- ოჰ გავიღვიძეთ?-მომესალმა ბულვარში სკამზე ჯდომი დუდა.
- გამარჯობა!-ლოყაზე ვაკოცე დუდას და მის გვერდით დავჯექი.
- რას მიირთმევ?- მკითხა გიომ და მიმტანს ანიშნა მოდიო.
- ყავას !
გიომ შეკვეთა მისცა და ლენკას მაგრად ჩაეხუტა.. ამანაც დებილი ბავშვივით გაიღიმა და გიოს ქვემოდან ახედა.. სუპერ ბიძია და ბიცოლა მყავს.. რა კარგები არიან ერთად..
- რა მაინტერესებს დაა საღამოს რა ვქნათ?- იკითხა დუდამ.
- მარიამი ჩამოდის და მე მას უნდა დავხვდე- თქვა ლაშამ და ტელეფონს დახედა- ერთ საათში აქ იქნება..
- როგორ გამოუშვა დედიკომ?- ჩაეკითხა ლენკა.
- მოსდევს თან - უკმაყოფილოდ ჩაილაპარაკა ლაშამ.
- ოჰ მეც არ გამიკვირდა?
- აუ ისე რა მაგარი ძაღლი ქალია მაგრად მეცოდები რა - ხელი აიქნია დუდამ.
- რა არ მოწონს გამარკვიეთ აბა?- ვიკითხე და თვალი ბავშვებს მოვავლე.
- ვიღაც გამოქლიავებული ტიპია და ის მოწონს სასიძოდ მამაისის მეწილეა იმ ტიპის მამა- ამიხსნა ლაშამ.- ის კი არ იცის რო დავამხობ თავზე რამე რომ გავიგო..
-ვინაა ის ბიჭი?- დაინტერესდა დაჩი.
- გოგა ღოღნაძე..
- მერე რა უნდა ბიჭო მაგის მოშორებას..
- ეგ ისედაც მოშორებულია- გმაყოფილმა გაიღიმა ლაშამ.
- აბა რაა ამას ეგ შეეშლებოდა?- ჩართო ნუკამ ირონია.
- ენა გოგო- გაუბრაზდა დუდა.
- შენ რა გინდა ვაბშე..
- ტლიკინებ უკვე..
- შემეშვი რა!
- ვინ შეგეხვეწა..
- აუუუუუუუუ- დროულად ჩაერია ლენკა.- თავი მისკდება ისედაც..
- ჰა ახლა დალიეთ და ცოტაც აგილდება გავიდეთ ზღვაზე..0- გამოაცხადა გიომ და თავისი ყავა მოსვა.
ოთხამდე ბარში ვიყავით მერე სახლში გავიარეთ, ზღვისთვის გავემზადეთ და წავედით.. მშვენიერი მზეა .. რათქმაუნდა ბიჭები წყალში გალაგდნენ.. მხოლოდ ახლა გამახსენდა დემეტრე და თომა.. სწრაფად ავიღე ტელეფონი და ბევრი ყოყმანის მერე გადავწყვიტე დარეკვა.
- გისმენ- მოისმა დემეტრეს ხმა..
- როგორ ხარ?
- კარგად, შენ ?
- კარგად, მათე როგორაა?
- ცოცხალია..
- ძალიან - მინდოდა მეთქვა ძალიანაა თქო ნაცემი მაგრამ ვერ გავბედე.
- ხო ძალიან- მიხვდა დემეტრე.
- მე.. არ ვიცი რა ვთქვა.. გამოჯანმრთელებას ვუსურვებ..
- ყველათვის ჯობია რომ გამოჯანმრთელდეს განსაკუთრებით მაგისთვის..
- არ გინდა რა დემეტრე.
- შენ ხომ არაფერი გითხრა?
- არა რა უნდა ეთქვა..
- კატო რა გინდა მაგ ავადმყოფთან?
- დემეტრე გთხოვ.. მათეს მდგომარეობა მაინტერესბდა ახლა დაგემშვიდობები..
- დროებით..- ცივად გამითიშა დემეტრემ ტელეფონი.
- როგორაა?- მკითხა ლენკამ.
- კარგადაა..- ვუპასუხე და ღრმად ჩავისუნთქე ჰაერი- როდემდე იქნება ასე? დავიღალე..
- არ ვიცი - ამოიფრუტუნა ნუკამ- ასე რაღაც სერიოზულ შარში გაეხვევიან..
- და ჩვენ როდემდე გავძლებთ?
- მოგვიწევს- სევდიანად გაიღიმა ლენკამ და მოხარხარე დუდას გახედა.
ლაშა მარიამთან წავიდა და დაიბარა გვიან მოვალო. ზღვაზე დიდხანს ვიყავით მანამ სანამ მზე არ ჩავიდა. მერე ნელა სეირნობით დავუყევით ბულვარს.. ნაცნობი სიცილი შემომემა და ოდნავ მოშორებით სანდრო, ლელუკა, ნიკუშა, აკო, თიკო და რამდენიმე გოგო მთელი გულით იცინოდნენ რაღაცაზე თიკო ისევ ძმის კალთაში იჯდა და გაბუტული შეჰყურებდა დანარჩენებს.. ლელუკამ დაგვინახა და ენერგიულად დაგვიქნია ხელი, არ მინდოდა გუშინდელის მერე იქ მისვლა მაგრამ არც ისე გამოდიოდა, ბავშვებთან ერთად მივუახლოვდი, დაჩის ხელი გავუშვი და ვისაც ვიცნობდი გადავკოცნე, გოგონებიც მიესალმნენ და ოდნავ დაძაბულები დადგნენ ბიჭების გვერდით.
- ასე რაზე იცინოდით?- ვკითხე ბავშვებს.
- თიკო მოატყუა აკომ არ მოვდივართ შენს დაბადებისღეზე თბილისში უნდა წავიდეთო და ატეხა ამბები- სიცილით მომიყვა ლელუკა.
- დამანებეთ რა თავი- გაიბუსხა უფრო მეტად და ძმის მხარში ჩამალა თავი, ყველას ჩაეღიმა მის ამ საქციელზე, ჩემს ბიჭებსაც კი .. მართლა რა საყვარელია ეს გოგო..
- შენ ხო მოხვალ?- სწრაფად მობრუნდა თიკო ჩემსკენ..
- არ ვიცი ვნახოთ- ვუთხარი დაჩის ისევ ხელი ჩავკიდე.
- წამოიყვანე რა- ეხლა დაჩის მიუბრუნდა თიკო და ყელი გამოუწია.
- ვნახოთ-ჩაეღიმა ფარულავას.- შევეცდები..
- იცოდე გელოდები, ნუ თუ გინდა რომ კიდევ ერთი ბათუმლი სამკვდრო სასიცოცხლოდ გადაიმტერო არაა პრობლემა, მერე ნახე შEნ საქმის გარჩევები- თითი დაუქნია თიკომ- და ხო თქვენც გელოდებით ყველას..- ეხლა ბავშვებს მიმართა - გოგოები დამპირდნენ..
- ნუ თუ დაგპირდნენ მოვიყვანთ მაშინ- გაუღიმა დუდამ და ნუკას უკნიდან მოეხვია, გამაფრთხილებელი მზერა ესროლა ნუკაზე მიშტერებულ აკოს და დაბნეულ ნუკას ლოყაზე აკოცა.
- ეს შენი შეყვარებულია?- კითხა თიკომ ნუკას.
- კი - ნუკას მაგივრად დუდამ უპასუხა.
- ძალიან კარგი - ტაში შემოკრა თიკომ და სფეხზე წამოხტა- ანუ, ლელუკა და ნიკუშა, კატო დაა..
- დაჩი- შეახსენა ფარულავამ.
- ხო კატო და დაჩი, ნუკა დაა..
- დუდა - ამჯერად დუდამ შეახსენა- და ეს გიო-მიუთითა ბიძაჩემზე.
- ხო ნუკა და დუდა, ლენკა და გიო, დემე და მაშკა, შენ შე უბედურო?- მიუბრუნდა აკოს.- შენ და სანდრის რა გიყოთ? პარები გინდათ წყვილები მჭირდება მე..
- არ მინდა დაწყობილი გეგმები ჩაგიშალო მაგრამ მე ვთქვი რომ კატოს მოვიყვანთქო და არა მე მოვალ თქო- ღიმილით განუმარტა ფარულავამ.
- ვითომ რატომ არ მოხვალ?- გაბრაზდა თიკო.
- არ მეცლება..
- შენ რა იცი როდის მაქვს ?
- თუ გინდა რომ შენმა დაბადბისდღემ მშვიდად ჩაიაროს ჯობს ბიჭები სახლში დავრჩეთ- განუმარტა დუდამ.- მეეჭვება მათეს ძმაკაცებს ჩვენი დანახვა მოეწონოთ?
- ოჰ- ხელი აიქნია თიკომ- დიდი ამბავი მათეს ვერც მე ვიტან..
- გოგო!- გაისმა ნიკუშას საყვედურნარევი ტონი.
- ხო კაიი- ხელები მაღლა აწია თიკომ- გოგოები მომიყვანეთ მაშინ..
და დატოვეთ..
- ოო ეგ არა- თითი გააქნია ფარულავამ- თორმეტამდე შეიძლება მერე მოვაკითხავ..
- თავის ძმასთან და მამიდაშვილთან იქნება და შენი მოკითხვა საჭირო არ გახდება- სანდროს გაღიზიანებულ ხმაზე ყველა დაიძაბა.
- ძმა და მამიდაშვილი არ მაინტერესებს როცა მე მყავს წამოყვანილი, რომ ვამბობ თორმეტამდე იქნება ესეიგი ესე იქნება თორმეტზე კი მოვალ და სახლში წავიყვან - ცივი, მკაცრი ტონით გამოაცხადა ფარულავამ და სანდროს წარბაწეულმა გადახედა.
- კარგი დროა დაგემშვიდობოთ - სწრაფად ჩავერიე სანამ სანდრო ეტყოდა რამეს- ხვალ თუ მოვახერხეთ აუცილებლად მოვალთ, მისამართს ლელუკა მომწერს- ბავშვებს მხოლოდ ხლი დავუქნიეთ და იქაურობას გავეცალეთ.
ნაწყენმა გავხედე ფარულავას და ხელი გავუშვი.
- ახლა ჩხუბისთავი არ მაქვს- ხელი ჩამკიდა ისევ დაჩიმ.
- დაჩი სანდრო ჩემი ..
- არ მაინტერესებს კატო, აქ წამოგიყვანე მე და ვერავინ წავა ჩემს წინ გასაგებია? სანდრო თუ მამიდაშვილია მე შეყვარებული ვარ და როგორც საჭიროდ ვთვლი ისე მოიქცევი, დალშე მაგარი ..
- და საჭიროა რომ მხოლოდ თორმეტამდე ვიყო?
- საჭიროა იმიტომ რომ იქ ათასი ჩემზე დაბოღმილი ადამიანი იქნება, მთვრალს კი ვერაფერს მოკითხავ ვერც დემეტრე ვერაფერს გააკეთებს და ვერც სანდრო..
- დემე და სანდრო დებილები არ არიან..
- ვიცი მაგრამ მაინც..
- აზრი არ აქვს შენთან ლაპარაკს..
- ხო და ნუღარ მელაპარაკები..
- არც დაგელაპარაკები- გაბუსხულმა ვცადე ხელის გამოგლეჯა მაგრამ ფარულავამ ღიმილით დამატრიალა და მაგრად ჩამიხუტა.
- დამქალი ხარ- ჩავიდუდღუნე და ხელი ოდნავ ვკარი.
ფარულავამ ღიმილით ჩამომხედა..
ჰაერში სწრაფად გაისმა მუსიკის ჰანგები.. ჩარკვიანის ხმამ მთელი ბურვალი მოიცვა.. სიმღერით მოგვიახლოვდა ყვავილებით მორთული მანქანა და ახლს გაჩერდა .. ღიმილით გადმოვიდა სულ ცოტა ათი ბიჭი და თითო თითო ვარდი დამიტოვა, პირღია ვუყურებდი ამ სანახაობას და მომღიმარ ფარულავას დაჩი და ამას აკეთებს? ზღაპარი.. სისულელეა.. სწრაფად შეიკრა წრე ჩემსა და დაჩის გარშემო.. მერე ერთი წითელი ბურთი დაეცა ფარულავას ფეხებთან ამას სამი ასეთი ბურთი მოყვა, ვარდებჩაბღუჯულმა მაღლა ავიხედე და უამრავი მსგავსი ბურთი რომ დავინახე სიხარულისგან ხმამაღლლა ვიყვირე.. ტაშიც გაისმა აქეთ იქიდან.. ნელა მომიახლოვდა ფარულავა და დაბალხმაზე ჩამჩურჩულა .
- ხომ თქვი რომ ჩვენს სიყვარულს დრო დაინდობდა მე თუ მეყვარებოდი, ხედავ? ყვემაზე მეტად მიყვარხარ...
ამას ჩვენი პირველი კოცნა მოყვა..
ხალხის მქუხარე ტაში და ჩემს მოგენებებს ყველაზე ლამაზი მოგონება შეემატაა.. დადებილებულმა ავხედე ფარულავას და გაღიმება ძლივს მოვახერხე, სამაგიეროდ დაჩიმ გაიღიმა ფართოდ და ამჯერად ჩამეხუტა.. კიდევ ერთი ტაში და ამჯერად სხვა სიმღერა .. ულამაზესი , ამები იყო ჩემს ცხოვრებაში.. დიდხანს ვერ გამოვედი ეიფორიდაან და მერე უფრო დიდიხანი დამჭირდა იმის გასააზრებლად რომ დაჩი ფარულავაა ჩემი შეყვარებული.. გინახავთ ორი ერთმანეთისგან რადიკალურად განსხვავებული ადამიანი ერთ სხეულში? გუშინ ამ ბიჭმა მეორე ადამიანი თითქმის სიკვდილამდე მიიყვანა დღეს კი სხვას სიყვარულით და სითბოთი სავსე დღე აჩუქა.. პირველი დღე რომელიც საოცრად დამთავრდა, ულამაზესი და ემოციურად დატვირთული დღე..


აუუ ვაბშე რეებია ნაბლადუნებიი თუ ვიცოდე! მკვდარი ვარ მე მაპატიეთ თუ სისულელეები ეწერება უბრლოდ ხუთშაბათამდე ვეღარ დავდებ და მინდოდა დღეს დამედო .. მადლობა თქვენ <3