-თ..თქვენ აქ რაგინდათ? პირღია მისჩერებოდა მარიანი თავის მომღიმარ უფროსს, რომელსაც უზარმაზარი ვარდების თაიგული და კონიაკი ეჭირა...
-მეე.. მეე მგონი ბინა შემეშალა..-ხო, ალბათ..-ხო.. მოიცადე არ დაკეტო კარები დავრეკავ ერთი წუთით.. ტელეფონს ჯიბიდან იღებდა როცა ამ დროს მომღიმარი გიო გამოვიდა ოთახიდან..


-სად ხარ აქამდეე? ესააა 10 წუთიო? 10 წუთი კიარა ერთი სააათი გავიდაა - სიცილით უთხრა ძმაკაცს და გადაეხვია...
-აუუ ხო ვიცი მარა არ გამომიშვეს რა მექნა - ნიკამაც სიცილით უპასუხა..



უი მარუუს გაიცანი ეს ნიკაა, წეღან რო ვლაპარაკობდით ბიჭები, ნიკუშ ეს იგივე ჩემი დააა მარუსა - ღიმილით "გააცნო" ერთმანეთი და ნიკა სახლში შეიპატიჯა, მარიამმა კარები დაკეტა და დაძაბული დაუბრუნდა თავის ადგილს..



-ვაა ვააა ეს ვინ მოსულა ტოო (ლაშა)
-ოხ, გვიკადრე ? (გეგა)
-აუუ კარგით რაა არ იცით ის დედამო***ულის ამბავიი? არ გამომიშვა და რაღა მექნა - სიცილით უთხრა ნიკამ ბიჭებს..
-ამდენი გოგო არ შეიძლება ნიკა გადაიღლები! - სერიოზული სახით უთხრა ლაშამ.. ამაზე ყველას გაეცინა, მარიამსაც კი ორონდ თავისებურად გულში..
-აუ მარუუს ყავას არ დაგვალევინეებ? (ნიკა)
-კი კი ეხლავე.. ნინ წამო რა მომეხმარე.. ლაშა რამდენი გინდა ყავაში შაქარი?
-სამი - და ზრდილობიანად გაუღიმა..
-გეგა შენ?
-მეც სამი მარუუს..



მარიამი და ნინი სამზარეულოში გადიოდნენ როცა გიოს ხმამ გააჩერა..


-გოგო ნიკას არ უნდა კითხო რამდენი უნდა შაქარი? - სიცილით შეეკითხა გიო..
-ვიცი, ორი კოვზი გინდა ხო? მიუტრიალდა ნიკას..
-კიი.. უი მართლა ეს თაიგული გამომართვი ვიცოდი ნიკას შენ რო ყავდი და შენ წამოგიღე..
-მადლობ, რატომ შეწუხდით თAნ უზარმაზარი თაიგული გამოართვა ნიკას..
-რა "შეწუხდით" გოგო ხოარ გაგიჯდი ჩვეულებრივად ელაპარაკე - ხარხარებდა გიორგი ამაზე გეგამ და ლაშამაც კარგად იცინეს..
-არ შევწუხებულვარ - გაუღიმა ნიკამ - ხო ჯობია ჩვეულებრივად მელაპარაკო..


მარიამს ხმა აღარ ამოუღია და სამზარეულოში გავიდნენ ეგ და ნინი..


-აუუ გოგო რა სიმპატიურია ეს ნიკა არაა?
-ხო რავიცი - ჩაიდანი გასაცხელებლად დადგა..
-მგონი მოეწონეე
-კარგირა ნინი სულ ეგეთ რაღაცეებზე როგორ უნდა ფიქრობდე შეენ?!!
-ოო მართლა გეუბნებიი, დავინახე როგორ გიყურებდა
-აუუ ნინიიი!!
-კაი ხოშენთავსვფიცავარ ჩუმად ვარ..



ყავა მოამზადეს და ბიჭებს გაუტანეს.. მერე ნინი დაემშვიდობა ხვალ ადრე უნდა ავდგე და ეხლა უნდა დაგტოვოთო.. ეს რომ თქვა გიორგი წამოხტა მე გაგიყვან სახლშიო.. ნინიმ იცოდა რო შეწინააღმდეგებას აზრი არ ქონდა და ხმის ამოუღებლად გაყვა გიორგის.. გიორგიმ მარიამს დაუბარა მალე მოვალ და ბიჭები არ მომიწყინოოო..


-აბა ეხლა რა გავაკეთოთ? (ლაშა)
-რავი..რაც გინდათ
-რა ცუდ ხასიათზე ხარ მარუს რა გჭირს? (ლაშა)
-არაფერი ისეთი დავიღალე ცოტათი.
-არ დავლიოთ? (ნიკა)
-დავლიოოთ - გეგამ და ლაშამ ორივემ ერთ დროულად შესზახეს..
-მეე.. მე პიცას გამოვიძახებ..
-კარგი მარუსს.. (ლაშა)



მარიამი სამზარეულოში გავიდა და პიცა შეუკვეთა.. ტელეფონი რომ დადო გასვლას აპირებდა ოთახში მაგრამ ნიკა დახვდა..



-ბატონო ნიკა?
-ხო.. არ ეუბნები გიოს ჩემთან რომ დაიწყე მუშაობა?
-არაა.. ჯობია არ იცოდეს..
-რატო?
-ეგრე ჯობია..
-კაი როგორც გინდა მე არაფერს არ ვიტყვი..
-მადლობა..
-ამდენ მადლობას ნუ მიხდი გთხოვ..
-კარგით -გაუუღიმა მარიამმა..
-აუ ხოდა არც ბატონო აღარ დამიძახო და არც "თ"-ებით აღარ მელაპარაკო..
-მეე..
-თორე გიორგი მიხვდება!
-კარგით.. აამ კარგიი -და ორივეს გაეცინა..



ორივე ბიჭებთან გავიდნენ.ბიჭები რაღაცას ყვებოდნენ და იცინოდნენ..მერე პიცაც მოიტანეს.. ბევრი დალიეს და ბევრი იცინეს.. მარიამიც იცინოდა და თავს კარგად გრძნობდა მათ გვერძე..

-მგონი გიორგი აგვიანებს, თანაც ძალიან - სიცილით თქვა ლაშამ.
-აუუ ხოო აქამდე სად არის ორი საათია წასულია (გეგა)
-იცი? ჩემი წასვლის დროა ხვალ დილით სამსახურში უნდა წავიდე..(ნიკა)
-ხოო აუუ ჩვეენც წავაალთ(გეგა)
-ხოარ გეწყინება მარუუს(ლაშა)
-არა არაა თუ გინდათ წადით..


სამივე ადგა და წავიდა.. ლაშა მარიამს გადაეხვია და გავიდა, გეგამაც გადაკოცნა და გავიდა.. აიი მხოლოდ ნიკას არ გადაუკოცნია უბრალოდ უთხრა "კარგად" და გავიდა.. მარიამი ისეთი დაღლილი იყო გიოზე არც უფიქრია ისე დაიძრა თავისი ოთახისკენ და ეგრევე დაწვა.. ისეთი დაღლილი იყო მაშინვე ჩაეძინა..



ღამის ოთხი საათი იყო, როდესაც მარიამს გაეღვიძა წყალი წყუროდა სასტიკად, გავიდა სამზარეულოში წყალი დალია ამ დროს კარების გაღების ხმა გაიგო და შემოსასვლელისკენ წავიდა.


-გიო სად ხარ აქამდე?
-აუ რავი ნინი მივაცილე სახლში
-მერე ამდენი ხანი აცილებდი? ბიჭები უყურადღებოდ რომ დატოვე?
-ეწყინათ?
-არა, რაღაცეებს მიყვებოდნენ და მერე წავიდნენ
-აუ ხოო, მარუს უნდა დაგელაპარაკოო - თავიზე ხელი გადაისვა და დაჯდა დივანზე
-ხო რაარის გისმენ..
-აუუ იციი? მე და ნინის ერთმანეთი გვიყვარს - გაჩუმდა და მარიამის რეაქციას დაელოდა..
-რააა?
-აუუ ხოო რაა
-რამდენი ხანია?
-რა რამდენი ხანია?
-ხო, რამდენი ხანია რაც ერთად ხართ
-ისაა, ერთი წელია...
-საღოლ თქვენ პროსტა საღოლ.. არველოდი ამდენს მართლა ოღონდ.. ერთი წელია ერთად ხართ და არაფერი არ გითქვამთ ჩემთვის - გაბრაზებული ყვიროდა მარიამი
-აუუ მარუს კაი რა გთხოოვ არვიცოდი როგორ მეთქვა..
-არმაინტერესებს ვსოო შეგიძლია ხმა აღარ გამცე, ხვალიდანვე გადავალ აქედან და ვერ შემაჩერებ შენ! - ტირილით უთხრა და თავისი ოთახისკენ გაიქცა.. ძალიან გაბრაზდა იმიტომ რომ არცერთმა ძაღლადაც კიარ ჩააგდეს და ერთი წელი მალავდნენ ამ ამბავს, აქედან გადასვლას კი სერიოზულად ფიქრობდა მთავარია უკვე სამსახური აქვს 700 ლარი თავისუფლად ეყოფა მარტოს.. ამ ფიქრებში იყო როდესაც ჩაეძინა, მაგრამ მაართლა გადავა ცალკე და ამაში ხელს ვერავინ ვერ შეუშლის...

გათენდა უკვე დილის 8 საათი იყო.. მზიანი დღე იყო.. მზის სხივებმა მარიამი გააღვიძეს.. მარიამიც ღიმილით ადგა მიუხედავად გიოსთან გუშინდელის კამათისა არაჩვეულებრივ ხასიათზე იყო.. მზიანმა დღემ თავისი გააკეთა.. მაგრამ საათს რომ შეხედა "ჯანდაბა ჯანდაბააა, სულ როგორ უნდა დამეძინოს რაა" გაბრაზებული შევარდა სააბაზანოში უცბად მიიღო შხაპი.. ისევ გამოვარდა უკვე 9-ის ოცი წუთი იყო.. ესე სწრაფად არასოდეს არ დააუბანია.. მერე ნიკას სიტყვები გაახსენდა "-ცოტა გამომწვევად ჩაიცვი" "-ახლავე ბატონო ნიკა გაიფიქრა და ტანსაცმლის კარადა გამოაღო" მართალია მდიდრული ტანსაცმელი არ ქონიაა მაღაზიებში ნაყიდი, მაგრამ ყოველთვის შეხამებულად და გემოვნებიანად იცვამდა.. თავისი მოკლე შავი კაბა გადმოიღო თეთრი მაისური ასევე შავი პიჯაკი, შავი მაღალქუსლიანი ფეხაცმელი ჩანთა აიღო თმები გაიშალა და წავიდა სამსახურში, სადაც ნიკა მოუთმენლად ელოდა ახალი ამბავი რომ ეთქვა, მაგრამ არ იყო დარწმუნებული რომ მარიამი დათანხმდებოდა, ის ხომ არ იცნობს ნიკას და შეიძლება არ დათანხმდეს, მაგრამ თავისი უნდა სცადოს და მაინც უნდა უთხრას....................


=========================================================

დიდი მადლობა ბავშვებო რომ კითხულობთ, თქვენ კომენტარებს რომ ვკითხულობ მიხარია. დიდი მადლობა ყველას <3