წვიმდა.თოვდა.სიცივე იყო.ელეს გულშიც და თბილისის ქუჩებშიც.უხმოდ შევიდნენ უზარმაზარ სახლში და მათ ღვარძლიანი სიცივე შეეგებათ.ასევე უხმოდ დანაწილდნენ ოთახებში და დაწვნენ.გვიანი იყო.მთვარე ჩუმად კიაფობდა შავ ცაზე.თოვდა.ყველა იმაზე ფიქრობდა თუ როგორ იყო ელე.ლამაზი ელე.მარო მაგრად მიეკრა საყვარელი კაცის სხეულს და ცდილობდა შეეკავებინა ყელში მომდგარი ბურთი.გიგამ ფრთხილად ჩამოუსვა მაროს სრიალა თმეზე ხელი:
-არიტირო მარო.(ეს გამამხნევებლად არჟღერდა რადგან გიგაც ძლივს იკავებდა თავს.)
-ელეს არაფერი დაუშავებია.არც ლუკას და საბას.(მხოლოდ ესთქვა მარომ და თვალები დახუჭა).ალექსანდრე საწოლზე იწვა და ჭერს მიშტერებოდა.მის გვერდით ოთახში იწვა ქალი რომელზზეც ყველა ოცნებობდა,რომელიც ყველაზე ლამაზი ქალი იყო დედამიწის ზურგზე,ყველაზე ლამაზი ქვრივი იყო ვინცკი ოდესმე უნახავთ.ეს ანგელოზი ეხლა მის სახლში,მის გვერდით ოთახში წევს."ალბათ ტირის.ალბათ კიარა ტირის.რთულია.ძალიან რთულია ყველაფერი"ფიქრობდა ალექსანდრე.
ელე მაგრად ჩაბღაუჭებოდა თეთრ ზეწარს და ცდილობდა არ ეტირა.გაყინული "ეგდო" უცხო საწოლზე და სიცივისა და მარტოობისგან გული ტკიოდა.მამამ 15 წლის ასაკში მიატოვა ის და დედამისი .სხვა ქალთან წავიდა რომლისგანც თურმე 17 წლის ბიჭი ყავდა.როცა ელეს დედა გარდაიცვალა ის 18 წლის იყო.მამამისი არცკი ჩამოსულა დაკრძალვაზე.ვერიტანს იმკაცს ვისაც მამას უწოდებს,რცხვენია ისრომ მისი გაზრდილია და ისრომ მისი სისხლი უჩქეფს.ძმას სკაიპით ელაპარაკებოდა,უფროსწორად ლუკას აჩვენებდა.ირაკლის მის ძმას ლუკა ძალიან უყვარდა,ელე კი მასთან საუბარს ერიდებოდა.ლუკასაც უყვარდა ირაკლი,ვერამბობდა მაგრამ უყვარდა.ეხლა სულ მარტოა.
-ძილინებისა დე.(ჩაიჩურჩულა ისე თითქოს მართლა იქიყო და თვალები მტკინვეულად დახუჭა)
ერთი კვირა გავიდა.დაკრძალეს.ისევ უხმოდავიდნენ ოთახში და დაიძინეს.
"-ძალიან მომენატრეთ!(ელე)
-მეცმომენატრე ელე,ლუკასაც მოენატრე(მიუახლოვდა საბა ელეს)
-ძალიან რთულია უთქვენოთ,ძალიან რთული.(ამოისლუკუნა ელემ)
-მაგრამ შენ შეძლებ გაგრძელებას ან თავიდან დაწყებას!
-თავიდან დაწყებას?(თითქოს ვერგაიგო ელემ რაუთხრა საბამ)
-ცხოვრების თავიდან დაწყებას.დაივიწყე ტკივილი,წარსულ ჩააბარე და ხელახლა დაიწყე,ჩემთვის.პატარა ლუკასთვის ელე.
-თავიდან დავიწყო?დავივიწყო?იცი რასმთხოვ?მე არშემიძლია ისე გავაგრძელო ყველაფერი თითქოს არაფერი მომხდარა,არშემიძლია წარსულის დავიწყებას მივცე ჩემი შვილი და მამაკაცი რომელიც სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს.
-ელე მიყვარხარ.მიყვარს შენი თვალები,ცრემლი,ღიმილი.შენი სისხლისფერი ტუჩები,გრძელი თმა,ნაზი კანი.მიყვარს შენი ფიქრები,აზრები.ელე მე შენ მიყვარხარ,შენი ყველაფრით,შენი მთლიანობა მიყვარს ელე,შენი სულის სიწმინდე,შენი სილამაზე.რადგან მიყვარხარ მინდა ყველაფერი ხელახლა დაიწყო და ბედნიერი იყო.
-არა საბა ,არა.
-ელე დამპირდი.დამპირდი რომ ყველაფერი წარსულს მიეცემა,ცხოვრებას ბედნიერად გააგრძელებ.
-არა საბა არა!მიყვარხარ საბა გესმის,შენსგარეშე ვერგავაგრძელებ საბა,არშემიძლია.ყოველდილით ვიღვიძებ და შენ არმხვდები,ლუკას ტირილიც არმაღვიძებს.ეს რთულია საბა,მე თქვენთან მინდა.(საბამ პატარა ლუკა ელეს ხელებში ჩაუსვა)
-ჩვენს გამო ელე.დამპირდი!
-საბა...
-ელე დამპირდი.
-გპირდები საბა.
-მიყვარხარ ელე.
-არწახვიდე საბა!" ელეს გამოეღვიძა."რა გავაკეთე,რა გავაკეთე,რა გავაკეთე" ჩურჩულებდა და ხელით ცრემლებს იწმენდდა.ადგა.შხაპი მიიღო და ჩაიცვა.როგორც იცოდა,შავი შარვალი,მაღლები,შავი ზედა ,შავი პიჯაკი, ხელზე საათი და საქორწინო ბეჭედი გაიკეთა.ქვემოთ ჩავიდა.ყველა უცნაურად მიშტერებოდა ვიღაცას .ელემ თავი გვერდზე შეაბრუნა.
-ირაკლი.(ამოილუღლუღა)ირაკლი ელეს მიუახლოვდა მაგრამ ელემ უკან დაიხი.
-ელე ვწუხვარ.ხომიცი როგორ მიყვარდა ლუკა.
-ისუკვე დავკრძალეთ.დაგაგვიანდა ირაკლი.15 წლით დაგაგვიანდა.მამაშენი სადარის?ტუ ისიც ფეხებზე დაიკიდა რომ შვილიშვილი და სიძე მოუკვდა?
-აქვარ!(გაისმა მამაკაცის გამყინავი ხმა)ელემირონიულად გაიცინა.
-მაინდამაინც უნდა მოკვდეს ვინმე რომ ჩამოხვიდე?
-ელე წესიერად ილაპარაკე!
~-მაპატიე მამიკო მაგრამ 15 წლის წინ შეგეძლო ჩემთვის ზრდილობა გესწავლებინა .
-ელე ძალიან მენატრებოდი!(დიტოს მკაცრი ხმა გაიბზარა)
-დიტო!დედა მოკვდა.,ლუკა და საბა . და ეხლა ჩამოდი.დედას დაკრძალვაზეც ამოსულხარ და ამბობ რომ გენატრები?ერთხელ მაინც არდაგირეკავს,გათხოვებაც არ მოგილოცავს დიტო და ამბობ რომ გენატრები?არმჯერა.ეხლა წადი ამსახლიდან თუშეიძლება რადგან საშინლად მაღიზიანებს შენი აფერისტული მიმიკები!!(დიტომუხმოდ დატოვა სახლი და ირაკლი გაკვირვებული უყირებდა დას )
-ელე გინდა თუ არგინდა შენჩემი პატარა დახარ.
-ამაზე ადრე გეფიქრა.ახლა კი წადი !
ელე მეგობრებს მიუბრუნდა.~
-ვიცი ისინი ვინცმოკლა.ვიცი რომ ნიკა იყო,ისიც ვიცი რომ დამამტკიცებელი საბუთები არგაქვს!(მიაყალა ერთად ელემ)
-ყოჩაღ!(გაუღიმა ალექსანდრემ)
ელე გამწარებულ მუშაობაში იყო როცა თავზე პოლიციელები დაადგნენ.ელემ გაკვირვებულმა ახედა ორ უზარმაზარ მამაკაცს!
-რახდება?
-თქვენ დაკავებული ხართ საბა და ლუკას მკვლელობისთვის უნდა წამოგვყვეთ!