არა,1წმ მოიც რა თქვა ამ იდიოტმა?ანიკა და გეგა,ანუ გეგა და ანი ერთად მარტო? არა, არა უშველეთ ვინმემ ამ გოგოს,რომ ვერ გაუძლოს? ვერ გაუძლოს გეგას გამოხედვას და მიახვედროს რომ მის მიმართ არც ანიკაა მთლად გულგრილი მერე რაღა ქნას? უნდა გაიპაროს!მაგრამ როგორ?როგორ დაუსხლტდეს ხელიდან ამ მხეცს, რომელიც ერთი წამითაც კი არ აშორებს თვალს, სულელივით მიშტერებია და ირონიულად იცინის


_უნდა წავიდე!ანიკამ ისეთი საწყალი თვალებით შეხედა აი მარის რომ ახედავდა და ისიც მერე ყველაფერს რომ უსრულებდა,მაგრამ ყველა მარი ხომ არაა,გეგამ არ შეიმჩნია გოგოს თვალები,პირიქით ახლოს მივიდა და თვალებში ჩააშტერდა

_სად უნდა წახვიდე პატარა ქალბატონო?გეგამ ისე თბილად და მშვიდად წარმოთქვა ეს სიტყვები,თითქოს არ უნდოდა გოგონას რამე სწყენოდა ან უხეშად რატომ უნდა ეპასუხა,გეგას ხომ უყვარდა ის?დიახ უყვარდა,საკუთარ თავსაც გამოუტყდა რომ უყვარს და ანიკა მისი ფერიაა,რომელმაც წმინდა და გულწრფელი სიყვარული აჩუქა მას

_სახლში.ანიკამ ახლა უკვე აფორიაქებულ გეგას გაოცებულმა შეხედა

_არა.მოკლედ მოუჭრა გეგამ

_რატომ მე?(ანიკამ უეცრად გეგასთვის მოულოდნელი შეკითხვა დასვა)

_ვერ გავიგე?

_რა ვერ გაიგე?რატომ გინდა გამომიყენო ისე როგორ სხვები გამოიყენე გაერთე და მიაგდე ყველა.ვინ გგონივარ?შენი აზრით შენს ფულს დავხამდები და შენთან ვიქნები? მე ხომ ჩემი ცხოვრება მაქვს ,მოდი დაასრულე ეს თამაში და უფლება მომეცი წავიდე.ანიკამ ცრემლები ვეღარ შეიკავა,ცრემლებმა თითქოს თავისუფლად გადმოაბიჯეს ბნელი მხრიდან და ანიკას სახეზე გაბატონდნენ.რაქნას ესეთი გულუბრყვილოა ეს გოგო,ყველაფერზე გული უჩუყდება,ყველაფერი გულთან ახლოს მიაქვს,ამიტომაა რომ სულ მცირე ტკივილსაც კი ვერ იტანს მაშინვე ცრემლები სცვივა და სახე ეცვლება.გეგამ გოგონას თვალი აარიდა მოტრიალდა არ უნდოდა მისი ცრემლების დანახვა,რადგან სტკიოდა მასაც სტკიოდა მისი ყოველი ცრემლი,მაგრამ იცის ახლა თუ ასე დატოვებს სამუდამოდ დაკარგავს მას.არა 1 წმ რას ნიშნავს სამუდამოდ? რატომ აჩქარებს ასე ეს ბიჭი მოვლენებს?რისი ეშინია? ამას მალე გავიგებთ, მაგრამ ჯერ გეგას ფიქრებს დავუბრუნდეთ,რომელიც მთლიანად ანიკას აქვს დაპყრობილი.იქნებ ახლავე მივიდეს და გამოუტყდეს საკუთარ გრძნობებში ? ზუსტად იცის რომ არც ანიკაა მის მიმართ გულგრილი,მაგრამ არა ჯერ ადრეა უნდა დაიცადოს ასე მალე ვერ ეტყვის რომ უყვარს უბრალოდ არ შეუძლია ..გეგა თავის ფიქრებში იყო გართული როცა უკან შემოტრიალდა უნდოდა ანიკასთვის რაღაც ეთქვა, მაგრამ სად იყო ანიკა? გეგა უცებ წამოხტა ,ძარღვები დაებერა,თვალებში სიბრაზემ დაისადგურა,მისი მწველი მზერა ანიკას მოხვდა რომელიც ჩუმი ნაბიჯებით მიიპარებოდა კარისკენ.გეგას გაბრაზებული სახე მაშინვე შეეცვალა,დაუმშვიდდა რაგან ანიკა დაინახა,რომელიც პატარა ბავშვური ხრიკით ცდილობდა მისგან თავის დაღწევას.ეწყინა გეგას ,ძალიან ეწყინა როცა მიხვდა რომ გოგო რომელიც სიგიჟემდე უყვარს მისგან თავის დაღწევას ცდილობს და უფრო მეტიც გეგასი ეშინია კიდეც.ნეტა როდის მოახერხა გეგამ ამ გოგოს შეშინება ან წყენა რომელიც მის ყოველ სიტყვაში ჩანს.გეგა დიდხანს უყურებდა გოგონას და აკვიდებოდა მის ყველა ქმედებას,მერე მოუნდა მასთან ახლოს მისვლა ,ამის მიზეზი ახლა უკვე ანიკამ მისცა, ამიტომ უცებ გაექანა და ქორივით ჩააფრინდა გოგოს ხელებში,ხელები წელზე შემოხვია სხეულზე მიიკრა ,კედელს ოდნავ მიაკრა და მისი სურნელი ბოლომდე შეიგრძნო

_სადმე მიდიხარ?!

_სახლში!(ანიკამ ახლა უკვე შეშინებულმა წარმოთქვა და გეგას ახედა რომელიც მასთან ისე ახლოს იყო მისი სუნთქვა სახეზე ედებოდა,თითქოს ანიკაც მისით სუნთქავდა,ტუჩები წინ წამოწია,გაიტრუნა და გეგას თვალებში შეხედა)

_მასე ნუ აკეთებ!იცოდე თავს ვერ ვიკავებ! დაუღრინა გეგამ


_სახლში უნდა წავიდე ,გამიშვი!უცებ ანიკა დაუბრუნდა ამ სამყაროს,მიხვდა რაც ემუქრებოდა და თავის დაღწევა სცადა

_სახლში,სახლში რა ჯანდაბა დაგჩენია მაგ სახლში! გეგამ იმხელა ხმაზე დაიღრიალა ანიკა შეხტა.ბიჭმა წელზე მაგრად მოხვია ხელები და მის ტუჩებს შეეხო.ანიკა ამაზე გამწარდა,მართალია გეგას კოცნა ძალიან უნდოდა მაგრამ თავს უფლება არ მისცა,რომ ამ ბიჭის მკალვებში ასე იოლად აღმოჩენილიყო

_გამიშვი ველურო,იდიოტო,გაუთლელო ხეპრე,მხეცო ,უზრდელო!ანიკამ ისე წარმოთქვა ეს სიტყვები არც დაფიქრებულა,შერცხვა თავისი სიტყვების,შემდეგ თვალები მაგრად დახუჭა თითქოს არ უნდოდა გეგას მისი სირცხვილი დაენახა.გეგა მიუხვდა ანიკას, გაიცინა და თავი მის ყელში ჩადო

_ბავშვი ხარ პატარა ბავშვი,მაგრამ რა ვქნა რომ მინდიხარ?

_ასე რამდენი გდომებია? ანიკამ ვეღარ მოითმინა და გაბედულად კითხა

_Aსე მხოლოდ შენ,ჩემო ფერია!

_გიჟი ხარ!ანიმ გაცეცხლებულმა წამოიყვირა

_შენ გამაგიჯე გოგო და ჩუუუ ეხლა ოცოდე! გეგამ ბრძანება გასცა ,უცებ ანი ხელში აიტაცა და იქვე მოთავსებულ პუფში ჩააგდო,თვითონ იქვე ჩამოჯდა და ანიკას მიაშტერდა.ანიკა მიხვდა რომ მის ისტერიკების გამართვას აზრი არ ქობდა,დაღლილობისგან და ამდენი ემოციისგან დათვირთული იქვე მოკალათებულ პუფში გაიტვრინა ,ხელები უმოქმედოთ გადააჯვარედინა და თვალები დახუჭა.გეგა იქვე იჯდა და უყურებდა გოგოს,ოჰ როგორ უნდოდა ახლა იქ მისულიყო ხელები მოეხვია,ჩახუტებოდა და აღარასდროს გაეშვა .მაინც რა მოსწონდა მასში გეგას?რა იზიდავდა? იქნებ ის ბავშურობა რომელიც ანიკას ყოველ სიტყვაში ჩანდა,დიახ ბავშვი,პატარა ბავშვი რომელიც გეგას ისე უყვარდა ყოველი მისი სურნელის შეგრძნებისას სხვა ქევყაბაში გადადიოდა ,სხვაგან იკარგებოდა, იქ სადაც მხოლოდ სიყვარული იყო გამეფებილი.როგორ უნდოდა ახლა მისულიყო და დაეკოცნა ის წითელი ლოყები,რომლებიც გეგას აგიჟებდა.დიდხანს უყურა ასე,შმედეგ შეეცდოდა, ვეღარ გაუძლო როცა მოწყენილი და განერვიულებული სახით მყოფ ანიკას უყურა,ახლოს მივიდა ოდნავ ხელით შეეხო და გამოაფხიზლდა.

_სახლში წახვალ,ოღონდ ერთი პირობოთ!Aნიკას თვალები გაუბრწყინდა და გეგას მიაჩერდა

_ რა პირობით?

_მიკლედ სახლში წახვალ თუ ხვალ ერთ დღეს მთლიანად მე დამითმობ.რა ჩაიფიქრა ამ ბიჭმა? ნეტა რას ფიქრობს?თუმცა რა მნიშვნელობა აქვს ანის ისე უნდა ახლა სახლში, რომ ამაზე უარს ვერ ეტყვის.თან დღეს დააღწევს თავს და ხვალ საერთოდ არც დაენახება ამ იდიოტს.

_Kარგი.ანიკას პასუხი გეგასთვის მოულოდნელი არ ყოფილა,უკვე ისიც იცოდა რაც ანიკამ მოიფიქრა მიცემულ პირობასთან დაკავშირებით ,მაგრამ გეგა რისი გეგა იყო,ის რასაც ამბობდა ყველაფერს ასრულებდა ამიტომ იმ დღესვე დაიწყო მეორე დღის გეგმაზე ფიქრი.

*******************
სახლში მისულმა ანიკამ საათს შეხედა,12 ხდებოდა,ისე ასე გვიან არასდროს მისულა სახლში.მობილური სახლში დარჩენოდა,ამიტომ უამრავი გამოტოვებული ზარი დახვდა. ზოგი მარისგან,ზოგიც ალექსისგან.უი ხი სულ ახლახანს გაახსენდა ალექსი.ნეტა როგორ არის? ხვალ წავა და მოინახულებს ახლა არაფრის თავი არ აქვს,მარიამიც აღარ გააღვიძა ,წყალი გადაივლო,მოკლე პიჟამოები ჩაიცვა და თავის საწოლში გემრიელად მოკალათდა.მთელი ღამე ვერ დაიძინა გეგაზე ფიქრობდა,მგონი მოენატრა კიდეც.კი მოენატრა მისი შეხება,სურნელი,მისი ძლიერი და მწველი გამოხედვა,მგონი შეუყვარდა კიდეც,ის ხომ მისი ყოველი შეხებისას თავს კარგავს,ითიშება და მისი სხეული მთლიანად მას ემონება,მაგრამ არ უნდა ანიკას მასთან,არ უნდა შეუყვარდეს რადგსნ ეშინია,ეშინია რომ როგკრც მორიგს ისე მოექცევა,გამოიყენებს და მიატოვებს.მერე რა მიხდება?ანიკას მთელი ცხოვრება დაენგრევა.აბა წარმოიდგინეთ როგორია როცა სიგიჟემდე გიყვარდება და მერე გტოვებს,თან ეს ხომ ანიკასთვის პირველი სიყვარული იქნება.არა,არა არ უნდა შეიყვაროს,არ უნდა მიუშვას ახლოს,მაგრამ იქნებ უკვე გვიანია,იქნებ უკვე უყვარს?!ანიკამ დილით უღიმღამოდ წამოყო თავი ,თითქოს ეწყინა გეგა რომ არ იყოს მის გვერდით,შემდეგ თავის თავზე თვითონვე გაბრაზდა და მისაღებ ოთახში გავიდა.ოთახში მარი დახვდა რომელიც ისეთი თვალებით უყურებდა დაქალს,გეგონებოდათ ახლა ეცემს და შუაზე გაგლეჯსო

_Gოგო,რატომ არ გამაღვიძე რომ მობრძანდი სახლში? რამე ხომ სრ დაგიშავა?იცი რამდენი ხანი გელოდე?(მარი)

_Dაწყნარდი კარგად ვარ,ისე ტკბილად გეძინა რომ აღარ გაგაღვიძე.ანიკამ დაქალს ყველაფერი მოუყვა,მარის პირდაღებული შესცქეროდა დაქალს,მერე მიუბრუნდა და უთხრა

_უყვარხარ!(მარი)

_საიდან მოიტანე?(ანი დაქალს ღიმილიტ გახედა)

_Gოგო გუშინ ვახომ მომიყვანა სახლში,მარტო არ გამომიშვა,მითხრა არ ინერვიულო გეგა ჩემი ბავშვობის მეგობარია და ვიცი რა გეგას რიც აქვს ანიკასთან დაკავშირებითო.Aნიკას თითქოს სასიამოვნო გრძნობა დაეუფლა ,შემდეგ მარის მიუტრიალდა და დადებული პირობის შესახებ უთხრა,მარიმ სიცილი ატეხა,ბოლოს ძლივს მოსურიელდა და დაქალს კითხა

_შენ გიყვარს? იცოდე არ გაბედოდამალვა?მარი დასერიოზულდა,ანიკამ პასუხის გაცემას აპირებდა ,მაგრამ ვინ დააცადა კარზე ზარის ხმა იყო,გოგოებს გაუკვირდათ ვინ უნდა იყოს ამ დილაუთენიაო,შემდეგ კარი გააღეს და ვარდების უზარმაზარ თაიგული და დიდი თეთრი ყუთი შინ შემოიტანეს.ვერ გაეგოთ ვისი იყო,შემდეგ როცა ბარათზე წარწერა წაიკითხეს
,გეგას ხელწერა აშკარად მკაპიოდ ამოუცნო მარიმ ანიკას ყვავილები და ყუთი მისცა და დააკვირდა დაქალს.ანიკამ თეთრი ყუთი გახსნა სადაც ადიდასის სპორტულები და ბოტასები იდო,შემდეგ წერილი გახსნა..

Gამარჯობა პატარავ,ალბად გახსოვს ჩვენი პირობა,დღეს ვარჯიშით ვიწყებთ ცხოვრება,მოემზადე სავარჯიშოდ მივდივართ.

ანიმ თავი უარყოფის ნიშნად გააქნია
და იქვე მდივანზე დაებერტყა



მეგობრებო პირველრიგში უღრმესი მადობა ვინც კითხულობთ.თქვენი კომენტრები წავიკიტხე და ძალიან საყვრლები ხართ.მართლა ძალინ მეხარებით თქენი ტკბილი კომენტრებით და სტიმულს მაძლევთ რომ უფრო კარგდ ვწერო.არ ვაპირებდი დღეს ამ თავის დადებს მაგრამ მაინც დავდე.უბრალოდ ვერ ვახერხებ ამაზე მლე დადებას თემის.ძალია გადატვირთული რეჟიმი მაქვს