ამაში შენი ხელი ურევია არავაკო უხ შენი ღორო .გავიფიქრე .
-ანასტასია ჩაჯექი მანქანაში და მოვალ მეც(ვაკო)
უსიტყვოს ჩავჯექი და წინა სავარძელზე მოვკალათდი.დემემ ვაკოს რაღაც უთხრა და პატარა ფურცელი გაუწოდა ვაკოს გაეცინა და მანქანისკენ წამოვიდა.დემეც ავტობუში დაბრუნდა.ვაკომ ფურცელი შეინახა და მითხრა
-ხუთ წუთში შენთან ვარ(ვაკო)
ხმა არ გამიცია ვაკოც მანქანიდან გადავიდა.ცოტახანში კი ავტობუსიდან ჩამოსული სალიტა დავინახე რომელიც ვაკოსთან მივიდა რაღაც უთხრა ვაკომაც თავიდაუქნია და გაუცინა.სალიტამ ტელეფონი ამოიღო და ოგორც მივხვდი ნომერი ჩაანწრინა
-ნომერი სთხოვა ღმერთო!
-და ისიც დასთანხმდა იდიოტი(მე)ვლაპარაკობდი ჩემთვის.უცებ თვალები ამიწყლიანდა მაგრამ,ჩემს თავს უფლებას არ ვაძლევდი იმ იდიოტის გამო მეტირა.რა გემართება ტასო თავი ხელში აიყვანე!მთელი დღის განწყობა გამიფუჭეს იმ იდიოტებმა.ვაკო მანქანისკენ წამოვიდა და მეც ვეცადე თავი დამემშვიდებინა რამე რომ არ შეემჩნია.მაგრამ ობოლი ცრემლი მაინც ჩამომიგორდა
-მოვედი.მხიარულად მითხრა
-ვხედავ(მე)
-ტასო რა გჭირს?(ვაკო)
-არაფერი.წადი რა(მე)
-..არ დაველოდოთ?(ვაკო)
-რო წახვიდე პრობლემაა?(მე)
-არა წავალ(ვაკო)
მანქანა დაძრა და მთავარ გზაზეც გადავიდა.მანქანანელა მიყავდა სადღაც 80 ით მაგრამ მე სისწრაფე მიყვარს და ესეც ნერვებს მიშლიდა ნელა რო დაყავდა.არც ერთი არ ვიღებდით ხმას .ბოლოს ისევ ვაკომ დაარღვია სიჩუმე
-ანასტასია რა გჭირს?(ვაკო)
-არაფერი თქო(მე)შევუღრინე ისე რომ მისკენ არც გამიხედია.
-რასქვია არაფერი ტასო ამის.... ძლივს შეიკავა თავი რომ არ შეეგინა და მუშტი საჭეს ძლიერად დასცხო
-არაფერი არაფერია.ძლივს შენარჩუნებული სიმშვიდით ვუთხარი მაგრამ ხმა მაინც ამიკანკალდა.ისევ ის იდიოტი სალიტა გამახსენდა და ჩემს ღაწვებზე გზა გაიკვალა ცხელმა სითხემ.უცებ ვაკომ ძლიერად დაატორმუზა და ვერც მივხვდი ისე გამოვხედე ვაკოს ცრემლიანი თვალებით და რო მოვწვი რა გავაკეთე სასწრაფოდ მოვატრიალა თავი ფანჯრისკენ.მაგარმ ვაკომ ნიკაპზე მომიჭირა ხელი და თავი თავისკენ შემატრიალებინა.ახლა დაბლა დავხარე მაგრამ ამასწევინა და დაბნეული ჩამაჩერდა თვალებში
-შენ ტირიიი?(ვაკო)

-----------------------------------
ავტობუში:
-ვაკო და ტასო გაჩერდნენ(სალიტა)
-რამე ხომ არ მოხდა ნეტა (შეშინებული ნინო მასწავლებელი)
-დავრეკავ(დემე)
-კარგი(ნინო მასწი)
------------------------------------
-მე...არა..უცებ ვაკოს ტელემ დარეკა დრო ვიხელთე თავიდავიძვრინე მისი ხელებიდან და ცრემლები მოვიწმინდე
-ხო დემე(ვაკო)
-......
-არაისეთი არაფერია(ვაკო)
-......
-არა წადით და დაგეწევით(ვაკო)
-......
-ხო კაი(ვაკო)
ტელე გათიშა და ისევ მე მომიბრუნდა მე წინ ვიყურებოდი მისთვის ყურადღება არ მიმიქცევია.როცა თავისკენ მიმატრიალა და ჩემი სახე ხელებში მოიქცია აი იქ გადამეკეტა კინაღამ ცუდად გავხდი მაგარმ ყველანაირად ვეცადე არ შემემჩნია ვაკო მიხვდა და გაეღიმა
-ვინ იყო?ვკითხე თემის შესაცვლელად
-დემე(ვაკო ისე მელაპარაკებოდ რომ ხელები არ მოუშორებია სახიდან
-რაო?(მე)
-რატო გაჩერდითო(ვაკო)
-აა კაი (მე) წავიდეთ
-კაი(ვაკო)მოიწია და ნაზად მომაკრო ცხელი ტუცები შუბლზე თითქოს ეშინია რამე არ მატკინოსვაკოს მთელი გზა ხმა აგარ ამოუღიადა აღარაფერი უკითხავს ჩემს ცრემლებზე და უხასიათობაზე ალბათ თვითონაც კარგად მიხვდა მიზეზს.ვიგრძენი 1 საათში როგორ მომერია ძილი არ მინდოდა დაძინება მაგარმ დაღლილს და ემოციებისგან დათვირთულას თვალები მიმელულა
როცა გავიღვიძე უფრო სწორედ ვაკოს ლაპარაკმა გამაღვიძა
-არ მცალია შე ჩემა არ გესმის(ვაკო)
-...........
-კაი(ვაკო)
როცა ტელეფონი გათიშა სემომხედა და რომ დაინახა მეღვიძა გამიღიმა.სანამ ვუსმენდი ჩემი თავი შევათვალიერე ვაკოს ჟაკეტი მეცვა და გარემოს რომ გავხედე უკვე თბილიში შემოვდიოდით
უცებ ვაკოს მივუტრიალდი და ვუთხარი
-წადი ვაკო და მე ბავშვებთან ერთად წავალ(მე)
-არა ტასო რას ამბობ(ვაკო)
-ჩემ გამო არ მიდიხარ და არ მინდა.ბავშვებთან ერთადწავალ პრობლემა არაა(მე)
-კაი მაშინ ესე გეტყვი:მე სენთან ერთად მინდა გესმის.(ვაკო)და იმ ღიმილით გამიღიმა მარტო ჩემი როა
შემრცხვა მის სიტყვებზე .გავწითლდი და ვაკოს რომ არ დაენახა საქარე მინაში გავიხეე.მაგრამ ვაკოსკმაყოფილ მომღიმარ სახეს რომ მოვკარი თვალი მივხვდი რომ დაინახა და მეც გამეღიმა.ისევ ვაკოს ტელე აწკრიალდა
-ხო(ვაკო)
-......
-კი კი ჩემთანაა(ვაკო)
-....
-არა უბრალოდ დამავიწყდა დარეკვა(ვაკო_
-......კი მე მივიყვან(ვაკო)და ტელე გათისა
-დემე იყო სად ხართო ეგონა ჩამოვრჩით(ვაკო)
-აააა.ვაკო გინდა გააჩერე აქედან წავალტაქსით(მე)
-პატარავ რას ამბობ.შენი აზრითამ სუაღამისას სადმე გაგიშვებ მარტოს და თან შენთან ყოფნა მინდა(ვაკო)
-რავი.ჩავიჩურჩულე
-ჩემი პატარა სულელი(ვაკო)სახლის გზა მკითხა და ჩემი სახლისკენ აიღო გეზი
ცოტახანში მანქანა ჩემი სახლის წინ გააჩერა.არ მინდოდა გადასვლა მაგრამ მომიწევდა.კარები გავაღე და გადავედი ვაკოს გადმომყვა.ახლოს მოიწია და მანქანაზე მიმაყუდა
-რას აკეთებ?გაკვირვებულმა შევხედე
-ჩემ ჯიუტს უნდა მოვეფერო წასვლის წინ(ვაკო)და კიდე უფრო ახლოს მოიწია
-ვაკო ნუ ხარ იდიოტო გაიწიე რა(მე)კიდე უფრო მომეკრო სუნთქვა გამიხშირდა გული ისე მიცემდა მეგონა საგულედან ამოხთებოდა მის ყოველ შეხებაზე სხეული მითრთოდა .ჩემი რეაქციის თვითონვე შემრცხვა და თავი დავხარე
-ჩემი პატარა დაიხარა და ჩუმად ჩამჩურჩულა.მის სუნთქვას ვგრძნობდი,მის გულისცემას.უკვე მთლიანად ვყავდი სხეულზე მიკრული და ჩემ თმაში ცხვირჩარგული ხარბად ისუნთქვდა ჩემ სურნელს
ამ დროს დავინახე როგორ გაიღო სახლის კარი და აჩი გამოვიდა ვაკოს მკლავებში ავფართხალდი
-გამიშვი გთხოვ ჩემი ძმა(მე)ჩუმად ცავჩურჩულე
ვაკო მომცილდა .მე ორსართულიან დიდ სახლში ვცხოვრობ ასევე დიდი ეზო და ჭიშკარი აქვს.აჩი ჭიშკარში რომ გამოვიდა მაშინვე მისკენ გავექანე მანაც ხელები გაშაალა ჩასახუტებლად და მეც პატარა ბავშვივით შემოვახტი
-ჩემი გიჟი გოგო(აჩი)
-როგორ მომენატრე(მე)
-მეც ძაან(აჩი)
აჩიმ მზერა ჩემს უკან მდგარ ვაკოზე გადაიტანა .მეც ჩამოვშორდი და ვაკოს გვერდით დავდექი.როგორც ჩანს აჩიმ დაინახა ჩახუტებული რომ ვყავდი თან არც იცნობდა ვაკოს არადა ჩემს ყველა ძმაკაცს იცნობს ამიტომ სერიოზული სახით უყურებდა
-აჩიეს ვაკო(მე)ეს აჩია ჩემი ძმა ბიჭებმა ხელი ჩამოართვეს ერთმანეთს .აჩის მზერა ისეთიმკაცრი აღარიყო და ვაკოსაც თბილი სახით უყურებდა.ამ დრო სახლიდან დედა გამოვიდა და სიხარულით წამოვიდა ჩემსკენ მეც ჩავეხუტე და ლოყაზე ნაზად ვაკოზე
-ჩემო ლამაზი გოგო(დედა)
დედამ ბიჭები შეამჩნია და მათთან მივიდა.აჩიმ უთხრა დედას
-დე ესვაკოა ტასოს მეგობარი(აჩი)ეს სოფოა დედაჩემი გააცნო აჩიმ ერთმანეთი
-სასიამოვნოა ქალბატონო სოფო(ვაკო)
-ჩემთვისაც ვაკო მაგრამ არავითარი ქალბატონო.გაეცინა-შემოდით ბავშვებო შიგნით.თბილად უთხრა სოფომ
-არა აღარ შეგაწუხებთ(ვაკო)
-კაი რა შეწუხებაა მოდი მოდი(სოფო)
-მოდი ეს თავს აღარ დაგანებებს.გაეცინა აჩის და ვაკო ჭიშკარში შემოუშვა და სახში შეუძღვა
შესასვლელში გამახსენდა როჩანთა ვაკოს მანქანაშI დამრჩა და წამოვიძახე
-აუ ჩანთა დამღცა მანქანაშI(მე)
-წამო აიღე(ვაკო)
-აჩი შედით და მოვალთ(მე)
-კაი მიდი.აჩის გაეცინა
გარეთ გამოვედით და ვაკომ მითხრა
-კარGი ოჯახი გყავს(ვაკო)
-მადლობა.მორცხვად გავუღიმე
-ამასობაში მანქანამდეც მივედით ვაკომ გააღო ჩანთა გადმოიღო და მომაწოდა.
-წავიდეთ?(ვაკო)
-წამო(მე)

სახში რომ შევედით დედას მაგიდა ნახევრად გაშლილი ჰქონდა .ვაკოს აჩიმ დაუძახა და სუფრასთან დასვა თავის გვერDით.მეცშევედი და მამას ზურგზე მოვეხიე
-ჩემი კუდრაჭა მოსულა(მამა)
-მომენატრე.და ლოყაზე ვაკოცე
-მეც ჩემო ანგელოზო(მამა)
-კაი დედას მივეხმარები და მოვალ(მე)ვაკო გაღიმებული გვიყურებდა მე ა მამას შემდეგ მათ ლაპარაკი დაიწყეს მე კი დედასთან შემოვედი სამზარეულეში
-მოვედი დე(მე)
-კაია.ე კაი ბიჭია აკო.ესაა დემეს ძმკაცი?(დედა)
-კი დე ესაა(მე)
-მერე?და გამომცდელად სემომხედა
-რა მერე?(მე)
-რა ხდება აბა?(სოფო)
-რაზე?(მე)
-შენთან და ვაკოსთან(სოფო)
-დედა ვაკო მეგობარია და ღარ მინდა ამაზე ლაპარაკი.სამზარეულოდან გავედი და მაგიდასთან დავჯექი.ვაკო ჩემს პირდაპირ იჯდა და კმაყოფილი მიყურებდა.