თავი2
-ქალბატონო ელიზაბედ ინვესტორები დაგვთანხმდნენ და დღეს 3ზე ამბასადორში გელოდებით._მხიარულად შემოაბიჯა ლენამ ოთახში და უფროს ახალი ამბავი მოსვლისთანავე ახარა.

-კიდევ კარგი,მაგათი არმოსაწონი რომელი არქიტექტორი გვყავს,ძალიან გამიკვირდებოდა უარი რომ ეთქვათ._კმაყოფილმა მიუგო და ჩაეღიმა.


კმაყოფილმა ჩაიღიმა და შეეცადა ნერვიულობა დაეფარა,მამამისის დანატოვარი კომპანიაა და ცოტა ნერვიულობს. მამამისმა ჩააბარა ორი წლით და ამერიკაში ბიზნესის გასაფართოებლად წავიდა.

დრო ისე მალე გავიდა საღამომდე ვერ შეამჩნია შვიდის ნახევარზე დატოვა მისი კომპანია მოემზადა,შავი ელეგანტური მოკლე კაბა და ამავე ფერის ფეხსაცმელი შეუხამა,წითელი ტუჩსაცხი მეტი მშვენიერებისთვის თმები ცხენის კუდივით აიწია ,თეთრი მანტო,ბულგარიც შეიპყურა და რესტორნისკენ გასწია.



წარმომადგენლებთან ერთად მიდიოდა რესტორნისკენ საჭირო საბუთებით,იცოდა ,რომ დიდ კომპანიასთან უნდა ეთანამშრომლა,მის კომპანიასაც საკმაოდ გაუვარდა სახელი ქალაქში ამ ორ თვეში ხოდა ეხლა ორი ძლიერი ძალა იმუშავებს,მაგრამ რაღაც ფაქტორები აშინებს ვაი და ვერ შეეწყონ?! რა ქნას,უსიამოვნო ფიქრების გასაფანტად თავი გააქნია და გზა განაგრძო.
ცოტა ხანში უკვე ამბასადორის წინ იდგა და კიბეებზე მედგრად მიაბიჯებდა,გრძნობდა მამრობითი სქესის ყურადღებას
როგორ ხარბად ასობდნენ მზერას,ჟრუანტელი უვლიდა და სისხლი უდუღდა რა დიდი სიამოვნებით ასწავლიდა ჭკუას
ყველას,თგვენგგონიათ ძალიან მოსწონს მარტოხელა ქალის როლი,მხოლოდ "ბიზნესლედობას" ,რომ სჯერდებიან მასაც უნდა ერთი სიმპატიური ძლიერი მამაკაცი ,რომელიც გააბედნიერებს მაგრამ გულის ეს ნაწილი გაყინული და დახშული აქვს ალბათ ვერასდროს გაუგებთ რა ტკივილის გადატანა მოუწია ადამიანი ,რომელიც უყვარდა და ყველაფერს ერჩივნა მოღალატე და ფულზე დახამებული ტიპიური კაცი აღმოჩნდა,რომელიც ქალის გრძნობებზე თამაშობს ,რომ როგორმე საწოლში შეითრიოს ამიტომაც ღრმად დაიდგა მასში ფესვი კაცების სიძულვილმა და დაიფიცა რომ,აღარასდროს აღარ მიუშვებს არავის გულთან.
შეაბიჯა და მათთვის განკუთვნილ მაგიდისკენ მედგრად გადაადგა ნაბიჯები,ცდილობდა სხვებუს მზერა არ შეემჩნია,მისი მიახლოებისას კაცები ფეხზე წამოიშალნენ და მიესალმეს,ანდრია მიუახლოვდა და ხელი გაუწოდა.
-გამარჯობა,სასიამოვნოა ჩემთვის თქვენი გაცნობა მინდა წარმოგიდგინოთ ჩემი თავი,ანდრია ჯაში.
-ჩემთვისაც სასიამოვნია,ელიზაბედ ცერცვაძე,
-კარგით დავსხდეთ და საქმეზე დავილაპარაკოთ,ელიზაბედიც დაჯდა და საბუთებში ქექვა დაიწყო ყველაფერი ზედმიწევნით გააცნო ყველას,ანდრიაც კმაყოფილი უსმენდა და ტკბებოდა ელიზაბედის ქალურობით რა სიამოვნებით მოუსპობდა ამ საშინელ მზერას ,რომელიც გამგმირავად უყურებდა და არანაერ სითბოს არ ასხივებდა უყურებდა ელიზაბედს და მასში ვერანაერ ემოციას ვერ კითხულობდა ვერც ვნებას და ვერც სიყვარულს ...მხოლოდ ზიზღი რაღაცის მიმართ,სევდა ღრმად ჩადგმული და ცივი მზერა...თავის თავს შემოუძახა "ანდრეა რამ დაგაინტერესა მისი ემოციების კი არა პროექტისს გასაცნობად მოხვედი"!...უცბათ წაისისინა ალტერეგომ"აბა რა შენ ხომ მას ამწამს მხოლოდ მოსაუბრე ქალბატონად და ბიზნეს პარტნიორად წარმოიდგენ".
ელიზაბედიც ხვდებოდა რაღაც არასასიამოვნოდ აკვირდებოდა ანდრია და არმოწონდა,არაწყობს ეს იმიტომ კი არა რომ ,ეშინია ეს კაცი შეუყვარდეს ან ეგეთი არა...!!!! იმიტომ რომ არ აწყობს ნამდვილად პარტნიორი რომელიც ბიზმესპარტნიორზე არის შეყვარებული,ცდილობს თავი აარიდოს ასეთ რაღაცეებს ამიტომაც ცუდად გაჰკრა გულში.
ანდრეას ტვინში კი სრული ქაოსი იყო რაღაცაზე ფიქრობდა როდესაც შეამჩნია როგორ უყურებდა მათი წარმომადგენელი ელიზაბედს მთელი ცხოვრება ვერ მიხვდება რამ გადაუტრიალა ტვინი მაგრამ,ერთმა აზრმა გაუელვა თავში.
-გადავიფიქრე,არ მომწონს თქვენი არქიტექტურა დამკვეთი კომპანია უკმაყოფილო იქნება ამუტომაც გადავიფიქრე.
-კი მაგრამ ბატონო ანდრეა ჩვენთან ერთად განიხილავს ბატონი მათეც და მოწონს ყველაფერი. "მათეს მისი სხეულიც მოწონს" გაიფიქრა და ფეხზე წარმოდგა.
-უკაცრავად მაგრამ მე უარს ვამბობ_ელიზაბედს გაკვირვებისგან ენა ხაუვარდა ვერ მიხვდა რა მოხდა შემდეგ გაბრააზდა სიბრაზიზგან მთელი ძალით კბილები ამერთმანეთს დააჭირა ძალა მოიკრიბა და წამოდგა.
-რას ნიშნავს არ მიგწონთ?! მღელი კვირა ვიმუშავეთ თავდაუზოგავად ღამეებს ვათენებდით და რას არ ვაკეთებდი თავს არ ვზოგავდი რომ,პროქმექტი შესაფერისი და კარგი ყოფილიყო იფეთქა და მისი დიდი ლურჯი თვალები მიანათა ანდრეას.."ოხ ანდრეა"თავის თავს შემოუძახა "რა გეტაკა??".. "არაუშავს მოვამტრიოთ ცოტა რქები ქალბატონს".
-არა დაუშვებელია მე ამ პროექტს ხელიდან არ გავუშვებ!_იფეთქა ელიზაბედმა._ვინ ხართ რომ, ჩვენ არქირექტურას რამეს უწუნებთ იცით მაინც რამდენია ნაფიქრი თითოეულ დეტალზე?!._ცოტა ხმამაღლა შესძახა და წინ წაიწია.
-რატომ გოგონიათ რომ ჩვენ არ ვიმუშავეთ?..._დასცინა ანდრეამ.
-მე არაფერი არ მგონია!_მოკლედ მოუჭრა ელიზაბედმა და წყლის ჭიქას დაწვდა მოსვა და დამშვიდდა.
-კარგით მაშინ ასეთი რამ მოვიფიქრე,ჩვენ ჩვენი ვარიანტები განიხილოს და წარვუდგინოთ დამკვეთს და რასაც გადაწყვეტს იმის მიხედვით წარიმარღება ყველაფერი._ელიზაბედს ფერებმა გადაუარეს მამაკაცების მიმართ ხომ აქვს აგრესია და ზიზღი მაგრამ, ამ კაცმა ორმაგად გამოწვია და გააგიჟა ,უკვე აღიზიანებს.
-კარგი მაშ ასე იყოს,დიდი მადლობა._ცინიკურად მიუგო და ტანის ლამაზი მოძრაობით მიაბიჯებდა,თან კარგად შეიკურთხა გულში.
"დამაცადე განახებ..ვინ არის აქ ცინიკოსი" ჩაიჩურჩულა ანდრეამ და ვისკი გადაკრა.

მაინც დავდე მეორე თავი და ძალიან მეწყინა პირველ თავზე კომენტარი "გულის ამრევი სათაურია"-ო მაინტერესებს ღირს რომ, გავაგრძელო თუ უბრალოდ ფუჭი შრომაა...გამოხატეთ თქვენი აზრი.
თქვენი ჰართბითი!