ძვირფასო მკითხველო,სასიამოვნო კითხვას გისურვებ <3


უკვე მანქანაი ჩავსხედით და სახლში მივდიოდით,ხმას არცერთი ვიღებდით,მანქანაში დაბალ ხმაზე ჩართული "back to me" არღვევდა,მე თითქოს ალექსანდრეს გულის ცემას ვუსმენდი და მისგარდა ვერაფერს ვამჩნევდი,სიჩუმე ჩემმა უაზრ კითხვამ გაარღვიააა
-აწი რა იქნება?
-რაა უნდა იყოს?
-რა ერქმევა ჩვენს ურთიერთობას?
-აუცილებელია რამე სახელი ერქვას?-ისე მართალია არც დიდად მსურს "შეყვარებული"მერქვას მირჩევნია ჩემთვის მიყვაარდეს,ჩემს სადარბაზოსთან მივედით,ნაზად ლოყაზე მაკოცა,დავემშვიდობეთ დასახლში ავედი.ელენეს დავურეკე და ყველაფერი მოვუყევი.
8:00 რეკავს მაღვიძარა და თან დედა შემოდის ოთახში ყვავლებით ხელში
-დილამშვიდობისა დეე-გაოცებული ვუყურებბ მას თაიგულით ხელში რომ ასევეტებულა კარებთან
-დილამშიდობისა,დღეს ჩემი დაბადების დღეა და არვიცი? არადა ასე მახსოვს ზაფხულში მაქვს-სიცილი დავიწეყეე
-ეს ალექსანდრესგან-გამიკვირდა ტუჩის მარჯვენა კუთხე ჩავტეხე
-დეეე
-ხოოო
-ვინააა არმოყვები?
-არავინნ
-არავინ არმჩუქნიდა მე ყვავილებს
-მე გჩუქნიდ ძვირფასოოო-ოთახში შემოვიდა მამა
-ჩემმა პრინცესამ გაიღვიძაა და უკვე თაყვანისმცემლები აწუხებენნ
-უბრალოდ ერთი ბიჭიააა
-ნახეე ბიჭოო კიდე არიტყვისს,შვილო მალე მოყევი დრო არ მაქვს-ვიცოდი თავს არ დამანებებდნენ ამიტოვ ყველაფერი ვთქვი
-მომწონს
-შეყვარებულისგან ყვავილები კარგის ნიშანი უნდა იყოს არაა
-უბრალოდ მოგვწონს ერათმანეთი
-შეყვარებული ქვია მაგას შვილოო-სიცილით დამიბარეს ავმდგავიყავი და ისინი მიდიოდნენ ოფისში.


8:00 როგორც ყოველ დღე მძულს ეს დროო და მაღვიძარის ხმა,ყოველი დილა იწყებაა წუწუნით და ლანძღვით იმ ადამიანის ვინც მაღვიძარა გამოიგონა.ალბათ ჩემი ბუზღუნით მიხვდებით რომ არ ვარ ხასიათზე და ვინმე თუ გადამეღობაა წინ ალბათ მკვლელი გავხდები.ავდექი სხვა რა გზა მქონდა დღეს უნდა წავსულვიყავი სკოლაში რადგან დღეს მე და ალექსანდრე პირველად გავალთ ხალხში აღიარებული გრძნობებით,თან სანდრომ და ელენემ არ იციან დეტალები და რეაქციასსთვის ღირს ამდენი ლოდინი.
ავდექი შევედი აბაზანში მოვწესრიგდი,თმა გავიშალე,მოკლე მაისური და მაღალწელიანი შავი შარვალი ჩავიცვი,ბევრი ფიქრის შემდეგ კონვერსებზე გავჩერდი თეთრ მაისურს და შავ შარვალს შავი კონვერსები მოვურგე,ავიღე ყურსასმენები,ჩანთა და გავედი სახლიდან,გზად ელენეს დავურეკე ის უკვე სკოლაში მისულიყოო და სანდროსთან ერთად მელოდებოდა სკოლის კარებთან.
-პრივეტებიი-შემომაფრინდაააა,ხხოო შემომაფრინდა ელენეე
-გამარჯობააა,რამ გადაგრიააა?როგორ ხარ სანდროოო?რაჭირსს ამას?-ისე მივაყარე კითხვები გაუკვირდათ
-რა გახარებსსსსს გოგოოო?-ამიტყდაა სიცილი-აააა ჩემი ძმაააა როგორხარრ?-მივიხედე თუ არაა უსიმპატიურესი სილუეტი გამოჩნდაა
-ჩემი პრინცესაა როგორ ხარრ?-რათქმაუნდა ეს გაუკვირდათ მათ ხომ ეს არ იცოდნენ
-კარგადდ ალექსიი შენნ?
-შენ გნახე დილას ესეიიგი კარგადდდ-შუბლზე მკოცნის რასაც მათი ემოციები მოყვება
-რახდებააა გაგვაგებინეთ ჩვენნნც
-რას გვიმალავთთ-აყვა სანდროც ელენეს
-ჩიტოო შენ არ გითქვამსსს?ნუთუ მე მერგო ბედნიერება რომ ვახარო ახალი ამბავი
-ჰეე და ძმააა თქვიიი რას დამაყუდე დილის 9საათზე აქქქ
-მე და ნიტას ერთმანეთოი მოგვწონს,ნიტა არ აღიარებს მაგრამ თითქმის ერთად ვართ-მითხრაა და ლოყაზე ნაზად შემახო ტუჩები
-რაააა მართლააა?ხოოოომ ვამბობდიიიი სანნნნნ ხოოო ვამბობდიიიიიიიიიიი
-შენნნ კიარაა მე ვამბობდიიიიიი-ჩვენ რომ ჩაგვხუტებოდნენ იმის მაგივრად სანდრო და ელენე ერთმანეთს ეხუტებოდნენ,მათმა სიხარულმაა ჩვენს ამბავზეე აჯობა ჩვენს ბედნიერებას.
ოთხივე ერთმანეთს ვეხუტებოდით,როგორი ბედნიერი ვიყავი ამ წამს,რომ ამას ვერასდროს ვერ ავღწერდი,აუღწერელ ბედნიერებას მგვრიდა ამხელა სიხარული და სიყვარული რასაც მე მათგან ვგრძნობდი.


ამასობაში დაირეკა ზარი და ჩვენ მოგვიწია გაგვევლო სკოლის ის დერეფანი სადაც ყველა იყრიდა თავს ,არ მინდოდა იქ სანდროსთან ერთად გამევლო მაგრამ სხვა გზა არ მქონდა.შევედით დერეფანში და ალექსმა ხელი ჩამჭიდა,ყველას მზერა ჩვენს ხელზე ქონდათ გადატანილი,ერთი მხრივ მიხაროდა მის გვერდით,რომ მივდიოდი მეორეს მხრივ არ მიყვარდა ყურადღების ცენტრში ყოფნა და მუდამ ვარიდებდი თავს,აწი სულ ასე იქნება რადგან ალექსი სკოლის ყველაზე გაჩითული ტიპიი იყო,გოგოები გიჟდებოდნენ მასზე და სულ ცდილობდნენ რამეთი მოეხიბლათ ის,ოოხ რამდენი საეჭვიან მექნებაა.როგორც იქნა მივაღწიეთ საკლასო ოთახამდე სადაც ჩვენი საუკეთესო მასწავლებელი ბატონი მიხეილი იყო,არც ვიცოდი მათემატიკა,რომ გვქონდა პირველი.შესვლი თანავე მანიშნა თითით,რომ მივსულვიყავი მასთან.
-დიახ მას-ბედნიერი სახით შევხედე
-როგორ ვატყობ ძალიან კარგად მიეჩვიე ახალ სკოლას და ახალ კლასელებე-ალექსანდრესკენ გაიხედა და გაეცინა-ძალიან მომწონს შენი არჩევანი,იმედია გამართლდება ჩემი ხედვა ალექსანდრეს მიმართ,შეიძლევა სწავლა მას არ უყვარდეს ჩემი საგანი,უმეტესობას არ უყვარს და მთავარია კაცობა და ერთგულება,პატიოსნობა და წესიერება რასაც მე მასში ვხედავ,სულ ბედნიერად,რამე თუ გაწყენინა მომმართე,მე მარტო მასწავლებელი არ ვარ,მიგულე როგორც მეგობარი-ამ სიტყვების მოსმენა ისე გამიხარდა ალბათ მაშინ ყველაზე ბედნიერი ვიყავი
-დიდი მადლობა ბატონო მიხეილ
-შეგიძლია დაიკავო შენი ადგილი-მე გავეშურე და დავჯექი ალექსანდრეს გვერდით რაზეც ბატონი მიხეილის გაეღიმა.
-რა უნდოდა-ინტერესით მკითხა ელენემ
-არაფერი,გაუხარდა ჩვენი ამბავი-ალექსმა მაკოცა და სანდრომ გამომხედა
-მალე რააიცი ვისი ბედნიერება გაუხარდებაო-გაეცინა და ელენემ თავში ჩაარტყა...
ზარი დაირეკა და სახლში უნდა წავსულვიყავით სანდრომ წამოიყვირა
-ამაღამ სადმე არ წავიდეთ?-მე ძალიან მტკიოდა და თან სამეცადინო მქონდა ხვალისთვის ძალიან ბევრი,უარი განვაცხადე,ალექსმაც უარი თქვა რადგან მამამის უნდა გაყოლოდა ბიზნეს შეხვედრაზე და ელენე რატომ იტყოდა უარს ძლივს მარტო დარჩნენ,ამიტომ დასთანხმდა სანდროს შემოთავაზებას.
სახლში მისვლის თანავე მამა დამხვდა შარვალ-პიჯაკში მოწესრიგებული.
-მოხვედი მაა?-მკითხა მან სახლში შესვლის თანავე
-კი,ვის ჰყავს ყველაზე სიმპატიური მამიკო ვისოო-ლოყაზე ვუჩქმიტე მამას.
-ანაა
-ხოო გიოო
-მოდი ერთი წუთი რაღაცა უნდა გითხრა-დედა გამოვიდა და მე დავაპირე გასვლა რაზეც მამამ მანიშნა დარჩიო
-რაიყო მამა დავიღალე,გავიწურე,მშია,მწყურიაა
-შენს გოგოს იცი ვინ უგზავნიდა ანა ყვავილებს?-აი აქ დამეხრააა
-ვინნ?
-ვინ და ჩემი ლაშას შვილი,რომ მომწონდა სასიძოდ და ამას გავიძახოდი ბიზნეს ფორუმის შემდეგ ამერიკაში,რომ წავედით გახსოვს?-რა მინდოდაოო? სასიძოდოოო?არარსებობსსს
-კი როგორ არ მახსოვს,ლაშას ცოლმა იცის? ნინომ?
-კი იცის,ალექსანდრეს და მისი ძმაკაცის საუბარს მოკრა ყური და ნიტა ჯაფარიძეო ასე ჩაიწერე ნომერი მანდ მიმხვდარა და ლაშასთვის უთქვამს,ლაშამ სიხარულით დამირეკა-მე შემომხედა მამამ-კაი გოგო ხარ,რა კარგი გემოვნება გქონია შენ-გეცინა და მაკოცა-თუ რამე გაწყენინა იცოდე მითხარი და დავანაკუწებ
-კაი გიო გაჩერდი-დედას გაცინა და გამოაჯავრა-დაანაკუწებს ბიჭი
-წავედ მე ახლა და ქალებს გტოვებთ,მე ვნახავ შენს ბიჭს და ჩაგიკოცნი-გაიცინა,მე ზურგზე დავარტყი და ჩქარა გავიდა კარებში.შევჭამე დედას დავემშვიდობე,ავდეი ოთახში,ვიმეცადინე და დავიძინე.