მაგრამ ბოლოს მაინც დავთანხმდი. ძალიან მინდოდა სანდროს შესახებ მეკითხრა,მაგრამ სირცხვილის და სიმაყის გამო არაფერი მიკითხიაამ ამბის შემდეგ სანდრო რამდენიმე დღე აღარ გამოჩენილა, დღეს პარასკებია და ამიტომაც
ალბათ ისიც მიხვდა,რომ მე არ ვარ მისი შესაფერისი.. ეს მართლაც ასე იყო, სანდრო ძალიან სიპატიური იყო მე კი არ ვარ ლამთედომ და ლანამ აიჩემეს ჩვენთან უნდა დარჩე ეს დასვენების დღეებიო, თავიდან კი ვიურე , აზი. მისთვის სხვაირი გოგოა შეაფერისი და არა მე..
სიმართლე რომ ვთქვა ეს პერიოდი სანდროზე უფრო მეტს ვფიქრონ ვიდრე ნიკაზე, რამდენჯერმე სიზმარშიც კი ვნახე და დილით ბედნიერი ვიყავი ამით
ალბათ ბევრს გაუკვირდება რატომ მივიღე ასეტი გადაწყვეთილება, უბრალოდ აღარ მინდოდა იგივე განმეორებულიყო რაც ნიკასთან მოხდა. არც ნიკას შესაფერისი ვიყავი და კარგად იცით როგორც დამთავრდა ყველაფერი, უკვე ძალიან მეშინოდა ეს არ განმეორებულიყო. ამას ნამდვილად ვეღარ გადავიტანი

თედოს სახლი ძალიან ლამაზი და თანამედროვე იყო, აი ისეთი ძალიან ბერვს რომ მოეწონებდა და არც მე დავრჩენილვარ ცუდი შთაბეჯდილების ქვეშ
ლანამ აიტეხა პიცა უნდა გამოვაცხოთო, თედო ეუბნება რათ უნდა იწვალოთ ცორა შეიძლება შევუკვეთოთო, მაგრამ ქვა ააგდო და თავი შეშვირა, მაინც თავისი გაიტანა და ახლა ვეხმარები და ძეხვს ვჯრი.
ზოგადად ბერი საჯმელის გაკეთება არ ვიცი მაგრამ რაღაცეები მეხერხება. დედა სულ ცდილობს საქმეს მიმაჩვიოს და ზოგჯერ გამოსდის კიდეც, როცა ის სავანტმყოფოში ღამის ცვლაშია და მერე დღლისით გაგუდულს სძინავს თითქმის ყველაფერს მე ვაკეთებ, ამის გამო შეიძდლება ათაში ერთხელ საჩუქარიც მივიღო. მაგალითად 20 ლარი ან წიგნი რომელსაც ავიჩემებ რომ მინდა, რა თამქმა უნდა წიგნი მირჩევნია მაგრამ 20 ლარიც ჩემთვის სტიმულივითაა
თედომ მარტო პიცა ხომ არ გვექნება და მაღაზიაში ჩავალო , ლანამ კი უკმაყოფილოდ მოახსენა შენ ნეტა რა იცი რა უნდა იყიდოვო ამიტომ ისიც გაყვა. გღმერთო ეს გოგო რო დაბერდება წარმომიდგენია რა იქნება, საწყალ თედოს ნერვებს შეუჯამს. მათზე მეცინება და თან ჩემ საქმეს განვაგრძობ
5 წუთიც არ იქნებოდა გასული რომ ზარის ხმა გავიგე, ალბათ რამე დარჩათ ან ლანამ კიდევ ერთი რჩეა უნდა მომცეს, ამ ფიქრებში გარტული წავედი კარისკენ და რას ვხედავ, სანდრო ვიღაც გოგოსთან ერთად რომელსაც როგორც იტყვიან ფეხები კისრიდან ეწყება,
-პივეტ-ყურებამდე გარიმებული მესალმება,
სანდრო არაფერს ამბობს პირდაპირ მიდის და დივანზე ჯდება, მალე შხვარტი გოგოც მის გვეძზე მოკალათდა და მიკრო.
ხმაც ვერ ამვიე ისე მალე მოხდა ეს ყველაფერი
-გა გა მაჯობათ, ვთქვი და დავრალ დავხედე სანდროსთვის რომ არ შემეხედა
-ლანიკო ან თედო სადაა? იკითხა წელვით გოგომ
-მაღაზიაში ჩავიდნენ-ვუთხარი წყნარად
-ყავს არ მოიგუღებ? მითხა და ტბილად გამიღიმა
-კი რა თმა უნდა-მაშინვე დავთანხმდი
-საყვარელო შენ არ დალევ? მიბრუმდა და მთელი სიყვარულით კითხა
-კი რა თქმა უნდა თუ მარი არ გაგვიბრაზდება
-არა რატო-გაოცებლმა ვკითხე და სამზარეულოში შევედი
ძალიან ცუდი სიტუაცია იყო, თავს უხეურხულა გრძდნობდი.თან რაღაცნაირ თკივის ვგრძნობდი მუცელში , აი ისეთს ნიკას რომ სხვა გოგოსთნ დავინახავდი, ალბათ ვეჩვიანობ მაგრამ რატო? თან სანდროს სიტყვები მახსენდება ,,დავშორდი სევყვარებულს“ ნუთუ მანაც მომატყუა? ან იქნებ დაშორდა და ეს ახალია დარწმუნებული ვარ არც გაუჯირდებოდა
ყავა მალე გავაკეთ და მისაღებში ნელი ნაბიჯით წავედი ყავა რომ არ დამქცეოდა, და რას ვხედავ სანდრო და სხვართი ერთმანეთს კოცნიან, სანდროს კი ხელი მის ლამაზ უკანაზკე უდებს
-ბოო... ბოდიშით.. მე , მე ყავა მოვიტანე და-მაშინვე თავის მართლება დავიწყე და ჯიქები მაგიდაზე დავაწყე რატომღაც სანდროს შევხედე, მაშინვე ვიგრძენი როგორი ზიზიღით მიყურებდა და ტირილი მომინდა
-არაუშავს, მადლობა-მითხრა ღიმით,
მე კი აღარაფერი მითქვია და სამზარეულოში შევედი ძეხვის დაჯრა გავაგრძე, მაგრამ ვერაფერს ვეღარ ვხედავდი ცრემლების გამო,
მალე მერე წყვილიც მოვიდა მე კი ცრემლები მაშინვე მოვიწმინდე და დაველოდე როდის შემოვიდოდა ლანა ოთახში
-მარიამ მორჩი უკვე? მითხა ამ წამს შემოსულმა ლანამ
-კი მოვრჩი, თუ გინდა დაგეხმარები რაემში
-არა იყოს მე გავაკეთებ ყველფერს შენ მომეზადე და მალე ჩამოდი კარგი?
მეც დავთანხმდი და ოთახისკენ წავედი , არფერთისთვის შემიხედია
-მარიკუნა სად მიდიხარ? გავიგე თედოს ხმა
-ოთახში თედო. მშვიდად ვუთხარი ა ერთი სული მქონდა ოთახში სევსულიყავი და ტირილი დამეწყო, გულზე მაონც მომეშვებოდა
ასეც მოხდა ალბათ სახევარი საათი ვიტირე და მერე გადავწყვიტე თვაები დამბანა თორემ ასეთი რომ დავენახე თედოს გააფრენდა, სააბაზანოსკენ წავედი და უცბათ კარგი გაიღო, იქიდან კი სანდრო გამოვიდა, მე თავი დავხარე არ მინოდად მისთვის კიდევ შემეხედა და ის ზიზიღი დამანახა . თითქმის ჩავუარე კიდეც რომ მკლავში ტკივილი ვიგრძენი და სანდროს გაბრაზებულ თვალებს წავაწყდი
-რა გჩირს თვალებზე?-მკითხა და პასუხის მოლოდინში დამაკვირდა
-მე, არაფერი.- ვუთხარი ძლივს გასაგონად
-შენ შეგეძლო მის მაგივრად ყოფილიყავი ამიტომ ახლა ნიანგის ცრემლების ყრა გვიანია ქალბატონო.-მთელი ზიზიღით და ირონიით მითხა. ვიგრძენი როგორ ჩამწყდა გილში რაღაც
-გასაგებია. ვითხარი და თავი არც ამიწევია ხელის განთავისუფლება ვცადე
-რა იყო გაგიშვებ. მითხრა ირობიული ღიმილით- ძაანაც რომ გინდოდეს აღარც შეგეხები.- ასეთი ზიზიღით არავინ არ დამლაპარაკებია. მითხრა ხელი ცუვარ გამიშვე და ნელი ნაბიჯით განაგრძო სიარული მე კი სწრაფად შევერდ სბაზანაში და ცივი წყალი შევისხი სახეზე...
მალე დაბლა ჩავედი, ორივე წყვილი ახლოს ისხდნენ ერთმანეთთან, განსაკუთრებით სანდრო და კესო. სახელიც კი ლამაზი აქვს
საღამოს მშვიდად მიდიოდა მაგრამ ცემ გულში და ტვინსი მშვიდად არაფერი იყო განსაკუთებით მაშინ როცა სანდრო კესოსო აკოცებდა ან ხელს გადახვევდა.. მაშინვე თვალს ვარიდებდი მაგრამ არაფერი გამომდიოდა
რაღაცეებზე საუბრობდნენ მე ერთი სიტაც კი არ გამიგია, ,ალე ჩემი ტელეფონი განათდა და ყველა გაჩუმდა და მზერა მე მომანათეს.. თელეფონს გაკვირვებულმა დავხედე რადგან რამდენიხანია ნინის არ დაურეკი ად არც ცემ ზარებს პასუხობდა ახლა კი ის მირეკავდა..
-ვინ არის? მითხრა ეჩვნარები ხმით თედომ, სანდროს კი არც კი შემოუხდეავს ჩემთვის და წელზე უფრო გულზე უფრო მიიკრო კესო
-მეგობარია- ვუთხარი და მერე ოთახში გავედი სალაპრაკოთ

ნინი უარესად გაბრაზებული იყო, რადგან ნიკას ყველაფერი მოუყოლია მისთვის, ჩვენი ბოლო შეხვედრის შესახებ მიტუმეტეს. ნინი კი ისეტი ნაწყენი იყო რატომ არ მითხარი ასე რომ მოხდა ველაფერიო? უშედეგეოდ ვცდილობდი ამხსნა რომ ვერ გავბედე თქმა, ისევ ყვირილს და იმის ძახილს გაიძახოდა რომ მე ყალბი მეგობარი ვარ. მალე ტელეფონი გათიშა კიდეც
ესღა მინდოდა. თავი მეცოდებოდა და სიკვდილს ვნატრობდი როცა ლანა შემოვიდა ოთახში
-მარიკუნა რა ხდება ხომ მშვიდობაა? რა ფერი გადევს?- მეკითხებოდა გაერვიულებული
-არაფერია, უბრალოდ-ხმა ვეღარ დავიმორჩილე და ტირილი ამივრდა-მარტო მინდა ყოფნა. -ხვეწნა გავურიე ხმაში
-რატო მარიამ რა მოხდა მითხარი? არ მეშევებოდა
-არაფერი უბრალოდ მარტო დამტოვე რა გთხოვ. -უფრო ვუმატე ტირილს
ლანა კი ყოყმანით გავიდა გარეთ
ყველაზე უიღბლო ადამიანი ვიყავი დედამიწაზე, რა დავაშავე ასეთი რომ ყველაფერი ჩემ თავს უნდა გადახდეს? ყევლსი წვას ვგრძდნობდი და სიკვდილს მერენდეენდ ვნატრობდი... თავი ეცოდებოდა ასე რომ ვიყავი, რა დავუშავე ნიკას ასე რომ მომექცა? მე ხომ სიგიჯემდე მიყვარდა, მის გამო ყველფეს გავაკეთებდი ის კი რგორ მომექცა.
ამ ფიქრებიდან კარის ხმამ გამომიყვანა სადაც თედო გაგნებულო და გაბრაზებულ მოდიოდა ჩემკენ
-მარიკუნა მითხრა.- თბილი ხმით- რა მოხდა?- თან ჩემ გვერდით მკალთდა
-არაფერიიი- ვუპასუხე სლუკუნით
-აბა არაფერის გამო ტირი?0დაეჯვებულმა მკითხა
-კიი -თან ცრემლებს ვიწმენნდი
-ეხა ნუ გამაბრაზებ, მითხარი - მოიწია და ჩამეხუტა
ზოგადად როცა ვტიროდი და ვინმე ცამეხუტებოდა ან თბილი სიტყვებიტ დამელაპარაკებდოდა ტირილი უფრო მივარდებოდა
-უბარლოდ დაქალს ვეჩხუბე და- ვუთხარი სვენებ-სვენებით
- და რატო? მითხრა და თმებზე ფერება განაგრძო
-რაღაც სისულელეზე-ოდნავ დამშვიდებულმა გავეცი პასუხი
-მერე სისულელებზე რომ არ უნდა იტირო არ იცი? მაორჩი ეხლა და წამოდი პიცა ვჩამოთ
-არ მინდა რა გეხვეწები უნრალოდ მარტო ყოფნა მინდა
რომ მახსენდებოდა სანდროს კიდევ იმ გოგოსთან დავინახავდი უარესა ვიტირებდი ამიტომაც იქ გასვლას არ ვაპირებდი
-კაი როგორც გინდა, მაგრამ იცოდე ნამდვილ მიზეზს მეტყვი როცა დაწყნარდები- შუბლეზე მაკოცა და ოთახიდან გავიდა
მე კი საწოლზე ოვიკუნტე და შენეცადე დავწყნარებულიყავი.. მალე ჩამძინა კიდეც და ღამის 2 საათი იქებოდა რომ გამეღვიძა, სამაზარეულოში გასვლა და წყის დალევა გადავწყვიტე, სამზარეულოში სევედი და ...
==============================================================
ღირს გაგრძელება?