დილით ძალიან ცუდად ვიყავი , საშინელი გულის რევის შეგრძნება მქონდა, თავიც ძალიან მტკიოდა, ისეთი შეგრძნება მქონდა მთელი ღამე ძილის მაგივრად ტვირთ ვათტევდითქო. ოთახში ნინელის საქმიანობის ხმა შემოდიოდა, მეც ავდექი ჩავიცვი და მასთან ჩავედი , ისე იყო საქმეში გართული ვერც კი შეამჩნია როგორ შევედი სამზარეულო ოთახში.
-ნინელ რას აკეთებ? - სასიამოვნო სურნელმა ცხვირში მომიღატუნა.
-კვერცხის ტორტილიას ვამზადებ , ძალიან გემრიელია , თან ჯანსაღი პროდუქტებია. - მართლად ძაიან კარგად გამოიყურებოდა.
-მაშინ მე ჩაის გავაკეთებ ხომ დალევ?-ვკითხე ქალს.
-კი შვილო დავლევ . - რამდენი დრო გავიდა მაგრამ ჯერ კიდევ ვერ ვბედავ ნინელის დედა დავუძახო , ყველაფრისდა მიუხედავად ვერ აღვიქვამდი ჯერ კიდევ ამ მოვლენებს ისე უცებ ვითარდებოდა.
საუზმესაც მოვრჩით და ჩემს ოთახში ავედი გასამზადებლად , როცა სამზადია მოვრჩი ქვევით ჩავედი, ნინელი ტელევიზორს უყურებდა.
-ნენე შვილო ჩვენი მეზობელი თენგო მიდის დღეს თბილიში და ისევ უკან ბრუნდება , თუ გუნდა მას წაყევი და თან წამოგიყვანს ისევ , რომ არ იწვალო- მართლაც კარგი აზრია, მთლად კარგად ჯერ კიდევ ვერ ვგრძნობდი თავს . მეც დავეთანხმე და გრეთ გავედი მალევე მოვიდა ბატონო თენგო , მივესალმე და მანქანაში ჩავჯექი.
გზა ისე გაიწელა , ერთი სული მქონდა როდის გავიგებდი , ვიყავი თუ არა ორსულად.
ჩავედით თუ არა ვარჩიე ტაქსით წავსულიყავი კლინიკაში . კაცს დავემშვიდობე და დავრლედე როდის წავიდოდა . არვ დაქს დაგვიანებია. პირდაპირ კლინიკის მისამართი ვუთხარი. იქ მისულს ექიმთან კონსულტაცია მოვითხოვე თანხა გადავიხადე და დერეფნის ბოლოში ოთახისკენ გვეშურე. ბევრი არ ელოდებოდა ექიმს და მალევე მომიწია პალატაში შესვლა .ჩემთვის კუთვნილ ადგილზე მიმითითა ექიმა დაწექიო , მუცელზე ბლანტი სითხე დამაწვეთა და მონიტორზე უცებ პატარა წერტილი გამოჩნდა . ექიმს სახეზე გაკვირვება დაეტყო , თუთქოს რაღაც ისეთი დაინახა რაც არც თუ ისე სასოამოვნო იყო. ჩემკენ შემოტრიალდა და საუბარი დაიწყო.
-დიახ ორსულად ხართ გილოცავთ -ნაზად გამიფიმა ქალმა, თუმცა საუბრის გაგრძელებისას წყენაც დაეტყო სახეზე.- თუმცა სამწუხაროდ რადგან მარტო ბრძანდებით თქვენ უნდა გითხრათ სხვა გზა არ მაქვს . საშვილოსნოს კედელზე არის პატარა წამონაზარდი. ზუსტად ვერაფერს გეტყვით .ჩემი რჩევა იქნება დრო არ დაკარგოთ და შამკურნალოდ წახვიდეთ.
-რომ არა რაიმე საშიში , ექიმიც არ მირჩევდა საზღვარ გარეთ წასვლა . და აქ მკურნალობას დავიწყებდი. თუმცა ახლა მთავარი ჩემი პტარა იყო.გადავწყვიტე ალექსანდრესთან მისვლა , ჯობდა თავიდანვე სცოდნოდა სიმართლე , თან მკურნალობას თანხა დაჭირდება. არვთხოვ არაფერს არც ბავშვისთვის მინდა მისგან რამე , უბრალოდ იქ წასასვლელი ფულით დამეხმაროს და გავარები ისევ და ისევ მისი ცხოვრებიდან. ჩემდა საბედნიეროდ ნომერი ტელეფონში მქონდა ჩამახაოვრებული , დავურეკე , 2 ზარი გასვლის შემდეგ მანაც მიპასუხა.
-დიახ გისმენთ-გაისმა თელეფონში ხმა.
-გამარჯობა ალექსანდრე. ნენე ვარ!
-გაგიმარჯოს. ჩემი თავი რამ გაგახსენა? ამდენი ხნის მანძილზე ერთხელაც კი არ გაგჩენია სურვილი დაგერეკა? ამბავი გაგეგო?
-იმის შემდეგ რაც ჩემს თავს გადახდა არ შემეძლო უკან დავრუნება , ყველაფრის გააზრება და ფიქრი მჭირდებოდა . თუმცა ამის გამო არ გირეკავ , აუცილებელი საქმე მაქვს შენთან - ვგრძნობდი თუ რა მელოლა წინ , გულის სიღრმეში არ მინდოდა მისვლა და დახმარება მეთხოვა , არმინდა კიდევ ერთხელ დაკარგოს ცოლ შვილი და ამჯერად მიზეზი მე ვიყო.
-კარგი ისევ იმ კაფეში შევხვდეთ საიდანაც ყველფერი დავიწყეთ.- კასაბლანკა კაფეს გულისხმობდა, პირველად როცა შევხვდით ხელშეკრულებასთან დაკავშირებით ზუსტად ამ კაფეში ვისხედით. -1 საათში იქ ვიქნები.
მე იმ კაფესთან ახლოს ვიყავი და გადავწყვიტე მანამ ყავა შემეკვეთა . ბევრი ცდა არც მომიწია ალექსანდრე მალე მოვიდა. ძალიან დასუსტებული და ნაღვლიანი იყო, იმ უხეში და ძლიერი კაცისგან აღარაფერი იყო დარაცენილი. თითქოს სიცოცხლის აზრი დაკარგა.
-ნენე, სალამი . - გამიღიმა ალმაცერად,
-სალამი. მაპატიე რომ შეგაწუხე . ძალიან მნიშვნელოვან თემაზე უნდა გესაუბრო . ბევრი ვიფიქრე მეთქვა თუ არა , მაგრამ სხვა გზა არ მაქვს .
-გისმენ აბა. - ხელები გადაიჯვარედინა და კარგად მოკალათდა.
-ორსულად ვარ, -მთელი სახე შეეცვალა , ალბათ დდიი ტვირთი იქნებოდა ეს ბავშვი მისთვის, თან ცოლისთვის რა ეთქვა აპატიებდა კი ამის შემდეგ , თავი დამანშავედ ვიგრძენი , მაგრამ მე მხოლოდ ფული მჭირდება.-ალექსანდრე ვიცი ეს ბავშვი არავინ და არაფერი იქნება შენთვის , შენ უკვე გყავს ცოლ შვილი თუმცა მე მინდა ეს ბავშვი , მაგრამ საშვილოსნოზე პატარა ამონაზარდი მაქვს და უნდა ვიმკურნალო საზღვარგარეთ ,მე შესაბამისი მატერიალური პირობები არ მაქვს ხომ იცი, და ამდენს ვერ გავწვდები, გთხოვ თანხით დამეხმარო რომ შევძლო ჩემი შვილის გულში ჩაკვრა. -კაცი გაოცებული მიყურებდა ,სრული შოკი მიიღო ჩემი მონაყოლიდან.
-რას ამბობ ნენე , როგორ თუ თქმა არ გინდოდა? კი ნამდვილად არ ველოდი ამ ყველაფერს თუმცა უარს არც მე ვიტყვი , ყველაფერს გავაკეთებ რაც საჭიროა შენთვის და ბავშვისთვის. თუმცა ხომ იცი მე და ანიტა ისევ ერთად ვართ , თან ჩვენ შვილიც გვყავს ,დაველაპარაკები და მეც წამოგყვები სამკურნალოდ დროებით მაინც.- ნაწყენმა ჩაილაპარაკა ალექსანდრემ , დიდად სურვილი არ ქონია ჩემთან ერთად წამოსვლის.
-სხვა რა ხდება ქალბატონი არღვლიანო , როგორ მიედინე შენი ცხოვრება?-მკითხა ინტერესით და თან სიცილიც მოაყოლა.
-დედა ვიპოვე და მასთან ერთად ვცხოვრობ სვანეთში. ყოველ დღე ერთიდაიგივე , არაფერი განსხვავებული, მხოლოდ მე და დედე მივუყვებით ამ დინებას. შენსკენ რა ხდება ? -მეც ვკითხე ინტერესით , თუმცა პასუხი უკვე გამცა რომ ცხოვრებას აგრძელებს და მეტი რა უნდა იყოს.
-მე ვცდილობ წამლის კეთებას თავი დავანებო , უკვე ბავშვის მომავალზე ვფიქრობ და არ მინდა ჩემს შვილს ჩემი შერცხვეს მის თანატოლებში . ვცდილობ მეც სუფთა ფურცლიდან დავიწყო ყველაფერი, ანიტასთან ერთად.-ისეთი ბედნიერი იყო მისი ოჯახით , სადღაც გულიც კი მეტკინა, მე და ჩემი შვილი მარტო ვიქნებით და მამას მხოლოდ ათაში ერთხელ ნახავს, არმინდა ჩემს შვილსაც ცუდი ცხოვრება ქონდეს. ყველაფერს გავაკეთებ ამისთვის რომ ყოველი დღე საოცრება იყოს მისთვის.
-მაშ წარმატებები მინდა გისურვოთ. მე წავალ გვიანი უკვე.
- მე წაგიყვან ნენე. ამხელა გზაზე ცოდო ხარ. თან კომფორტულად ვერ იმგზავრებ.- მეც არ გავჯიუტდი და დავთანხმდი.






მაპატიეთ , მიწევს პატარა თავები ავტვირთო, ეს დღეები ძალიან დაკავებული ვარ და ვერ ვახერხებ სხვაგვარად , გამოვასწორებ აუცილებლად.