გადავწყვიტე რაღაც მეცადა... ხელები გავუშვი და ფეხზე დავდექი ... ხელები გავშალე და სახე ნიავს მივუშვირე... თბილ ნიავს სახით ვარღვევდი და საშინლად მსიამოვნებდა ეს შეგრძნება ... არცისე ბევრი არ გვივლია.. დანიშნულების ადგილას მალე მივედით... ძალიან კარგ ხასიათზე ვიყავით... რეზის გასაღები გამოვართვი და მხიარულად ვატრიალებდი ხელში .. იქ შეკრებილ უამრავ ბაიკერებს შორის უცბად თვალი ვიკას მოვკარი ... ვერ გეტყვით რა დამემართა .. ფერები მეცვლებოდა სიბრაზისგან სახეზე .....ის კი გაღიმებული იდგა და რეზის უყურებდა... არვიცოდი რამექნა ... მეგონა რეზიმ იმისთვის წამომიყვანა რომ მისი ცხოვრების ის ნაწილი გაეცნო ჩემთვის რაც არ ვიცოდი მანკი მის **ზთან ერთად წამომიყვანა... რეზი ვიკასთან მივიდა ... მე წამიერად ერთ ადგილას გავშეშდი ... არვიცოდი რა გამეკეთებინა იქ დარჩენის სურვილი დიდად არ მქონდა... უცბად გამახსენდა გასაღები რომელიც ხელში მეკავა... მოტოციკლისკენ გავემართე.. დავჯექი და დავქოქე.. იმ წამს სულ არ ვფიქრობდი იმაზე რომ შეიძლებოდა რამე მომსვლოდა ..... თავიდან ცოტა ნელა წავედი მერე ნელ–ნელა უფრო გავთამამდი და სიჩქარე 250 მდე გავზარდე.. რაც უფრო იმატებდა ბრაზი მით უფრო ვუმატებდი სიჩქარეს .... არვიცი რამდენიხანი მივდიოდი ესე უაზროდ და უმისამართოთ.. არვიცი რამდენი კრუგი დავარტყი თბილისს... ბოლოს როცა გავჩერდი ვიგრძენი როგორი დაღლილი ვიყავი ... ძალა გამოცლილი... ,,რატომ?'' ,, როცა ვფიქრობ ყველაფერი კარგადაა რატომ მენგრევა ამდროს ყველაფერი ? ''... ,, დავიჯერო რეზიც მათნაირია ? ყველა ბიჭი ერთნაირია?''.. კითხვები მიტრიალებდა თავში და არცერთზე არ მქონდა პასუხი.....ჩემდა უნებურად გავიხსენე მოტოს ტარება... ისე ვატარებდი გათიშული ვიყავი.. არცკი გამხსენებია რომ 2 წლის წინ ვატარე და ისიც ძალიან ცოტახანი და იმისმერე არ მივკარებივარ... ეშმაკი მფარველობს ალბათ ან არვიცი რა დავარქვა ამას როგორ შეიძლება ესე გადარჩე ადამიანი .. ფაქტიურად ახლიდან ვისწავლე ტარება.....
ამ ფიქრებში ვიყავი როცა ტელეფონმა დამირეკა.. ამოვიღე და ალექსი აღმოჩნდა
- ხო ალექს
- შეჯიბრია გამოხვალ?(ალექსი)
- კი გამოვალ მიდი იქ და მოვალ
მოტოს შევაჯექი და ბოლო სიჩქარით გავემართე შეხვედრის ადგილას ... როცა მოტოციკლი დაინახეს ყველა გაშტერებული იყურებბოდა სანამ მივუახლოვდებოდი ... როცა ჩახფუტი მოვიხსენი და მე დამინახეს არ ელოდნენ პირი ღია დარჩათ გაკვირვებისგან ..... ალექს მოვკარი თვალი და მისკენ წავედი
- ალექსს
- მოტოციკლი ბაგრატიონის ? საიდან?... არ დააყოვნა კითხვები
- მოვპარე .... განვუცხადე სრული სერიოზულობით
- ღადაობ?
- არა ... ვუთხარი ისევ სერიოზული ტონით
- გიჟი ხარ... სიცილი ვერ შეიკავა ალექსმა ... ამ საუბარში ვიყავით როცა უეცრათ 10 ამდე მანქანა გამოჩნდა ... მეუცხოა რადგან აქამდე ისინი ნანახი არ მყავდა .. როგორც ალექსმა ამიხსნა დიტო ქავთარაძე იყო ჩამოსული საქართველოში და დღეს თუ მოვიდოდა არ ელოდა ... მოკლედ მოგიკვებით : დიტო ქავთარაძე 25 წლის ბიჭია მსოფლიო ჩემპიონია დრიფტში და მოტო რბოლის ... მოკლედ თავში ავარდნილი როჟააა და როგორც ალექსმა მითხრა კაცის მოკვლაც კი შეუძლია იმისთვის რომ გამარჯვება მოიპოვოსო ... გამარჯვებას არავის უთმობსო
- ანკა არ გახვიდე რა.. მუდარას არ წყვეტდა ალექსი
- კარგი რა ალექს გეყოფა
- ძალიან გთხოვ ანკა რამე რო მოგივიდეს ვერ გადავიტან ... უკვე სასოწარკვეთილებაში ვარდებოდა
- გეყოფა ალექს! რაუნდა მომივიდეს გავიმარჯვებ და მოვალ რა ... ვუთხარი მთელი მკაცრი ტონით... ამ საუბარში ვიყავით როცა შევამჩნიე ქავთარაძე ჩვენსკენ მოდიოდა... მე პოზა არ შემიცვლია მანქანაზე ვიყავი მიყუდებული თან სიგარეტს ვეწეოდი და დაველოდე როდის მოვიდოდა ჩემამდე
- ეს კუკლა ვისია? (დიტო) .. თქვა და ფეხებიდან თმის ღერამდე შემათვალიერა ...
- პატარავ ხელი რო დაგადო ხოარ დაიშლები? (დიტო)... სიცილი დაიწყო
- კბილებში წიხლი რო გხიო ჩამოგეშლება?... ხელები გადავაჯვარედინე , ირონიულად ჩავიცინე და ცალი წარბი ავწიე
- ეს ნახეთ რა იკბინება (დიტო)
- ეე ძმა ცოტა დასტოინად ვერ ხედავ გოგო ჩემთანაა? (ალექსი)
- კაი ძმა იზვინი მიხედე ამ ცუგას ძალიან იღრინება(დიტო) ... სიცილს არ წყვეტდა .....
სტარტისთვის მოვემზადეთ... მალე ნიშანი მოგვცეს და ადგილიდან რაკეტასავით მოვწყდი... მთელი სიჩქარით მივქრდოდი და დიტოს გავუსწარი ... როცა მეგონა ყველაზე წინ მივდიოდი დიტო მომიახლოვდა და გვერდით დამარტყა , სიჩქარეს უფრო მოუმატადა და გამასწრო .... ,, ესე არა? , კაი მოდი ვითამაშოთ ქავთარაძევ '' .. სიჩქარეს მოვუმატე და მთელი ძალით დავეტაკე უკნიდან ... საჭე ვერ შეიკავა და დაბზრიალდა....ყველას გავუსწარი ის იყო მეგონა დიტო ჩამოვიშორე როცა ისევ გამოჩნდა... ფინიშამდე მისვლას ცოტა აკლდა ... თითქმის ერთნაირად მივდიოდი ბოლო წამს სიჩქარეს მოვუმატე და ფინიშის ხაზი პირველმა გადავკვეთე ... ვერ წარმოიდგენთ რამხელა სიხარული იყო ჩემთვის ეს გამარჯვება ... კაცს რომელსაც თავი ყველაფრის შემძლე ეგონა მოვუგე რბოლა... თან არ მიყვარს ასპარეზის ვინმესთვის დათმობა და ვთვლი რომ ყოველთვის უნდა გავიმარჯვო და არვაპირებ ვიღაც იდიოტებს დავუთმო გამარჯვება ... როცა ალექს მივუახლოვდი სიხარულისგან ცოტა აკლდა და ხტუნაობას დაიწყებდა
- ჩემოო ლაამაზო შენ გაიმარჯვე .. მომიახლოვდა და ხელში ამიყვანა
- ხხოხო ცხოვრება მე გავიმარჯვე ... ვერ ვიკავებდი სიცილს..როცა ყველამ მომილოცა და აფორიაქება ჩაწყდა მედა ალექსი სახლებისკენ გავემართეთ ... მე მოტოთი წავედი ალექსმა მანქანა წაიყვანა .....მივდიოდი და ვგრძნობდი უკან მანქანა მომყვებოდა როგორც ჩანს ბატონი დიტო ჩემით დაინტერესდა მისი მარცხის მერე ... ჩემს კორპუსიდან ოდნავ მოშორებით გავაჩერე მოტო .. გადმოვედი და დაველოდე როდის მობრძანდებოდა ბატონი დიტო.. იმანაც მომბაძა და მანქანიდან გადმოსული ჩემსკენ გამოემართა ... შესავლის გარეშე ეგრევე სათქმელზე გადავიდა
- შენზე მიყვებოდნენ მაგრამ არ მჯეროდა მართლა ეგეთი თუ იყავი , მართლა იშვიათია შენნაირი გოგოები ლეკვო ... მომიახლოვდა და აგდებულად მიღიმოდა
- შენზე კიდე ცდებოდნენ ქავთარაძე ყოველთვის პირველიაო , დღეს გოგომ წაგართვა პირველობა ... ვუთხარი აგდებულად და გადავიხარხარე..... ჩემ სიცილზე სადარბაზოდან რეზი გამოვარდა ... ჩემი და ქავთარაძეს დანახვაზე ისე გალურჯდა მეგონა გულის შეტევა მოუვიდოდა ... სირბილით მოვიდა ჩვენთან და ეგრევე დიტოს დაეტაკა.. დანა ამოიღო ჯიბიდან და კისერზე მიადო
- რაგინდა ჩემ გოგოსთან ***იჭვარო ?
- რეზი გაუშვი .... დავიყვირე ხმამაღლა
- აა ეს ცუგა შენი გოგოა? ... ისევ იაზვურად ჩაიცინა... რეზიმ ვერ მოითმინა და სახეში დაარტყა... დიტომ თავი ვერ შეიკავა და დაეცა ...
- მანქანაში ჩაჯექი და გაეთრიე აქედან (რეზი) .....დიტოს ხმა აღარ ამოუღია მანქანაში ჩაჯდა და იქაურობას მოშორდა... რეზიმ ეხლა ჩემთვის მოიცალა
- რატო გახვედი ქავთარაძესთან ერთად შეჯიბრზე? იცი თუ არა რომ შეიძლება დაღუპულიყავი ?! ... ღლიარებდა ბაგრატიონი ... შუაღამისას ამ სიჩუმეში მისი ხმა საზარლად ჩამდიოდა ყურებში
- ეგ უკვე ჩემი პრობლემაა
- გოგო შენ კიდე ვერ შეიგნე რომ რაც შენ გეხება ის მე მეხება?! კიდე ვერ შეიგნე ? ... უფრო უმატა ხმას
- ნუ მიბღავი ეე ! რაღაცეები გეშლება , შენ ჩემი არაფერი გეხება ... ავუწიე ტონს მეც
- რატომ ხარ ესეთი ჯიუტი რატო ანკა? მალე ჭკუიდან შემშლი ... უფრო წყნარი ტონით და დაღლილი ხმით თქვა ბაგრატიონმა ... ხელებით მოტოს დაეყრდნო და თავი დაბლა ჩაწია.
- ანკა ან შენით შეწყვიტე ჯიუტობა ანდა ჩემებურად მოგივლი .. თქვა გაცეცხლებულმა ბაგრატიონმა... მოტოზე შეჯდა და იქაურობას მთელი სისწრაფით მოწყდა ... ემოციებისგან საშინლად დაღლილი ვიყავი .. სახლში ასულს ყველა დაძინებული დამხვდა ...ბევრი ფიქრის მერე მივხვდი რომ ერთი კვირა სახლიდან გასვლის სურვილი არ მქონდა ...
მეორე დღეს როცა გავიღვიძე უკვე შუადღე იყო.. ლოგინიდან ადგომის სურვიილი არმქონდა მაგრამ გგოოები დამადგნენ თავზე
- რა მოხდა?(ელი)
- ეხლა დაფქვი(ნატაშკა)
- აუ გოგოებო არაფერი უბრალოდ ერთი კვირა ოთახიდან გამოსვლის სურვილი არმაქ ... ეს ვთქვი და მათ დაეჭვებულ მზერებს შევაწყდი
- რას გვიმალავ? (ნატაშკა)
- ხოიცი ვერაფერს გამოგვაპარებ (ელი)
- მართლა არაფერი დასვენება მინდა უბრალოდ რა ... როგორც იქნა გოგოებმა დათმეს და მეტი კითხვა აღარ დაუსვიათ... ყოველდღე ვამოწმებდი ტელეფონს .. ყოველ დღე არა ყოველ წამს... და რეზისგან არაფერი არ ისმოდა... არც სმს არც ზარი .. არაფერი უცდია იმისთვის რომ დამკონტაკტებოდა .... ერთი კვირის დასვენების მერე უნივერსიტეტიც დამეწყო ..
ერთ დილით ჩვეულებრივად გოგოებმა გაამაღვიძეს და უნივერსიტეტში წავედით ... მეორე ლექციის შუაში .. ჩემი უნივერსიტეტის ორი გოგო შემოვარდნენ .. ლექტორისთვის ყურადღება არც მიუქცევიათ ისე მეცნენ მე
- ანკა ანკა წამოდი ჩქარა..... ხელი ჩამჭიდეს და კიარ წამიყვანეს წამათრიეს..
- რახდება? ... ვკითხულობდი მაგრამ ვინ მაქცევდა ყურადღებას პასუხს არ მცემდნენ ... მეგონა რამე ცუდი მოხდა ... ისეტი სახეები ქონდათ ნაღდად ვერ ვიფიქრებდი კარგს ვერაფერს
///
პ.ს მოკლედ ჩემო საყვარლებო დაგიბრუნდითთ ))))) აღარ დაგიგვიანებთ და მალე დავამთავრებ კიდევაც თქვენს ტანჯვას :დდდ <3 ალბათ არც მჭირდება გთხოვოთ რომ გამოხატოთ თქვენი შეხედულება ისტორიის მიმართ ^^ ველოდები თქვენს კომენტარებს : **