3 დღეა რაც ბათუმში ჩამოვიდა დემეტრე.მეგობრებთან ერთად.დღესაც მთელი დღე ერთობოდა ხან სანაპიროზე იყო,ხან კაფეში,ხან ბულვარში .საღამოს ბიჭებმა გასეირნება გადაწყვიტეს.ბულვარში მისეირნობდნენ და გულიანად იცინოდნენ,ერთი ბიჭი რომ მიუხახლოვდა მათ და თემოს ფოტოს გადაღება სთხოვა.თემომ გამოართვა ფოტოაპარატი და გაყვა .მიმავალთ გააყოლა მზერა და შენიშნა რომ ის ბიQი 2 გოგონასთან მივიდა,მათ შორის ერთს შავი თმა და ნაცრისფერი თვალები ჰქონდა და მაღალიც იყო, ხოლო მეორე საშუალო სიმაღლის და საშუალო ანაგობის. ყავისფერი თმა და ყავისფერი თვალები ჰქონდა. ბიჭმა გოგონებს ხელი გადახვია, და ყველამ კბილები გამოაჩინა.თEმომ მათ ფოტო გადაუღო და საუბარი გაუბა....
საუბარი რომ გაუგრძელდა მისკენ გაიხედა, და დაძახებას აპირებდა გოგონას თვალებს რომ გადააწყდა,რომლებიც გაფაციცებით აკვირდებოდნენ .გოგონამ სწრაფად ჩახარა თავი და აწითლებული ლოყების დამალვა სცადა მაგრამ არ გამოუვიდა. თემოს შეხედა და გაუღიმა..ლამაზი ღიმილი ქონდა.გულწრფელი,თვალებიც რომ უღიმოდა.აწითლებული ლოყები კი უფრო მეტ ხიბლს მატებდა მას..
სწრაფად დასცილდნენ ერთმანეთს.მაინც ფიქრობდა გოგონაზე, მერე რა რომ მხოლოდ რამდენიმე წამი მოკრა მის ღიმილს თვალი, დაამახსოვრდა.
-დემე,გამოფხიზლდი ეე არ გესმის ??-სიცილით ეკითხებოდა ერეკლე
-ხოო.. რას ამბობდი?
-ხო კარგად ხარ ე?არ გვისმენდი ტო?
-აუუუ ბიQო ცავფიქრდი რაღაცაზე გადამაყოლეთ რა .
-ხო კაი , კლუბში წავიდეთ ხო დღეს??
-ხო აბა რა ტო -გაეცინა და გზა განაგრძეს

****ანასტასია****
დილით ადრე გაეღვიძა.ეძინებოდა მაგრამ წასვლამდე ზღვაზე უნდა გასულიყვნენ. სწრაფად წამოხტა საწოლიდან და ანაბელის ოთხისკენ გაიქცა.
-გაიღვიძეეეე-ბოლო ხმაზე დაიყვირა , როგორც კი კარი შეაღო და ანაბელს დაახტა
-აუ ჯერ ხო ადრეაა წასვლა??!!
-ნუ ხოო.. მაგრამ ზღვაზე არ გავიდეთ??
- ხო კიი , კაი ავდგები,მიდი შენ სანდრიკა გაააღვიძე
-ოკ..გავზქურეე
გამოვარდა ანაბელის ოთახიდან და პირველ სარტულზე ჩაირბინა
ნახევარ საათში სანაპიროზე იყვნენ და ზღვაში ნებივრობდნენ..
-არ მინდა წასვლააა
-კაი დარჩიი
-შეიძლება სანდრო??
-კი მარა მერე შენ მაგივრად მე ვივლი
-ჰა ჰა ჰა ჰა ჰა
-ირონია ინ ექშენ ფორევაა
-აუ პატარა რომ ვარ მაგიტო მეგადავებით ხო?
-ხო ტასიკო-თქვა ანაბელმა და ჩაყვინთა
ძალიან უნდოდა ტასოს კიდევ ერთხელ ენახა უცნობი. მისი თვალების კარგად დამახსოვრება სურდა.თვალების რომლის მსგავსიც ჯერ არ ენახა. მთელი დილა სანაპიროს ათვალიერებდა,.მაგრამ ვერ დაინახა. გულდაწყვეტილს უწევდა ბათუმის დატოვება ...
მზემ ძალიან დააჭირა უკვე წასვლის დრო იყო შOრი ახლო კაფეში წაიხესეს,ბარგი აიღეს და თბილისისკენ გზას დაუდგნენ .
მგზავრობა საკმაოდ დაღლელი იყო. თბილისშI რომ ჩავიდნენ საღამოს 8 საათი იყო.
სანდროს და ანაბელს დაემშვიდობა და სახლში ავიდა. კარი შეაღო თუ არაა ხარბად შეისუნთქა მონატრებული სურნელი.
-მოვედიი-თბილი ხმით დაიძახა დასამზარეულოს მიაშურა. დედის დანახვით სიხარულმა მონატრებაც კი გადაფარა.მივიდა და რაც ძალი და ღონე ჰქონდა მოეხვია.
-როგორ მომენატრე დეე
-მეც დედიიმეც..
დედის ჩახუტებით გული რომ იჯერა მამას მიუბრუნდა . ახლა მას მოეხვია . დიდი ხნით ესიყვარულებოდა მონატრებულ მშობლებს . ბათუმის ამბებიც გამოკითხეს
12 სააათი იყო დასაძინებლად რომ წავიდა . ძალიან დააღლილი იყო და თვალები უცპათვე მიელულა მაგრამ უცნობის თვალები გაახსენდა. კი რამდენიმე წამით მოკრა თვალი მაგრამ ისეთი უჩვეულო იყო დაამახსოვრდა. დიდხანს ვერ გასტანა მასზე ფიქრმა ამიტომ მალევე გადაეშვა სიზმრების სამყაროშიი...
დილით თავისი დაქალისანაბელის და სანდროს ხმა გაიგო , როგორც მიხვდა ხმა დაბლიდან ამოდიოდა . ეგრევე წამოხტა მოკლე შორტები ტოპი და საროჩკა ჩაიცვა , თმა აიკოსაFეხზე ჩუსტები ამოიცვა და კიბეეებზე დაეშვა. ჯერ აბაზანაში შევიდა მოწესრიგდა და შემდეგ მისაღებში შეუერთდა სტუმრებს.
ტასიმ შეამჩნია რომ ანაბელი უჩვეულოდ მხიარულად გამოიყურებოდა და ძალიან დააინტერესა ვინ ან რა იყო ამის მიზეზი.
-ტასიიიი, ძლივს როგორ მოხდა ასწიე თავი და ინებე ჩამოსვლაა.
-ჯერ ხომ სწავლა არ დაწყებულა, მაცადეთ რა ნებივრობა
-აჰამ კაი ეგრე იყოს .ნინო დეიდა დღეს ანაბელი ცოტა გვიან მოვა მაგრამ არ ინერვიულოდ ჩვენი სანდრინიო მოიყვანს ხო იცით როგორი ხეცი გვყავს :D
-კარქით, კარქით -გაეცინა ნინო დეიდას - მაინც რომ ვიცოდე რომელზე მოხვალთ,??
-ნუუ ბოლომდე უნდა დავხარჯო დღეს თქვენი შვილი ,ნინო დეიდა ამიტომ თქვენ დაიძIნეთ ამას ნუ დაელოდებით-თქვა ანაბელმა და ტასოსკენ გაიშვირა თითი რომელიც მადიანად შეექცეოდა ნამცხვარს
-ნახეე კიდე, გოგო რა გითხარი ნუ ჩამ თქო მაგდენს მერე გასივდები და ეგეთი დაქალი არ მინდა მე.-თქვა ანაბელმა და დაიQყანა
-კაი რა ანაბელ ,აბა შენსავით ერთ ჭიქა ყავაზე ვერ იქნება
-სანდრო იცი რაა, მე ნორმალურად ვQამ და ეს იტენის საჭმელს პირშI შEხედე მალე გასივდება და გოდორს დაემსგავსება
-კაიტ ეხა გეყოთ ჩემზე ლაქლაქი . სად მივდივართ დღეს??
-ხო ეხა რატომ მოვედით მე შენ და სანდრო მივდივართ ჯერ ფესტივალზე , შემდეგ MC-შიი, ან პირიქით ,და მთწმინდაზე მივდივართ კიდე და არ გავიგო მე ვერ გაიზარდეთ და რაღაცეები
-ეს ვისი შედგენილი ჩემი დღის განრიგია?-თქვა დატიკომ და წარბაწეულმა გადახედა სანდროს
-მეე ნუ მიყურებ ამის ბრალია
- ოო ადექით ეხა წავიდეთ მალეე
. ნუროგორც ანაბელმა თქვა ადგნენ და ჯერ მაქდონალდში წავიდნენ . კარგად გაერთნენ . შემდეგ კი ფესტივალზე.
-ტასიი მოდი გოგო აქ არ დამეკარგოო ტასიი
-აუუ რა ბატივით დადიხარ ანაბელ ,აქთ მოდი ...მანდედან ვერ გამოხვალ...აქეთ .. წინ იყურე .. მოიცა ..ვაი
და ანასტასიას სიცილი წასკდა . არ გაინტერესებთ რა მოხდა??
ჩვენი ანაბელი მოდიოდა და თვალი ძალიან სიმპატიური ბიჭისკენ გაექცა. ამან გამოიწვია მისი იმ ბიჭის წინ გაშოტვა დარაც მთავარია ..საუბედუროთ ანაბელს ნაყინები მოქონდა და 3 სჰოკოლადის ნაყინი თმაზე და მის სახეზე გადანაწილდა . ბიჭი გაკვირვებული უყურებდა . შემდეგ ადგა და დაეხმარა წამოდგომაში .ნაყინი მოწმინდა სახიდან და გამოელაპარაკა.ამდროს სანდროც მოვიდა ანაბელის ძმასთან ერთAდ ..ოო აი აქ ანაბელს დაერხაა.
-ანაბელ განგაშია სანდრექსა შენს ბედოვლათთან ერთად მოგვადგა
-ვაიმე .. კაი სასიამოვნოა შენი გაცნობა იმედია გნახავ ... ხო ... კარგადდ
-მოვასწარიი??
-ხო მგონი ვერ გნახა
-გადავრჩი
ასე ჩაიარა ფესტივალმა . შემდეგ ეს სამი გადაერული მთAწმინდაზე ავიდ, და ძველი ამბების გახსენებას შAეუდგნენ
-აუუ სანდრო ის გახსოვს ტასო ძაან პატარა რომ იყო და კინაღამ რომ ტვალეტში ჩაგვივარდა??
-აუუ ხოოო აბა 3 წლის ბავშვესბრომ ანდობ პატარას
-აჰაჰა გაგვეცინა და ის რომელს გახსოვთ თქვენ ორმა რომ ერთმანეთის სახსლები ტვალეტის ქაღალდით მორთედ და მერე რომ ერთმანეთს აგინებდით?? ვერ დავივიწყებ ანაბელის სახეს როცა ნახა თუ როგორი იყო მისი სანუკვარი ოთახი . ალაგალაგ ეხაააცაა მგონი სარეავები დარჩენილი სარკეზეე
-კაი გვეყო
-კაი ხო აღარ გვინდა
ამის შემდეგ უბრალოდ ლაპარაკობდნენ მუსიკებს უსმენდნენ და აკვირდებოდნენ თბილისს.
სახლში წამოსვლისას ანასტასიამ ძალიან უჩვეულო კითხვა დასვა
-სან , ანაბელ თქვენი აზრით სიყვარული რა არის?
-სიყვარული მარადიულობაა, სიტყვებით არ შეგიძლია სიყვარულის გადმოცემაა......... ლაპარაკობდა და თAნ ხელებს იქნევდა ანაბელი
-ჩემი აზრით არ არსებობს -თქვა სანდრომ
-მეღAდავები?
-არა არ არსებობს . არც არასდროს არ დავიჯერებ რომ ეგ რაღAცა თქვენ რომ სიყვარულს ეძახით არ არსებობს
-მაგასაც ვნახავთ , შეგიყვარდება და მერე ეგრე აღარ იფიქრებ
-არ ვიცი რა ვიცი...........
სახლში ძალიან დაღლილი მივიდა ანასტასია ზუსტად 01.00 იყო . თავი დადო და გადაეშვა ტკბილ სიზმრებში.......


**************
დიდი ბოდიში შეცდომებისთვის და მადლობა იმისთვის რომ კითხულობთ . ეს თავი ცოტა ცუდი გამოვიდა მარა შემდეგს აუცილებლად განსხვავებულს დავდებ ..... კომენტარები დაწერეტთ რას ფიქრობთ.. შეწყვეტას არ ვაპირებ იმიტომ რომ განსხვავებული დასასრული მაქ მოპიქრებული და ბოლომდე დავდებ იმ ერთი მკითხველის გულისთვისაც თU კითხულობს და ჩემი სიამოვნებისთVისაც ....