ესეც განახლებული მე 10 თავი მეგობრებო, ცოტა რამ შევცვალე და უფრო გააფართოვე ეს თავი , ისტორია ამით არ მთავრდება გადავწყვიტეთ კიდევ ერთი ორი თავი დავამატო.. ახლა კი სასიამოვნო კითხვას გისურვებთ იმედი მოგეწონებათ გამოხატეთ თქვენი აზრი კომენტარებში..

ნაწილი 10








_ამის შემდეგ როგორ უნდა მოვიქცე ვერაფერს ვხვდები რა გავაკეთო?!ეს როგორ უნდა მომხდარიყო მე ხომ გიორგი მიყვარდა , ასე უცებ რანაირად, გადამიყვარდა ?!-   თქვა თავი ხელებში მოიქცია და ატირდა.- რატომ არის ეს ცხოვრება ასეთი რთული ნუთუ არ შეიძლება რომ მშვიდად ვიცხოვრო..?  არა ასე ვერ ვიცხოვრებ ცოტახნით მისგან შორს უნდა ვიყო რომ გრძნობებში გავერკვე და აზრები დავალაგო..- თქვა დეამ
საწოლზე წამომჯდარიყო,და სულ გიორგის სიტყვებზე ფიქრობდა, ცალკე ის სიტყვები აღშფოთება თუ რას გულისხმობდა გიორგი როცა უთხრა რომ არ იცის თუ რა მოელის . გონება ჰქონდა არეული და ვერ მშვიდდებოდა.  ცოტახანში ოთახში აჩი შევიდა
_ დეა, შენი მდგომარეობა უკვე მაშინებს, რა გჭირს?  რამის თქმა ხომ არ გინდა ჩემთვის შემთხვევით?!- ჰკითხა აჩიმ
_ არაფერია, უბრალოდ დღეს ძალიან რთული დღე , მქონდა და ძალიან გადავიღალე... - უთხრა დეამ.
_ დარწმუნებული ხარ, რომ ყველაფერი რიგზეა?!- ჰკითხა აჩიმ
_ კი, ნუ ღელავ მე კარგად ვარ...
_ დეა, მისმინე თუ რამე შეგემთხვა არ დამიმალო შეიძლება ჩვენ როგორც წყვილი ერთად არ ვართ მაგრამ ჩვენ ხომ შევთანხმდით რომ ვიმეგობრებდით.- უთხრა აჩიმ.
_ ჩვენ , მეგობრები არ ვართ აჩი, და ვერც ვერასდროს ვიქნებით..- უთხრა დეამ აჩის კი ამ სიტყვებმა გული ატკინა
_ამას რატომ ამბობ, განა ჩვენ ასე არ შევთანხმდით დეა?- ჰკითხა ბიჭმა
_ ეგ,მაშინ იყო მაგრამ ახლა ასე აღარ არის ბევრი რამ შეიცვალა მის შემდეგ.
_ მაშ აბა ,ახლა ვინ ვართ ერთმანეთის თვის? თუ არც ცოლ ქმარი ვართ არც შეყვარებულები და მითუმეტეს არც მეგობრები მაშინ ერთმანეთისთვის ვინ ვართ დეა ? - ჰკითხა აჩიმ
_ არვიცი , არვიცი! ვინ ვართ ერთმანეთის თვის უკვე აღარაფერი ვიცი  გონება მაქვს არეული და ვერაფერს ვხვდები..
_ და შენი ყოფილი ისევ გიყვარს?- დაუსვა კითხვა დეას
_ არც ,ეგ აღარ ვიცი, ძალიან გთხოვ მეტს ნურაფერს მკითხავ, კარგი ახლა ვერაფერს გიპასუხებ რადგან მე თვითონაც არვიცი ამ კითხვაზე პასუხი იქამდე სანამ ჩემს გრძნობებში ვერ გავერკვევი  და ჩემს თავში არ გავერკვევი ვერაფერს გეტყვი. - კარგი დეა  როგორც იტყვი. კარგი მე ახლა უნდა გავიდე გარეთ პატარა საქმე მაქვს, და მალე მოვალ კარგი სახლში არავინ არარის ყველანი წასულები არიან და ხვალამდე არ მოვლიან
_ სად არიან?- კითხა გოგომ
_ ნათესავებთან.მარტო ყოფნის ხო არ გეშინია?
_ არა ,მარტო ყოფნას მიჩვეული ვარ ხშირად მიწევდა მარტო ყოფნა ამიტომ არ მეშინია..
_ კარგი, მაშინ მე გავალ და მალე მოვალ.
_ კარგი - უთხრა დეამ და აჩი ოთახიდან გავიდა. დეა აბაზანაში შევიდა და შემდეგ ქვევით ჩავიდა

მთელი,ამ დროის მანძილზე ჩუმად ადევნებდა თვალს გიორგი მათ სახლს და ნახა რომ ცოტახნის წინ აჩი სახლიდან წავიდა ისიც კარგად იცოდა რომ ამ წუთას დეა სრულიად მარტო იყო სახლში მან ბოროტულად ჩაიცინა სახლთან მივიდა და კარზე ზარი დარეკა.
_  რა მოხვდა აჩი რამე დაგავიწყ..- სიტყვა ვეღარ დაამთავრა  რადგან როდესაც დეამ კარი გააღო კარის ზღურბლზე გიორგი იდგა საშინელ მდგომარეობაში.. დეა მაშინვე მიხვდა რომ მისი აქ გამოცხადება კარგს არაფერს უქადიდა  და მაშინვე კარის დაკეტვა დააპირა  თუმცა არ გამოუვიდა რადგან გიორგი მთელი ძალით მიაწვა კარებს და შიგნით შევიდა.
_  სად მიდიხარ დეა , ნუთუ ჩემი დანახვა ასე არ გაგიხარდა?!- ჰკითხა ამრეზით.
_ აქ , რატომ მოხვედი..?- ჰკითხა შეშინებულმა
_ შენს, სანახავად მოვედი ძვირფასო მინდოდა მენახა როგორ ცხოვრობ . უჩემოდ.
_ გიორგი, გთხოვ წადი!- შეევედრა გოგო
_ რატომ? გეშინია შენი ქმარი არ მოვიდეს და აქ არ გვნახოს ერთად.
_ ეგ არაფერ შუაშია, უბრალოდ ცუდად გამოიყურები  და...
_ შენ , მაგაზე ნუ ღელავ, დღეს ყველაფრისთვის პასუხს აგებ ჩემო ძვირფასო..!
_რააა??!- შეეშინდა დეას - რას გულისხმობ?!- ჰკითხა დეამ
_ დღეს,შენ ვერავინ ვერ გიშველის, ისეთ რამეს გაგიკეთებ რომ ცხოვრების ბოლომდე გემახსოვრება ეს.- უთხრა და მისკენ დაიწყო სვლა.
დეამ, გაქცევა დაიწყო თუმცა მან გოგონა დაიჭირა.
_ სად , მიდიხარ?!- უთხრა და ყელში წაუჭირა ხელი.
_ იცოდე, გაქცევა არ სცადო თორემ მწარედ განანებ! - საბრალო გოგონას უკვე სუნთქვა აღარ შეეძლო   შემდეგ თავი რომ დაეღწია მისი კლანჭებიდან ფეხებ შორის წიხლი ამოარტყა და მაშინვე ოთახში ავარდა. შემდეგ კი შიგნიდან ჩაიკეტა.
ტელეფონი მოძებნა და აჩის დაურეკა.
_ გთხოვ, მიპასუხე, გთხოვ ძალიან გთხოვ!!- ტიროდა დეა
_ დეა!! ყველაფერი რიგზეა?!- ჰკითხა აჩიმ
_ სად ხარ??- ჰკითხა დეამ
_ ახლა ვაპირებდი სახლში წამოსვლას რა მოხდა?- ჰკითხა აჩიმ
_ გთხოვ,მალე მოდი !!- უთხრა დეამ
_ რა მოხდა?!- წამოიძახა აჩიმ
_ აქ...აქ გიორგია მოსული სახლში შემოიჭრა და ..და ..
_ რაა?! ჯანდაბა...!! კარგი დეა მისმინე არ შეგეშინდეს მე უკვე გზაში ვარ ოთახში შედი და შიგნიდან ჩაიკეტე და  რაც არ უნდა მოხვდეს იქიდან არ გამოხვიდე.- უთხრა აჩიმ
_ კარგი..- უთხრა და ტელეფონი გაუთიშა

_ იცოდე ამას არ შეგარჩენ!! დეა მაინც გიპოვი ხო იცი არა !!! - დაუყვირა ზევით ავიდა და გოგოს მოძებნა დაიწყო.. ყველა ოთახი  შემოიარა და დეას ოთახი ღა დარჩა კარებს მიაწვა და ჩაკეტილი აღმოჩნდა...
_ ესეიგი,აქ იმალები!!- უთხრა  ცივი ხმით
_ ღმერთო, გთხოვ დამეხმარე აჩი სად ხარ აქამდე!!- ტიროდა დეა როცა დაინახა რომ გიორგიმ უკვე თითქმის შეანგრია კარები სწრაფად ადგა და აბაზანაში შესვლა დააპირა. თუმცა სწორედ ამ დროს, გიორგი შევარდა მის ოთახში. დეა კი მოულოდნელობისგან ადგილზე მიეყინა.
_ ხომ , გითხარი ვერსად დამემალებითქო  არა !?- ბოროტულად ჩაიცინა.
_ იცოდე,არ მომიახლოვდე გაიგე ?!
_ მართლა?! და ვინ შემაჩერებს შენ ?!   თუ რომელიმე ოჯახის წევრი როგორც ხედავ აქ მარტო ჩვენ ვართ.. - უთხრა და მისკენ სვლა დაიწყო..  დეამ კი უკან დაიხია. ინსტიქტურად.
_  უკვე ჩემი სიახლოვეც კი გაშინებს ჰაჰ ..?- უთხრა რაღაცნაირი ხმით
_ ძალიან, გთხოვ ამას ნუ გამიკეთებ რაც გინდა ის მიქენი თუ გინდა მომკალი ხმას არ ამოვიღებ მაგრამ გთხოვ ამას ნუ იზამ..
_ არა, სიკვდილი შენთვის  შვება იქნება მე მინდა რომ მთელი ცხოვრება დაიტანჯო და გახსოვდეს ეს დღე და სამუდამო დაღი დაესვას შენს ცხოვრებას.- უთხრა ცივი გამყინვარი ხმით შემდეგ კი მას მიუახლოვდა.
_ შენ ,ხო ასეთი არ ხარ შენ სულ სხვანაირი ხარ გთხოვ ამას ნუ იზამ
_ ის გიორგი, რომელიც ადრე ვიყავი იმ დღეს მოკვდა ახლა შენს წინ სულ სხვა ადამიანი დგას ადამიანს რომელსაც შურისძიება სწყურია. და მორჩი ვედრებას ერთადერთი კაცი , ვინც შეგეხება ეს მე ვიქნები ამის შემდეგ კი შენ ვეღარ შეძლებ შენს ქმართან ცხოვრებას და რამდენიც ის შეგეხება სულ ეს დღე გაგახსენდება .- უთხა დეას შემდეგ კი ერთი ხელის მოძრაობით საწოლზე დააგდო დეა
_ არ გინდა , გთხოვ ამას ნუ იზავ გევედრები ნუ გამიკეთებ ამას თუ ოდესმე გქონდა ჩემს მიმართ რამე გრძნობა გთხოვ შეჩერდი!!
_ არაფერი, გამოვა. რადგან უკვე ძალიან გვიანია გესმის ? - დაუყვირა მასთან ახლოს მივიდა მაისური ჩამოახია ნახევრად და შემდეგ მის სხეულზე უხეშად დაიწყო მოძრაობა.
_ გთხოვ, შემეშვი!!- ემუდარებოდა დეა ხელებს ურტყავდა რომ თავი დაენებებინა თუმცა არაფრი გამოსდიოდა .
_ მორჩი, ფართხალს !- უთხრა და შემდეგ ხელები დაუჭირა რომ ხელი არ შეეშალა.


..
_ ჯანდაბა,ჯანდაბა!!!  - დაიყვირა აჩიმ და სიჩქარეს უფრო უმატა რომ მალე მისულიყო სახლში.
მალე უკვე სახლთან  იყო შემდეგ მანქანიდან გადმოვიდა სახლში შევიდა და დეას ოთახში ავიდა  კარები შეაღო და ადგილზე მიეყინა საშინლად გამწარდა თვალები სიმწრისგან ჩაუწითლდა და სიბრაზისგან ვენებში სისხლი აუდუღდა არც დაფიქრებულა, ისე მივარდა გიორგის კისერში წვდა და  ძირს გადააგდო
_ შენ არაკაცო, ეს არის შენი სიყვარული ?!როგორ გაბედე. მისი  შეხება..- დაუყვირა და ცემა დაუწყო. დეა შეშინებული წამოდგა და ცდილობდა როგორმე დაეფარა ჩამოხეული ადგილები..
_ აჩი!- დაუძახა დეამ და აჩიც მასთან მივიდა
_ დეა , შემომხედე ხო კარგად ხარ რამე ხო არ დაგიშავა?!- უთხრა აჩიმ
_ არა, ვერ მოასწრო ძალიან შემეშინდა წარმოდგენაც არ მინდა რა იქნებოდა დროულად რომ ვერ მოსულიყავი.
_ ნუ, გეშინია ყველაფერი კარგად არის მე.აქ ვარ უკვე - უთხრა და გულში ჩაიკრა - ნუღარ ტირი გთხოვ!! - ამშვიდებდა დეას ამდროს კი დეამ დაინახა,  თუ როგორ დაუმიზნა გიორგიმ იარაღი აჩის და ეს უკანასკნელი კი წინ გადაუდგა.
_ აჩიიი! - დაიყვირა და წინ გადაუდგა ტყვია დიდი სისწრაფით წამოვიდა და პირდაპირ გულის მხარეს მოხდა დეას როდესაც,  ტყვია სხეულში შევიდა დეა ტკივილისგან გაშეშდა შემდეგ დაჭრილ ადგილას ხელი მიიდო, და ძალა გამოცლილი დაეცა ძირს.
_ დეა!!  ეს რა გააკეთე რატომ გადამეფარე !! რატომ.?- დაიყვირა აჩიმ და ხელები მოხვია.
_მე ვერ დავუშვები ,რომ  ჩემს გამო შენ რამე მოგსვლოდა..- თქვა ენის ბორძიკით.
_ მაგრამ..დეა შენ  რომ რამე მოგივიდეს მე ვერ ვიცოცხლებ.
დეამ, ხელი ნელნელა წამოსწია და აჩის ლოყაზე მოკიდა ხელი
_ მე.. სანამ ცოცხალი ვარ, მინდა რაღაც გითხრა.
_ დეა რა სისულელებს ამბობ, შენ არაფერი მოგივა არაფერი!  მე არ დავუშვებ ამას.
_ მათქმევინე !! გთხოვ მინდა გითხრა, რომ მე...შენ...- ვეღარ დაასრულა წინადადება და  გაითიშა ის ხელი  კი რომელიც აჩის სახეზე ედო უსულოდ დაეცა
_ დეააა!!- დაიყვირა მან  - დეა არ გაბედო და არ დაიძინო გესმის არ გაბედო, შენ კარგად იქნები!!- - თქვა ხელში აიტაცა და, სავადმყოფოში წაიყვანა.
სავანდმყოფოში გიჟივით შევარდა და ყვირილი დაიწყო.
_ გთხოვთ, დამეხმარეთ!!- დაიყვირა მან და მათთან ექიმები მისცვივდნენ.
_ რა დაემართა??- ჰკითხა ექიმმა
_ გთხოვთ, გადაარჩინეთ, ის დაჭრილია - ტიროდა აჩი.
_ სასწრაფოდ,საკაცე მოიტანეთ!!- დაიყვირა ექიმმა.  შემდეგ  საკაცე მოიტანეს დეა დააწვინეს და წაიყვანეს საოპერო ოთახში მთელი გზა აჩის მისი ხელი ეჭირა ხელში
_ დეა, გაუძელი გესმის!! გაუძელი არ დანებდე იბრძოლე..- გაიძახოდა აჩი ბოლოს საკაცე საოპერაციო ოთახში შეიყვანეს და აჩის დეას ხელი დაუსხლტა მისი ხელებიდან. აჩის უნდოდა შიგნით შეჰყოლოდა მაგრამ ექიმმა არ გაუშვა.
_ თქვენ,აქ დარჩით!! შიგნით შესვლა თქვენთვის დაუშვებელია!!- უთხრა ოთახში შევიდა აჩი კი გარეთ დარჩა..
განადგურებული
_ მოვკლავ,იმ ნაძირალას მოვკლავ!!- კბილებში ავად გამოსცრა შემდეგ ტელეფონი ამოიღო და თავის მეგობარს დაურეკა.
_ ალოო! ნიკა შენი დახმარება მჭირდება სასწრაფოდ!- უთხრა აჩიმ
_ რა მოხდა ძმაო?- შეეკითხა
_ მინდა ერთი ადამიანის მოძებნაში დამეხმარო
_  ვისი მოძებნა გინდა?!- ჰკითხეს ნიკამ
_ მინდა სასწრაფოდ მოძებნო ერთი პიროვნება სახელად გიორგი კალანდაძე...სადაც არ უნდა იმალებოდეს არ მაინტერესებს მიწიდან ამოთხი და აქ მომიყვან!
_ კარგი, არარის პრობლემა ჩემი ხალხი აუცილებლად დაიჭერს მას ნუ ღელავ.
_ მადლობა,ძმაო
_ კარგი, როგორც კი ვიპოვით შეგატყობინებ.- უთხრა და ტელეფონი გათიშა
ამის შემდეგ აჩიმ ყველას გააგებინა რაც მოხდა და მალე ისინიც მოვიდნენ.

_ რაა, მოხდა?! გამაგებინე ჩემს ქალიშვილს რა დაემართა?!- უთხრა აჩის დეას მამამ როცა , მასთან მივიდა.
_ მას ახლა ოპერაციას, უკეთებენ..
_ კიმაგრამ,რა მოხდა??!- ბრაზ მორეული ხმით წარმოსთქვა კაცმა
_ ყველაფერი,იმით დაიწყო რომ სახლში მისი ყოფილი შეიჭრა და მისი... ამის გახსენებაც კი არ მინდა..
_ მოიცადე,არ მითხრა რომ იმ არაკაცმა, ჩემი შვილი...- სიტყვა შუაზე გაუწყდა..
- არა ,ვერ მოასწრო მაგრამ... მაგრამ  მას ჩემი მოკვლა უნდოდა და დეა გადამეფარა და ჩემთვის განკუთვნილი ტყვია მას მოხვდა..- თქვა ჩამწყდარი ხმით..
_ ღმერთო,შენ დაიფარე ჩემი პატარა .. !- წამოიძახა კაცმა და ზევით აიხედა.
_ ღმერთო, ჩემი შვილი გადამირჩინე !- წარმოთქვა ქალმა
_ მას ,რომ რამე დაემართოს იმ არამზადას არ ვაცოცხლებ!- თქვა აჩიმ.

დრო, უსაშველოდ გაიწელა და  საოპერაციო ოთახიდან არავინ გამოდიოდა..
_ ჯანდაბა! სად არის ამდენ ხანს ეს ექიმი მეტის მოცდა აღარ შემიძლია..- წამოიძახა მოთმინება დაკარგულმა
_ მოითმინე , შვილო მალე გამოვა  ალბათ უკვე.
სამი,საათის შემდეგ როგორც იქნა ექიმი დაღლილი სახით გარეთ გავიდა
_ როგორც, იქნა ექიმო  სად ხართ ამდენ ხანს?! - თქვა აჩიმ
_ მაპატიეთ, მაგრამ ეს ძალიან სარისკო ოპერაცია იყო, და ამიტომ გაგრძელდა დიდხანს ოპერაცია - თქვა ექიმმა.
_ კარგით, და როგორ არის ჩემი ცოლი?
_ პირველ რიგში მინდა გითხრათ რომ საკმაოდ რთული ოპერაცია იყო , ტყვიის ამოღება ძალიან გაგვიჭირდა რადგან ტყვიამ გულის მხარეს გაიარა და სულ რაღაც მილიმეტრებში ასცდა, გულს მისი ამოღება კი ძალიან რთული იყო რადგან, ძალიან დიდი სიფრთხილე და დაკვირვება გვმართებდა  ოპერაციის დროს კი პაციენტს გულის ცემა შეუწყდა შევძელით და მას აღვუდგინეთ პულსაცია მაგრამ ოპერაციის დასრულების შემდეგ პაციენტი კომაში ჩავარდა..- თქვა ექიმმა.
_ რაა? კიმაგრამ ხო თქვით რომ ყველაფერი კარგად იყო და გულის ცემა აღუდგა მაშინ კომაში რატომღა ჩავარდა?!- დაიყვირა აჩიმ.
_ რადგან,მისმა ორგანიზმმა ვერ გაუძლო ოპერაციას და კომაში ჩავარდა, ეს მოსალოდნელიც იყო..
_და რამდენ ხანს გრძელდება კომური მდგომარეობა?- ჰკითხა აჩიმ
_ ამას დაზუსტებით ვერ გეტყვით ეს პაციენტის ორგანიზმზეა დამოკიდებული და თვითონ მასზე სურს თუ არა გამოღვიძება ზოგი რამოდენიმე დღეში მოდის გონს ზოგი ერთი თვის შემდეგ მაგრამ არის შემთხვევა როდესაც პაციენტი, წლობით არის კომაში მაგრამ თუ წელიწადზე მეტი გაგრძელდება კომური მდგომარეობა მაშინ ჩვენ პაციენტს აპარატიდან ვთიშავთ რადგან ჩვენ არა გვაქვს უფლება პაციენტი ორ წელზე მეტი გავაჩეროთ აპარატზე შეერთებული.
_ ვერაფერი გავიგე ექიმო შეგიძლიათ უფრო მარტივად ამიხსნათ სიტვაცია.
_ კარგი,გსაგებ ენაზე აგიხსნით , მარტივად რომ აგიღწეროთ სიტვაცია ახლა თქვენს მეუღლეს ღრმად სძინავს  მისი ტვინი დროებითი გაითიშა მხოლო გული ძალიან სუსტად უცემს,  მოდით ასე ვთქვათ ის არც  ცოცხალია და არც მკვდარი მისი ორგანიზმი ახლა იბრძვის გადარჩენისთვის  მისი სული ახლა ორ სამყაროს შორის არის მოქცეული ვერც სხეულს ტოვებს და ვერც იმქვეყნად მიდის მოკლედ,. გულს სანამ შეუძლია ის ფუნქციონირებს სანამ შეუძლია მაგრამ თუ ტვინმა არ მიაწოდა მას სიგნალი და არ გაიღვიძა გული თანდათან უფრო სუსუტდება და მერე ჩერდება დიდი ხნის შემდეგ.. ამიტომ წელიწადს თუ გადასცდა და არ გაიღვიძა ეს იმას ნიშნავს რომ...ის..
_არა , მსგავსი რამ არ ხდებოდა არა ის აუცილებლად გაიღვიძებს!- წამოიძახა აჩიმ.
_ ღმერთმა ინებოს ასე იყოს, ახლა ისღა დაგვრჩენია დავუცადოთ მის გაღვიძებას მეტი ჩვენ არაფრი შეგვიძლია ჩვენ რაც შეგვეძლო ყველაფერი გავაკეთეთ ახლა მასზეა დამოკიდებული გაიღვიძებს თუ არა...ახლა კი თქვენის ნებართვით დაგტოვებთ - თქვა ექიმმა და წავიდნენ.
აჩი, განადგურებული.იდგა  რა უნდა გააკეთოს მან თუ დეა გონს არ მოვიდა აქამდე არ გაიღვიძა, და სამუდამოდ დაიძინა  როგორ უნდა იცოცხლოს ამის შემდეგ მან ამის წარმოდგენაც კი ზარავდა აჩის. შემდეგ უსიტყვოდ შემობრუნდა და დატოვა შენობა.
_ აჩი,სად მიდიხარ!! შვილო..
_ გთხოვთ,მარტო ყოფნა მინდა..- თქვა და  უკან მოუხედავად წავიდა
მანქანაში, ჩაჯდა და მთელი სისწრაფით მოსწყდა ადგილს. მინდოდა და არ იცოდა სად მიდიოდა ამ წუთას.იგი არაფერზე არ ფიქრობდა, მის გონებაში მხოლოდ დეა იყო. საჭეს ძლიერ უჭერდა ხელებს და სიმწრისგან ტუჩები უცახცახებდა თვალები სულ ჩაწითლებული ჰქონდა  ბევრი სიარულის შემდეგ, მანქანა ერთ კლდის პირას მიიყვანა, შემდეგ იქიდან გადმოვიდა  ბოლო ხმაზე დაიღრიალა და იქვე ჩაიკეცა იხსენებდა ყველა იმ მომენტს რომელიც დედასთან ერთად გაატარა ამ თვეების მანძილზე  მათ ბევრი რამ.  გამოიარეს კარგიც და ცუდიც. უცბად ერთერთი მომენტი გაახსენდა.
დეა, ფანჯარაში, იყურებოდა და ვარსკვლავებს გაჰყურებდა.
_ ვარსკვლავების ყურება გიყვარს?- შეეკითხა აჩი.
_ კი, ძალიან ბავშობიდან მიყვარს მათი დაკავირვება იცი ყველა ადამიანს ჰყავს თავისი თანა ვარსკვლავი.
_მართლა? არ ვიცოდი - გაუკვირდა აჩის
_ კი, ყოველი ადამიანი როცა იბადება მასთან ერთად ჩნდება ახალი ვარსკვლავი და ის ადამიანის თანამგზავრი ხდება აი ხედავ იქ ყველაზე კაშკაშა და დიდი ვარსკვლავი რომ მოჩანს?- უთხრა დეამ
_ კი , ვხედავ..მერე?
_ ეს ვარსკვლავი მე ვარ როდესაც მე აღარ ვიქნები მეც ასეთივე ვარსკვლავად გადავიქეცი .- უთხრა სევდიანი ღიმილით.
მოგონების დასასრული:
_ არა, დეა შენ არ მოკვდები მე არ მოგცემ უფლებას,რომ წახვიდე ამის უფლებას არ მოგცემ!-  თქვა მტკიცედ.
ამდროს კი  დაურეკეს.
_ გისმენ!
_ აჩი, ის ტიპი ვიპოვეთ და ახალა ჩვენს ხელშია..- უთხრა მეგობარმა.
_ მოვდივარ!- კბილებში გამოსცრა შემდეგ კი მანქანაში ჩაჯდა და იმ ადგილას წავიდა სადაც ისინი იყვნენ მალე მანქანა იმ ადგილას ჩერდება და აჩი მთელი სისწრაფით შედის შენობაში.
_ სად არის!-  უთხრა საშინელი ხმით.
_ აი იქ..- ანიშნა ნიკამ ,იმ ადგილას სადაც მის ხალხს დაჭერილი ჰყავდათ აჩი სწრაფი ნაბიჯებით მასთან მივიდა და  მთელი ძალით დაარტყა.
_ მოგკლავ,შენ არა ადამიანო!! მკლავ ! როგორ გაბედე ჯერ მისი შეხება და საერთოდ მას რომ რამე დაემართოს არ გაცოცხლებ! - კბილებში გამოსცრა

_ ეს მისი სასჯელი იყო ის დაისაჯა იმისთვის რაც გამიკეთა!- თქვა და ბოროტულად ჩაიცინა.
_ ეს მისი ბრალი არ იყო გესმის არ იყო მისი ბრალი!! ის მამამისის წინააღმდეგ ვერ წავიდა  და. შენს გამო ღამეებს თეთრად ათენებდა იმაზე წუხდა რომ ასე მოგექცა და გული გატკინა ,და შენ რომ ნორმალური ადამიანი იყო შეეცდდბოდი მისთვის გაგეგო.. მაგრამ შენ მარტივი გზა აირჩიე და ცხოვრება დაიმახინჯე  შენ უბრალოდ ეგოისტი ხარ რომელიც მარტო საკუთარ თავზე ფიქრობს და იმაზე არ ფიქრობ თუ სხვა რას ფიქრობს და განიცდის შენ მხოლოდ ეგო გამოძტავებს! - დაუყვირა აჩიმ
_ და შენ როგორ მოვიქცეოდი ჩემს ადგილზე?- უთხრა გიორგიმ.
_ მე შენ ნაირი არ ვარ გასაგებია, და. თავს არასდროს ვკარგავ, და სანამ ყველაფერს არ გავარკვევ  არავის ვადანაშაულებ გასაგებია!! და თუ ვნახავ რომ ის უჩემოდ ბედნიერია მე.მას გავუშვებ ჩემგან მიუხედავად იმისა თუ როგორ მიყვარს მე ის მე  ზიანს არასდროს მივაყენებ საყვარელ ადამიანს  რადგან ადამიანობა გამაჩნია, ილოცე რომ დეას არაფრი მოუვიდეს  თორემ არ გაცოცხლებ!!- კბილებში გამოსცრა აჩიმ. და შემდეგ გამოეცალა
_ აჩი, ამას რა ვუყოთ?- ჰკითხა მეგობარმა
_ ცოტახანი,აქ გყავდეთ, და მერე სამართალ დამცველებს გადაეცით.- უთხრა და წავიდა

დღეები,დღეებს მისდევდა მაგრამ დეა ისევ უგონოდ იყო უკვე ერთი თვეა გასულიყო მაგრამ არანაირი შედეგი არ იყო ისევ, ისე გაუნძრევლად იწვა საწოლზე და გაღვიძებას არ ცდილობდა  ყველა ძალიან  განიცდიდა დეას მდგომარეობას და იმაზე ფიქრიც კი არ უნდოდათ თუ რა იქნებოდა დეა თუ გონს არ მოვიდოდა.
აჩი ,სულ მის გვერდით იყო და მარტოს არ ტოვებდა, და ესაუბრებოდა ხოლმე

_ არვიცი,გესმის თუ არა ჩემი  მაგრამ ექიმები როგორც ამბობენ კომაში მყოფ ადამიანს არაფერი ესმისო.. - თქვა აჩიმ - მაგრამ მე ვიცი რომ შენ ყოველთვის მისმენ რასაც მე გიყვები..და ვიცი ახლაც მისმენ და თუ ასეა , და ჩემი გესმის გთხოვ გაიღვიძე, რადგან უკვე მეტი აღარ შემიძლია, ვერ გიყურებ თუ როგორ ხარ საწოლზე მიჯაჭვული დეა კარგი რა არ დაიღალე ამდენი ძილით... ცოტა ჩემზეც იფიქრე აბა შემომხედე რას დავემსგავსე დარდისგან უკვე კაცს აღარ ვგავარ  ცოცხალ მკვდარი დავდივარ უბრალოდ იმის იმედით ვცოცხლობ რომ გაიღვიძებ ერთხელაც მხოლოდ , ეს მასუნდგმულებს იცოდე , შენ თუ რამე მოგივა მეც არ  ვიცოცხლებ თავს ჩემი სიცოცხლეც ჩემს ხელშია გესმის?! - დაიყვირა აჩიმ. - დროზე თუ არ მოხვალ გონს ექიმები აპარატს გაგითიშავენ გესმის?  ნუთუ არ გინდა ახალი ცხოვრება დაიწყო,.და იყო ბედინერი ასე მალე ნებდები მითხარი?!-  კვლავ დაუყვირა აჩიმ
მოულოდნელად კი აპარატმა ზმუილი ატეხა და გულის ცემაც გაჩერდა....