თაზო გაიღვიძე!.. სკოლაში დაგაგვიანდება. დამაცადე რა!.. სულ არ წავალ!.. ბიჭო რა მოგივიდა წელს ამთავრებ სიარულიც გეზარება?... თაზო!... ოო ხო შემჭამა ამ ქალმა,.. როგორ მეზარება ამ სიცივეში სკოლაში წასვლა, კიდევ კარგი წელს ვამთავრებ და ფეხს აღარ მივადგავ... ჩემს სახლთან სკოლა ახლოს არის და ფეხით მალე მივდივარ, გზად ჩემი თანაკლასელი და ამავე დროს ძმაკაცი გეგა რომ არ შემხვდეს ისე შეუძლებელია.
-თაზო რას შვები?.. გუშინ რატომ არ მომწერე?
-არ მეცალა.
-არ გეცალა,... თორემ ახლა შენც გაკვეთილებს ამზადებდი.
-მიდი რა!..
-კარგი სწრაფად მაინც ვიაროთ, თორემ დავაგვიანებთ.
-აუ ჩვენი კლასელები... მომიშლიან ახლა ნერვებს. სკოლას რომ მივუახლოვდით კარი შევაღეთ თუარა, მაშინვე ფისკულტურის მასწავლებელმა მახომ, მტაცა მხარში ხელი.
-თაზო სად გარბიხარ?
-გაკვეთილზე მაგვიანდება მას.
-ხელზე რა მოგივიდა?
-არაფერი მას,.. რკინას წამოვედე.
-ოხ,.. თაზო, თაზო... შენზე გავიგე კარატეზე აღარ დადისო,. რატომ?
-კი მახო მას,.. რავიცი მეზარება... ბოდიშ გიხდით კლასში უნდა ავიდე. საკლასო ოთახის კარი შევაღეთ მე და გეგამ და კლასელების ხმაური გამოვიწვიეთ,.. ისტორიის მასწავლებელი ლამარა კი მათ გაჩერებას ცდილობს მაგრამ უშედეგოდ. როგორც იქნა დააშოშმინა კლასი და ახლა მე მომადგა.
-ოოჰ.. რა პატივია, გავაშელი გამოცხადდა კლასში. კლასელები ხმა მაღლა იცინიან, მე კი უჩუმრად დავჯექი უკანა მერხზე როგორც მჩვევია,.. ლამარა ფაშისტურ გერმანიაზე მოგვითხრობს,.. მე კი როგორც მჩვევია შჲშჳს ნატეხით ვკაწრავ მერხს,.. ლამარა კი კვლავ განაგრძობს თხრობას.
-როგორც ცნობილია ბავშვებო,.. ფაშისტები ებრაელებს გენოციდს უწყობდნენ.. ხოლო როდესაც მათი ეს გეგმა სისრულეში იქნებოდა მოყვანილი, შემდეგი მათი სამომავლო გეგმა კი ასეთი,იყო რომ მხოლოდ თეთრი რასას და ფაშისტური იდეოლოგიის ადამიანებს უნდა ებატონათ დედამიწაზე. ლამარა მასწავლებელმა ვერ დამალა გაოცბა სახეზე, როდესაც ჩემი ხმა გაიგონა გაკვეთილზე,... ალბათ იმიტომ რომ, არასოდეს მიაქტიურია მის გაკვეთილზე.
-ძალიან კარგას აკეთებდნენ, ლამარა მას. კლასელები ჩემსკენ იყურებიან და იცინიან,.. ერთერთმა ჩემმა კლასელმა კი წამოიძახა ჩემი მისამართით ეს რა მაგარი ფასისტიაო,... ლამარა კი გაოცებული მაკვირდება.
-რას ამბობ გავაშელი?... ეს ხომ საშინელებაა?.. ადამიანების დახოცვა.
-ადამიანების რატომ მას?... ებრაელები განა აკარგი ადამიანებიარიან?..
-იესოზე რას იტყვი? გავაშელი!... გარდა ამისა ყველა ერშია, კარგი და ცუდი.
-იესო ებრაელებმა გააკრეს ჯვარზე,.. ხომ ასეა?.
-გავაშელი ახავე დატოვე კლასი!..
-რატომ? არ მესმის.
-არ გამამეორებინო!.. რაღას ვიზავდი ავდექი და კლასიდან გასვლა დავაპირე,.. მაგრამ უეცრად შევჩერდი გასსვლელ კართან კლასელების და ლამარასკენ მივტრიალდი და სიტყვა დავუტოვე... ნუ დაუჯერებთ ლამარა მასწავლებელს!... ჰიტლერი ჩვენს საკეთილდღეოდ იქცეოდა ასე. ამის გაგონებაზე ლამარა მასწავლებელი ისე გაავდა რომ ყვირილით მიბრძანა დამეტოვებინა მისი კლასი. შესვენებაზე ბიჭები მსაყვედურობენ რომ ასე არ უნდა მოვქცეულიყავი,.. მე კი დუმილს ვამჯობინებდი. გაკვეთილები დასრულდა,.. მე და ჩემი სამი ძმაკაცი გარედ მივსეირნობთ.
-ეი,.. შეხედეთ ზანდი.
-ეუფ რამდენი არიან.. მალე ალბათ საქართველოში ბანდებს ჩამოაყალიბებენ. ამის გაგონებაზე სიბრაზე ვერ დავმალე და ვუპასუხე მათ რომ ეგ არასდროს მოხდებოდა.
სახლში ავედი ჩანთა დავაგდე და კომპიუტერს მივუჯექი, მამაჩემი დავით გავაშელი უცხოელებთან მუშაობდა, ატარებდა ტურისტებს, იმ საღამოს კი სახლში ყვებოდა ამბავს მე კი მოერე ოთახიდან მესმოდა ყველაფერი.
-უჰ.. ვერ წარმოიდგენთ გუშინ წინ რა მოხდა.
-რა მოხდა ასეთ?... ეკითხება დედაჩემი მედეა ჩიქოვანი.
-ქორწილში მყავდა უცხოელი ტურისტები,.. და ერთ ერთი ძალიან დათვრა.. ნეფე პატარძალთან სურათებს იღებდნენ.. ამ ერთერთმა უცხოელმა სიძეს მიულოცა და გადაეხვია,.. შემდეგ პატარძალს მიუახლოვდა და მკერდში თავი ჭაუდო.
-რას ამბობ?.. მერე?...
-მერე რა?.. ძლივს შევაჩერეთ სიძედან დაწყებული სხვა სტუმრებით დამთავრებული, თორემ ნამდვილად მოკლავდნენ. ამის გაგონებაზე გაავებული გავარდი სასტუმრო ოთახში და მამაჩემს ვუსაყვედურე.
-მერე?.. შენ რა მოიმოქმედე, ეს რომ დაინახე?
-მე რა უნდა მომემოქმედა?.. დავამშვიდეთ ყველანი და ავუხსენით რომ მთვრალი იყო.
გაცხარებული გავარდი ჩემს ოთახში და კარი ჩავკლეტე მამაჩემი დიდხანს მიბრახუნებდა კარზე მაგრამ არ ვუღებდი,.. შემდეგ კი გადავწყვიტე რაიმეთი გადამეტანა ყურადღება, მაგრამ უშედეგოდ,.. ბოლოს კი ვიდეო ჩავრთე, სადაც ჰიტლერის გამოსვლა იყო ასახული,.. და გული სიამაყით მევსებოდა. იმ დღის შემდეგ ვიძიებდი ვიდოებს სადაც სხვა ქვეყნებში უცხოელებს უსწორდებოდნენ და სცემდნენ,.. სკოლაში და სახლში სვასტიკას ხატვიტ ვიყავი დაკავებული, ერთი რვეული მქონდა სადაც ვხატვდი. ერთ დღეს სკოლაში ჩემი მათემატიკის მასწავლებელი მერი, მომიახლოვდა და მეკითხება თუ რას ვხატავ,.. კლასელი ბიჭები კი იცინიან, რადგან ფიქრობენ რომ რვეული, შველი ქალების ნახატით მაქვს აჭრელებული. გაჯიუტდა მერი და გამომგლიჯა რვეული,.. რომ ჩაიხედა თვალები გაუფართოვდა,.. ბიჭები კვლავ აკრძელებდნენ სიცილს მანამ სანამ მერიმ არ მითრა რომ საშიშ ადამიანად ვყალიბდებოდი. მე შევეკითხე თუ რატომ ვიყავი საშიში, მან კი გადაშლილი რვეული დააგდო ჩემს მერხზე და ბიჭებმა დაინახეს რომ შიშველი ქალის ნაცვლად სვასტიკა მქონდა ჩახატული, რაზეც ენა ჩაუვარდათ. დრო და დრო ხვდებოდა ყველა რომ დაინტერესებული ვიყავი ამით,.. დედაჩემთანაც ხშირად მიწევდა ამ თემაზე ჩხუბი.. სკოლიდან სახლში დავბრუნდი,.. რომ შევედი ჩემი მეზობელი ქეთინო იჯდა სამზარეულოში და ყავას სვამდა დედაჩემთან,.. მივესალმე და ჩანდა მოვიხსენი,.. დედაჩემმა შემეკითხა ხომ არ მშიოდა, მე უარი ვუთხარი და კვლავ კომპიუტერს მივუჯექი,.. მაგრამ რასაც საუბრობენ ყველაფერი მესმის.
-მედო,.. ჩვენთან უბანში კაფე იხსნება და მერე ჩავიდეთ რა.
-კაფე?.. და ვისია?..
-ჩვენი მეზობლის,.. დონარას გოგოს ეკასი.
-კი მაგრამ საიდან ფართი.
-საიდან და მაგას ხო ჰყავს აფრიკელი ქმარი და იმან შეისყიდა ახლა ორივენი კაფეს ხსნიან.
შევნიშნე როგორ შეაჩერა საუბრისას ხელით ქეთინო დედაჩემმა,.. მე კი განრისხებული ვარ და ვფიქრობ რა შემიძლია მოვიმოქმედო. გადავწყვიტე სოციალური ქსელი გამეკეთებინა,.. სვასტიკას სურათი დავაყენე და ვედზებდი ქართველ გოგოებს რომლებსაც უცხოელი ქმრები ჰყავდათ,.. და ვლანძღავდი. დრო რომ გადიოდა ვატყობდი რომ ეს დიდი უაზრობა იყო.. ამიტომ გადავწყიტე რომ მემოქმედა, თუნდაც მარტოს რადგან საქართველოში როგორც ვიცოდი არანაირი დაჯგუფება არ არსებოდა. დავიწყე გარედ ხეტიალი, ვეძებდი უცხოელებს... ხშირად მხვდბოდნენ მეტროსა თუ ავტობუსში ფერად კანიანები,. და დამამცირებელ რეპლიკებს ვისროდი მათი მიმართულებით,. თან ისე რომ ეს შეუმჩნებველი ყოფილიყო.. ერთი სული მქონდა ფიზიკურად გავსწორებოდი რომელიმეს მაგრამ ვიცოდი რომ ამის გამო, ციხეში ამოვყოფდი თავს. ეს მარტო ხეტიალიც მომწყინდა,.. ერთ საღამოსაც მეტროთი ვბრუნდები სახლისაკენ,.. ვზივარ ჩემთვის და ადამიანებს ვაკვირდები... უეცრად შევნიშნე ჩემს წინ მჯდომი ჩემზე უფროსი ასაკის ბიჭი ნავარჯიშები რომელსაც გრძელი სამხედრო ჩექმები ეცვა და თეთრი თასმის ჰქონდა შეკრული,.. ტანზე კი დიდი ქურთუკი ეცვა თავი გადაპარსული,.. იმ წამსვე ფეხზე წამოვდექი და ვცდილობდი რაიმე ხერხით მიმენიშნა,.. ხან მარცხენა ხელი გავშალე და ფაშისტური მისალმების იმიტაციას ვაკეთებდი ხანახ თვალებით ვცდილობდი მიმენიშნა მაგრამ უშედეგოდ... შემდეგ მეტოს კარი გაიღო და ისიც გამოვიდა,.. მე ავედევდე არ მიდნოდა დაკარგულიყო,.. ამიტომ ოდნავ გავასწარი და მუსიკა ჩავრთე რომელიც იმ ვიდეოს ედო ფონადრომელშიც უცხოელებს უსწორდებოდნენ... მაგრამ მალევე გამოვრთე,.. მივუყვები გზას და უეცრად ვიღაცამ მხარზე ხელი დამადო, მივთრიალდი და შევნიშნე ის ბიჭი რომელთანაც მინიშნებას ვცდილობდი.
-მეტალს უსმენ ძმაო?
-კი,.. შენ სკინჰედი ხომ არ ხარ?
-კი...
-გამარჯობა, მე თაზო ვარ,.. ნაცისტური იდეოლოგიის მატარებელი. ამის გაგონებაზე გადამეხვია და მითხრა რომ ისიც ჩემს აზრზე იყო,.. გამეცნო როგორც რუდოლფი.. გზა და გზა ვსაუბრობდით,.. მე ვუთხარი რომ ვეძებდი ჩემი იდეოლოგიის ადამიანებს, მან კი ისეთი რამ მითრა რომ ჭკუიდან შევიშალე,.. თურმე უკვე დიდი ხანია სკინჰედური დაჯგუფება არსებობს საქართველოში,.. მე კი ეს არ ვიცოდი.
-ხვალ რას აკეთებ თაზო?
-არაფერს, სკოლა მაქვს და შემდეგ თავისუფალი ვარ.
-სკოლა?... შემეკითხა რუდოლფა და უსიამოვნო სახე მიიღო მე კი ჩავეძიე თუ რა პრობლემა იყო?..
-იცი რა არის თაზო,.. როგორც წესი ტყავის თავიანი, 23წლის ზევით ასაკის უნდა იყოს,.. უფროპ პატარა ასაკის კი დაუშვებელია.
რუდოლფამ შემატყო სახეზე დაღონება და მხარზე ხელი დამადო.
-მაგრამ ნუ გეშინია... არავის ვეტყვი რომ სკოლის მოსწავლე ხარ.
-მადლობა რუდოლფ,.. იცოდე არ დავიშურებ არაფერს!... საუკეთესოდ შევასრულებ ჩემს საქმეს.. ოღონდ არავის უთხრა რომ 17წლის ვარ.
-არა არავის ვეტყვი,.. ხომ მართლა თუ გცალია,.. ხვალ 5ლარი წამოიღო? ბიჭები ვაგროვებთ, ხ ჰიტლერის დაბადების დღეა და ავღნიშნავთ.
-რა თქმა უნდა!..
-ძალაინ კარგი, ხვალამდე მაშინ,.. აბა შენ იცი გელოდებით, 6საათზე.
-აუცილებლად!... აბა ხვალამდე.
სახლში მთლიანი ღამე გავათენე,.. ისე ვღელავდი ვერ დავიძინე.. სააბაზანოში ვიყავი და თმა გადავიხოტრე.. მინდოდა ხვალისთვის ფორმაში ვყოფილიყავი. დილა გათენდა და მამაჩემთან ნაჩხუბარი ივყავი,.. რადგან დედაჩემმა მოუყვა რასაც ვსაქმიანობდი,.. ამიტოპმ ძალიან ვიჩხუბეთ,.. ის მეუბნებოდა რომ გული ტკიოდა რადგან ბაბუაჩემი მეორე მსოფლიო ომის მონაწილე იყო და ახლა მისი შვილიშვილი, ფაშისტურ გრეამნიას აღმერთებს. რადგან ნაჩხუბრები ვიყავით დიდხანს ვიფიქრე მეთხოვა თუ არა მისთვის 5 ლარი მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.
-მამა ბოდიში შენთან სათხოვარი მაქვს.
-რაშია საქმე?...თმას რა უქენი?
-5ლარი შეგიზლია მომცე?
-რაში გჭირდეა?
-სკოლის შემდეგ, რამე მინდა ვჭამო.
-აჰა.. აიღე 20 ლარი და რაც გუინდა შეჭამე,.. ოღონდ ჭკვიანად მოიქეცი.
მადლობა გადავუადე და სიხარულით გავეშურე თავისუფლებიოს მეტორსენ რომ მენახა ის ბიჭები. მეტროდან რომ ამოვედი, ტელეფონი ამოვიღე ჯიბიდან და რუდოლფას ნომერი მოვძებნე,... დარეკვას ვაპირებდი მაგრამ შევჩერებივარ მობილურს და ვფიქობ დავრეკო თუ არა,.. უცბად გამახსენდა როგორ მომცა მამაჩემმა 20 ლარი და მე ვუთხარი რომ საჭმელად ვაპირებდი წასვლას,.. ამ დრო კი ჰიტლერის დაბადების დღე უნდა აგვეღნიშნა... მაგრამ რას გაიგებს?.. ახლა საჭმელად მინდოდა თუ სხვა რამისთვის,.. ამიტომ დავაპირე დარეკვა მაგრამ კვლავ შეცერდი,.. რა გამოსის მამაჩემმა ფული მომცა იმისათვის რომ რამე მეჭამა, მე კი მოვატყვილე და სინამდვილეში იმისათვის მჭირდება რომ ჰიტლერის დაბადების დღე ავღნიშნო.. რომელსაც ვერ იტანს,.. ამიტომ ჩავთვალე რომ ეს უსინდისობა იქნებოდა და ამ საქმეში, მხოლოდ მაშინ გამოვიყენებდი თანხას, როდესაც ჩემით გამოვიმუშავებდი,.. ამიტომ ტელეფონი გამოვრთე და ეღთერთ კაფეში შევედი სადაც მამაჩემის მოცემული 20 ლარიანი ნამდვილად საჭმელში დავხარჯე. სახლში ისე დავბრუნდი რომ ბიჭები არ მინახავს,.. და შვიდად ვიყავი რადგან ამ შემთხვევაში სინდისი სუფთა მქონდა.