თითქოს ზუსტად გრძნობ მთვარის მოჩვენების მსგავსად,რომ ვიღაც გესაუბრება..შენი შინაგანი ხმა არ გასვენებს..ტკივილი იწყება,გარედან აღწევს..ჯერ კანს,შემდეგ ქსოვილებს არღვევს და გულთან მიდის..გარტყამს.. და არ იცი ეს მოგკლავს თუ კიდევ გაცოცხლებს..მაგრამ მე გადავრჩი,ცოცხალი ვარ. სიყვარული არსებობს თუ არა?კაცობრიობა რამდენი ხანია ამაზე დაობს, სიყვარული არსებობს მაგრამ ყველასთან და ყველგან არა.. და ხო ყველა ოჯახი როდი იქმნება სიყვარულით.

1თავი

-ევა გაიღვიძეე ევააა დედა ადექიი სკოლაში დაგაგვიანდება- ფარდები გადაწია და ოთახში მზის სხივები შემოუშვა რუსუდანმა
-კიდევ ხუთი წუთიც რა დე-რატო არის ბოლო ხუთი წუთი ასეთი ტკბილიი ღმერთო ჩემო.
-ევა ახლავე თუ არ გაიღვიძებ შენს თავს ვფიცავარ წყალს დაგასხამ.-წამებში ააფახულა თითქმის რუსუდანის მსგავსმა გოოგონამ თვალებიი და რა თვალები ქონდა.აფსუს. მწვანე,დიდრონი,რუსოსავით.
-დედა შენს შვილს ასე იმეტებ?
-ევა წელს სკოლას ამთავრებ და მაინც მეექვსე კლასელივით იქცევი
-დედიკორა ვქნა აბა სულით ბავშვი თუ ვარ
-მასხარა ხარ ევა მასხარა,საუზმეს ვამზადებ ხუთ წუთში სამზარეულოში ხო იცი მამაშენს არ უყვარს როცა ვინმე იგვინებს
-ერთი ეგ კაცი რა როდის წავა აქედან
-ევა მერამდენედ ვლაპარაკობთ ამაზე?
ადგა მოტკეცილი ჯინსი და თეთრი ტოპი ჩაიცვა,თითქმის რუსოს სიმაღლის იყო,რუსუდანის ფორმები ქონდა,მკერდის მოხაზულობაც კი რუსოსას მიუგავდა,დედამისისნაირი ქერა,ტალღოვანი თმა გაიშალა,დაივარცხნა და მხრებზე უსწორმასწოროდ ჩამოიყარა, გრძელ წამწამებზე ტუში წაისვა და იმ დიდრონ ტუჩებზე წაისვა ტუშსაცხი რუსკასას ასე ძალიან,რომ გავდა.კიბეები ჩაირბინა და ბარის მაგიდასთანნ დაჯდა.
-როგორ მოხდა რო საუზმეზე იგვიანებს გივი?
-ევა -მობეზრებული სახით შეხედა მწვანე თვალებით ქალიშვილს
-ვაჰ საუზმე მზადაა?
-ოჰ მობრძანდა ვაჟბატონი
-რაო პატარა ქალბატოონო ეს რა ჩაგიცვამს?
-ჩემი ძმა ხარ ქმარი კიარა გადი რა
-ევაა
-რა?
-გეყოფათ კინკლაობა.
კიბეებზე მძიმე ნაბიჯების ხმა გაისმა,იმ ნაბიჯების ხმა რომლის გაგონებისას ოჯახში მყისვე ყველა დიალოგი ჩერდებოდა.17წელია ევას არ ახსოვს რომ ამ ნაბიჯების ხმის გაგონება გახარებოდა.
-რაზე ლაპარაკობთ?
-გივი
-რუსუდან რა აცვია ამ ბავშვს ვერ ხედავ?დედა არ ხარ?
-მერე რა გიცი ეცვას ისეთი არაფერია
-არა დიდბერიძეების ოჯახის გოგო სსე გარეთ დადის,ევა ახლავე გამოიცვალე მასე არ წახვალ სკოლაში
-მაგრამ მამა
-ევა გამოიცვალე
-არა ეცმევა და სკოლაში მასე წავა. კი მე დედამისი ვარ და მომწონს როგორცც აცვია ამიტომ სკოლაში ზუსტად მასე წაავა
-რუსუდან
-ბავშვებო ისაუზმეთ და სკოლაში წადით
სწრაფად მორჩნენ საუზმეს და და-ძმა ისე გაუდგა სკოლისკებ გზას,რომ მამასთვის არცერთხელ შეუხედავთ.
-როგორ იქცევი რუსუდან?როგორ შეიძლება სულ შენს ჭკუაზე დადიოდე
-მე ძლიერი,დამოუკიდებელი და შემდგარი ქალი ვარ ხომ არ დაგავიწყდა?
-შენ ჩემი ცოლი ხარ
-მართალია ცოლი მონა კი არა
-რუსუდან მიყვარხარ და ასე რატო მექცევი სულ?
-იცი რატომაც
-როდის დაივიწყებ მაგ დასაწვავ ამბავს? ის ხომ 20წლის წინ მოხდა
-ევას ნურაფერს უკრძალავ არ დაივიწყო. მასზე ჯავრს ვერ იყრი გასაგებია?
-მე ის მიყვარს ის ჩემი შვილია
-არასდროს შეიცვლები გიორგი

2002წელი
მზის სხივმა თვალი მოჭრა გოგონას,ქერა კულულები სახეზე ეყარა, გვერდი იცვალა,მაგრამ მაინც ვერ შეიბრუნა ძილი.მაინც მოუწია თვალების გახელა ტელეფონი არ ჩერდებოდა
-რა ხდება ? იცოდე თუ სერიოზული მიზეზი არ გაქვს ჩემი გაღვიძების მოგკლავ
-გაიღვიძე ლამაზო ქაბატონო დღეეს 20მაისია და დღეს სკოლას ამთავრებთ-დამავიწყდა დამავიწყდა ყველგან და აქაც კი მაგვიანდება.
-გიორგი ზუსტად 15წუთში გამომიარე გეხვეწები თუ გიყვარდება ვაგვიანებ
-უკვე აქ ვარ და გელოდები
-იმენა ძმა ხარ რა
-მალე აბრამიძე თორე აქ დაგტოვებ იცოდე
-5წუთში დაბლა ვარ
-დაიფიცე
-შენს თავს ვფიცავარ-აჰა ისევ ჟრუანტელმა გაუარა გულში,კი გულში ბიჭს.
ქერა თმა მხრებზე ჩამოიყარა და დაივარცხნა როგორ ეზიზღებოდა მისი ტალღოვანი თმა ნეტავ სწორი ქონოდა. ცისფერი თვალებით ტუჩსაცხს ეძებდა მაგრამ ვერ იპოვა და ძებნას აღარ შეუდგა ისედაც მისი მაკიაჟი მხოლოდ ტუჩსაცხი იყო.შავი ქვედაბოლო,თეთრი მაუსური ჩაიცვა, და ხო მისი თილისმა,კოლიე დაიბნია გულმკერდზე.კიბეები სწრაფად ჩაირბინა და გარეთ გავარდა
- რა მეხივით გამოვარდი რაიყო
-სიტყვას ყოველთვის ასრულებ
-ოხ რუსო ოხ
-მასე ნუ მეძახი გივი
-მაგ სახელს ნუ მეძახი თავი ბებერი მგონია
რაღაც ტალღოვან ხაზებად გადაიქცა,რაღაც ყრუდ ისმოდა. ძლიერი დარტყმა იგრძნო მისი მხრიდან აბრამიძემ და გადაფარება. ვიღაც ან რაღაც გადაეფარა.შეეხო.ტაომ დააყარა.

2022წელი
-რატომ უნდა შევიცვალო?მე ვიღაცეებივით მოღალატე არ ვარ
-როდემდე უნდა მახსენო ეს?
-რა რუსუდან
-იცი რატო ვერ გავიხარეთ? იმიტომ რომ მას ასე მოვექეცით
-მოვექეცი კი არა მოექეცი
-აღარ მინდა შენთან საუბარი
-ხოხო გაიქეცი აბა რა

კლასის ფანჯრიდან იყურებოდა და გაგებაში არ იყავი პატივცემული მასწავლებელი "კაცია-ადამიანს "ხსნიდა თუ "ჯაყოს ხიზნებს" უბრალოდ უნდოდა დაეძინა,დღეეს რაღაც ძალიან მოთენთილი იყო და უცებ თეთრი ფურცელი რაღჩ წითლით შეიღება ცხვირიდან


2002წელი
-რუსუდან რა მოგივიდა?
-არაფერი თითქოს რაღაც წამიერი ხილვა მქონდა
-ვაგვიანებთ
-დაუჩქარე ხოდაა
-რაღაც უნდა გითხრა
-რა?
-იცი მეე
-რა გიო?
-რუსუდან მე
-გიყვარვარ?- და წამიერად ხარხარი აუტყდა-ნუ მეღადავები ხო იცი არ მიყვარს
-ოხ-თვითონაც გაეცინა ოღონდ სიმწრით
-რუსო სისხლი მოგდის?
-რა?
-ცხვირიდან.
-აიღე ცხვირსახოცი- შავი ცხვირსახოცი მიაწოდს,ცხვირსახოცი რომელსაც რუსო დღემდე ინახავს საწოლის მის მხარეს მდგარ ტუმბოში.
-გმადლობ