- ეს რაარის? - თვალები გავაფართოვე და შევეცადე მათი სახეები გამერჩია
- ეგრეც ვიცოდი ანი , მაგარ საქმეებზე არიან კი - ცრემლები მოიწმინდა და ტელეფონი მიაგდო
- ყველა ერთნაირი როგორ უნდა იყოს! რამდენჯერ უნდა გამიცრუვდეს იმედები? - ხელი მაგიდას მივარტყი და თამთას სიგარეტი გამოვართვი
- ან ეგ რა დასადები იყო სთორზე? უეჭველი მაგარი მთვრალები არიან და დაედოთ ან დაუდეს - ანერვიულებული ლაპარაკონდა ბენდუქიძე და ბოლთას სცემდა
- მაგათი რეაქცია რა იქნებოდა ჩვენ წავსულვიყავით სტრიპტიზ კლუბში და კაცებთან გვეცეკვა? აი ძაან მაინტერესებს - შევეცადე მშვიდად ვყოფილვიყავი მაგრამ შიგნიდან მჭამდა ყველაფერი
- ვერ ვხვდები ასე მშვიდად რატო აღიქვავ ანი ყველაფერს?
- არ მინდა შემჩნევა მაგრამ საერთოდ ჯობია არ დამირეკოს არცერთმა , თავპირი უმტვრევიათ
- ანუ გკიდია? - გაკვირვებულმა გამომხედა
- მაგათ თუ კიდიათ მეც დავიკიდებ აი ნახავ
- გაბრაზებულმა თამთამ ტელეფონს ხელი სტაცა და ავალიანთან წერილი გადაუშვა “ნაბი*ვარი ხარ” “აღარ გაბედო ჩემთან მოახლოება “
- შენ ნორმალური ხარ? აი საერთოდ არუნდა მიგეწერა თამთა - ძალიან მაკანკალებდა შიგნიდან , არ ვიმჩნევდი მაგრამ ყელში მქონდა იმედგაცრუება ყველასგან,ტყუილი, რატო ცდილობდნენ ნდობის ჩაშლას, ხომ იცოდა დადიანმა ისედაც როგორ მერთულებოდა მისი ნდობა, რა საჭირო იყო ამხელა მასკარადის დადგმა და ტყუილი, ამ ყველაფერს ვფიქრობდი მაგრამ ჩემთვის..
სამსახურში ვერ წავედი,ვერც თამთა წავიდა, მეგანმა დავირეკა თვითონაც ანერვიულებული იყო და ჩემთან გადმოვიდა,ცოტახანში ევეც შემოგვიერთდა , ბევრი ვიჭორავეთ,დავლიეთ,ვიტირეთ.. უკვე საკმაოდ გვიანი იყო, ბიჭებმა მთელი დღე გვირეკეს მაგრამ არცერთმა არ ვუპასუხეთ..
- ამიტოოო ჩემო ევეე ყველა ერთნაირიააა ეს იცოდე - ხელი გადახვია თამთამ და მისი დაგრუზვა დაიწყო
- რაც მე მაგათ ვაგინე ერთი არ აცდეთ - თქვა მეგანმა და ჭიქა დაცალა
- ნუ გრუზავ ევეს - ხელი ვკარი თამთას და ჭიქა მივუჯახუნე , წამებში დავცალე
- რა უბედურები ვართ არა? როგორც კი ხელმისაწვდომები ვხდებით კაცებისთვის მაშინვე ნებდებიან და გვიკიდებენ
- კარგით რაა ნუ ხართ ეგრევე ცუდ აზრებზე, ქაჯებივით არ პასუხობთ და იქნებ რა მიზეზი აქვთ - ხელი აიქნია ევემ და ჭიქები გაგვივსო
- შენ ახალი შეყვარებული ხარ და იმიტო ფიქრობ ასე თან პატარა ხარ - იცინის თამთა
- დიტომ როგორ გამიბედა? - ჭიქა მიაბრახუნა მაგიდას მეგანმა
- ირაკლიმ როგორ გაბედა ? გამეცინა
- და ვაფშე გიორგიმ როგორ გაბედა? გავხედეთ თამთას , წამიერი სერიოზული სახეების მერე ავხარხარდით და ეს უფრო სიმწრის სიცილი იყო..
- გოგოებო მე უნდა წავიდე , რატიმ მომაკითხა - დაგვემშვიდობა ევემ და სახლი დატოვა
- დავრჩით მარტოები ჩვენს უბედურ გრძნობებთან ერთად , გაგვიმარჯოს - ჭიქა გამოგვიწია ბენდუქიძემ და წამებში დავცალეთ.. ცოტახანში ძლიერი ბრახუნი გაისმა კარზე..
- აუ ევეს რაღაც დარჩა? წამოვდექი და კარი გავაღე თუ არა ადგილზე გავიყინე ბიჭების დანახვისას
- რაიყო არ გველოდით? - მტკიცე ხასიათი გამოამჟღავნა დადიანმა
- ვინაა ანი? - მომიახლოვდნენ გოგოები და ენა ჩაუვარდათ
- როგორც მოხვედით ისე დაა*იეთ აქედან - ვუთხარი და კარის დაკეტვა დავაპირე დადიანმა ფეხი რომ წამოსცდო კარს და სახლში შემოვიდნენ
- ოხ ოხ დალევა არ მოიკლოთ - ცინიზმი არ დააკლო ავალიანმა
- ასეთ დახვედრას არ ვიმსახურებდით - გაეცინა დიტოს
- გაა*ვი საერთოდ - არ დააკლო მეგანმა , დიტომ მკლავზე ჩაავლო ხელი და ყურში რაღაც ჩასჩურჩულა , წავედით! დროზე! უღრიალა ცაგარელმა და სახლი დატოვეს
- თქვენი დანახვა არ გვინდა გესმით? - დაიწყო ემოციების დაცლა ბენდუქიძემ
- თამთა მოდი ნუ გამაჭედინებ ძაან მეზარება რა - ჭიქა მოიმარჯვა ავალიანმა და არყით გაივსო
- როგორ ბედავთ და გვადგებით? უნამუსოები ხართ? - ცხვირწინ ავეტუზე დადიანს და თვალებში ჩავხედე ჯიქურად
- ანი ტონი!
- შენი დანახვაც არ მინდა ირაკლი!
- ენა მეთქი!
- ჩვენ წავედით ირაა რა - შენ კიდე ხვალ გნახავ - თითი დამიქნია ავალიანმა და თამთას მოკიდა ხელი
- ხელი გამიშვი ნაგავო! ყვიროდა თამთა მაგრამ უშედეგოდ,ხელში აიყვანა და წამებში გაქრა ბინიდან..
- მარტო დავრჩით - ირონიული მზერა მომაპყრო დადიანმა
- წადი ირაკლი! შენი დანახვაც არ მინდა!
- შენ გოგო სულ გაუბერე? ჯერ როგორ ბედავ მთელი დღე რომ გირეკავ და არ მპასუხობ? როგოორ ბედავ?
- ნუ ღრიალებ და გააჯ*ი ჩემი სახლიდან!
- ამის დედას შევე*ი! - ხელი ჩამავლო მწარედ და კედელს მიმაყუდა
- მტკენ! გამიშვი!
- ენას დაიმოკლებ და არ გეტკინება!
- მატყუარა ხარ!
- ანი ნუ მაგიჟებ უარესად
- თორე რას იზააავ რააას?
- დაგენძ*ევა
- საქმეებზე იყავით ხო? ეგ იყო თქვენი საქმე ირაკლი?
- და რა ნახე მაგაში ცუდი რა? ცოტა რო გავერთეთ? - თვალები ამიქაჩა და ისეთ ტოქსიკურობას იჩენდა , უკვე ეჭვი მეპარებოდა ჩემში
- შემეშვი! ხელი ავაშვებინე და ცრემლებმა თავიანთი გზა იპოვეს , სასმელი უფრო მალაპარაკებდა და მატირებდა ვგრძნობდი
- შენ ძაან გათამამდი ჩემი კარგი დამოკიდებულებით ნუ ისარგებლებ
- მემუქრები?
- არა გაფრთხილებ - თვალი ჩამიკრა და ძლიერი ნაფაზი გაუშვა ფილტვებში
- მეზიზღები აი ასეთი ტოქსიკური გაიგე? საქმეებზე მივდივართო ვერ ჩამოვალთ ჯეროო და კლუბებში ნაშებს ეცეკვებით, აფერისტი ხარ , არ ვაპირებ შენნაირ ადამიანთან ყოფნას!
- რა გატირებს გოგო? გინდა გავჭედო? თქვენ მართლა შ*გ ხოარ გაქვთ? რას გატყუებთ რას? განტვირთვა გვინდოდა და ცოტახანი გავერთეთ და მაგ ვიდეოს თუ უყურებდით წესივრად გეყურებინათ ჩვენ ვსვავდით თვითონ მოვიდნენ და ცეკვავდნენ, რაუნდა გვექნა ყლ*ბივით გავქცეულვიყავით? - ფეხზე წამოდა და ბოლთას სცემდა განრისხებული დადიანი
- ნორმალურად მელაპარაკე! შენი ნა*ა არ გეგონო! საერთოდ არ მაინტერესებს გესმის? რატო ჩამოხვედით ეგრევე? არ გიპასუხეთ და ეგრევე აქ გაჩნდით რატო? თუ შეგეძლოთ ჩამოსვლა რატო არ ჩამოდიოდით? - ცრემლები მოვიწმინდე და ტანსაცმლის გახდა დავიწყე , დადიანის მზერა არ გამომპარვია , პენუარი ჩავიცვი და სავარძელში დავჯექი, ღვინო გავივსე მაგრამ წამებში ამაცალა ხელიდან დადიანმა.
- ძაან მთვრალი ხარ! ხვალ ვილაპარაკოთ! და ნუღა სვავ , ადექი საწოლში დაგაწვენ - ხელი ჩამკიდა და ჩემი აყენება სცადა
- გამიშვი ხელი ირაკლი , ნუ მეხები! ვისაც ტყ*ავდი ეს დღეები გააჯ*ი იმათთან!
- აუ ანუკი მადლობა თქვი რო მთვრალი ხარ ენას ამოგაცლი იცოდე! ადექი! ძალით წამომაყენა და საწოლში დამაწვინა.

თამთა & გიორგი

- კიდე ბედავ და მიახლოვდები? - ბუტბუტებდა ბენდუქიძე,ძალით როცა ჩატენა ავალიანმა მანქანაში
- გაჩუმდი!
- ნუ მაჩუმებ!
- მთვრალი ხარ თამთა!
- აღარ შეგირიგდები გიორგი,არასდროოოს!
- მაგას მე გადავწყვეტ და ტონს დაუწიე! - ისე მელაპარაკებოდა გზისთვის რომ არ მოუშორებია თვალი
- კარგი იყო? კარგად განიტვირთე?
- კი ძალიან
- ფუ მეზიზღები - ტირილი ამიტყდა და ემოციებს ვერ ვაკონტროლებდი
- ძალიან სულელი ხარ - გაეცინა ავალიანს
- გამიჩერე მანქანა! ერთი წუთიც არ მინდა შენთან ყოფნა!
- შენ ვინ გეკითხება?
- რობოტი ხარ ადამიანო? მოგწონს ჩემი მდგომარეობა?
- ნუ ყვირიხარ უკვე მერამდენედ გაფრთხილებ თამთა! სახლში მივალთ და ვილაპარაკებთ! ხმა აღარ ამომიღია,იმედგაცრუება მკლავდა შიგნიდან,მისი ასეთი დამოკიდებულება ბოლოს მიღებდა, სახლამდე დრო იმდენად გაიწელა,ძლივს მივაღწიეთ
- წადი გიორგი! ჩემთან არ მინდა რომ დარჩე, შემოვიდა და კარები მიიჯახუნა ისე თითქოს ჩემი ნათქვამი არც გაუგია.
- ძალიან დავიღალე თამთა,დავიძინოთ რა
- შენ მგონი არ გესმის რასაც გელაპარაკები? გაგშორდი ადამიანო არ მინდა შენი დანახვა წადიიი ჩემი სახლიდან!
- ასეთ მდგომარეობაშიც ვერ ისვენებ თამთა! კარგი რა გაინტერესებს მკითხე - ხელები გადაიჯვარედინა და მაგიდას მიეყრდნო ავალიანი
- არაფერი აღარ მაინტერესებს გიორგი!
- თუ არ გაინტერესებს მოდი მაშინ ჩემთან - მომიახლოვდა და მის ტანს მიმაკრო
- რას აკეთებ გამიშვი ხელი ცხოველო! ხელი ვკარი
- ხვალ ვილაპარაკოთ! ძილინებისა , პირუჩუმრად შევიდა საძინებელში და ლოგინში ჩაწვა , გაოცებული ვუყურებდი ავალიანს და უფრო მეტად მახრჩობდა მისდამი ბოღმა და ტკივილი..

მეგანი & დიტო

მათ საერთო სახლში მიიყვანა ცაგარელმა მეგანი,არცერთს ამოუღია ხმა,სახლში შევიდნენ თუ არა დიტომ ბარგი ამოალაგა, მისაღებში კუთხეში მიაგდო შავი დიდი ჩემოდანი და სავარძელში ჩაეშვა.. სიგარეტს მოუკიდა და მის საყვარელ ქალს გახედა,გაეცინა და სიჩუმე დაარღვია.
- არ მოგენატრე?
- რამე მეტყობა მონატრების დიტო? - წარბები შეკრა მეგანმა და ხალათი მოიცვა
- სულ ასეთი ამაყი ქალი იყავი - თავი გააქნია და ფეხზე წამოდგა
- დიტო ხვალ დედაჩემთან გადავდივარ , დავამთავრე ყველაფერი
- კიდე ტვინი მოგიწამლა მანანამ? - ცინიკურად ჩაიცინა ცაგარელმა
- ყოველთვის სხვისას ამჩნევ და შენსას ვერ ხედავ,ამიტო არაფერი მაქვს შენთვის ასახსნელი, არასდროს გიყვარდა საჯაროდ ურთიერთობების განხილვა და მაგაზეც დაგთანხმდი, ანისგან წამოვედით და ახლა აქ გეუბნები რასაც ვფიქრობ დიტო! ასე ვერ გაგრძელდება.
- დარწმუნებული ხარ მეგან?
- რამდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ თავი დაუქნია ქალმა და საძინებელში შევიდა.
ასეთი გამოთქმაა :
,, იმედგაცრუება ცივი წყლის გადასხმასავითაა, გაფხიზლებს და თვალს გიხელს. უცებ ყველაფერი თავის ადგილას დგება და ყველაფრის დანახვას სულ სხვა ფერებში იწყებ””.
ხანდახან მართალია ვარდისფერი სათვალეები უნდა მოიხსნა და რეალურად შეხედო ცხოვრებას,ადამიანებს,თორე ბოლოში ისევ შენ გტკივა.. გტკენენ.. არავისთვის ადვილი არ არის პარტნიორთან ურთიერთობის გაწყვეტა.. ეს მართლაც რთული მომენტია, მით უმეტეს, თუ ჯერ კიდევ შეყვარებული ხარ ან გრძნობები გაქვს მის მიმართ. სევდა იპყრობს ყველა აზრს და ძნელია ამ ტკივილის შემსუბუქება. მეგანს გულის სიღრმეში იმედი ჰქონდა რომ დიტო დაელაპარაკებოდა,აუხსნიდა სიტუაციას რა როგორ იყო,მაგრამ ასე არ მოხდა.. დიტოზე ამაყი მამაკაცი ამქვეყნად არ დაიარებოდა,რაცარუნდა ყოფილიყო ყოველთვის ეუბნებოდა რომ უნდა “მენდო” იმიტომ რომ “არ მოგატყუებ” , ტყუილი თუ დამჭირდა ესეიგი შენთან არ ვიქნები მეგან, სანამ შენთან ვარ მხოლოდ შენთან ვარ და არასდროს არ დაივიწყო ეს.. მაგრამ რთულია როცა ფაქტებს ხედავ და შენ საპირისპიროს გიმტკიცებენ,ნუთუ ასე ადვილად შეუძლია დიტოს მისი დატოვება? ასე აუხსნელად? ის ხომ ქალია და თავისი შეფასებები გააჩნია, რა უნდა იფიქროს იმის მერე რაც ნახა?!

დილით უჩვეულო თავის ტკივილმა გააღვიძა ბაგრატიონი,აბაზანიდან წყლის ხმა ისმოდა,საათს დახედა და 13:14 იყო , გაახსენდა წუხანდელი ამბები და უნდოდა სიზმარი ყოფილიყო ყველაფერი, ბალიში თავზე დაიდო და შეეცადა ძილის გაგრძელებას,როცა დადიანი გამოვიდა აბაზანიდან ტანს ქვემოთ პირსახოცშემოხვეული და თავზე დაადგა.
- იმედია დივანზე გეძინა - ძლივს გაარჩევდით ჩემს ხმას
- თუ გაინტერესებს სექ*ი გვქონდა თუ არა,არა! ნუ გეშინია - სარკაზმი არ დააკლო დადიანმა
- არაფრის არ მეშინია რა და საერთოდ კიდე აქ რატო ხარ? - ბალიში მეორე მხარეს გადავაგდე და თვალები ძლივს გავახილე
- მოდი კარგად გაიღვიძე და გუშინდელ აბსურდულ თემებს მოეშვი - თმის გამშრალება დაიწყო და ისე იქცეოდა თითქოს არაფერი
- ირაკლი მე არ ვხუმრობ! ძალიან გაბრაზებული და უფრო გულგატეხილი ვარ , ცოტახანი გამეცალო ჯობია!
- ატ*აკებ უკვე! - სერიოზული სახით გამომხედა
- ასე ჯობია - ვუპასუხე ცივად და აბაზანაში შევედი.

თამთა & გიორგი

ღრმა ძილიდან საშინელმა ხმამ გამომაფხიზლა, ავალიანის მაღვიძარა იყო.. თვალები ძლივს გავახილე და ჩემი სხეული გიორგის სხეულზე იყო ახლართული, ვცადე ფრთხილად გამენთავისუფლა ჩემი თავი მისგან მაგრამ მაშინვე უფრო მიმაკრო მის ტანს, ცხვირი ჩემს თმაში ჩარგო და ხელები უფრო მჭიდროდ მომხვია წელზე.
- აქ რატო ვწევარ? - გაკვირვებული ვკითხე რადგან მახსოვდა რომ დივანზე დავიძინე
- ჩაგეძინა თუ არა ჩემთან გადმოგიყვანე - ამოილაპარაკა გაგუდული ხმით , ძლივს გავარჩიე რა თქვა
- პროტესტს ვაცხადებ ხოდა! რა უფლებით? შენ აშკარად არ იღებ ჩემს ლაპარაკს სერიოზულად, გამიშვი ხელი გიორგი!
- იწექი და ნუ ფართხალებ - მაგრად მომიჭირა ხელები და ვერ ვმოძრაობდი
- გიორგი ვერ ვიქნები შენთან იმის მერე რაც მოხდა!
- ნუ გადაგვაყოლეთ რა , რა შეგვე*ით?
- კიდე შენ ხარ დიდ გულზე ხო? - შევეცადე მისკენ გადავტრიალებულვიყავი მაგრამ ისე ჰქონდა ხელები მოჭერილი ეშინოდა არ გავქცეულვიყავი
- მიყვარხარ თამთა და გაიგე ეს დედამო*ნული რა! ყლ*ზე მკ*დია ყველა და ყველაფერი
- კიიი გეტყობა
- ისე გადამაყოლე თითქოს ვტყ*ავდი იქ ნა*ებს
- არც ეგაა გამორიცხული, გამიშვი ხელი უნდა ავდგე გიორგი!
- არა დღეს მთელი დღე ასე იწვები ჩემთან!
- რა დავაშავე?
- ის რომ შემიყვარე - ყურში ჩამჩურჩულა და ცხვირი თმაში შემიცურა
- სხვა გზა მქონდა?
- არა! - გაეცინა და მისკენ მომატრიალა.

მოგწონთ? რას შეცვლიდით ბავშვებო? <3333