ბიჭები:
მანქანას მძმედ ეყრდნობოდა კაკი და სუნთქვის დარეგულირებას ცდილობდა,როცა ბიჭები გამოცვივდნენ
-კაკი ბიჭო ! შემომხედე- უცბად ეცა გიორგი და სახე ააწევინა გაფითრებულ ძაკაცს
-აკაკი , გაახილე თვალები ! ამოისუნთქე რა გემართება ?! - გაურკვეველი სახით მიუახლოვდა ერეკლე ძმაკაცს და სახეზე ხელები უხეშად მოუსვა
-ამდენი ხნის მერე ისევ დაბრუნდა,ისევ ისე თითქოს არაფერი მომხდარიყოს - ხმაჩახლეჩილმა ძლივს წარმოთქვა - მის გამო ტანჯვისთვის მყავს საკუთარი თავი ჩაბარებული , ის კი ვითომც არაფერი ისე მიყურებდა თვალებში - ბოლო სიტყვებს ცრემლები გამოაყოლა
-ვი არის ის გოგო შენთვის ძმაო? რატო ხარ ამ დღეში ? - მანქანის საბურავთან ჩაკეცილ ძმაკაცს დააშტერდა ნიკოლოზი და მის წინ ოთხი ახმახი მამაკაცი მუხლებზე დაეცა
-ასეთი რა გაგიკეთა ? - ჩუმად მაგრამ გარკვევით ჩაილაპარაკა საბამ
-მას მთელი სული მივეცი ,სიცოცხლე მივეცი,გული ამოვიგლიჯე და ისიც მივეცი -26 წლის კაცი ისე ქვითინებდა როგორც ათი წლის ბავშვი
-გიღალატა ?! - კბილებში გამოსცრა გიორგიმ
-უარესი ძმაო, მითხრა რომ ოჯახი ურჩევნოდა ჩემს თავს,თურმე მის ოჯახში ჩემი ადგილი ვერ მოიძებნა -სახე ნერვიულად მოიფშვნიტა და მუხლებს იდაყვებით ჩამოეყრდნო
-ბოზ*სშვი.. - პირი გააღო საბამ როცა ერეკლემ გააჩუმა
-არ თქვა ,მერე არ ვინანოთ - გული მაინც უგრძნობდა ერეკლეს რომ აქ რაღაც რიგზე ვერ იყო
-ძმაო ადექი, შემომხედე კაკი - მისი სახე ხელებში მოიქცია ნიკოლოზმა-ახლა ადგები წყალს შეისხავ სახეზე ! იმ ადამიანის გამო ვერ ჩავარდები ასეთ დღეში ვინც არ დაგაფასა გაიგე ?!- ბოლო სიტყვები სრული მნიშვნელობით იყვირა ნიკოლოზმა და სულ ძალით წამოაგდო ძმაკაცი ფეხზე
-კაკი გონს მოდი,ვიცი რთულია მისი ყურება ,მაგრამ სხვა გზა არ გაქვს - მხარზე ძ₾იერად მოუჭირა ხელი ერეკლემ ,ბიჭმა თავი ასწია და ძმაკაცს წყლიანი და ჩაწითლებული თვალები გაუსწორა
-დღემდე მიყვარს ! ამას კი ვერ ვპატიობ საკუთარ თავს -ღრმად ამოისუნთქა და ბარისკენ დაიძრა,საპირფარეშოს მიაშურა
-რას წარმოვიდგენდი ასეთ დღეში რომ იყო ? - სახეზე ნერვიულად ჩამოისვა ხელი ერეკლემ
-ის კაკი არ არის ვინც რამდენიმე წუთის წინ გველაპარაკებოდა , ვაფშე სხვა როჟად იქცა ხო არ ღადაობ - საბამ ნერვიულად დაიწყო წინ და უკან სიარული
-განა რა უქნა ამ გოგომ ასეთი ან რა მოუხდატ,ჩვენ სად ტრა*ში ვზივართ ? -დაიღრიალა ნიკოლოზმა და ბარში მიმავალ გიორგის და კაკის უკან მიჰყვა . ერეკლე და საბაც მალევე შევიდნენ ,საპირფარეშოში შემავალმა ხუთმა ახმახმა ყველას ყურადღება მიიქცია და გაკვირვება გამოესახათ სახეზე,მთელი ტუალეტის ფართი ამათმა შეავსეს. ცივ წყალს სახე შეუშვირა აკაკიმ და რამდენიმე წუთი ასე იყო უმოქმედოდ.
გოგოები;
-მას ჩემი დანახვაც კი არ ენდომება ლიზაბეტ , როგორ დაგეხმაროთ ნიკას და თინას ქორწილის საქმეეებში,მე თუ წამოვალ ის არ წამოგყვებათ, ის თუ წამოვა ვერ ვერ შევძლებ მისთვის თავლის გასწორებას - ქვითინებდა გოგო და ელისაბედს ძ₾იერად ეხუტებოდა
-მისმინე - თავი ააწევინა მეგობარს და თვალი თვალშ გაუყარა - კაკის შენს მიმართ გრძნობა რომ არ გააჩნდეს ასეთ მდგომარეობაშ არ ჩავარდებოდა გესმის ? რა თქმა უნდა გაბრაზებულია ,ნაწყენია , შეიძ₾ება შენს მიმართ სიძულვილსაც გრძნობს ,მაგრამ ხომ იცი სიყვარულსა და სიძულვილს შრის ერთი ნაბიჯია ,კაკის დიდი ხანი არაა რაც ვიცნობ ჩემო გოგო ,მაგრამ ვიცი რომ საუკეთესოა და ადამიანისთვის ყველაფრის პატიება შეუძ₾ია, გაბედე , აიძულე თავს რომ მასთან კონტაქტი დაამყარო და არა პირიქით , გაექცე. ის თუ ვერასდროს გაიგებს რატომ გააკეთე ყველაფერი , როგორ გაიძულეს იმ ჯანდაბა წერილის დაწერა შენმა მშობლებმა , ამას თუ ვერ გაიგებს იცოდე მას სამუდამოდ დაკარგავ , იმ შენს ტანჯვას რაც ამ დროის განმავლობაშ გამოგატარა თუნდაც მამაშენმა ,რაღაც ხომ უნდა ჰქონდეს , რაღაც ფასი,მიზეზი მიზანი,მის თითოეულ მოქნეულ ხელს თუ ფეხს ეკა ? არ იმსახურებ შიშს ქვეშ ცხოვრებას, არ იმსახურებ კაკის გარეშე ცხოვრებას , იმ ბიჭმა შეიძლება ვერ გაიგოს , ერთი ახსნით ვერ გაითავისოს რომ სხვა გზა არ დაგიტოვეს , გცემა , სიკვდილამდე მიგიყვანა და გაიძულა ადამიანზე უარი გეთქვა ,ვინც სამყაროს გირჩევნია . დღემდე ადანაშაულებ ტავს და დავიჯერო საკმარისი არ არის ეს ტანჯვა? ორი წელი გავ იდა ეკა ! ნუთუ არ გყოფნის ეს ტანჯვა , დღეს რომ არ შეხვედროდი კაკის აქ დარწმუნებული ვარ მეც კი ვერ გავიგებდი რა დრე გამოგატარა შენმა ოჯახმა . რატომ იკეტები საკუთარ თავში? - სიბრაზისგან არტერიები რამის დასკდომას ჰქონდა ელისაბედს, რაც უფრო მეტს უხსნიდა და ელაპარაკებოდა ,მით მეტად ხვდებოდა რომ ეკამ უდიდესი სისუსტე გამოიჩინა იმ დღეს . ამ მომენტში კი ვერ შეამჩნია პირდაღებულები როგორ უყურებდნენ ბიჭები, კაკის სახე ჰქონდა წაშლილი , მოსმენილს ვერ იჯერებდა
-ლიზაბეტ ეს მარტივი არ არის ? ის ვერ მიტანს , იმედი გავუცრუე გესმის ? სუსტი ვიყავი იმ საღამოს , მამაჩემს ვერ გავუძალიანდი სასტიკად რომ მცემდა , დედაჩემს ვერ გავუძალიანდი როცა თავზე მადგნენ და იმ წერილის დაწერა მაიძულეს .ასეთი ადამიანი რაშ სჭირდება აკოს მითხარი ? იქნებ ისევ მომივარდეს მამაჩემი ,ისევ ჩამიმტვრიოს ნეკნები და მე კიდევ სუსტი აღმოვჩნდე და კიდევ გავუცრუო იმედები ? არ ვიცი გესმის , ძალიან სუსტი ვარ , მას არვიმსახურებ , არასდროს ვიმსახურებდი - ერთი ამოსუნთქვით მიახალა ყველაფერი , მთელი გული ამოიღო და წინ დაუდო ელისაბედს , აჰა ჩაიხედე და ნახე რა ხდება შგნითო ,. რაღაცის ტქმას აპირებდა როცა სახეაშლილი აკაკის მოახლოვება იგრძნო , ელისაბედს თვალები გაუფართოვდა,თავბედს იწყევლიდა , მიხვდა რომ აკაკიმ ყველა სიტყვა მოისმინა
- აკაკი - მხოლოდ ამის თქმა შეძ₾ო ელისაბედმა , ამის გაგონებაზე ეკა შეკრთა და სწრაფად დატრიალდა უკან, მამაკაცის გაცეცხლებულმა თვალებმა მისი სხეული შიშისგან ააკანკალა ,მამაკაცმა სიფრიფანა სხეულს დაავლო ხელი და სულ ძალით გაიყვანა გარეთ
-აკაკი მტკივა გთხოვ - გოგონა ქვითინებდა,მაგრამ მას არაფერი ესმოდა , მანქანაშ ძალით ჩასვა და კარი მიუკეტა
-ძმაო რას აკეთებ ? სისულელე არ ჩაიდინო - მკლავზე დაქაჩა გიორგიმ
-აკაკი ! ზედმეტი არაფერი გაბედო ! ინანებ ! - დაიგრგვინა ერეკლემ , წამით შეჩერდა მის სიტყვებზე ,მაგრამ სწრაფად დაიკავა მძღოლის ადგილი და მანქანა ადგილს მოსწყვიტა .
-თავი სერიალშ მგონია ჩემი კარგი მოვტ*ან - სახეზე ხელები ჩამოისვა და ამოიგმინა საბამ
-მისმინეთ ! - მკაცრად გამოაცხადა ბარის კიბეზე მდგომმა ელისაბედმა - ისინი ილაპარაკებ , მოგვარდებიან ! დარწმუნებული ვარ ამაში, ჩვენ ნიკას და თინას ნიშნობა გვაქვს მისახედი,ისე ნუ ვიზავთ რომ ისინი წყალშ მოვისროლოთ
-ჯანდაბა ელო, ჩემს თავს ვინ ჩივის , აკაკიმ რამე სისულელე არ ქნას - ნერვიულად გადაისვა თავზე ხელი ნიკოლოზმა
- ვინ და თინა ! 5 წელია ერტად ხართ და გოგოსთვის ცოლობა არ გითხოვია , მისთვის არ არის მარტივი გესმის ? ყოველ წამს ელოდება რომ ნაბიჯს გადადგამ და უფრო დაასერიოზულებტ ურთიერთობას , დღეს კი ეს ძლივს აწეული ფეხი ისევ უკან უნდა დააბრუნო ? ჭკუიდან ნუ გადამწევ ბაგრატიონო ! გაფრთხილებ!- თითი დაუქნია და ბარში შებრუნდა, ზუსტად 2 წუთში ქურთუკებით და დანარცენების ნივთებით დაბრუნდა , ყველას გადაუნაწილა საკუთარი ნივთები და ერეკლეს მიუბრუნდა - მე და შენ ამ იდიოტს რესტორანს დავუჯავშნით , თვითონ ეს იდიოტი - ნიკოლოზისკენ გაიშირა საჩვენებელი თითი - დეასთან და გიორგისთან ერთად წავა და ბეჭედს აარჩევს , საბა და მართა დეკორაციებს და იმ რაღაც ‘’ merry me ?’’-ის თუ სისულელეებს მიხედავენ და ვარდები და ამბები ,აკაკი და ეკა არ ვიცი იმედია არ დაჩეხავენ ერთმანეთს , მაგას შიგადაშგ გადავამოწმებ - ბრძანებასავით გაიჟღერა მისმა სიტყვებმა და ყველა დავალების შესასრულებლად ჩაჯდა მანქანებში .
-ცოტაც და შენი სიმშვიდით ჭკუიდან გადამიყვან - მძღოლის ადგილი დაიკავა ერეკლემ და სრულიად მშვიდად მჯდომ ქალს გახედა
-მერწმუნე მე რომ ისტერიკების მოწყობა დავიწყო , საკუთარი ხელით გაითხრი სამარხს ,ასე რომ მაცადე სიმშვიდის შენარჩუნება -სრულიად უემოციოდ უთხრა და ღვედი დაიმაგრა
-არ მომიყვები რა გითხრა ეკამ ? რატო მიატოვა აკაკი ? გარდა იმ წვრილმანის არაც მოვისმინეთ ?
-რა გითხრა ეკე ? ყველას არ ჰყავს იდეალური მშობლები , სასიკვდილოდ ცემა მამისმა , არ დაუჯერა რომ უბრალოდ წრფელად უყვარდათ ერთმანეთი და ზედმეტად არ შეხებია აკაკი მას, წერილი დააწერინეს და ვსო,ისეც გაიგე დანარჩენი რაც ვუთხარი და მითხრა - უკვე ნერვებისგან ხმა ებზარებოდა ელისაბედს
-კაი,ნუ მიბრაზდები,კაკიზე ვდარდობ და იმიტომ მაინტერესებს რა ხდება მათ შორის - თბილად უთხრა ქალს და მისი მტევანი თავისაშ მოიქცია , ელისაბედმა უნებურად მიაკრო მამაკაცის დაძარღვულ მტევანს თავისი ბაგეები და ძლიერად მიეყრდნო საზურგეს
-ვერ ვიგებ რატომ არ უნდა ენდობოდე საკუთარ შვილს ? რამ უნდა მოგცეს ამის მიზეზი ? ან თუ გაქვს მიზეზი რატომ არ ახსნევინებ სიტუაციას და პირდაპირ მუშტი-კრივზე რატომ იკვირდები , გეფიცები არ მესმის - საფეთქელი ცალი ხელით მოისრისა,იგრძნო რომ საშინლად სტკიოდა თავი
-როგორც შენ მითხარი , ყველას იდეალური მშობელი არ ჰყავს ჩემო პატარავ ,მშობლებს ჩვენ არ ვირჩევთ და სამწუხაროდ თუ საბედნიეროდ არც ისინი გვირჩევენ, რაც ვართ ეს ვართ -სრული სიმშვიდით წარმოტქვა და ხელზე ეამბორა ქალს
-თავი საშინლად მტკივა - უცბად დაიწუწუნა ელისაბედმა
-მანტოში მიდევს გამაყუჩებელი , მიდი ამოიღე და დალიე - ხელი გადაყო უკანა სავარძელზე და მანტო მიაწოდა , წამალი ამოიღო და წყლის გარეშე წამშ დალია -წყალი?
-არ მინდა წყალი - ჩუმად თქვა და მასთან ახლოს მიიწია,მხარზე თავი ჩამოადო და მისი თითები ერეკლესსაში ახლართა ,მამაკაცი თავზე ეამბორა და გზას გაუყვა.
ეკა & აკაკი
გაცოფებული აკაკი მიაქროლებდა მანქანას და შეშნებულ და აკანკალებულ გოგოს ყურადღებას არ აქცევდა , ეკას ტირილისგან და შიშსგან ხმის ამოღებაც კი არ შეეძლო,ან კი შეეძლო,მაგრამ აკაკის ეშინოდა.10 წუთიანი მგზავრობის მერე აკაკიმ კორპუსის წინ გააჩერა მანქნა
-გადმოდი ! - დაიგრგვინა , ეკაც უსიტყვოდ დათანხმდა ,მანქანიდან რაც შეეძ₾ო ჩქარა გადმოვიდა. აკაკიმ ხელი ჩაავლო და სადარბაზოშ სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით შეათრია, მესამე საულზე სწრაფადვე აღმოჩნდნენ,ისე რომ აკაკი მთელი ძალით ებღაუჭებოდა მკლავზე ქალს, ეკას ცრემლები უწყვეტად სცვიოდა, ვერ გაიგებდი რა უფრო ატირებდა აკაკის ძლიერადჩაბღაუჭებული ხელი თუ ის სიტუაცია რომელიც სახლშ შესვლის მერე განვითარდებოდა.
აკაკიმ გასაღები გადაატრიალა და გოგოს შესასვლელად უბიძგა
-ეკა შედი ! - დაიჭექა , გოგონა შეხტა და სწრაფად შევიდა სახლში , აკაკიმ კარი გადაკეტა ,ქურთუკი უმისამართოდ მოისროლა და დასჯილი ბავშვივით ატუზულ სიფრიფანა სხეულს შეავლო თვალი .
-რაც მოვისმინე ! - ხმამაღლა და მკაცრად წარმოთქვა - რაც მე მოვისმინე ეკა , ეს ყველაფერი სიმართლეა ? ! - გოგონას ცრემლები სცვიოდა და ხმას ვერ იღებდა,თავდახრილი იდგა და თვალის გასწორებისაც კი ეშინოდა მამაკცისთვის - ეკა გამეცი პასუხი !- იმხელა ხმაზე იღრიალა გოგონა შიშსგან უკან გახტა და შუშის მაგიდას მიარტყა ფეხი
-ღმერთო -წამოკნავლა და სისხლით მოსვრილ ფეხს დააჩერდა, მაგისდის კუთხემ საკმაოდ ღრმად გაუჭრა ფეხი ,ამაზე უარესად ატირდა ,აკაკის სახე წაეშალა,გაცეცხლებულ გულზეც კი იგრძნო რომ არაკაცურად მოექცა გოგოს, წამში ჩაიმუხლა მასთან და გოგო დივანზე ჩამოსვა
-შემახედე - ხელი გააწევინა - ჯანდაბა აკაკი შენს თავს ! - დაიგრგვინნა და სამედიცინო ყუთი წამში მოიტანა , სპირტით დაუწყო დამუშავება როცა გოგონას ტკივილისგან სახე უარესად დაემანჭა და სცადა მამაკაცის ხელი მოეშორებინა
-აკო მტკივა , გამიშვი - ცალი ხელით ბიჭს ექაჩებოდა მეორეთი კი ცრემლებისგან იწმენდდა ავსებულ თვალებს .
-ცოტაც გაუძელი , თითქმის დავამუშავე. გავწმენდ და წავიდეთ კლინიკაში - თითქოს მშვიდად ,მაგრამ ნერვიულობის ‘ჰაილეველზე“ მყოფმა ჩაილაპარაკა
-არ მინდა გამივლის - პატარა ბავშვივით სლუკუნებდა- უარესები გადამიატნია ,გთხოვ გამიშვი,უნდა წავიდე - უცბად წამოდგა ფეხზე
-არსად არ წახვალ მესხელო ! მე და შენ ვისაუბრებთ აქ და ახლავე !
-რა აზრი აქვს აკო ? რამე შეიცვლება თუ ყველაფერს გეტყვი? რას შეცვლის რომ გითხრა ისევ არაადამიანურად მიყვარხარ,სუსტი აღმოვჩნდი რომ მამაჩემის იმ ცემამ მაჯობა და სიმართლე ვერ გითხარი მეთქი ? კი აკო მართალია ! იმ საღამოს მამაჩემმა სასიკვდილოდ მცეა , ის წერილიც ძალით დამაწერინეს და სრული ამ სიტყყვის მნიშვნელობთ წამათრიეს სოფელშ,ჩამტვრეულ ნეკნს და მოტეხილ ფეხს სახლში მმკურნალობდნენ,რომ არავის გაეგო მამაჩემა ასეთ დღეში რომ ჩამაგდო ,კმაყოფილი ხარ? აი - ჯინსის კაბაში ჩაკეცილი მაისური აიწია და ის თითოეული ჭრილობა ანახა რომელიც იმ წელს მამამისმა დაუტოვა, - აჰა , შეხედე და დაიჯერე ! არ გატყუებ ,ბოდიში არ არის წამალი აკაკი ,მაგრამ მე ძ₾იერი არ ვარ, საკუთარი თავიც ვერ დავიცავი და შენ როგორ უნდა გაგფრთხილებოდი - ცხარედ აქვითინდა და ისევ სავარძელში ჩაეშვა , სახე ხელებში ჩარგო . აკაკი უყურებდა გაქვავებული და თვალებიდან ქალის ნაკაწრებიანი სხეული არ ამოსდიოდა.