იმ საღამოსვე ავედით მამაჩემთან...
-გოგა ბოდიში დაგვიანებისთვის უბრალოდ ჩამეძინა... (მე)
-არაუშავს შვილო მოდით, გელოდებოდით... ნიკა! ანა! გამოდით.. (გოგა)
ოთახიდან ორი ულამაზესი ბავშვი გამოვიდა.. ბიჭი ნიკა დაახოებით 16 წლის იქნებოდა, ანა კი 3 წლამდე იქნებოდა..
-ნიცა ეს შენი ნახევარ და-ძმაა.. ნიკა და ანა.. (გოგა)
ნიკა გაჭრილი ვაშლივით გავდა გოგას, მასავით ცისფერი თვალები და პატარა ცხვირი ქონდა როგორც მე.. აი ანა კი განსხვავებული იყო,მამას აშკარად არ გავდა.. მუქი ყავსიფერი თვალები ქონდა.. დიდხანს ვილაპარაკეთ და საერთო ენაც გამოვნახეთ... ანა საბაზე იყო მიწეპებული და არ შორდებოდა..
-საბა.. სეკვარებული გკავს? (ანა)
ჩემდა გასაკვირად ანა გამართული ქართულით ლაპარაკობდა 3 წლის ბავშვის ხელობაზე..
-კი ანა მყავს, აი ის გოგოშენ ძამიკოს რომ ელაპარაკება... (საბა)
მესმოდა საბას და ანას ლაპარაკი და გული სიყვარულით მევსებოდა.. შიგადაშიგ გავიხედავი ხოლმე მათკენ და წავაწყდებოდი საბას სიყვარულ ნარევ ღიმილს, რაზეც ჩამეცინებოდა და ისევ ნიკას მივუბრუნდებოდი...
-ნიცა ორი წუთით შეგიძლია მოხვიდე? (გოგა)
ოთახში გოგა შემოვიდა..
-კი რათქმაუნდა.. (მე)
მეც ავდექი და ნელი სვლით უკან გავყევი..
-ძალიან კი მერიდება, მაგრამ უნდა გთხოვო, ხვალ ღამე გერმანიაში უნდა გავფრინდე გამოკვლევებზე და ბავშვები... არ ვიცი როგორ გითხრა.. (გოგა)
-მე ჩემს სახლში აღარ ვცხოვრობ, საბასთან გადავედი და მგონი არანაირი პრობლემა არ იქნება წავიყვან, მითუმეტეს ჩემი და-ძმაა.. (მე)
-ნიცა დარწმუნებული ხარ რომ გინდა ბავშვების შენთან წაყვანა? (გოგა)
-თუ შენ რამე დამიშავე მე ბავშვები ამის გამო რატო არ უნდა შევიყვარო და რატო არ უნდა გავუწიო დობა? (მე)
-მე არ გეუბნები რომ არ უნდა ქნა, უბრალოდ შეყვარებულთან ცხოვრობ...(გოგა)
-საბასაც ისევე უყვარს ეს ბავშვები როგორც მე ამიტოომ წავიდეთ ეხლა და ვუთხრათ მათ... (მე)
სამზარეულოდან გამოვედი და მისაღებში დავბრუნდი ბავშვებთან...
-ნიკა მიდი ბარგი ჩაალაგე მაქსიმუმ 1 თვე რომ გეყოს,ანას მე ჩავულაგებ (გოგა)
-ხომ მშვიდობაა? (ნიკა)
იკითხა დაფეთებულმა და ხან მე ხანაც გოგას გადახედავდა ხოლმე...
-კი ნიკა ყველაფერი რიგზეა, უბრალოდ ცოტახანი ჩემთან იცხოვრებთ ორივე...(მე)
დავსაწრაი გოგას თქმა და დაველოდე მათ რეაქციას.. ანა მაშინვე ჩამოხტა საბას ფეხებიდან და ჩემკენ გამოიქცა... მიუხედავად იმსა რომ ნიკა გარდატეხის ასაკშია საპირისპირო გააკეთა იმის რასაც მე ვფიქრობდი, მეგონა რომ ბუზღუნით ავიდოდა ზევით და ისე ჩაალაგებდა, ის კიდე ჯერ გოგას, მერე მე და ბოლოს საბას ჩაეხუტა...სიხარულით ავვარდა ზევით და ხუთ წუთში ბარგით ხელში გამოგვეცხადა... ცოტახანი კიდე გავრჩერდით,ბოლოდ კი ანას ჩაეძინა და გადავწყვიტეთ წავსულიყავით, თან გოგას წასვლის დროც იყო.. მანქანისკენ წავედით რომ მოვიხედე უკან, ნიკა გაშეშებული იდგა..
-ნიკა ხომ კარგად ხარ? (საბა)
-კი უბრალოდ,მეშინია მამას რამე არ მოუვიდეს... (ნიკა)
ეხლა ნამდვილად მივხვდი რამხელა სიყვარული შეუძლია მამას... ანა მანქანაში ჩავსვი მე კი უკან ნიკასთან დავბრუნდი..
-ნიკა მისმინე, მამს არაფერი მოუვა სწორედ ამიტომ მიდი გერმანიაში რომ გამოჯანმრთელდეს.. ეხლა კი წამო წავიდეთ სახლში და დანარჩენი იქ ვილაპარაკოთ... მანქანისკე წავედით, აქამდე თავჩაღუნული იდგა და ისე ლაპარაკობდა,ხოლო როცა თავი აწია და მანქანა დინახა თვალები გაუბრწყინდა..
-საბა ეს შენია? (ნიკა)
-კი ჩემია მოგწონს? (საბა)
-აუ ძალიან მაგარა..... ტარებას ხომ მასწავლი? (ნიკა)
-ხვალვე გასწავლი ეხლა დაჯექი წავიდეთ, თორემ ცოდა ანა...(საბა)
სამივემ ერთდროულად გადავხედეთ უკან დაწოლილ ანის რომელსაც საყვარლდა ეძინა, ერთხმად ჩავიცინეთ და მანქანა ადგილს მოწყდა..გზაში ანას გამოეღვიძა..
-ნიჩა შად მვდივართ? (ანა)
თავი ჩემი კალთიდან აიღო და თვალებში შემომხედა...
-ჩემთან სახლში ანი ცოოტახანი იქ იცხოვრებთ შენ და ნიკა.. (მე)
-შააბაც ხო იქნება? (ანა)
რადგან უკანა სავარძელზე ვიჯექით წინ არც გაუხედავს ისე მელაპარაკებოდა..
-კი ანა იქნება, ჩვენ ხომ საბას სახლში მივდივართ.. (მე)
ანამ ერთი გამიცინა და ისევ ძილს მიეცა... საბა კი წინ იჯდა და სიცილით იგუდებოდა..სახლში მალევე მივედით.. ანა ლოგინში ჩავაწვინე და მისარებში გავედი სადაც ბიჭები იყვნენ და რაღაცაზე გამწრებული ლაპარააკობდნენ....
-რაზე საუბრობთ ბიჭებო?(მე)
მივედი და საბას გვერდზე დავიკავე ადგილი.. მანაც არ დააყოვნა ხელი გადამხვია და გულზე მიმიხუტა..
-ა ისა .. ა..არაფერზე ისეთზე..(ნიკა)
როგორც იქნა თავო მოაბა სათქმელს ნიკამ...
-კაი როცა მოგინდება მერე მითხარი.. ეხხლა ი რამე ფილმს არ ვუყუროთ? (მე)
იდეა მივაწოდე ბიჭებს... ფილმის არჩევა მათ მივანდე მე კიდე პოპცორნის და კოკა-კოლას მოსატანად წავედი...
-ეს რა არი..? (მე)
ტელევიზორს რომ შსევხედე კინაღამ გული გამისკდა..
-რა იყო ნიცა ფილმია..(საბა)
-ფლმი როა ვხედავ მაგრამ რატო საშინელება თან „ანაბელი“.. ხო იცი რომ ვერ ვიტან.. (მე)
ტუჩები უკვე სატირლად მქონდა დაბრეცილი როცა უცებ ვიგრძენი წელზე საბას ხელები, რომლებმაც ჰაერში ამიტცა და მის კალთასი დამსვა...
-რა ვქნა ნიკას არცევანია მე კი პატივი უნდა ვცე მის არჩევან ეხლა კი დაჯექი და უყურე..(საბა)
ხელები წელზე მჭიდროდ შემომხვია ისე რომ განძრევასაც ვერ ვახერხებდი... ნახევარი ფლმი არ მიყურებია.. შიშისგან თავი ალექსანდრეს კისერში მქონდა ჩარგული, ის კი დამცინოდა... როგორც იქნა დამთავრდა საშინელება და ამოვყავი თავი... საატს რომ დავხედე ორი სრულდებოდა, მე კრულებითაც არ მეძინებოდა, ნიკა დასაძინებლად გავუშვით ცვენ კი კვალვ ფილმის ყურება გადავწყვიტეთ ოღონდ ამჯერად კომედიის.... ჩემი ყველაზე საყვარელი მსახიობის ჯიმ ქერის ერთ ერთი ფილმი „ნიღაბი“ ავირჩიე... თავი საბას კალთაში დავდე და მოვემზადე საყურებლად... უკვე მერამდნედ ვუყურებდი ამ ფილმს არ ვიცი....
-ნიცა აპატიე? (საბა)
-ვის? ან რა? (მე)
-გოგას...(საბა)
-ბავშვების აქ წამოყვანით ყველაფერი ვაპატიე, უბრალოდ ჯერ შეგუება მჭირდება ამ ყველაფერთან... (მე)
-კაი წამო დავწვეთ ცოდო ხარ... მძიმე ერთი თვე გველის (საბა)
ცივ ლოგინში შევწექი თუმცა, მალევე ვიგრძენი ზურგიდან სითბო და მუცელზე მზიმე ხელები, რომელმაც თავისკენ მიმიზიდა..
-საბა მგონი ანა ცემზე სწრაფად მოხიბლე.. (მე)
-შენს მოსახიბლად თითქმის თვე დამჭირდა და ამ ბავშვის გულის მოსაგებად 4 წამის საკმარისი აღმოჩნდა... (საბა)
-აუ მართალი ხარ საბა... (მე)
-რაზე? (საბა)
-მძიმე 1 თვე გვაქვს წინ.. ანა ტირის... (მე)
გავედდი მის ოთახში და ანას ლოგინზე დავჯექი..
-ანი რა ხდება რატო ტირი? (მე)
-ცუდი სიჟმარი ვნახე და მესინია.. (ანა)
-კაი ანი წამო ჩემთან დაწექი...(მე)
-აუ მე შაბასთან მინდა... (ანა)
-წამო საბსთან წაგიყვან... (მე)
ეს ვუთხარი თუ არა ლოგინიდან ცამოხტა და საბასთან გაიცა..
-შაბა სენთან დავწები რაა (ანა)
საბას გაეღიმა და მის გვერდზე ადგილი გაუნთავისუფლა...
-მე სადღა დავწვე რა წესია ეს?... (მე )
ვთქვი ვითომ გაბრაზებულმა რაზეც საბას სიცილი დავიმსახურე... გვერდზზე მიიწია და მეც დამითმო ადგილი დასაწოლად.... დავწექი და მაშინვე ვიგრძენი საბას ხელები მუცელზე.....