*გუშინდელი დაღლილობის შემდეგ ანამარიას ძილი კოშმარმა დაასრულა, საშინელი კოშმარი რომელიც მას არ ტოვბდა არასდროს, პირველი რაც მან გააკეთა ძმის ოთახში შევდი და ფთხილად გააღვიძა სასკოლოდ მოამზადა.
*დავითი უკვე დიდი ხნის გაღვიძებული იყო სახლში შემოსული ოფლად იღვრებოდა, საათზე მეტხანს დარბოდა, სამსახურისთვის მზადება დაიწყო, თან ფიქრებში წავიდა აინტერესებდა ასეთი პატარა ცეროდენა გოგო როგორ გახდა დეტექტივი.
ანამარია სამსახურში მისული იყო როცა დავითი მივიდა, ბატონი ლაშა უკვე განკარგულებებს გასცემდა, განყოფილებას გადმოსცეს დაკარგული 16 წლის თეონა თაობაზე, რომელიც გუშინ ღამის შემდეგ არავის აღარ უნახავს, მშობლების გამოკითხვის დრო გაირკვა რომ თეონა გუშინ 22 საათის შემდეგ გაუჩინარდა, მას შემდეგ მასზე არავის აღარფერი სმენია.
*ქუჩიდა კამერების ამოღების შემდგომ გაირკვა, რომ ორმა ნიღბიანმა გაიტაცა, მისი მობლურიც იქვე იპოვნეს ქუჩის მახლობლად, სხვა არაფერი იყო ხელჩასაჭიდი.
* მისმა მშობლებმა საინფორმაციო არხებზე გამოაქვეყნეს თეონას დაკარგვის შეახებ და ჯილდოც დააწესეს, თუმცა სიმართლე არაფერი არ აღმოჩნდა.
* დავითი თვალს აპარებდა ჩუმად ანამრიას, მოხიბლული იყო პატარა ცეროდენათი, რაც არ ისეთი ადვილი იყო, ბევრი გოგონა ცდილობდა მის დაინტერესებს თუმცა ის ყველასთან დისტანციას იჭერდა თითონაც არ ესმოდა ასე რატომ აინტერესებდა მისი პარტნიორი.
*რამოდენიმე დამაიმედებელი ზარი შემოვიდა გაზ გასამართ სადგურზე დაუნახიათ, თუმცა ნომრები დაფარული იყო, ასეთი მცირე დეტალებით კი ვერაფერის გარკვევა მოახერხეს, გოგნას მობილურშიც იპოვნეს ამოდენიმე საეჭვო კონტაქტი ნახეს ანამრია და დავითი ასეთი საეჭვო ადმიანის ბექას შესამოწმებლად წავიდენ და მეორე ბიჭთან გიორგი და სოფი წავიდენ ესენიც დეტექტივები იყვნენ ამ განყოფილებაში , სოფომ და გიორგიმ ვერაფერი იპოვნეს ბიჭი სუფთა იყო, სახლში მისულებს ცეცხლი გაუხსნეს არ ჩანდა ვინ ისროდა მაგარა არ იქნებოდა ძნელი მისახვედრი, დახმარების გამოსაძახებლდა გაწეულ ანამრიას დავარდნისას დავითიც ადგილზე გაიყინა ხედავდა როგორ იცლებოდა სისხლისგან ეს პატარა ცეროდენა გოგო და თითქოს ახლა უფრო პატარავდებოდა მის თვალში, დახმარების მოლოდინში დამანაშავე გაიქცა, მაგარამ მასზე საერთოდ არ ფიქრობდა დავითი ანამარიას ჭრილობას ხელს აჭერდა და მის გონზე მოყვანას ცდილობდა სისხლი კი მოდიოდა შეუჩერებლდა.
* სასწრაფო დახმარებაც ადრე მოვიდა მაგარამ დავითისთვის ეს რამოდენიმე წუთი რამოდენიმე საათათ იქცა, თეონას აქ იპოვნეს ხის სახლის სარდაფში იყო გამოკეტილი, დავითი სასწრაფოს გაყვა ანამარა კი გონს არ მოდიოდა.
-ექიმო რო, რო, როგორ, როგორ, იქნება, სიტყვას ვერ აბავდა ერთმანეთს დავითი, ადგილს ვერ პოულობდა, თავის თავს ადანაშაულებდა.
-მდოგომარეობა ძალიან მძიმეა ოპერაცია მიმდინარეობს, უპასუხა ექიმმა
-დავით როგორ არის იკითხა, ბატონმა ლაშამ მაგარამ მაშინვე მიხვდა მდოგომარეობა ცუდად რომ იყო როგორც კი დავითის სახეს შეხედა.
-გისმენთ
-უკაცრავად ანამარია მინდოდა, იკითხა განაზებული ხმით ქალმა
-ახლა ვერ მოვა მობილურან ვინ ბძანდებით, კითხა დავითმა თან თავს ძლივს იჭერდა
-მასწავლებელი ვარ ძმისთვის არ მოუკითხია, უთხრა განაზებული ხმით ქალმა.
*დავითმა ბატონ ლაშას უთხრა ცოთახნით აქ დარჩენილიყო, ჯერ სახლში შეიარა გამოიცვალა სულ სისხლიანი იყო ასე ჰომ არ მივიდოდა, სკოლის გზაზე მიმავალი ფიქრებმა შეპყრო რა უნდა ეთქვა პატარა ბავშვისთვის, ფიქრი ძალიან უჭირდა ადგილზე მისულმა მასწავლებელს ყველფერი მოუყვა, უყოყმანოდ გამოატანეს პატარა, ახლაღა დაფიქრდა სად უნდა წაეყვანა გადაწყვიტა სახლში მიეყვანა თან ამბავს ეტყიდა მშობლებს ზარს რეკდა მაგარამ არავინ პასუხობდა.
-ჩემი და სად არისო, იკითხა ოთომ
-სამსახურშია ვერ მოახერხა მოსვლა, ეს მოიფიქრა მხოლოდ
-პატარა მშობლები სად არიან? იკითხა დათამ
-ცასში ანგელოზებმა წაიყვანე, ამაზე სუმთალად გადავიდა ფერი დათას რამე რომ მოსვლოდა როგორ უნდა ეპატიებინა თავისი თავისთვის.
-გამარჯობათ ბატონო
-ანასთან მოხვედით ალბათ ?
-არა მე, ვერ მოუყარა დათამ აზრი თავის სათქმელს.
* ოთო თავის თანატო მეზობელთან გაიქცა, ეს ქალი ანამარიას მეზობელი იყო ლეილა რომელით პასუხს ელოდა მისგან.
-საავადმყოფოში. ძლივს თქვა დავითმა.
-ახლა როგორ არის? კარგად არის ? დაიყვირა ქალმა
-არ ვიცი ეხლა მივდივარ მეც.
-წადი ოთოს მე მივედავ, დაუბარა ქალმა თან ნომერი გაუწოდა სიახლე შეეტყობინებინა.
* კლინიკაში მისულს უთხრეს ისევ მძიმედ არსისო მაგარამ ოპერაცია კარგად დასრულდა.
დათა განყოფილებში მივიდა საქმის დასასრულებლად არ უნდოდა ანამარიას საქმე ისევ გაუხსნელი დახვედროდა, თემონას დასაკითხად შევიდა დავითი.
-გამარჯობა, ჩაილაპარაკა დავითმა
-გამარჯობა
-შეგიძლიათ რამე ისეთი გაიხსენოთ რაც დაგვეხმარება.
-ბევრი არაფერი მახსოვს თითქმის სულ გათიშული ვიყავი, თუმაცა რაღაც ხმები მესმოდა იძახდა ერთდ ვიცხოვრებთ ამ სახლში აუზიანი სახლი ხის პატარა კოტეჯიც იყო ასე ამბობდა, მე არც კი ვიცონობდი ამ ბიჭს.
-ძალიან გამოგვადგება, დამშვიდდი ახლა უსაფთხოდ ხარ უკვე.
*ასეთი სახლს მის სახელზე არ იყო, მაგარამ ნამდვილად არსებობდ დავითი გიორგი და სოფო, წავიდენენ ნამდვილად იქ იყო ახლაც სროლა ატეხა, მაგარამ დიდხანს არ გასტანა ტყვიების გამოლევის შემდეგ დავითი უმალ მიეპარა უკან ისე იყო გამწარებული მისი თავი ძლივს გააგდებინეს ხელიდან, უმოწყალოდ ურტყავდა მუშტებს თავს ვერ აკონტროლებდა.
*კლინიკაში მისული დავითი მის პალატაში შევიდა, სიცოცხლით სავსე გოგო მთლად ფერ დაკარგული იწყვა, მისი ვარდისფერი ტუჩებიც კი დახეთქილიყო დაეკარგა ფერი, ცივი თეთრი კედლებიც უარესდა ანერვიულებდა მას, დავითი მივიდა გვერდით მიუჯდა ხელი ჩაკიდა ოდნავ თბილ ხელს არ ამოზდიოდა ის კადრი თვალებიდან.
აპარატმა ხმაური ატეხა ამან გამოფხიზლა, ექიმები შემოვარდნენ და გარეთ გაუშვეს ძლივს გაიყვანეს იქიდან, თვალებიდან ცრემლებს ვერ აჩერებდა, სულლ რამოდენიმე საათის წინ სიცოცხლით სავსე გოგონას ახლა როგორ არტყავდნენ 300 ჯოულს თუმცა ის უსიცოცხლოდ იწვა ცივ პალატაში...
***********************************************************************************************************
იმედია მოგეწონებათ ვცადე დიდი გამოსულიყო.