცოდა რომ კიდევ რამდენიმე წამს თუ დარჩებოდა იქ თავს ვეღარ შეიკავენდა და კიდევ რამე საშინელებას მიახლიდა ირაკლის და ეს ქაოსი მათ ურთიერთობაში არასდროს დამთავრდებოდა.
შუაღამისას კარზე ზარის ხმამ გააღვიძა დივანზე ჩაძინებული ქეთი, რომელიც დაფეთებული მაშინვე ფეხზე წამოვარდა, კარს მივარდა და სწრაფად გამოაღო. გეგა ამღვრეული თვალებით მიაჩერდა დამფრთხალ ქალს, რომელიც არეული მზერით მიაჩერდა მის გახეთქილ ტუჩს
-მასთან იჩხუბე?-სლუკუნით ჰკითხა ქეთიმ სახე ალეწილ კაცს და მთელი ძალით გაუწია წინააღმდეგობა მოწოლილ ცრემლებს. გეგამ არაფერი უპასუხა, მხოლოდ ხელი მოხვია აცახცახებულ მხრებზე, გულზე მიიკრო უკვე თითქმის ატირებული ქალი და თავზე აკოცა, შემდეგ სახლში სწრაფად შევუდა და პირდაპირ აივანზე გავიდ. კარგა ხანს იდგა ქეთი ერთ ადგილზე მიყინულივით და მოძრაობას ვერ ბედავდა, რამდენიმე წამს სუნთქვა და გულისცემა ერთდროულად შეუწყდა, ამიტომ თავი საშინლად იგრძნო და როცა აზრზე მოსვლა შეძლო მაშინვე აივამზე გავოდა გეგასთან ,რომელიც აივნის მოაჯირზე ზურგით მიყრდნობილი სიგარეტს შვიდად ეწეოდა
-მასზე არაფერს მკითხავ?-ბრაზნარევი ტონით ჰკითხა გეგამ ცოლს და განზრახ ჯოუტად ჩააცქერდა აწყლიანებულ, ცისფერ უძირო სფეროებში
-არა
-რატომ
-იმიტომ რომ ზუსტად ვიცი ერთმანეთს განსაკუთრებულს არაფერს დაუშავებდით-დარწმუნებით უთხრა ქეთიმ და სევდიანად გაუღიმა ქმარს
-ამდენად მენდობი?-გამომწვევი ტონით ჰკითხა გეგამ და სიგარეტიანი ხელი ნაზად ჩააყოლა მის წაშლილ სახეს, ქეთიმ არაფერი უოასუხა, მაშინვე კისერზე შემოზვია ხელები და ნატკენზე ნაზად აკოცა
-ქეთიიი-აღმოხდა მისი შეხებით და სურნელით გაგიჟებულ კაცს რომელმაც უმალ წელზე შემოაჭდო ძლიერი ხელები საყვარელ ქალს და უმალ ტუჩებზე დააცხრა, როცა მოწოლილი გიჟური ვნებები კოცნით ოდნავ ჩააცხრე სახლში უხმოდ შევიდნენ, გეგა კარადას მიუახლოვდა და და ვისკის ბოთლი გამოიღო
-დალევ?-ინტერესით მიაჩერდა სახე გაფითრებულ ცოლს
-ცოტას-სევდიანად გაუღიმა ქეთიმ და როგორც კი გეგამ ჭიქები შეავსო და გაუწოდა მაშინვე გამორთვა და ცოტა მოსვა
-წამოდი-გეგამ წელზე შეუცირა ხელი და საძინებელში შეიყვანა, თუმცა შეატყო ქეთის რომ ჯერ კიდევ საშინლად დაძაბული და აფორიაქებული იყო, ამიტომ სავარძელში დაჯდა ვისკით სავსე ჭიქით ხელში და ცოტა მოსვა, ქეთი მასთან შორი-ახლოს იდგა და უცნაური მზერით ადევნებდა თვალს ქმრის ყოველ მოძრაობას, ბოლოს ამ სიშორემ ძალიან გააღიზიანა ამიტომ ჭიქა ერთი მოყუდებით დაცალა, იქვე კომოდზე ხმაუროთ დადო და ქმარს ნელი ნაბიჯებით მიაუახლოვდა.
გეგამ გამომწვევი, თავხედური მზერაა ააყოლა მიახლებული ქალის უზადო სხეულს, რომელიც მომენტალურად მის ფეხებშორის მოექცა
-გტკივა?-ინტერესით ჰკითხა ქეთიმ მომღიმარ კაცს და ნატკენზე თლილი თითები ნაზად შეახო
-ოდნავ-გაუღიმა კაცმა და ისე ჩაცალა ჭიქა, რომ წამით თვალი არ მოუშორებია ცოლის ვნებიანი წითელი ტუჩებისთვის, მოულოდნელად კი ხელი დაიჭორა ოდნავ დაბნეულ ქალს და მაჯაზე აკოცა, შემდეგ ჭიქა უხმოდ დადო ტიმბოზე და ხელის ზურგი ნაზად შეახო მუხლზე, ძალიან ნელა აასრიალა მის მხურვალე კანზე, ამ დროს ქეთიმ წამიერად თვალები დახუჭა, მთრთოლარე თითები გეგას არეულ თმებში ახლართა, კაცმა იგრძო რა საშინლად იმოქმედა საყვარელ ქალზე მისმა შეხებამ ამიტომ აღარ გაჩედა და ქვედა ბოლოს კიდის ქვეშ აცურდა ცივი, უხეში გრძელი თითები. ქეთის უმალ სუნთქვა შეეკრა, როცა მოულოდნელად გეგა ფეხზე წამოდგა და ყელზე შეაწება ვნებიანი ცხელი ტუჩები, ამ დროს თავი კიდევ უფრო უკან გადასწია და უფრო მეტად მიიწება მისი მწველი ტუჩები მხურვალე კანზე
-გეგა-აღმოხდა ხმაჩავარდნი ქალს როცა მამაკაცის ვნებიანი ტუჩები პენაგის ბოლო შეკრულ ღილთან ჩაცურდნენ
-ჩშ-ჩურჩუთ უთხრა კაცმა და ოდნავ მიაჭორა თითები გაპობილ ბაგეებზე საყვარელ ქალ. ქეთი საშინლად დაიძაბა როცა გეგას ცივი თითები მისი პერანგის ღილებს მიწვდნენ, ამიტომ ამ დაბნეულობის დასაძალვად თავადც ღილების შეხსნა დაუწყო დაჭმუჭნულ, სისხლის წვეთებით ოდნავ შესამჩნევად დასვრილ პერანგზე. თუმცა შინაგანი ღელვა მაინც ვერ გადაფარა საყვარელი მამაკაცის შეხების სურვილმა და როგორც კი გეგამ საწოლზე გადააწვინა, ზემოდან მოექცა და სხეულის მთელი სიმძიმით დააწვა იმდენად დაიძაბა რომ ერთიანად დაეჭიმა სხეული, გეგამ რა თქმა უნდა იგრძნო მისი ეს შინაგანი ღელვა და შფითი, ამიტომ ოდნავადაც არ შეიმჩნია მისი შიში, დაბნეულობა, დაძაბულობა და ძალიან ნელა გადაინაცვლა ყელიდან ლავიწის ძვალისკენ მისმა მწველმა ტუჩებმა, ქეთიზე საშინლად მოქმედებდა გეგას ცხელი სუნქთვა ყელზე, გაბარუებეკი ნაცნობი სურნელი რომელიც გაჯერებული იყო სუნამოს და სიგარეტის მძაფრი მაზავით, კაბის ქვეშ შეცურებული უხეში თითები რომლებიც თავხედურად დათარეშობდნენ მის გაყინულ სხეულზე და ვნებიანი მწევლი ტუჩები რომელიც შეხების ადგილას კანზე უწვავდნენ
-გეგააა-გაუაზრებლად აღმოხდა მისავათებულ ქალს საყვარელი მამაკაცის სახელი
-ჩუმად -მეთქი- მკაცრი ტონით უთხრა გეგამ და ტუჩებზე დააცრა, როცა ბოლომდე შეიგრძნო საყვარელი ქალის საოცნებო ტკბილი ბაგეების ნეტარი გემო მოულოდნელად ქვემოთ ჩაცურდა და პატარა, უკვე მოშოშვლებულ მკერდზე მიაწება ცხელი ტუჩები, ამ დროს სუნქვა შეწყვეტილ წალს გაურკვეველი ბგერები აღმოხდა და თავისდაუნებურად თვალები დახუჭა, რომ ბოლომდე შეეგრძო საყვარელი მამაკაცის შეხებით და შეგრძნებით გამოწვეული ბედნიერება რომელიც სხეულის ყველა უჯრედში ერთიანად იშლებოდა და თავას ამ ქვეყნად ყველაზე სასურველ, საოცნებო და მშვენიერ ქალად აგრძნობინებდა-ქეთი მაგიჟებ- ზედ ტუჩებთან დაუჩურჩულა ცოლის მდგომარეობით თვითკმაყოფიმლმა კაცმა და ზემოდან დააცერედა სურვილით ანთებული თვლებით, ვნებამორეულმა ქალმა ვერ აიტანა მისი ეს სიშორე, მოლოდინი, ამიტომ აკანკალებული თლილი თითები თმებში ნაზად შეიცურა, ოდნავ წამოიწია და ამჯერად ტუჩებზე თავად დააცხრა, გეგა წამიერად ისევ მოშორდა მის ტუჩებს და ინტერესით დააცქერდა ზემოდან თავგზააბნეულ ქალს რომელის თვალებში მხოლოდ შეხების სურვილი იკითხებოდა, ამიტომ დიდხანს აღარ აწვალა ცოლი, მალევე გააშიშვლა მისი გაყინული ათრთოლები სხეული და ყელიდან ნელა ჩაუყვა ქვემოთ თან ისე რომ წამით არ მოშორებია მისი მწველი ტუჩები საყვარელი ქალის დაჭიმულ სხეულს როემლშიც ნელ-ნელა იმღვრეოდა ცხელი სისიხლი და გიჟურ დენას იწყებდა ძარღვებში. ქეთის საოცარი გიჟური ბედნიერბის განცდა დაეუფლა როცა გეგა მის სხეულს ერთი ძლიერი ბ.ძგით დაეფლა და ერთ მთლიანობად იქცნენ... -ქეთი მაგიჟებ... მაგიჟებ-უმისამართოდ იმეორებდა აჟიტირებული გეგა და მაქსიმალურად ცდილობდა როგორღაც მოეთოკა განცდილი გიჟური ბედნიერებისგან გამოწვეული არანორმალური ემოციები, ვნებები და გრძნობები, რომელიც დორდადრო თავს მაინც აკარგვინებდნენ
-მიყვარხარ-ჩურჩულით უთხრა ქეთიმ გეგას როდესაც ერთდროეულად განიცადეს რამდენიმე წამიანი გიჟური ბედნიერება, ვნება, სიყვარული, სურვილი, თავდავიწყება, სიგიჟე.
-ქეთი-აღმოხდა ჯერ კიდევ ვნებამოერულ კაცს და სხეულის მთელი სიმძიმით დააწვა ცოლის სუსტ სხეულს, ცვირი მის თმებში ჩარგო და ღრმად შეისუნთქა მისი თმის გამაბრუებელი სურნელი.
რამდენიმე დღემ მშვიდად ექსესების გარეშე გაიარა, თუმცა მალევე აირია ისევ ყველაფერი რადგან სრულიად მოულოდბელად ქეთის პირად ანგარიშზე 40 ათასი დოლარი აღმოჩნდა.
-არ მჯერა რომ მამაშენმა ასეთი რამ გააკეთა- ბრაზობდა ქეთი
-დედა გთხოვ დამშვიდდი-სლუკუნებდა ანი-მარტო შენ ხომ არ გადმოგირიცხა ფული? მე და თორნიკესაც ზუსტად ამდენი ჩაგვირიცხა
-როგორ შეეძლო ასე მოქცევა არ მესმის... ის ხომ ჩვენი სახლი იყო...
-იქნებ ასე ჯობდა? იმ სახლთან ყველას ბედნიერი მაგრამ ახლა უკვე მტკივნეული მოგონები გვაკავშირებდა-მოიღუშა გოგონა და პატარა ატირებული იოანე ხელში აიყვანა
-ხო მაგრამ
-მე მაინც მგონია რომ ეს ყველაზე სწორი გადაწყვეტილება იყო მამას მხრიდან, იმ საზლში ყოფნა ალბათ ძალიან უჭირდა...
-ანი ეს ფული... ღმერთო, ჩვენი სახლი... მე არც კი ვიცი რა ვთქვა...
-ის სახლი გაყიდა სადაც თავს ამ ეტაპზე ყველაზე მარტოსულ და საშინელ ადამიანად გრძნობდა... მე მაინც ვფიქრობ რომ სოწრა მოიქცა
-ეს ფული...
-ფული ზუსტად ოთხ თანაბარ ნაწილად გაყო, ვფიქრობ სამართლიანია, გთხოვ მამას არ გაუბრაზდე ასე რომ მოიქცა, გეგასაც სწორად აუხსენი... ის სახლი ჩვენ ყველას გვკუთვნოდა, სწორედ ამიტომ მიიღო ასეთი გადაწყვეტილება
-მე ეს ფული არაფერში არ მჭირდება, შენ და თორნიკეს გაგიყოფთ
-ნუ ბრაზობ ძალიან გთხოვ... მამამ ისედაც იცოდა რომ შენ ამ ფულს არ გამოიყენებდი... მაგრამ მაინც ასეთი გადაწყვეტილება მიიღო, გთხოვ არ იფიქრო რომ ამას გეგას გასაღიზიანებლად აკეთებს ასე არაა, უბრალოდ ის გააკეთა რაც სწორად მიაჩნდა... ის შენი სახლიც იყო...
ქეთი ანისთან ლაპარაკმა მალევე დააშოშმინა, თუმცა გეგას უკმაყოფილებამ პიკს მიაღწია რადგან იმავე საღამოს ქეთიმ დაურეკა პატარა იოანეს სიცხე აქვს ანი ძალიან ნერვიულობს და ამაღამ მარტოს ვერ დავტოვებ ბავსშვებსო.
ირაკლიმ პატარა სახლი იყიდა ქალაქგარეთ და თავი მლიანად სამსაზურს მიუძღვნა, რადგან ძალიან არ უნდოდა რომ იმ ჭაობში დაბრუნებულიყო საიდანაც საცოდავად მომზირალს მხოლოდ სიბრალულით ან ზიზღით უყურებდნენ.
მანანა ბებოს ჯანმრთელობის გაუარესების გამო მარიანა იძულებული გახდა დახმარება თორნიკესთვის ეთხოვა და ერთ საღამოს კარგა ხნის ყოყმანის მერე
-მარიანა მოხდა რამე?-შეშფოთდა თორნიკე რადგან გოგონას განქორწინების მერე მასთან აღარ დაურეკავას არცერთხელ
-ბებო ვეღარ მიხედავს ხოლმე ლილეს, ძაან სუსტადაა-პირდაპირ საქმეზე გადავიდა დაძაბული გოგონა
-რატომ რა დაემართა? ახლა სადაა საავადმყოფოში?
-სახლშია, კარგადაა, უბრალოდ სუსტადაა და ლილეს ვეღარ მოხედავას
-არ ინერვიულო ქეთის ვთხოვ და ის მიხედავს სანამ შენ ლექციებზე იქნები ხოლმე
-არა არ მინდა რომ ასე შევაწუხო, ლექციებზე იშვიათად ვივლი და შენ დაიტოვე ხოლმე როცა აუცილბლად წასაავლელი ვიქნები უნივერსიტეტში
-შანსი არაა
-კარგი-ეწყინა მარიანას-როგორმე მე და სოფი მოვახერხებთ რამეს
-ეგ არ მიგულისხმია, უბრალოდ უნივერსიტეტში უნდა იარო და ლილეს ქეთი დაიტოვებს ხოლემ რა სანამ შენ ფინალურებს ჩააბარებ, მერე რამეს მოვიფიქრებთ
-არა!
-შვებულებას კი ავიღებდი მაგრამ შანსი არაა, ლილეს მე ვერ მოვხედავ რა... ამიტომაც ქეთი მიხედავს სანამ შენ ლექციებზე იქნები
-სიარულიც მიჭირს უკვე და მგზავრობაც!-გაბრაზდა მარიანა
-ხოდა მე გატარებთ
-არ მჭირდება
-ტყუილად ჭირვეულობ, ხომ იცი სხვა გზა მაინც არ გაქვს-გაეცინა ბიჭს და იმ დღესვე დაადგა თავზე სამზარეულოში მოფისფუსე ქეთის.
-არა დე არანაირი პრობლემა არაა, პირიქით, ძალიან ბედნიერი ვიქნები თუ ჩემს პაწაწინა გოგონას ყოველდღე ვნახავ
-შენი ქმარი?
-გეგასაც არ ექნება პრობლემა დამშვიდდი
-ანუ შენს იმედად ვიყო?
-რა თქმა უნდა-გაუღიმა ქეთი და ლოყაზე ხმაურით აკოცა შვილს.
მარიანა მომღიმარი სახით მიაჩერდა თორნიკეს რომელაც დილით ნახევრად მძინარე ლილე მანქანაში ჩასვა
-და ასე როდემდე უნდა გაგრძელდეს?-მოწყენილი სახით მიაჩერდა ყოფილ ქმარს
-იქამდე სანამ საცხოვრებლად ჩემთან არ გადმოხვალთ და ისევ ჩემი არ გახდები-გამომწვევი ტონით უთხრა ბიჭმა და პერანგის ქვეშ შეუცურა ცივი თითები დაძაბულ გოგონას
-სისულელეებს ნუ ლაპარაკობ-ცინიკური ტონით უთხრა მარიანამ ყოფილ ქმარს და როცა ბიჭმა ნელა გააყოლა ცივი თითები მის წამოზრდილ მუცელზე მოჭიმულ კანს, ოდნავ გაეღიმა რადგან პატარამ ფეხი მიარტყა
-მამა ფეხბურთელი ბიჭი იქნება შენ- ანახით გაოგნეულმა და აღფრთოვანებულმა თორნიკემ ყოფილ ცოლს მაშინვე ზემოთ აუცურა პერანგი და ცხელი ტუჩები მიაწება მუცელზე, მარიანას უნებურად გააჟრჟოლა და როცა თორნიკეს ცხელი სუნთქვა ყელზე იგრძნო საშინლად დაიძაბა- არ მითხრა რომ ვერაფერი იგრძენი-ხმა დაბალი ტონით უთხრა ბიჭმა და განზრახ ჯიუტად მიჩერდა წითელ სავსე ვნებიან ტუჩებზე
-თავიდან ნუ დაიწყებ
-ვერ ვხვდები რატომ მეწინააღმდეგები
-იქნებ იმიტომ რომ მოსალოდნელი იმდეგაცრუების მეშინია
-ამაზე ხომ უკვე ვილალარაკეთ
-თორნიკე ძალას ნუ მატან... ვერ გენდობი გასაგებია? მითუმეტეს ახლა! მითუმეტეს ასეთ მდგომარეობაში
-კარგი-გაბრაზდა ბიჭი და მანქანა დაქოქა.
ლილეს ხშირმა სტუმრობამ ქეთი და გვანცა ძალიან გაახალისა, გეგა მთელი დღე სამსახურში იყო, ამიტომ თითქმის არ ხვდებოდა პატარას. თორნიკე და მარიანას ურთიერთობაც დათბა, რადგან ყოველდღიური შეხვედრები, ზრუნვა, კოცნა ჩახუტება, ყვავილები მაინც მოქმედებდა მარიანაზე და იმ უსაშველო მანძილს ამცირებდა მათ შორის რაც თავის დროზე თორნიკეს არასწორმა ქცევებმა გამოწვი, მითუმეტეს რომ ახლოვდებოდა ფინალური გამოცდები და მშობიარობის დრო.
ერთ დილით გეგამ ძალიან უხასიათოდ გაიღვიძა
-ცუდი სიზმარი ნახე? რა სახე გაქ-აკისკისდა ქეთი
-გუშინ გვიანობამდე ვლაპარაკობდით მე და გვაცა...
ცალკე უნდა გადასვლა ქირით-მოიღუშა გაგა და თავზე წამომდგარ ცოლს მოწყენილი სახით ახედა
-შენ არ გინდა ხომ მისი გაშვება?-გაეცინა ქალს და ერეული თმა უფრო აუჩეჩა
-არა არ მინდა
-სიმათლე გითხრა არც მე მინდა რომ ცალკე გადავიდეს, მაგრამ თუ ჩვენთან ცხოვრება დისკომფორტს უქმნის...
-ეგ უბრალოდ მიზეზია-გაბრაზდა გეგა და ფეხზე წამოდგა- წლებია უკვე ჩემგან თავის დაღწევა და დამოუკიდებლად ცხოვრება უნდა... ჩემი და შენი ერთად ყოფნა მისთვის მიზეზია რომ ცალკე გავიდეს საცხოვრებლად
-გეგა გვანცა უკვე დიდი გოგოა და უფლება აქვს რომ ის გააკეთოს რაც სუსრს-გაეცინა ქეთის
-ვიცი რომ უკვე დიდი გოგოა მაგრამ მაინც არ მინდა რომ წავიდეს...
-დაველაპარაკები...
-ხომ იცი გვანცა ჩემთვის განსაკუთრებულია... ასე მგონია ცალკე რომ იცხოვროს ჩემს გარეშე რაღაც ცუდი მოხდება ისევ
-ვიცი -გაუღიმა ქეთიმ ქმარს და ჩაეხუტა, თუმცა მაინც ეუცნაურებოდა და-ძმის ასეთი მიჯაჭვულობა აერთმანეთზე რადგან მათ ჩვეულებრივი და-ძმობა არ ჰქონდათ, ამიტომ ერთ დილით როცა გეგა სამსახურში წავიდა და ქეთი გვანცასთან ერთად მარტო დარჩა ყავის დალევის დროს ჰკითხა
-გვანცა შენ და გეგას განსაკუთრებული და-ძმობა გაქვთ...
-ასეა, გეგა ჩემი ყველა'ფერია
-რამდენჯერმე ახსენა რომ წარსულში მის გამო პრობლემები გქონდა
-ასე არაა, უბრალოდ თავს იდანაშაულებს
-შენს პირველ ქორწინებაზე მომიყვა
-ჰო მაგრამ გეგას წარმოდგენა არ ჰქონდა ისე გავყევი იმ ტიპს ცოლად, მერე საქართველოში რომ ჩამოვიდა და გაიგო რა ავადმყოფი ოყო და რა საშინლადმექცეოდა გადაწყვიტა რომ ყველაფერი მისი ბრალი იყო და ჯერ რუსეთში წამიყვანა მერე კი გერმანიაში
-გერმანიაში? საზღვრის გადაკვეთა როგორ მოხერხეთ? მაშინ ხომ ჯერ კიდევ პრობლემური იყო ეს საკითხი
-ინვალიდისთვის არა-მოღუშული სახით მიაჩერდა გვანცა გაოგნებულ ქალს
-ინვალიდი?
-ქეთი მოდი ამაზე არ გვინდა
-გთხივ მომიყევი მინდა შენზე და გეგაზე ყველაფერი ვიცოდე
-ხო მაგრმა გეგას არ უნდა
-გთხოვ
- წლების წინ მე უმძიმეს ავარიაში მოვყევი-დაიწყო გვანცამ ყოყმანით, თვეების განმავლობაში კომაში ვიყავი როცა თვალები გავახილე პირველად გეგა დავინახე და მან მითხრა რომ არ შემშინებოდა რომ ის ყველაფერს გააკეთებდა ჩემი გულისთვის და რომ მე ისევ ვივლიდი, ვიცეკვებდი ვირბენდი ვილაპარაკებდი და რომ ყვას მოვუმზადებდი და ისევ ამერეოდა ჭიქები და უშაქროს მას გავუწვდიდი ... წარმოდგენა არ ჰქონდა მესმოდა თუ არა მაგრამ ის მაინც მელაპარაკებოდა, იმედს მისახავდა უგრძნობ სხეულში და მაიძულებდა რომ ყველაფერი ის დამეჯრებინა რასაც მეუბნებოდა. .. დაუღალავად მუშაობდა რომ საავადმყოფოს, მომვლელი ქალის ბინის ქირის ახალი ოპრაციის და წამლების ხარჯები დაეფარა... გეგას სჯეროდა ქეთი და მე კი მისი მჯეროდა, მხოლოდ და მხოლოდ მისი რომ მე ისევ გავივლიდა და ვილაპარაკებდი, ხოდა მე აქ ვარ შენს გ ერდით სრულიად ჯანმრთი და საღსალამათი, მხოლოდ გეგას გამო და მხოლოდ გეგას წყალობით, ამიტომ მიყვარს ჩემი ძმა არანორმალურად...
-მას კი შენ უყვრხარ გაგიჟებით, ამიტომ გთხოვ ცალკე გადასვლაზე აღარ იფიქრო...
-უკვე კი ვარ დიდი გოგო და თავად დაოჯახებული მაგრამ მაინც არ უნდა ჩემი გაშვება ხო?
-არა-გაეცინა ქეთი
-ჩემი კონტროლი უნდა ზუსტად ვიცი!- მომენტალურად განრაზდა გვანცა
-უბრალიდ ძალიან უყვარხარ და შენზე ღელავს, ამიტომ არ უნდა შენი მარტო გაშვება სადღაც ნაქირავებში
-აუ რა ძაან გეგას ცოლი ხარ ხანდახან
-მეც არ მინდა რომ გადახვიდე
-რეზის გამო მიჭედავთ ხო?
-არააა-უდარდელად უთხრა ქეთიმ -სანამ ის ბაქოდან ჩამოვა შეიძლება გადაგიყვარდეს კიდეც
-ხვალ ჩამოდის-სიცილით უთხრა გვანცამ და აღფრთოვანებული ფეხზე წამოდგა-იმედია ამჯერად მაინც მივახერხებ მის ჭიქა ყავაზე დაპატიჟებას და სადმე არ გამექცევა ისევ