მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. 4
მთელი დღე ველოდი რო დარეკადა ან ტელეფონს მაინც ჩართავდა, ვისაც ვიცნობდი მაგის საახლობლოდან ყველას დავურეკე, ზოგმა არ მინახავსო, ზოგმა არ ვიცი, უკვე გაგიჟებსა ვიყავი... ბოლოს გადავწყვიტე დამეძინა, სხვა ვერაფერს ვიზავდი, ყველაფერი საწოლთან მოვიმარაგე და თავი ბალიშში ჩავრგე, არ ვიცი რატო მაგრამ ასე მეგონა თითქოს ვეღარ ვნახავდი, ხელები მუცელზე მეწყო საცოდავად და კარებს ვუყურებდი, დედაჩემი შემოვიდა და ფეხებთან დამიჯდა -არ დაურეკავს? -არა.- ცრემლები მომდიოდა უკვე -კაი ნუ ტირიხარ -არავინ, არაფერი არ იცის, ტელეფონი გათშული აქვს, არ მინდა რამე ცუდზა ვიფიქრო მარა არ გამომდის -კაი დაყწნარდი, გინდა პიცას გამოვიძახებ და მარტო მე და შენ მივირთვათ, კოლასთან ერთად ხო გიყვარს? თან შენი გამოცდების წარმატებით დასრულება ავღნიშნოთ -პიცა კარგია, მაგრამ არ მინდა - კატო ეხლა თავი ხელსი აიყვანე, და ყველა თინეიჯერი გოგოსავით დეპრესიაში არ ჩავარდე იმის გამო რო გიორგი არსად ჩანს -მეც ჩვეულებრივი გოგო ვარ -არ ხარ, ეხლა პიცას მოგვიტანენ და შევჭამთ, ხვალ კი საყიდლებზე წავალთ, მერე ზღვაზე -კარგი.-იმის ნიშნად დავეთანხმე რო მომეშვებოდა მაგრამ შევცდი, მთელი ღამე ჩემტან იყო და პატარობის ამბებს მიყვებოდა, მე კი ძალავნებურად ვიცინოდი, ბოლოს ჩაეძინა და მეც დამტოვა ჩემ ფიქრებთან მარტო, უძინარი წამოვდექი უთენია თანსაცმელი გამოვიცავლე და გარეთ გავედი, სუფთა ჰაერზე დებილივით დავდიოდი, თან ხალხი არ იყო ზაფხულის ცხელი დღეები კი მარტო დილით მიყვარდა და ისიც მაშინ ძალიან რო არ ცხელოდა, ფეხებმა გიორგის უბანში მიმიყვანა და სკამზე ჩამოვჯექი იქვე, ტელეფონი ავიღე ისევ დარეკვა ვცადე მარა ისევ გათიშული ჰქონდა, ვეცადე ტირილი არ დამეწყო და თავი ხელში ავიყვანე, საბოლოოდ გადავწყვიტე, სახლში დაბრუნება საყიდლებზე წასვლა და მერე ზღვა, არანაირი გიორგი მხოლოდ იმიტო რო თვითონ არ ინტერესდებოდა ჩემით და სეპირებულს არ ასრულებდა, სახლში სირბილით ავედი და დედაჩემს თავზე დავაფრინდი ისევ ეძინა -ადე ადე ადე -რა დაგემართა? -აბა საყიდლებიო? -უი ხო, ცოტახანში -არა ეხლავე!.- მკაცრად განვაცხადე და ლოგინზე ხტუნაობა დავიწყე -რა გჭირს კატო? -არაფერი დეე... ადე ადე ადე -კარგი ხო.- წამოიზლაზნა და ოთახიდან გავიდა მე საწოლზე ჩამოვსკუპდი და ახალი ცხოვრების დალაგება დავიწყე ჩემს ფიქრებში, ერთი კი ვიცოდი გიორგის მოვისვრიდი ნაგავში... -ვიცი რო პატარა მაგრამ, იმედი მოგეწონებათ |
ტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.