კარზე საშინელი ბრახუნი გავიგეთ და ლუკა დაიძაბა ხელი ხელზე მჭიდროდ მომკიდა
- აუ მარი ვის ველოდებით კიდე? მეშინია ხალხნო! აკანკალებული ხმით მითხრა.. ყველა შემოსასვლელისკენ ვიყურებოდით როცა ზაზა უცებ წამოხტა და მეორე სართულზე ავიდა ჩემოთახში შეიკეტა.
- მეც მეშინია თქვა ანამ და ბალიშები დაიფარა თავზე, დანარჩენები უბრალოდ გაშეშებულები იჯდნენ და ხან მემიყურებდნენ ხან კარებს.
- კარგით კაცო რისი გეშინიათ არავის არ ველოდები მაგრამ შეილება მეზობელი იყოს რა მოგივიდათ, ვთქვი და გაბედულად კარებისკენ გავწიე იმის იმედით რომ ჩემი სიტყვები გამართლდებოდა, როგორც კი კარებს მივუახლოვდი:
- მარიიიი მალე გამიღე კარები. ღრიალებდა ვიღაც ბიჭი, ხმაზე ალბათ ესე 20-22 წლის იქნებოდა.
- რომელი ხარ? ცოტა შემეშინდა მეც.
- სანდრო ვარ დროზე გამიღე. ესრო თქვა გულზე მომეშვა მაშინვე გავუღე კარები და ხელში დასისხლიანებული სახე აფხრეწილი სანდრო შემრჩა.
- რა გჭირს რა მოგივიდა? შეშინებულები წამოხტნენ ლოგინიდან ბავშვები და ძლივს შემოიყვანეს სანდრო სახლში.
- აუუ ჩემი, ვიღაც დედააფეთქებულები შემხვდნენ გზაში და ჩემი გაქურდვა უნდოდათ მაგ სი*ებს, ჯერ მაგრად ვცემე ორნი იყვნენ და მერე მაგათი ზაშიტნიკი ბანდა მომადგა მე მაგათი არასწორი ***** ბალთას სცემდა სანდრო და თან იჭყანებოდა ტკივილებისგან.
- ეხლავე ამოგიწმინდავ სისხლს მაცადე. უცებ შევედი სააბაზანოში და გამოვიტანე "აფთიაქი" ამოვიღე ბამბა,სპირტი,ბინტები და ა.შ და დავუწყე შრამების ამოსუფთავება.
- ნუ აკანკალებ თავს, უფრო გეტკინება თან ვამხნევებდი მე. ხანდახან ღიმილით გადმომხედავდა ხოლმე სანდრო და ამას რო შევამჩნევდი ნატკენზე უფრო ვაჭერდი რო გაეხედა...
- შენი ბარგი სადაა? ერთხმად წამოაყრანტალეს თაკომ და თათამ და წინ წამოიწიეს რომ დაენახათ სანდრო.
- აუუუ ჩემიიიიი იქ დამრჩა წამომყევით ვინმე რაა... კიდევ უფრო დამანჭა სახე სანდრომ და ბიჭებს გადახედა.
- კი ჩუვაკ ბაზარი არაა იასნა წავედით... ამაყად თქვა გიორგიმ და ზაზას შეჰყვირა.
- ზაზაააააა ჩამოდი სიურპრიზი მაქვს შენთვის. ამის თქმა და კარების გაღება ერთი იყო.
- რახდება? გადმოიხედა ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილების მიზნით და თვალები გაუპრჭყვიალდა. ზაზა და სანდრო, სანამ სანდრო იტალიაში წავიდოდა "ყველაზე" ძმაკაცები იყვნენ. - დრინნნნ ძმაააა რამაგრად მომენატრე შე ახვარო. ჩამოირბინა უცებ და მხარზე დაჰკრა ხელი მონატრებულ ძმაკაცს.
- აუუ ნელა რა გჭირს? თან გადაეხვიე სადნროც.
- შენ რა გჭირს ტოო? ვინ გაბედა წამოდი დედამისს მივაკითხოთ ჩემიკაი. ვითომ გაიბლატავა ზაზამაც და უფრო მოეხვია სანდროს.
- ეხლა ავეხვეტეთ ბიჭები და ის ბარგი წამოვიღოთ, თან სანდრო შენთან საქმე გვაქვს ბიჭებს და წამო მალე რაა, მარი შენ კიდე ნუ აყოვნებ მაგ ბიჭს მალე გამოუშვი.
- რა ხდება ტოო? თქვა სანდრომ და მარის შეხედა პასუხის მოლოდინში.
- მე რას მიყურებ მე კიარ მაქვს საქმე.. ღიმილით ვუთხარი და მერე ბიჭებს შევუბღვირე "რასაქმე" - ს სახით.
- რას გვიყურებთ დებილებივით არაფერი რაა გოგოებო თქვენ კიდე რამე გააკეთეთ ოჯახის წევრი შემოგვემატა ტოო. თქვა გიორგიმ და სანდროს ადგომაში მიეხმარა.
----------------------------------
სანდრო, გიორგი, ზაზა და ლუკა მანქანაში ჩასხდნენ და სერიოზული ლაპარაკი დაიწყეს.
- ბიჭო მისმინე, დაიწყო ისევ გიომ. მოკლედ მარის მემგონი ისევ ევასება რაა როგორც ადრეს პონტში და უეჭველი რამე უნდა ქნა დაინახე როგორ გივლიდა?
- მე აღარ მევასება, სამაგიეროდ ჩემს ძმაკაცს ევასება იტალიიდან რო ჩამოვიყვანე პროსტა ეხლა სასტუმროში დავტოვე. უდარდელად თქვა სანდრომ.
- შენ ბიჭო გაგიბერია ამ იტალიაში არა?! ესე ვატყობ. თქვა ზაზამ და თვალები გააფართოვა. - ხოიცი რო მარიამს ვინც აწყენინებს დღემდე დედას ვუბზრიალებთ და მაგ შენს ძმაკაცს გადაეცი რო მოხიოს საქართველოდან სანამ დროა თორე ავპიზდავთ!
- კაი ტოო რაგჭირთ თქვენ მარიც ისეთივე გოგოა როგორც ყველა დანარჩენი!! ესეც უდარდელად თქვა და ჯობდა არც ეთქვა.
- ამას მემგონი ში* აქვს გამოაფხიზლეთ შემოარტყით რამე! ლუკამაც კი ამოიღო ხმა ესეთ სისულელეზე.
- შენ ძმაო ვერ ხარ ცოტა დალაგებული და ჯობია ტვინი გაისუფთავო სანამ ჩვენ გაგისუფთავებდეთ და ეს ხუმრობა არ გეგონოს შენი ძმაკაცი ახლოს მოკარებული არ ვნახო მარიამს და შენ ხო ვაფშე ხმა არ გასცე თორე ზედვე დაგიმატებთ! სერიოზულად გაბრაზდა ზაზა და მანქანა დაქოქა.
- ეს დვიჟენია ჩვენიდან არ გავა გასაგებია? თქვა გიორგიმ და დუმილის ნიშნად ყველა დაეთანხმა!
-------------------------------------
- გოგო მემგონი სანდროს ისევ მოსწონხარ ხო? თქვა ანამ და თვალები გაუბრწყინდა.
- არამგონია, თქვა ტასომ დარწმუნებით და თავი გაიქნია.
- ხო მეც ეგრე მგონია რო არ მოსწონხარ და შენ საიდან მოგაქ ეგეთი დებილური აზრები ანა ვერ ვხვდები. თქვა თათამ და ანას დაეჯღანა.
- გოგოებო ჯერ ერთი მე არ მომწონს სანდრო და მაგას მოვწონვარ თუ არა ეს უკვე მისი საქმეა. ეხლა მე მხოლოდ გართობაზე და მეგობრებზე ვფიქრობ სხვა არაფერი არანაირი ურთიერთობა მითუმეტეს სიყვარული..... ხოიცით რომ არ მიყვარს ეს “მემგონი“ ფრაზე, თუ ამბობთ დარწმუნებით თქვით ისე გარტყმით მოტანილი ამბები არ მიზიდავს და არც მაინტერესებს! ეს ვთქვი და ფილმის გაგრძელება ჩავრთე.. თან გოგოების ნათქვამ სისულელეზე ვფიქრობდი სანდრო მართლაც აღარ მომწონდა და არც არანაირად აღარ მიზიდავდა, იმიტომ რომ მე საერთოდ ესე ვარ რასაც წარსულში ვტოვებ ის იქ უნდა დარჩეს სანდრო კი ამ წარსულში დარჩენილების სიაში მყავდა და ვერაფრით ვერ ამოვაგდებდი იქიდან!
ეს დღეც როგორღაც ჩავამთავრეთ და აი მესამე დღეს უკვე ყველა ვემზადებოდით ქობულეთში წასასვლელად ზოგი სად მირბოდა, ზოგი რას ყიდულობდა, ვინ რას სად ისვრიდა ვერ გაიგებდით. ყველა ჩემთან ბარგდებოდა, რადგან ბავშვები ჩემთან ხშირად რჩებოდნენ, ამიტომ მათი ტანსაცმლების უმეტესი ნაწილი ჩემთან რჩებოდა.
- მარიამ ჩემი ზაგრის კრემი და კუპალნიკი გადმომიგდე რა გეხვეწები. არც შემოუხედია ისე მითხრა თათამ და ხელი გამოიშვირა, მეც გადავუგდე და აბარგება დავიწყე. ასეთუ ისე ყველა აბარგდა, რაც ჰგონდათ ყველაფერი ჩაყარეს ჩემოდნებში და მაღაზიებისკენ ჰერი ჰერი გავწიეთ!
- აბა ვის რა უნდა ეხლა ფურცელზე ჩამოვწეროთ და ყველაფერი ერთად ვიყიდოთ თორე იქ ბევრი რამეა და თვალები გაგექცევათ და თქვენი ლოდინის თავი მე არ მაქვს! თქვა მოსაწყენად ლუკამ და კალმის ძებნა დაიწყო...
- მე არ ვარ თანახმა! თქვა ანამ და თავი გაიქნია!
- რატო ერთი პატარა ქალბატონო?
- პატარა შენ ხარ და ეხლა ნერვებს ნუ მომიშლი ლუკა დღეს კარგ ხასიათზე ვარ.. რატო და მე იქვე უნდა ავარჩიო რაღაცეები და ეხლა ვერ ჩამოვთვლი.
- მოიცათ ერთ წამს დაწყნარდით თქვენ, ვთქვი მე და ვცადე სერიოზულად შემეხედა გიორგისთვის.
- გიო ჯერ ერთი რასაქმე გქონდათ სანდროსთან? ყველა დაიძაბა ამ კითხვაზე. და მეორე სად არის ეხლა სანდრო? სასტიკი გამაყრუებელი დუმილი ჩამოაგდეს ბიჭებმა!