საბედისწერო საღამო (დასასრული)
-რომელი სიმართლე? - გაკვირვება ვერ დამალა ეკატერინემ -თავს ნუ იდებილებ გთხოვ, ელისაბედმა ყველაფერი მითხრა, იძულებული გახდა ასე მოქცეულიყო -ჯანდაბა - თავი გვერდით გაატრიალა და მძიმედ ამოისუნთქა -ამდენი წელი, ეკატერინე მეგონა რომ გაქრი, დედაშენმა ისეთები მითხრა, ვერ ვიჯერებდი რომ მე არ დამელაპრაკე,არ მენდე, ეს ვერ დავიჯერე მაგრამ, შენ გაქრი გესმის? ისე თითქოს არც გიარსებია ,არავინ საუბრობდა,არავინ გახსენებდა -კარგი გთხოვ რა,არ მინდა ამაზე საუბარი.მეც ვიცი ,რომ დედაჩემმა ათასი სისულელე შეთითხნა ,მაგრამ ახლა თავი ისე მისკდება ამის ნერვები არ მაქ კაი - საწყალი თვალებით შეხედა მამაკაცს და ონკანიდან წყალი მოუშვა -ოდესმე ამაზე ვისაუბრებთ? -ირაკლი - გოგონამ მობეზრებულად მოატრიალა თავი ,ირაკლიმ ძლიერი ხელები წელზე შემოაჭდო და თავისი შუბლი მისას ძლიერად მიაბჯინა -უბრალოდ მითხარი კი ან არა -კი, ალბათ ოდესმე მოგიყვები ყველაფერს - ბიჭის სურნელით გაბრუებულმა ძლისვ წარმოთქვა -შემახსენე რატომ არის შენი კანის სილურჯეები ჩემი დამსახურება ? - ინტერესით იკითხა ბიჭმა -გეყოფა - მამაკაცის მოშორება სცადა ,მაგრამ ირაკლიმ კუთხეში მიიმწყვდია ჯერ კიდევ ნასვამ მდგომარეობაში მყოფი ქალლი და ვნებამორეულმა შეხედა -მაინტერესებს კიდევ სად დაგიტოვე კბილების კვალი - ყურთან უჩურჩულა და ცხვირი ნელა დაუსვა ყელის კუთხეზე -სხვა ქალებსაც ასე ათვალიერებ ხოლმე სექ*ის მერე? - გუშნდელი საუბარი გაახსენდა და ძარღვებში სსისხლი მოაწვა -სხვა ქალებთან არ ვწევარ პაატარავ ,შენ კი იმაზე მეტად ეჭვიანობ ვიდრე ადრე - განაგრძობდა მის ყელზე ნარნარს -დარწმუნებული ხარ ?-თვალები მინაბა ქალმა -ხოიცი რომ შენს იქით სხვა ქალისკენ არასდროს გამიხედავს ,დასანმ გუშინდელზე წამკბენ, ეგ ყველაფერი იმ ოთხი წლის სამაგიერო იყო, თუმცა ახლა ბოდიშის მოხდის მეტი არაფერი მაქვს სათქმელი -უნამუსო ხარ - სცადა მკაცრადწარმოეთქვა,თუმცა მის სიტყვებზე მამაკაცს ჩაეცინა -ნეტავ ჩემს საყვარელ ადგილას თუ დავტოვე კბილების კვალი - სუნთქვა გახშირებულმა წარმოთქვა და ბიუსჰალტერს თითით მოქაჩა და მოშშვლებულ მკერდზე ცხელი ტუჩები მიაკრო-როგორც ჩანს კი! - მადისაღმძვრელად გამოკვეთილ ძუ**ს თავზე ენა მოუსვა და მოწყურებული დაეწაფა -ნუ მკბენ ! - წამოკნავლა გოგონამ და მამაკაცს თმა მოქაჩა -მაპატიე , თავს ვერ ვთოკავ - ხელში აიტაცა გოგონა და საძინებელში გადაინაცვლეს .იმ დღეს კიდევ ერთხელ შეიგრძნო საყვარელი ქალის სხეული, მათი ვნების ალმური ტრიალებდა მთელს ოთახში , ისეთი ბედნიერები იყვნენ ორივე, მათ გარშემო არსებული სამყარო გათიშეს, მხოლოდ ეს ორნი არსებობდნე, მხოლოდ ისინი და არავინ სხვა . დილით მამაკაცის მკლავებში მჭიდროდ გახვეულს გაეღვიძა, თვალები დახუჭა რამდენიმე წამით ,იმის დასამტკიცებლად რომ სიზმარში არ იყო და ისევ გაახილა, მძინარე მამაკაცის დანახვისას ,მისის სახე ღიმილმა მოიცვა -ასეთი სიმპატიური ვარ - თვალდახუჭულმა მამაკაცმა ღიმილით წარმოთქვა -უზომოდ - თქვა და ტუჩებზე დაეწაფა -ასე ნუ აკეთებ - ზემოდან მოექცასაყვარელ ქალს და ლოყებზე ნაზად დაუსვა ხელი -დღეს რას ვშვებით ? - ინტერესით იკითხა და კისერზე შემოხვია ხელები -დღეს შენს კომპანიაში უნდა ვიყო წესით, ჩემი პროექტი მაქვს წარსადეგი ხო გახსოვს -აჰა ძაან კარგი, მაშნ შენს მდივანს დაურეკე მივიდეს კომპანიაშ და ჩვენც გავიდეთ ,თუ სხვაგან არ მიდიხარ -არა პატარავ, შენს მეტი საქმე არ მაქვს . ერთად მივიდეთ კომპანიაში -კაი წამო მოვწესრიგდეთ , რამე შეჭამე და გავიდეთ - შენნისევ არ ჭამ დილაობით? -აარა , ხომ იცი რომ ვერ ვჭამ -კაი წამო,მაჭამე რამე - მოწყვეტით აკოცა ტუჩებზე და ორივე წამოდგა საწოლიდან . მალევე მოწესრიგდნე , ირაკლიმ ომლეტიც მიირთვა და ერთად გავიდნენ სახლიდა, ორივე თავიანთ მანქანებშ გადანაწილდნენ და ისე მივიდნენ კომპანიაშ, შენობაშ შესვლისას ანანო უმალ მიესლმა -დილამშვიდობის ბოს , ბატონო ირაკლი - გგოოგონამ თავი დაუკრა მამაკაცს და მზერა მათ ჩაკიდებულ ხელებზე შეუჩერდა -დილამშვიდობის ანანო -შენც დილამშვიდობის ანანო, ტქვენობით საუბარი არ არის საჭირო - ირაკლიმ გაუღიმა და ეკატერინესთან ერთად ლიფტში შევიდა -არ ფიქრობ რომ უნდა გამოვაცხადოთ სიმართლე - მოულოდნელად იკითხა ირაკლიმ -ისევ იწყებ? - გაბრაზება ვერ დამალა ქალმ -არა შტერო! ჩვენი ცოლ-ქმრობა ვიგულისხმე - გაუღიმა და წელზე ხელი შეუცურა -სერიოზულად? - გაკვირვებით ახედა ერთი თავით მაღალ მამაკაცს -აღარ გვედროვება - გაუღიმა და ტუჩებზე დააცხრა, ხელი კისერთან შეუცურა და ყელზე ჩამოკიდებული ბეჭედი მოხსნა -რას აკეთებ? - გოგონამ მაჯაში ჩაავლო ხელი -პატარავ, შენი აზრით ეს ბეჭედი ვერ შევამჩნიე? მგონი დროა თავის ადგილას დავაბრუნო - ცეპიდან გამოასრიალა და საყვარელ ქალს წვრილ თითებზე მოეფერა - არასდროს მოიხსნა დ ა არასდროს დამტოვო ! -შუბლი მის შუბლს მიადოდა ბეჭედი გაუკეთა. საფულე ამოიღო ჯიბიდან და თავისი ბეჭედი ამოაცურა -ინახავდი ? - ღიმილით ახედა მამაკაცს -ყოველთვის - უთხრა და ბეჭედი გაუწოდა, გოგონამ წამშივე გამოართვა და მამაკაცს თითზე ჩამოაცვა . ირაკლიმ ხელზე აკოცა ქალს და წელზე ხელი შემოჰხვია. ლიფტის კარი გაიღო და ორივენი სახეგაბადრულები გამოვიდნენ . თანამშრომლები გაკვირვებულები უყურებდნენ და ერთმანეთს რაღაცას უჩურჩულებდნენ. ორივემ დააიგნორეს მათი მზერა და ეკატერინეს კაბინეტისკენ წავიდნენ. კარის გაღებას აპირებდა რომ მარიამის ხმა მოესმათ -დილამშვიდობის ბოს, დილამშვიდობის იკა -დილამშვიდობის მარიამ - მკაცრად შეხედა ირაკლიმ და კაბინეტში პირველი შევიდა -მარიამ გამარჯობა, როგორ ხარ -კარგად ბოს, თქვენ როგორ ხართ, გუშნ არ გამოიყურებოდი კარგად -ხო ვიცი, მადლობა კარგად ვარ, ირაკლის მდივანი მოვიდა? -კი ჩემს კაბინეტშ გელოდებათ -კაი უთხარი შემოვიდეს - ახლავე - თავი მორცხვად დახარა გოგონამ, ეკატერინე კაბინეტშ შევიდა და სავარძელში მჯდარი ირაკლისკენ წავიდა -რატო ეუხეშები ამ გოგოს ? -მე ვეუხეშები? - გაიცინა ბიჭმა - გუშინდელი შენი საქციელი რა იყო , ზედმეტად გულუბრყვილო ხარო და ა.შემდეგო, ისიც რო მიახალე მე და ირაკლის სექ*ი გვქონდაო და რაღაცები -მთვრალი ვიყავი სხვათაშორის - მიუახლოვდა და კალთაშ ჩაუჯდა, ბიჭმა წელზე შემოხვია ერთი ხელი ,მეორე კი ბარძაყზე შემოავლო -აღარ დალიო, მაგრად ვიჩხუბებთ იცოდე -აღარ ვსვავ ხო -უკაცრავად - მარიამის მორცხვმა ხმამ გაუფანტათ ყურადღება, ეკატერინე ნაზად მოშორდა მამაკაცს და მიკაელას მიესლმა -გამარჯობა მიკაელა -გამარჯობა ქალბატონო ეკატერინე, უზომოდ მინდოდა თქვენი ახლოს გაცნობა - ცქმუტავდა გოგონა და ცალ თვალს ირაკლისკენ აპარებდა , არ უნდოდა უფროსი გაეღიზიანებინა მისი საქციელით და დაწყნარება სცადა -ხოდა გილოცავ - მხიარულად უთხრა გოგონას და საბუთები გამოართვა -დილამშვიდობის უფროსო -დილამშვიდობის მიკაელა - ირაკლი წამოდგა და ეკატერინეს სავარძელი დაიკავა . ეკატერინე მის გვერდით დადდგა და საბუთები გადააწოდა -გადახედე და ბეჭედს დავარტყამ - აბა მაჩვენე ყველა მასალა შეისწავლეს , გადახედეს, თითქმის ოთხი საათი იყო , ყველაფერს რომმორჩნენ . ეკატერინეს ტელეფონზე ზარი გაისმა -ვინ არის - ეჭვიანობა გამოავლინა ირაკლიმ -მამაჩემია , რა გჭრს - გაეცინა გოგონას @ -ეკუ მა , რას შვები ხო არ გაცდენ ? -არა მა, რამე ხდება ? -შენთან ლაპარაკი მინდა და მაინტერესებს საღამოს თუ გეცლება -კი რა პრობლემაა, შენ ხომ კარგად ხარ ? -კი მამი, მიდი აბა და შვიდისკენ მოდი ჩემთან კაი -კაი მა, დროებით - ყურმილი დაკიდა და სახე შეეცვალა -რა ხდება პატარავ -არ ვიცი, რაღაც არ მომწონს მისი ხმა, რაღაც სალაპარაკო მაქვსო . 7-ზე უნდა მივიდე მასთან -კაი დაწყნარდი - ზურგიდან მიეკრო ქალს და ძლიერად შემოეხვია - წადი და გაიგე იქნებ სულ არ ხდება ეგეთი რამე და უმიზეზოდ დარდობ კნუტო -ალბათ - ამოისუნთქა და მამაკაცის მკლავებშ მოდუნდა. კიდევ წვრილმანი საქმეები მოაგვარეს, ირაკლიც ეხმარებოდა, თან ქალთან განშორება არ უნდოდა,მაგრამ სხვა გზა არ იყო , მამაისი ელოდებოდა . გოგონაასთან ერთად დატოვა შენობა, თვითონ სახლში წავიდა , ეკატერინე კი მამაისთან გაემართა . ღიმილით შეეგება მამა ქალიშვილს და სახლში შეუძღვა -მა რა ხდება არ მეტყვი? -რამეს დალევ ? -მაამა! -კარგი,დაჯექი და მისმინე , არ ვიცი როგორ დავიწყო, ან აქამდე რატომ არ გითხარი, მართლა არ ვიცი ,მაგრამ არ მინდა რომ იფიქრო თითქოს შენზე არ ვდარდობდი, არ მაინტერესებდა შენი აზრი -მამა ვერ ვხვდები ? თუ კიდევ ციხეზე აპირებ.. -არა მამი, არა. დედაშენზე მინდა გელაპარაკო -რაო ქალბატონმა ნინომ ,რა დაიჩივლა - ირონიით იკითხა -არაფერი მამი, აღარ შემიძლია ეს მიკიბვ-მოკიბული საუბარი, მინდა რომ სიმართლე იცოდე . -იცი რომ მაშინებ ? -ნინო დედაშენი არ არის ეკატერინე - ამ სიტყვების გაგონებაზე გოგონას თვალები გაუფართოვდა, ყველა კითხვაზე წამიერად გასცა პასუხი, აი თურმე რატომ არჩევდა ყოველთვის კეკესა და ანდრონიკესგან, აი თურმე მიზეზი რის გამო არ აღიარებდა შვილდა - ეკატერინე ჩემი გესმის - მამამისმა გაფითრებულ გოგონას მიმართა -მე . კი .. და შენც არ ხარ .. -არა პატარავ , მე ნამდვილად მამაშენი ვარ . დედაშენი მშობიარობას გადაჰყვა, ერთი წელი ვწვალობდი ,მარტო გზრდიდი, მერე ნინო გმაოჩნდა ვერ ვიტყოდი რომ დანახვისთანავე შემიყვარდა, რადგან დედაშენზე უზომოდ შეყვარებული ვიყავი , დღემდე ასეა . მაგრამ კარგი ქალი იყო , კარგად მექცცეოდა, შემიყვარდა, შენც შეგიყვარა, ყოველლშემთხვევაში იქამდე სანამ კეკე დაიბადებოდა, მერე შენც გემახსოვრება როგორ ცივად გექცეოდა და ეს ყველაფერი ღემდე ასე მოდის. -გთხოვ არ გინდა რა .. აღარ განაგრძო კარგი ? - ნერვიულად წამოდგა სავარძლიდან -ეკა - მამა არ ვბრაზდები შენზე, ყოველშემთხვევაში ვცდილობ არ გავბრაზე, ახლა წავალ კარგი -მარტო ვერ გაუმკლავდები ეკუ,მამაი -მარტო აღარ ვიქნები მამა, გილოცავ შენი შვილი გათხოვდა - ბეჭდიანი ხელი აუთამაშა -როდის მა? მე რატომ არ მითხარი - ნაწყენმა შეხედა მამაკაცმა -მეც გეტყვი ერთ სიმართლეს მა, ოთხი წლის წინ მე და ირაკლიმ ჯვარი დავიწერეთ, კეეკს დაბადების დღის მერე მინდოდა ყველაფერი მეთქვა და პატარა საქორწილო სუფრა გაგვეკეთებინა,მაგრამ ყველაფერი ცუდად წავიდა. შენი ცოლის წყალობით საყვარელ მამაკაც მატყუარა და სუსტი ქალი ვეგონე, თმცა ყველაფერი გაირკვა , დავალაგეთ ურთიერთობა და ახლა ოფიციალურად ვატარებ ამ ბეჭედს -მე არ ვიცოდი -შენ ბევრი რამე არ იცოდი მა. აღარ გვინდა ამაზე საუბარი , დაგტოვებ , როცა გავიაზრებ ყველაფერს მერე ვისაუბროთ კარგი -მაპატიე -კარგი - თავჩახრილი გავიდა სახლიდან, ალბათ უნდა სწყენოდა ეს ყველაფერი, უნდა გაცოფებულიყო, მაგრამ სხვანაირად გრძნობდა თავს, ეწყინა თუმცა თითქოს სულერთი იყო მისთვის, ირაკლის დაურეკა @ -რას შვები პატარავ?ყველაფერი რიგზეა ? -სახლშ ხარ ? -კი კნუტო,ოღონდ ბინაშ ვარ ჩემთან , რა ხმა გაქვს -მოვალ და გეტყვი -გელოდები რამდენიმე წუთში ირაკლისთან იყო სახლში,ეკატერინემ ყველაფერი უამბო, მამაკაცი სპორტულის შარვლის ამარა დადიოდა წინ და უკანოთახში , მის გაკვირვებასაც არ ჰქონდა საზღვარი, ცოლს ამშვიდებდა,მაგრამ ხვდებოდა რომ სულაც არ სჭირდებოდა დამშვიდება, ისეთი შეგრძნება ჰქონდა თითქოს გულზე მოეშვა კიდეც რომ დედამისი ნინო არ იყო. -შეიძლება ახლა ამის დროარ არის ,მაგრამ სხვა გზა არ მაქვს -რა ხდება ირაკლი ? - ბიჭმა წინ ქორწინების მოწმობა დაუდო და გაფართოვებული თვალებით შეხედა -მხოლოდ შენი ხელმოწერა აკლია და ოფიციალურად ჩემი ხარ! – -რა? - გოგონას სახე გაებადრა -აღარ შემიძ₾ია შენგან შორს ყოფნა, ხელი მოაწერე და დავამტავროთ - გოგონამ დაუფიქრებლად მოაწერა მოწმობას ხელი და მამაკაცს ძლიერად შემოეხვია -ელისაბედს და ნოდოს როდის მოაწერინე ხელი -პატარავ ახლა გამიცანი? არ იცი რომ ყველაფერს წამებში ვაგვარებ - გაუღიმა და ცოლს აკოცა -მიყვარხარ - ქალმა მკაცრად წარმოთქვა და მამაკაცის რეაქციას დაელოდა -მიყვარდი, მიყვარხარ და უსასრულოდ მეყვარები ! - ჰაერშ აიტაცა ქალი და დაატრიალა -გიჟი ხარ - მხიარულად უთხრა ქალმა -შენს ბინას ანდრონიკეს დაუტოვებ და ჩემთან გადმოხვალ, გასაგებია? -არის სერ ! -მამაშენს უნდა გაუგო და აპატიო ხომ იცი ? -ვიცი, სიმართლე გითხრა არც ვბრაზდები მასზე -პატარავ დრო ზედმეტად სწრაფად გარბის ხომ იცი, დროარ არის წყენისთვის -ჩემო ბრძენკაცო - გადაიხარხარა ქალმა -შენს ბრძენკაცს ასეთი კითხვა აქვს შენთნ -გისმენთ -ჩოლის მოვალეობის შესრულებას არ აპირებთ ბერიძს ქალბატონო ? -გააჩნიე კონკრეტულად რა მოვალეობას - გამომწვევად ახედა კაცს -ნება მიბოძეთ გაჩვენოთ - ქალი ხელშ აიტაცა და საძინებელში შეიყვანა მთელი ღამე ერთმანეთის ალერსში გაატარეს. მეორე დღეს მამამისს დაურეკა ,ყველაფერზე ელაპრაკა . ერთი უსაყვარლესი ფოტოც გადაიღო ქმართან ერთად და სოციალურ ქსელშ განათავსა, ამას ათასობით გამოხმაურება მოჰყვა, გადაზიარება, კომენტარები და ა.შ. კეკე და გაბრიელიც ესტუმრნენ , მიულოცეს დაოჯახება. ეკატერინე დას ღიმილით შეეგება, თუმცა არ იცის ოდესმე თუ შეძლებს ისე მოექცეს როგორც ადრე. თითქმის ერთი თვე იყო გასული მათი დაოჯახებიდან ,რომ ელისაბედმა შეკრიბა სამეგობრო და ორსულოობის შესახებ ახარა . უზომოდ ბედნიერი იყო ყველა , თავიდან ეკატერინესაც გაუხარდა,მაგრამ მერე ფერები ეცვალა სახეზე -თქვენის ნებართვით - ზრდილობიანად გაუღიმა მეგობრებს და ელისაბედი საპირფარეშოში გაათრია -გოგო რა ხდება, რას გამომათრიე ? -ორსულობის ტესტი მჭირდება ახლავე -რა? არ გამაგიჟო - აცქმუტდა გოგონა -არ გაგიჟებ,შენმა ამბავმა გამახსენა რომ ციკლი ერთი კვირით გადამიცდა და მე ყურადრებაც არ მიმიქცევია -რა მაგრაია, მოიცადე უეჭველი მექნება ტესტი - ჩანთა ამოქექა- აი ვიპოვე - დაქალს გაუწოდა -მომეცი - დაქალი გარეთ გამოაგდო და ტესტი გაიკეთა, გული უკანკალებდა, უნდოდა რომ დადებითი ყოფილიყო, ამაზე მეტად არაფერი უნდოდა და ასეც მოხდა -გოგო მოვკვდი ლოდინით, ბიჭებიც ეჭვისთვალით იხედებიან, ცოტა აკლია ირაკლის რომ შემოგივარდეს -მოვედი ხო - გაახარებული სახით გამოვიდა და დაქალს ჩაეხუტა -გილოცავ ელისო დეიდა -აააააა - იკივლა გოგომ -ჩუ ადამიანო ! რას ჩხავიხარ -ეკა რა ხდება? - ირაკლის ბოხი ბარიტონი მოესმათ გოგონებს -რა ხდება და... წამო, წამო სიძე კაცო - ელისაბედმა მკლავი გამოსდო მამაკაცს და მაგიდისკენ გაათრია - თქვენთვის კიდევ ერთი ახალი ამბავი გვაქვს -სენტიმენტები და ჰაი ჰუი არ მახასიათებს ასე რომ პირაპირ გეტყვით -ქმარს გვერდით დაუდგა - გილოცავ მამაიკო -ვერ გავიგე - დაბნეულობა გამოესახა სახეზე ირაკლი, ბიჭებს კი სახე გაუბრწყინდატ და ერთხმად შეჰყვირეს -გილოცავ ბიჭო, მალე კიდევ ერთი ბაჭია გვეყოლება -რა ? ეკა.. - გაფართოებული თვალები მიანათა ცოლს -ორსულად ვარ -ჩემო სიცოცხლე - დაიგრგვინა და ქალი ჰაერში აიტაცა, ბედნიერება სუფევდა მთელს სახლში . ყველაფერი იდეალურად იყო. მეტი სიყვარული, მეტი სითბო,მეტი გაღიმებული სახეები. დ ა ს ა ს რ უ ლ ი ! |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.