,,მაქსი,,
ჩემი ცხოვრება დიდი ნაგვის ყუთია სადაც ადამიანები უბრალოდ ყრიან მოგონებებს რომელიც მათ აღიზიანებთ.ამ დროს ჩემს თავზე ვბრაზდები.ადამინი რომელიც უბრალოდ ჩვეულებრივია,როგორც ცხოვრებით ისე ხასიათებით ასე რატომ უნდა გაიმეტო.ჯერ სულ რაღაც 18ის ვარ მაგრამ ჩემი ფიქრები მხოლოდ იმისკენაა მიმართული ვაპატიო ჩემს თავს რომ თამთა გავწირე.ის ერთადერთია ვისიც ნამდვილად მჯერა,ვიცი რომ ის შეიცვალა,ამაში წვლილი მე მიმიძღვის.მაგრამ მე არასოდეს მდომებია ის დატანჯულიყო,პრაქტიკულად კი ასე გამოვიდა.ამის გამო ყოველ ღამეს ვათენებ და მასზე ვფიქრობ.ვიცი ახლა მას ვეზიზღები,ის მართალიცაა.მე არ ვარ სიყვარულის ღირსი ის კი ამას ყველაზე მეტად იმსახურებს.

-კიდევ მასზე ფიქრობ?
-ამ კითხვას უკვე მეათედ მისვამ,ნუთუ ვერ გაიგე მე ის შემიყვარდა.
-ეგ ვიცი.
-აბა რა გაინტერესებს?
-მომიყევი.
-რის შესახებ?
-ყველაფერზე,.მაინტერესებს ეს ყველაფერი როგორ მოხდა.
-ვერ მიგიხვდი.
-მამამისი რა საქმეში გაეხვა რომ თამთას ამდენი რამის გადატანა უხდება.
-თუ დამაცდი ყველაფერს მოგიყვები.
-კარგი გისმენ.
ტელევიზორს თიშავს და ჩემს გვერდით იკავებს ადგილს.
-ეს ყველაფერი მითია არა,ყველაფერი ძალიან რეალურია.მამამისი და მამა ერთად მსახურობდნენ ჯარში,როგორც თავად იცი იქ ძალიან დამეგობრდნენ.ჯარიდან მამა მალევე გამოუშვეს,თამთას მამა კი პირიქით დააწინაურეს.მამა ამის გამო როგორც ჩანს გაბრაზდა.ვერ აიტანა რომ მისმა მეგობარმა მას აჯობა,ამერიკაში ჩვენს ნათესავებს დაუკავშირდა და იქ წავიდა სამუშაოდ მალევე ბიზნესი წამოიწყო,რამოდენიმე თვეში გამოჩნდნენ ამ ბიზნსით დაინტერესებული პირები.როცა მამას ძლიერებამ ზენიტს მიაღწია გადაწყვიტა თავისი მეგობარი მოეძებნა,ასეც მოიქცა.ერთად ჩაუდგნენ საქმეს სათავაშე,მაგრამ ნუ გავიწყდება რომ ამერიკაზე გვაქვს საუბარი,გამოჩდნენ ადამიანები რომლებიც მათ კონკურენტებად თვლიდნენ..ამის შემდეგ ყველაფერი ძალიან დაიძაბა.შენ მაშინ პატარა იყავი მე კი ნათლად ვხედავდი მამა როგორ მოიცვა დეპრესიამ.დედა მაშინ მამას ვერც კი ამჩნევდა მხოლოდ სამსახურზე ფიქრობდა.ყველაფერი დაიშალა,გადარჩა მხოლოდ პატარა სახელოსნო.მამამ ყველაფრის თავიდან დაწყება მოინდომა,მაგრამ უშედეგოდ მარტო ვერაფერს გახდებოდა,მაშინ გამოჩნდა,,უფროსი,,მამას და მის მეგობარს შეუთანხმდა რომ ის ყველაფერში დაეხმარებოდა სანაცვლოდ კი რომელიღაცას ამ საქმეზე უარი უნდა ეთქვა,მამა ამის მოსმენაზე საშინლად გაღიზიანდა მაგრამ მალევე დაივიწყყა თავისი მეგობარი.მან თქვა რომ ამ საქმეში თავის მეგობარს არ ჩარევდა.უფროსმა მალე უარესი მოსთხოვა მას სურდა ის საერთოდ გაექრო,წინააღმდეგ შემთხვევაში მის ბედს თვითონ გაიზიარებდა.მამამ..
ხმა მიწყდება და ნიას შეშინებულ სახეს ვაკვირდები.
-გააგრძელე,გთხოვ.
-ამის მოსმენა არ მოგეწონება.
-მითხარი.
-მამამ თამთას მამა ისე მოუკლა რომ თვალიც კი არ დაუხამხამებია.
-შენ ხომ მითხარი რომ ეს შემთხვევით მოხდა.
-მამას გამო ვიცრუე.
-არ მჯერა,მამა ამას ვერ გააკეთებდა.ნუთუ მან მართლაც ჩაიდანა ეს საქციელი.
-ვწუხვარ.
-მხოლოდ ამის თქმა შეგიძლია?
-ჩემგან რას ელი?
-უბრალოდ უფრო მეტს ვიდრე,,ვწუხვარ,,.
-მეტის თქმა არ შემიძლია.
ფეხზე ვდგები,ჩემი და წინ მიდგება და ხელს მკრავს.
-უბრალოდ თამთა უნდა მოძებნო ყველაფერი მოუყვე და პატიება თხოვო.
-მე ეს არ შემიძლია,მეტ დარტყმას ვერ მივაყენებ.ნუ დაივიწყებ რომ ის სულ რაღაც ბავშვია.
-შენ მას ბავშვს ეძახი?მან ჩვენზე მეტი გამოიარა.თან როგორც თქვი გიყვარს.თუ იცრუე?
-არა,სიმართლეს გეუბნები.
-მაშინ დაამტკიცე.
-მე ის ვერ მიტანს.
-მთლად ისეც არ არის როგორც შენ ფიქრობ.
-რას გულისხმობ,მე რამე არ ვიცი?
-ეს მან გააკეთა.
-რა?რა გააკეთა.
-მან გადაგარჩინა.
-ვერ მიგიხვდი.
-რა ვერ გაიგე,მან დაგეგმა რომ შენ წამოგვეყვანე იმ ჯოჯოხეთური ადგილიდან.ეს ყველაფერი მან გააკეთა,გესმის?იმიტომ რომ მას შენ საბოლოოდ არ..
-გაჩუმდი,ყველაფერი გასაგებია.
-უკაცრავად?
-მე შანსი მაქვს.
-კი,გაქვს.
-მაშინ მე მას გამოვიყენებ.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ბავშვებო რომ იცოდეთ რა საშინელ ხასიათზე ვარ.არავინ არ აქტიურობთ,უბრალოდ მგონია რომ ტყუილად ვწერ და ვწვალობ.ამით ენთუზიაზმი მეკარგება,რა იქნება რო წაიკითხავთ დააკომენტაროთ.მგონი არც ისე რთულია,მე კი უბრალოდ............თუ არ მოგწონთ და გგონიათ რომ სისულელეა აღარ გავაგრძელებ,ასე რომ ყველაფერი თქვენზეა დამოკიდებული.უბრალოდ უსამართლობაა როცა მთელი დღე იმაზე ფიქრობ თუ როგორ გაამრავალფეროვნო მოთხრობა თქვენ კი იმასაც არ წერთ მოგწონთ თუ არა :(.////წავედი ახლა,იმედია ვინმე მაინც დააფიქსირებს თავის აზრს.გელოდებით..